Jonasza 2
1 I modlił się Jonasz Panu, Bogu swemu, we wnętrznościach onej ryby,
Jonah loe tanga zok thung hoiah angmah ih Angraeng Sithaw khaeah lawkthuih:
2 I rzekł: Wołałem z ucisku swego do Pana, a ozwał mi się; z głębokości grobu wołałem, a wysłuchałeś głos mój. (Sheol h7585)
raihaih ka tongh naah, ka Angraeng khaeah lawk ka thuih, to naah anih mah ang pathim; hell zok thung hoiah nang to kang palawk naah, ka lok nang tahngaih pae. (Sheol h7585)
3 Boś mię wrzucił w głębokość w pośrodek morza, i rzeka ogarnęła mię; wszystkie nawałności twoje i powodzi twoje zwaliły się na mię.
Kathuk tui thungah nang vah, tuipui um li ah nang vah; tuinawk mah kai ang takui o khoep, na tuiphunawk hoi nang ih tui sambanawk mah kai ang uem o.
4 Jużem był rzekł: Wygnanym jest od oczów twoich, wszakże jeszcze będę patrzał na kościół twój święty.
Kai loe na hmaa hoiah vah ving ah ka oh boeh; toe kaciim na tempul to ka khet let han, tiah lawk ka thuih.
5 Ogarnęły mię wody aż do duszy, przepaść mię ogarnęła, rogożem obwiniona była głowa moja.
Tuinawk mah kai ang takui o khoek, ka hinghaih pakhra ang ven o khoep: kathuk tui mah kai ang takui khoep, tuipan mah ka lu to zaeng khoep.
6 Zstąpiłem aż do spodku gór, ziemia się zaworami swemi zawarła nademną na wieki; tyś jednak wywiódł z dołu żywot mój, o Panie, Boże mój!
Kai loe mae tlim ih tui thung khoek to ka krak tathuk; tui thung ih long mah dungzan khoek to ang naeh boeh; toe aw Angraeng ka Sithaw, kathuk amrohaih thung hoiah ka hinghaih nang loihsak.
7 Gdy ustawała we mnie dusza moja, wspomniałem na Pana; modlitwa moja przyszła do ciebie, do świętego kościoła twego.
Ka hinghaih pakhra thazok naah, Angraeng to ka poek; to naah lawk ka thuihaih loe nang khaeah, kaciim na tempul thungah dawh tahang.
8 Którzy pilnują marności nikczemnych, pozbawiają się miłosierdzia Bożego;
Tidoeh athum ai krang poekhaih tawn kaminawk mah, angmacae nuiah palungnathaih katawn Sithaw to angqoi o taak ving boeh.
9 Ale ja z głosem dziękczynienia ofiarować ci będę, com ślubował, spełnię; od Pana jest obfite wybawienie.
Toe kai loe anghoe laasakhaih hoiah nang khaeah hmuenpaekhaih ka sak han; ka sak ih lokkamhaih baktih toengah ka sak han. Pahlonghaih loe Angraeng ih ni, tiah lawk ka thuih.
10 I rozkazał Pan onej rybie, a wyrzuciła Jonasza na brzeg.
Angraeng mah tanga to lokpaek, to naah tanga mah Jonah to saoeng bangah pathak let.
