Jozuego 5

1 I stało się, gdy usłyszeli wszyscy królowie Amorejscy, którzy mieszkali za Jordanem ku zachodowi, i wszyscy królowie Chananejscy, którzy mieszkali nad morzem, że wysuszył Pan wody Jordańskie przed syny Izraelskimi, aż się przeprawili, upadło serce ich, tak iż nie został więcej w nich duch przed oblicznością synów Izraelskich.

Amori Kini vahe'ma Jodani timofo zage fre kazigama nemanimo'zane, Kenani Kini vahe'ma Meditereniani hagerimofo ankenaregama nemanimo'za, Ra Anumzamo'ma Jodani tima eri hagegema hige'za Israeli vahe'mo'zama Jodani tima takama he'naza kema nentahi'zageno, hanave'zamia omanege'za koro hu'za ha'ma hanaza zamagesa osu'naze.

2 Onegoż czasu rzekł Pan do Jozuego: Uczyń sobie noże ostre, a znowu obrzeż syny Izraelskie po wtóre.

Hagi ana knafina Ra Anumzamo'a amanage huno Josuana asami'ne, Havereti asane kazina trohunka vene'neramine ne'mofavre naga'ma zamagoza anoma tagama osu'nesaza nagara taga huzamanto.

3 I uczynił sobie Jozue noże ostre i obrzezał syny Izraelskie na pagórku nieobrzezek.

Higeno agra'a Josua'a havereti kazina trohuteno, ana vene'nene ne'mofavre nagara Ha'alotie nehaza osi agonare zamagoza anona taga huzmante'ne.

4 A tać była przyczyna, dla czego je obrzezał Jozue: Wszystek lud, który wyszedł z Egiptu, płci męskiej, wszyscy mężowie wojenni, pomarli byli na puszczy, w drodze, gdy wyszli z Egiptu.

Hagi ha'ma huga vene'nema Isipiti'ma etirami'naza vahe'mo'za 40'a kafufima ka'ma kopima ne-eza fri vagare'nazagu Josua'a e'inahu zana huzamante'ne.

5 Bo obrzezan był wszystek on lud, co wyszedł; ale wszystek lud, który się zrodził na puszczy, w drodze po wyjściu z Egiptu, nie był obrzezany.

Hanki ana maka vene'nema Isipiti'ma atre'zama etirami'naza vahe'mo'za zamagoza anona tagahute'za e'naze. Hianagi karankama ka'ma kopima ne-ezama kasezamante'naza vene'ne'a zamagoza anona taga osu'naze.

6 (Albowiem przez czterdzieści lat chodzili synowie Izraelscy po puszczy, aż poginął wszystek on naród mężów wojennych, którzy byli wyszli z Egiptu, którzy nie słuchali głosu Pańskiego, którym przysiągł Pan, iż im nie miał okazać ziemi, o którą przysiągł Pan ojcom ich, iż nam ją dać miał, ziemię opływającą mlekiem i miodem.)

Israeli vahe'mo'za 40'a kafufi ka'ma kopina e'naze. Ha'ma huga vene'nema Isipiti'ma etirami'naza vahera e'ina knafi fri vagare'naze. Na'ankure Ra Anumzamofo kea amage ontenagu, Agra amanage hu'ne, ana vene'nefintira magomo'e huno zamafahe'ima zamigahue hu'na amirimo'ene tumerimo'ma avite'nea mopama huvempama hu'zmante'noa moparera ovugahaze.

7 Ale syny ich, które wystawił na miejsca ich, te obrzezał Jozue, bo byli w nieobrzezce; bo ich nie obrzezano w drodze.

Ka'ma kopima zamagri noma erisagu'ma kasezmante'naza ne'mofavre'ramina Josua'a zamagoza anona taga huzamante'ne. Na'ankure karankama ne-eza zamagoza anona taga huozmante'nagu anara hu'ne.

