Jozuego 11

1 To gdy usłyszał Jabin, król Hasor, posłał do Johaba, króla Madon, i do króla Symron, i do króla Achsaf,

Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi he fanongo ʻa Sapini ko e tuʻi ʻo Hasoa ki he ngaahi meʻa ni, naʻe fekau ia kia Sopapi ko e tuʻi ʻo Matoni, pea ki he tuʻi ʻo Similoni, pea ki he tuʻi ʻo ʻAkisafi,

2 I do królów, którzy byli na północy, na górach i na polach, na południe Cynerot, i w równinach, i w krainach Dor, ku zachodowi;

Pea ki he ngaahi tuʻi ʻoku ʻi he potu tokelau ʻoe ngaahi moʻunga, pea ʻi he ngaahi toafa ʻo Kineloti, pea ʻi he teleʻa, pea ʻi he ngaahi potu ʻo Toa ki he potu hihifo,

3 Do Chananejczyka na wschód i na zachód słońca, i do Amorejczyka, i do Hetejczyka, i do Ferezejczyka, i do Jebuzejczyka po górach, i do Hewejczyka pod górą Hermon, w ziemi Maswa.

[Pea ki he ]kakai Kēnani ʻi he potu hahake, pea ki lulunga, pea ki he kakai ʻAmoli, mo e kakai Heti, mo e kakai Pelesi, mo e kakai Sepusi ʻi he ngaahi moʻunga, pea ki he kakai Hevi ʻi lalo ʻi Heamoni ʻi he fonua ko Misipa.

4 I wyciągnęli sami, i wszystkie wojska ich z nimi, lud wielki, jako piasek, który jest na brzegu morskim, i koni i wozów bardzo wiele.

Pea naʻa nau ʻalu kituaʻā, ʻakinautolu mo ʻenau ngaahi tau kotoa pē, ko e fuʻu kakai lahi, ʻo hangē hono tokolahi ko e ʻoneʻone ʻoku ʻi he matātahi, mo e ngaahi hoosi mo e ngaahi saliote lahi ʻaupito.

5 A zgromadziwszy się wszyscy oni królowie przyszli, i położyli się pospołu obozem u wód Merom, aby zwiedli bitwę z Izraelem.

Pea ʻi he fakakātoa ʻae ngaahi tuʻi ni, naʻa nau haʻu ʻo ʻapitanga ʻi he ngaahi vai ʻo Melomi, kenau tauʻi ʻa ʻIsileli.

6 I rzekł Pan do Jozuego: Nie bój się ich, albowiem jutro o tym czasie Ja podam te wszystkie pobite przed Izraelem; koniom ich żyły poderzniesz, a wozy ich ogniem spalisz.

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Siosiua, “ʻOua naʻa ke manavahē koeʻuhi ko kinautolu: he ko e feituʻulaʻā ni ʻapongipongi te u tuku ke tāmateʻi ʻakinautolu kotoa pē ʻi he ʻao ʻo ʻIsileli: te ke tutuʻu ʻae uoua [ʻoe vaʻe ]ʻo ʻenau fanga hoosi, pea tutu ʻenau ngaahi saliote ʻi he afi.”

7 Wyciągnął tedy Jozue, i wszystek lud waleczny z nim, przeciwko nim ku wodom Merom z nagła, i uderzyli na nie.

Ko ia naʻe haʻu fakafokifā ai ʻa Siosiua mo e kakai tau kotoa pē mo ia, kiate kinautolu ki he ngaahi vai ʻo Melomi; pea naʻa nau ʻoho atu kiate kinautolu.

8 I podał je Pan w rękę Izraelowi, i porazili je, a gonili je aż do Sydonu wielkiego, i aż do wód gorących, i aż do pola Masfa na wschód słońca, i pobili je, tak iż jednego z nich nie zostawili żywego.

Pea naʻe tukuange ʻe Sihova ʻakinautolu ki he nima ʻo ʻIsileli, pea nau taaʻi ʻakinautolu, pea naʻe tuli ʻakinautolu ki Saitoni lahi, pea ki Misilefotimeimi, pea ki he teleʻa ʻo Misipa ki he potu hahake; pea naʻa nau taaʻi ʻakinautolu, ʻo ʻikai tuku ha niʻihi ke toe.

