Jonasza 3
1 Tedy się stało słowo Pańskie do Jonasza powtóre, mówiąc:
Jonah koe Cathut e lawk bout ka tho e teh,
2 Wstań, idź do Niniwy, tego miasta wielkiego, a każ przeciwko niemu to, coć rozkazuję.
thaw nateh Nineveh kholah cet loe, lawk na thui e patetlah hramkhai loe telah atipouh.
3 Wstał tedy Jonasz, i poszedł do Niniwy według słowa Pańskiego. (A Niniwe było miasto bardzo wielkie na trzy dni drogi.)
Hatnavah, Jonah teh Cathut ni kâ a poe e patetlah a thaw teh Nineveh kho lah a cei. Nineveh kho teh khopui lah ao dawkvah hnin thum touh lamcei akaw.
4 Tedy Jonasz począł chodzić po mieście, ile mógł za jeden dzień ujść, i wołał mówiąc: Po czterdziestu dniach Niniwe będzie wywrócone.
Jonah ni khothung a kâen teh, hnin touh lam a cei teh, hnin rui pali touh aloum hnukkhu Nineveh khopui teh a rawk han toe telah a pathang.
5 I uwierzyli Niniwczycy Bogu; a zapowiedziawszy post oblekli się w wory, od największego z nich aż do najmniejszego z nich.
Nineveh khothung e taminaw ni Cathut e lawk a yuem awh teh, tami kacue kanaw abuemlah rawcahai nahane atueng a pathang awh teh buri a kâkhu awh.
6 Bo gdy ta rzecz przyszła do króla Niniwskiego, powstawszy z stolicy swojej złożył z siebie odzienie swoje, a oblekłszy się w wór, siedział w popiele.
Nineveh siangpahrang ni hote kamthang a thai navah a bawi tungkhung dawk hoi a thaw teh, a puengcang a kârading hnukkhu, buri a kâkhu teh vaiphu dawk a tahung.
7 I rozkazał wywołać i opowiadać w Niniwie z dekretu królewskiego, i książąt swoich, tak mówiąc: Ludzie i bydło, woły i owce niech nic nie ukuszają, i niech się nie pasą, i wody nie piją;
Tami hoi saringnaw abuemlah sairasuep lah awmseh. Rawca cat sak awh hanh. Tui hai net sak awh hanh.
8 Ale się niech okryją worami ludzie i bydło, a niech do Boga gorliwie wołają, a niech się odwróci każdy od złej drogi swojej i od łupiestwa, które jest w ręku jego.
Taminaw hoi saringnaw teh buri kâkhu awh naseh. Cathut koe lungthin katang hoi ratoum awh naseh. Tami tangkuem amamouh ni a dawn awh e rawknae lamthung hno kahawihoehe a sak awh e roun awh naseh.
9 Kto wie, jeźli się nie obróci Bóg, a nie użali się tego, nie odwrócili się, mówię, od popędliwości gniewu swego, abyśmy nie zginęli.
Maimanaw teh rawknae dawk hoi hlout awh nahanelah, Cathut a lungkâthung teh puenghoi a lungkhueknae hah a roum thai hoi a roum thai hoeh e hah apinimaw a dei thai a titeh, siangpahrang hoi bawinaw e kâ lahoi Nineveh khopui thung a pathang sak.
10 I widział Bóg sprawy ich, iż się odwrócili od złej drogi swej i użalił się Bóg nad tem złem, które rzekł, że im miał uczynić, a nie uczynił.
Khocanaw ni amamouh ni a dawn awh e kahawihoehe lamthung a roun awh teh, a tawksak awh e naw hah Cathut ni a hmu navah ahmaloe pakhinae runae hah ahnimouh koe phat sak hoeh.
