< Jonasza 2 >
1 I modlił się Jonasz Panu, Bogu swemu, we wnętrznościach onej ryby,
Na rĩrĩ, Jona arĩ kũu nda ya thamaki ĩyo nene mũno akĩhooya Jehova Ngai wake.
2 I rzekł: Wołałem z ucisku swego do Pana, a ozwał mi się; z głębokości grobu wołałem, a wysłuchałeś głos mój. (Sheol )
Akiuga atĩrĩ: “Ndakaĩire Jehova ndĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩnjĩtĩka. Ngĩhooya ũteithio ndĩ o kũu mbĩrĩra-inĩ kũrĩa kũriku, nawe ũkĩigua gũkaya gwakwa. (Sheol )
3 Boś mię wrzucił w głębokość w pośrodek morza, i rzeka ogarnęła mię; wszystkie nawałności twoje i powodzi twoje zwaliły się na mię.
Wee wathinĩkanirie nginya kũrĩa kũriku, o gatagatĩ ka iria rĩrĩa inene, naguo mũiyũro wa maaĩ ũgĩĩthiũrũrũkĩria; makũmbĩ maku mothe na ndiihũ cia maaĩ ikĩĩhubanĩria.
4 Jużem był rzekł: Wygnanym jest od oczów twoich, wszakże jeszcze będę patrzał na kościół twój święty.
Ngiuga atĩrĩ, ‘Ndĩ mũingate, ngeherio maitho-inĩ maku; no rĩrĩ, nĩngerorera hekarũ yaku theru hĩndĩ ĩngĩ.’
5 Ogarnęły mię wody aż do duszy, przepaść mię ogarnęła, rogożem obwiniona była głowa moja.
Maaĩ macio maandigiicĩirie makenda kũnjũraga, nakuo kũu kũriku gũgaathiũrũrũkĩria; riya rĩa iria-inĩ rĩeohereire mũtwe wakwa.
6 Zstąpiłem aż do spodku gór, ziemia się zaworami swemi zawarła nademną na wieki; tyś jednak wywiódł z dołu żywot mój, o Panie, Boże mój!
Ngĩrikĩra o nginya itina-inĩ cia irĩma; thĩ ya kũu rungu ĩkĩĩhingĩrĩria nginya tene. No Wee Jehova, Ngai wakwa, nĩwarutire muoyo wakwa kuuma irima rĩu.
7 Gdy ustawała we mnie dusza moja, wspomniałem na Pana; modlitwa moja przyszła do ciebie, do świętego kościoła twego.
“Hĩndĩ ĩrĩa muoyo wakwa wathiraga, nĩndakũririkanire Wee Jehova, namo mahooya makwa magĩkinya o harĩwe, o thĩinĩ wa hekarũ yaku theru.
8 Którzy pilnują marności nikczemnych, pozbawiają się miłosierdzia Bożego;
“Andũ arĩa mahooyaga mĩhianano ya tũhũ, nĩmoragĩrwo nĩ ũtugi ũrĩa ũngĩkorwo ũrĩ wao.
9 Ale ja z głosem dziękczynienia ofiarować ci będę, com ślubował, spełnię; od Pana jest obfite wybawienie.
No niĩ-rĩ, ndĩrĩkũrutagĩra igongona ngĩinaga rwĩmbo rwa gũcookia ngaatho. Nĩngahingia mĩĩhĩtwa yakwa ĩrĩa niĩ ndanehĩta. Ũhonokio uumaga kũrĩ Jehova.”
10 I rozkazał Pan onej rybie, a wyrzuciła Jonasza na brzeg.
Nake Jehova agĩatha thamaki ĩyo nene, nayo ĩgĩtahĩka Jona thĩ nyũmũ.