9 I uczynił im Jozue, jako mu był rozkazał Pan; koniom ich żyły poderznął, a wozy ich popalił ogniem.

Pea naʻe fai ʻe Siosiua kiate kinautolu ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kiate ia: ne ne tutuʻu ʻae uoua ʻoe vaʻe ʻo ʻenau fanga hoosi, pea ne tutu ʻenau ngaahi saliote ʻaki ʻae afi.

10 Potem wróciwszy się Jozue tego czasu wziął Hasor, a króla jego zabił mieczem; a Hasor było przedtem głową wszystkich tych królestw.

Pea naʻe liu mai ʻa Siosiua ʻi he kuonga ko ia, ʻo ne maʻu ʻa Hasoa, ʻo ne taaʻi hono tuʻi ʻaki ʻae heletā: he ko Hasoa ko e ʻulu ia ʻi muʻa ki he ngaahi puleʻanga ni kotoa pē.

11 Zabili też każdą duszę, która była w niem, ostrzem miecza mordując, tak iż nie zostało nic żywego; a Hasor spalił ogniem.

Pea naʻa nau taaʻi ʻae kakai kotoa pē naʻe ʻi ai ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, ʻo fakaʻauha ʻakinautolu: naʻe ʻikai ha niʻihi ke toe ke moʻui: pea naʻa ne tutu ʻa Hasoa ʻaki ʻae afi.

12 Także uczynił wszystkim miastom królów onych, i wszystkie króle ich pojmał Jozue, i pobił je ostrzem miecza, mordując je, jako był rozkazał Mojżesz, sługa Pański.

Pea ko e ngaahi kolo kotoa pē ʻoe ngaahi tuʻi ko ia, pea mo honau ngaahi tuʻi, naʻe maʻu ʻe Siosiua, ʻo ne taaʻi ʻakinautolu ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, ʻo ne fakaʻauha ʻakinautolu, ʻo hangē ko e fekau ʻa Mōsese ko e tamaioʻeiki ʻa Sihova.

13 Tylko tych wszystkich miast, które były obronne, nie palił Izrael, oprócz samego Hasora, które spalił Jozue.

Ka koeʻuhi ko e ngaahi kolo naʻe kei tuʻu pe ʻi honau mālohi, naʻe ʻikai tutu ia ʻe ʻIsileli, ka ko Hasoa pē: ko ia ia naʻe tutu ʻe Siosiua.

14 Wszystkie też łupy miast onych, i bydła, pobrali sobie synowie Izraelscy, tylko wszystkie ludzie zabijali ostrzem miecza, aż je wytracili, nie zostawując nikogo żywego.

Pea ko e meʻa vete kotoa pē ʻoe ngaahi kolo ni, mo e fanga manu, naʻe toʻo ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ko e koloa kiate kinautolu; ka naʻa nau taaʻi ʻae tangata kotoa pē ʻaki ʻae mata ʻoe heletā, ke ʻoua kenau ʻauha ʻiate kinautolu, pea naʻe ʻikai tenau tuku ha niʻihi ke moʻui.

15 Jako był rozkazał Pan Mojżeszowi, słudze swemu, tak rozkazał Mojżesz Jozuemu; tak też uczynił Jozue, nie opuścił niczego ze wszystkiego, co był rozkazał Pan Mojżeszowi.

Hangē ko e fekau ʻa Sihova ki heʻene tamaioʻeiki ko Mōsese, naʻe pehē pe hono fekauʻi ʻe Mōsese ʻa Siosiua, pea naʻe fai ia ʻe Siosiua: naʻe ʻikai tuku ʻe ia ha meʻa ʻe taha taʻefai, ʻi he meʻa kotoa pē naʻe fekau ʻe Sihova kia Mōsese.

