Jozuego 5
1 I stało się, gdy usłyszeli wszyscy królowie Amorejscy, którzy mieszkali za Jordanem ku zachodowi, i wszyscy królowie Chananejscy, którzy mieszkali nad morzem, że wysuszył Pan wody Jordańskie przed syny Izraelskimi, aż się przeprawili, upadło serce ich, tak iż nie został więcej w nich duch przed oblicznością synów Izraelskich.
Quando todos os reis dos amorreus, que estavam além do Jordão para o oeste, e todos os reis dos cananeus, que estavam à beira-mar, ouviram como Javé tinha secado as águas do Jordão desde antes dos filhos de Israel até nós termos atravessado, seu coração derreteu, e não havia mais espírito neles, por causa dos filhos de Israel.
2 Onegoż czasu rzekł Pan do Jozuego: Uczyń sobie noże ostre, a znowu obrzeż syny Izraelskie po wtóre.
Naquele tempo, Javé disse a Josué: “Faça facas de pedra, e circuncide novamente os filhos de Israel pela segunda vez”.
3 I uczynił sobie Jozue noże ostre i obrzezał syny Izraelskie na pagórku nieobrzezek.
Josué se fez facas de pedra e circuncidou os filhos de Israel na colina dos prepúcios.
4 A tać była przyczyna, dla czego je obrzezał Jozue: Wszystek lud, który wyszedł z Egiptu, płci męskiej, wszyscy mężowie wojenni, pomarli byli na puszczy, w drodze, gdy wyszli z Egiptu.
Esta é a razão pela qual Josué os circuncidou: todas as pessoas que saíram do Egito, que eram homens, mesmo todos os homens de guerra, morreram no deserto ao longo do caminho, depois de terem saído do Egito.
5 Bo obrzezan był wszystek on lud, co wyszedł; ale wszystek lud, który się zrodził na puszczy, w drodze po wyjściu z Egiptu, nie był obrzezany.
Pois todas as pessoas que saíram foram circuncidadas; mas todas as pessoas que nasceram no deserto ao longo do caminho, ao saírem do Egito, não tinham sido circuncidadas.
6 (Albowiem przez czterdzieści lat chodzili synowie Izraelscy po puszczy, aż poginął wszystek on naród mężów wojennych, którzy byli wyszli z Egiptu, którzy nie słuchali głosu Pańskiego, którym przysiągł Pan, iż im nie miał okazać ziemi, o którą przysiągł Pan ojcom ich, iż nam ją dać miał, ziemię opływającą mlekiem i miodem.)
Pois as crianças de Israel caminharam quarenta anos no deserto até que toda a nação, mesmo os homens de guerra que saíram do Egito, foram consumidos, porque não ouviram a voz de Iavé. Javé jurou-lhes que não os deixaria ver a terra que Javé jurou a seus pais que nos daria, uma terra que fluiria com leite e mel.
7 Ale syny ich, które wystawił na miejsca ich, te obrzezał Jozue, bo byli w nieobrzezce; bo ich nie obrzezano w drodze.
Seus filhos, que ele criou em seu lugar, foram circuncidados por Josué, pois eram incircuncisos, pois não os tinham circuncidado no caminho.
8 A gdy już wszystek lud był obrzezany, mieszkał na miejscu swem w obozie, aż się wygoili.
Quando terminaram de circuncidar toda a nação, eles permaneceram em seus lugares no acampamento até serem curados.
9 Potem rzekł Pan do Jozuego: Dzisiajm zdjął pohańbienie Egipskie z was; i nazwano imię miejsca onego Galgal, aż do dnia tego.
Yahweh disse a Joshua: “Hoje eu afastei de você a reprovação do Egito”. Portanto, o nome daquele lugar foi chamado de Gilgal até hoje.
10 Tedy położyli się obozem synowie Izraelscy w Galgal, a obchodzili święto przejścia czternastego dnia miesiąca w wieczór na polach Jerycha.
As crianças de Israel acamparam em Gilgal. Eles guardaram a Páscoa no décimo quarto dia do mês, à noite, nas planícies de Jericó.
11 I jedli z urodzajów onej ziemi nazajutrz po święcie przejścia chleby przaśne, i kłosy prażone onegoż dnia.
Eles comeram bolos ázimos e grãos ressequidos dos produtos da terra no dia seguinte após a Páscoa, no mesmo dia.
12 I przestała manna nazajutrz, gdy poczęli jeść zboża onej ziemi; i nie mieli więcej synowie Izraelscy manny, ale jedli z urodzajów ziemi Chananejskiej onegoż roku.
O maná cessou no dia seguinte, depois de terem comido dos produtos da terra. Os filhos de Israel não tinham mais maná, mas comeram do fruto da terra de Canaã naquele ano.
13 I stało się, gdy Jozue był u Jerycha, że podniósł oczu swych a ujrzał, a oto mąż stał przeciwko niemu, mając miecz swój dobyty w ręce swej; i przystąpiwszy do niego Jozue, rzekł mu: Z naszychżeś ty, czy z nieprzyjaciół naszych?
Quando Josué estava perto de Jericó, ele levantou os olhos e olhou, e eis que um homem estava diante dele com sua espada desembainhada na mão. Josué foi até ele e lhe disse: “Você é por nós, ou por nossos inimigos?
14 A on rzekł: Nie; alem Ja hetman wojska Pańskiego, terazem przyszedł. Tedy upadłszy Jozue obliczem swem na ziemię, pokłonił się, i rzekł mu: Cóż Pan mój mówi do sługi swego?
Ele disse: “Não; mas eu vim agora como comandante do exército de Yahweh”. Josué caiu com o rosto em terra e adorou e lhe perguntou: “O que meu senhor diz a seu servo?
15 I rzekł hetman wojska Pańskiego do Jozuego: Zzuj obuwie twoje z nóg twoich, bo miejsce, na którem stoisz, święte jest; i uczynił tak Jozue.
O príncipe do exército de Yahweh disse a Josué: “Tire suas sandálias, pois o lugar em que você está é sagrado”. Josué o fez.
