Jana 9
1 A mimo idąc, ujrzał człowieka ślepego od narodzenia.
Yesu bu kaba mvioka, wumona mutu wumosi wubutuka phofo.
2 I pytali go uczniowie jego, mówiąc: Mistrzu! któż zgrzeszył, ten czyli rodzice jego, iż się ślepym narodził?
Buna minlonguki miandi minyuvula: —Labi, nani wuvola masumu: mutu wawu voti bambuta bandi muingi kabutuka phofo e?
3 Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył, ani rodzice jego; ale żeby się okazały sprawy Boże na nim.
Yesu wuba vutudila: —Nana, kadi sia ti niandi wuvola masumu voti zimbota ziandi vayi mu diambu di mavanga ma Nzambi mamonika mu niandi.
4 Jać muszę sprawować sprawy onego, który mię posłał, pokąd dzień jest; przychodzi noc, gdy żaden nie będzie mógł nic sprawować.
Mfueti vanga mavanga ma mutu wowo wuthuma muini bu wukidi. Buisibuawu yila mutu kalendi buela sala ko.
5 Pókim jest na świecie, jestem światłością świata.
Bu ndikidi va nza, minu ndidi kiezila ki nza.
6 To rzekłszy plunął na ziemię, a uczynił błoto z śliny i pomazał onem błotem oczy ślepego,
Bu kamana tuba mambu momo, wulobula madita va tsi, wusoba nyamba mu madita mandi; wuvinda nyamba beni mu meso ma phofo.
7 I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, co się wykłada posłany. Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.
Buna wunkamba: —Yenda ayi wukisukula ku buindi ki Silowe (“Silowe” dinsundula “wutumu”). Phofo beni wuyenda, wukisukula. Wutoma mona bu kaba mvutuka.
8 A tak sąsiedzi i którzy go przedtem widywali ślepego, mówili: Izali nie ten jest, który siadał i żebrał?
Batu bafikasana yandi ayi batu babo batuama kunzaba ti niandi wubanlombi, bayuvasana: —A beno! Niandi ko mutu wowo wubedi vuandanga ayi wubedi lombanga e?
9 Drudzy mówili: Iż ten jest; a drudzy, iż jest jemu podobny. Lecz on mówił, żem ja jest.
Bankaka batuba ti: —Niandi! Bankaka batuba ti: —Nana, niandi ko! Dedakana kuandi badedikini! Vayi niandi veka wuba kamba: —Minu kuandi!
10 Tedy mu rzekli: Jakoż są otworzone oczy twoje?
Buna bawu banyuvula: —Vayi buevi buzibukididingi meso maku e?
11 A on odpowiedział i rzekł: Człowiek, którego zowią Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy moje, a rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się; a tak odszedłszy i umywszy się, przejrzałem.
Wuba kamba: —Mutu wowo bantedilanga Yesu, niandi sobikisidingi nyamba, vindidi yawu mu meso mama, bosi wukhembi ti yenda kisukula ku buindi ki Silowe. Buna ndiedingi, ndikisukudi ayi mbueningi.
12 Tedy mu rzekli: Gdzież on jest? Rzekł: Nie wiem.
Banyuvula: —Mutu beni kuevi kadi e? Wuba vutudila: —Ndikadi zaba!
13 Tedy przywiedli onego, który przedtem był ślepy, do Faryzeuszów.
Banata mutu wowo wuba phofo kuidi Bafalisi.
14 A był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył oczy jego.
Kiba lumbu ki saba kioki Yesu kasobikisa nyamba ayi kazibula meso ma phofo.
15 Tedy go znowu pytali i Faryzeuszowie, jako przejrzał? A on im rzekł: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.
Bafalisi mamvawu banyuvula buevi meso mandi mazibukila. Niandi wuba vutudila ti: —Nyamba katudidingi mu meso mama, ndikisukudingi ayi ndilembo moni!
16 Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi.
Ndambu Bafalisi bakamba: —Mutu wawu kasi ba kuidi Nzambi ko. Bila kakinzikanga ko lumbu ki saba! Vayi bankaka bavutula: —Buna buevi nkua masumu kalenda vangila bikumu banga biobi e? Mu bila kioki batu bavasuka.
17 Rzekli tedy ślepemu po wtóre: Ty co mówisz o nim, ponieważ otworzył oczy twoje? A on rzekł: Prorok jest.
Babuela yuvula diaka phofo: —Ngeyo veka, mbi wuntuba mu diambu di mutu wowo e? Bila meso maku kazibudi. Wuba vutudila: —Niandi mbikudi kadi.
18 A nie wierzyli Żydowie o nim, żeby był ślepym, a że przejrzał, aż zawołali rodziców onego, który przejrzał.
Bayuda basia wilukila ko ti niandi wuba phofo ayi basia wilukila ko ti meso mandi mazibukidi; diawu nate batumisa bambuta bandi.
19 I pytali ich, mówiąc: Tenże jest syn wasz, o którym wy powiadacie, iż się ślepo narodził? jakoż wżdy teraz widzi?
Baba yuvula: —Bukiedika kuandi ti niawu niandi muanꞌeno wowo lueti kamba ti wubutuka phofo e? Vayi buna buevi kalembo monina buabu e?
20 Odpowiedzieli im rodzice jego i rzekli: Wiemy, żeć to jest syn nasz, i że się ślepo narodził;
Zimbuta bandi baba vutudila: —Tuzebi ti niawu niandi muanꞌeto, wubutuka phofo.