16 A tak wziął Jozue wszystkę onę ziemię górną, i wszystkę na południe leżącą, i wszystkę ziemię Gosen, i równiny, i pola, i górę Izrael z równiną jej;

Ko ia naʻe maʻu ʻe Siosiua ʻae fonua kotoa pē, ko e ngaahi moʻunga, mo e ngaahi fonua ki he potu tonga, mo e fonua kotoa pē ko Koseni, mo e teleʻa, mo e toafa, mo e moʻunga ʻo ʻIsileli, pea mo e tafangafanga ʻo ia;

17 Od góry Halak, która idzie ku Seir, aż do Baalgad, w równinie Libańskiej pod górą Hermon; i wszystkie króle ich pojmał, i poraził je, i pozabijał je.

‌ʻIo, mei he moʻunga ko Halaki, ʻoku ʻalu hake ki Seia, ʻio, ʻo aʻu atu ki Peali-kata ʻi he teleʻa ʻo Lepanoni ʻi lalo ʻi he moʻunga ko Heamoni: mo honau ngaahi tuʻi naʻa ne maʻu, ʻo taaʻi, mo tāmateʻi ʻakinautolu.

18 Przez wiele dni prowadził Jozue z onymi wszystkimi królami wojnę.

Naʻe fai fuoloa ʻe Siosiua ʻae tau mo e ngaahi tuʻi ko ia.

19 A nie było miasta, które by pokój uczyniło z syny Izraelskimi, oprócz Hewejczyków, którzy mieszkali w Gabaon; wszystkie insze wzięli przez wojnę.

Naʻe ʻikai ha kolo naʻe fakalelei mo e fānau ʻa ʻIsileli, ka ko e kakai Hevi ʻoku nofo ʻi Kipione: ko hono toe kotoa pē naʻa nau lavaʻi ʻi he tau.

20 Albowiem od Pana się to stało, że zatwardził serca ich, aby szli ku bitwie przeciw Izraelowi, żeby je wyniszczył, nie mając nad nimi miłosierdzia, ale żeby je wytracił, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi.

He naʻe ʻia Sihova ke fakafefeka honau loto, koeʻuhi kenau haʻu angatuʻu ki ʻIsileli ke tau, koeʻuhi ke ne fakaʻauha ʻaupito ʻakinautolu, pea ke ʻoua naʻa nau maʻu ʻae ʻofa, ka koeʻuhi ke ne fakaʻauha ʻakinautolu, ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese.

21 I ciągnął Jozue onegoż czasu, i wybił syny Enakowe z gór, z Hebronu, z Dabiru, z Anab, i ze wszystkich gór Judzkich, i ze wszystkich gór Izraelskich, pospołu z miasty ich wykorzenił je Jozue.

Pea naʻe haʻu ʻa Siosiua ʻi he kuonga ko ia, ʻo ne motuhi ʻae kau ʻAnaki mei he ngaahi moʻunga, mei Hepeloni, mo Tipa, mo ʻAnapi, pea mei he moʻunga kotoa pē ʻo Siuta, pea mei he ngaahi moʻunga kotoa pē ʻo ʻIsileli: naʻe fakaʻauha ʻaupito ʻakinautolu ʻe Siosiua mo ʻenau ngaahi kolo.

22 Nie został nikt z Enakitów, w ziemi synów Izraelskich; tylko w Gazie, w Gad, i w Azdod zostali.

Naʻe ʻikai hano toe ʻoe kau ʻAnaki ʻi he fonua ʻoe fānau ʻa ʻIsileli: ka naʻe toe [ha niʻihi ]ʻi Kesa, mo Kati, pea ʻi ʻAsitoti.

23 Wziął tedy Jozue wszystkę onę ziemię, tak jako mówił Pan do Mojżesza: i podał ją Jozue w dziedzictwo Izraelowi według działów ich, i według pokolenia ich, a uspokoiła się ziemia od wojen.

Ko ia, naʻe maʻu ʻe Siosiua ʻae fonua kotoa, ʻo hangē ko ia naʻe folofola ai ʻa Sihova kia Mōsese; pea naʻe foaki ia ʻe Siosiua ki ʻIsileli ko honau tofiʻa, ʻo fakatatau ki he vahevahe ʻo honau ngaahi faʻahinga. Pea naʻe mālōlō ʻae fonua mei he tau.