8 A gdy już wszystek lud był obrzezany, mieszkał na miejscu swem w obozie, aż się wygoili.

Ana maka Israeli vene'nemo'za zamagoza anoma taga hute'za, kuma'ma ante'zama mani'nare mani'nageno, namuzmimo'a tegani'ne.

9 Potem rzekł Pan do Jozuego: Dzisiajm zdjął pohańbienie Egipskie z was; i nazwano imię miejsca onego Galgal, aż do dnia tego.

Anante Ra Anumzamo'a Josuana amanage huno asami'ne, ko'ma tamagra Isipima mani'neta kazokzo eri'zama eneritma tamagazegu hu'nazane. Hianagi Nagra menina tamagri tamagaze zana eri netroe. Hige'za ana kumakura Gilgalie hu'za agia antemi'nageno, ana agimo'a meninena meno e'ne.

10 Tedy położyli się obozem synowie Izraelscy w Galgal, a obchodzili święto przejścia czternastego dnia miesiąca w wieczór na polach Jerycha.

Hanki Israeli vahe'mo'za Jeriko agupofi Gilgali kumate mani'ne'za, ese ikana 14ni knamofo kinaga Ra Anumzamo'ma ozamahe zamagatere'nea zanku antahimi'za ra ne'za kre'za nene'za musena hu'naze.

11 I jedli z urodzajów onej ziemi nazajutrz po święcie przejścia chleby przaśne, i kłosy prażone onegoż dnia.

Ana ne'zama nete'za, anante knazupa Kenani mopafinti ne'zana agafa hu'za zo'ore bretine, kre hagege hu witinena ne'naze.

12 I przestała manna nazajutrz, gdy poczęli jeść zboża onej ziemi; i nie mieli więcej synowie Izraelscy manny, ale jedli z urodzajów ziemi Chananejskiej onegoż roku.

Israeli naga'mozama Kenani mopafinti ne'zama agafama hu'za naza knazupage, mana ne'zamo'ma monafinti'ma eneramiazana vagare'ne. E'ina hige'za Israeli vahe'mo'za ana kafufina mana ne'zana e'ori'nazanki, Kenani mopafinti ne'zanke ne'naze.

13 I stało się, gdy Jozue był u Jerycha, że podniósł oczu swych a ujrzał, a oto mąż stał przeciwko niemu, mając miecz swój dobyty w ręce swej; i przystąpiwszy do niego Jozue, rzekł mu: Z naszychżeś ty, czy z nieprzyjaciół naszych?

Mago zupa Josua'a Jeriko kuma tvaonte emani'neno keana, mago ne'mo'a bainati kazina azampi eri'neno, avuga oti'negeno negeno urava'o huno, Kagra tagri vahepi, ha' vaheti mani'nane?

14 A on rzekł: Nie; alem Ja hetman wojska Pańskiego, terazem przyszedł. Tedy upadłszy Jozue obliczem swem na ziemię, pokłonił się, i rzekł mu: Cóż Pan mój mówi do sługi swego?

Higeno ana ne'mo'a huno, A'o nagra kagri kaziga vahera omani'na, ha' vahe kaziga vahera omaninoanki, nagra Ra Anumzamofo sondia vahete ugota kva ne' e'noe. Higeno Josua'a avugosaregati kepri huno agiafi renareno amanage hu'ne, Eri'za vahekamo'na na'a hugahufi nasamio.

15 I rzekł hetman wojska Pańskiego do Jozuego: Zzuj obuwie twoje z nóg twoich, bo miejsce, na którem stoisz, święte jest; i uczynił tak Jozue.

Higeno Ra Anumzamofo sondia vahete ugota kva ne'mo'a Josuana amanage huno asmi'ne, Kagra kaga nona katufe tro. Na'ankure amama oti'nana mopamo'a ruotage hu'ne. Higeno Josua'a kema hiaza huno agia nona katufetre'ne.