21 Lecz jako teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy; mać lata, pytajcież go, on sam o sobie powie.
Vayi buevi keka monina buabu, diodi tukadi dizaba ayi tukadi zaba nani wunzibudingi meso. Vayi weka wuyunduka, lunyuvula niandi veka bila maka tuba mambu momo madi mu niandi.
22 Tak mówili rodzice jego, że się bali Żydów; albowiem już byli Żydowie postanowili, aby ktokolwiek by go Chrystusem wyznał, był z bóżnicy wyłączony.
Zimbuta bandi zitubila mambu momo bila boma zimona Bayuda; mu diambu di Bayuda bawizana ti woso mutu wela kikinina ti niandi Klisto, buna mutu wowo wela kanduku mu buela kotanga mu nzo yi lukutukunu.
23 Przetoż rzekli rodzice jego: Mać lata, pytajcież go.
Diawu bambuta bandi zitubila ti: “weka wuyunduka, lunyuvula niandi veka.”
24 Tedy zawołali powtóre człowieka onego, który był ślepy, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; myć wiemy, iż ten człowiek jest grzeszny.
Bafalisi batumisa mu khumbu yimmuadi mutu wowo wuba phofo, bankamba: —Vana nkembo kuidi Nzambi bila beto tuzebi ti mutu wuna widi nkua masumu!
25 A on odpowiedział i rzekł: Jeźli grzeszny jest, nie wiem; to tylko wiem, iż będąc ślepym, teraz widzę.
Vayi mutu beni wuba vutudila: —Enati widi nkua masumu, diodi ndisi dizaba ko vayi diambu dimosi kaka nzebi: ndibedi phofo vayi buabu ndilembo moni.
26 I rzekli mu znowu: Cóż ci uczynił? Jakoż otworzył oczy twoje?
Babuela kunyuvula diaka: —Vayi mbi kasidingi e? Buevi kazibudidingi meso maku e?
27 Odpowiedział im: Jużemci wam powiedział, a nie słyszeliście; przeczże jeszcze słyszeć chcecie? Izali i wy chcecie być uczniami jego?
Niandi wuba vutudila: —A mamveno diaka, keti ndilukembingi mambu moso! Vayi lumengi kueno wa! Bila mbi lutididi diaka kuma wila e? Bati beno mamveno lutidi kituka minlonguki miandi e?
28 Tedy mu złorzeczyli i rzekli: Ty bądź uczniem jego; aleśmy my uczniami Mojżeszowymi.
Bamfinga ayi bankamba: —Ngeyo widi nlonguki andi, vayi beto tuidi minlonguki mi Moyize!
29 My wiemy, że Bóg do Mojżesza mówił; lecz ten, skąd by był, nie wiemy.
Beto tuzebi ti Nzambi wuyolukila mu Moyize, vayi mutu wowo, tuisi zaba ko kuevi kaba!
30 Odpowiedział on człowiek i rzekł im: Toć zaprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył oczy moje.
Mutu beni wuba vutudila: —Didi ditsiminanga! Beno luisi zaba ko kuevi kaba, vayi zibudingi meso mama e.
31 A wiemy, iż Bóg grzeszników nie wysłuchiwa; ale jeźliby kto chwalcą Bożym był i wolę jego czynił, tego wysłuchiwa.
Muaki beto tuzebi ti Nzambi kawilanga bankua masumu ko vayi enati mutu weti kinzika Nzambi ayi weta vanga luzolo luandi buna niandi Nzambi keta wila.
Bila tuwilu ko ti mutu wuzibula meso ma mutu wubutuka phofo. (aiōn g165)
33 Być ten nie był od Boga, nie mógłciby nic uczynić.
Enati mutu wowo kasia ba kuidi Nzambi ko nganu kalendi vanga diambu dimosi ko.
34 Odpowiedzieli i rzekli mu: Tyś się wszystek w grzechach narodził, a ty nas uczysz? I wygnali go precz.
Bawu bamvutudila: —Ngeyo wubutukila mu masumu ayi ngeyo weka kutulonga e? Bankuka ku nganda.
35 A usłyszawszy Jezus, iż go precz wygnali i znalazłszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w Syna Bożego?
Yesu bu kawa ti bankuka ku nganda ayi bu kambakula, buna wunkamba: —Wunwilukila mu Muana Mutu e?
36 A on odpowiedział i rzekł: A któż jest, Panie! abym weń wierzył?
Buna mutu beni wumvutudila: —Tata, mutu beni nani muingi ndiwilukila mu niandi e?
37 I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, onci jest.
Yesu wunkamba: —Wummueni, mutu wowo wulembo tubana yaku, niandi.
38 A on rzekł: Wierzę Panie! i pokłonił mu się.
Mutu wumvutudila: —Pfumu, nguilukidi! Wumbuongimina.
39 I rzekł mu Jezus: Na sądemci ja przyszedł na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby ślepymi byli.
Yesu wunkamba: —Minu ndiyiza va nza yayi mu diambu di tsambusulu muingi bankambu monanga bamona ayi muingi bobo bammonanga bakituka baphofo.
40 I usłyszeli to niektórzy z Faryzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Izali i my ślepymi jesteśmy?
Bafalisi bankaka baba yandi bawa mambu momo, banyuvula: —Buevi, beto mamveto tuidi baphofo e?
41 Rzekł im Jezus: Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie, iż widzimy, przetoż grzech wasz zostaje.
Yesu wuba vutudila: —Enati luidi baphofo nganu luisi masumu ko. Vayi buabu lulembo tubi ti lulembo moni diawu masumu meno madi kaka yeno!
