Jana 9
1 A mimo idąc, ujrzał człowieka ślepego od narodzenia.
തതഃ പരം യീശുർഗച്ഛൻ മാർഗമധ്യേ ജന്മാന്ധം നരമ് അപശ്യത്|
2 I pytali go uczniowie jego, mówiąc: Mistrzu! któż zgrzeszył, ten czyli rodzice jego, iż się ślepym narodził?
തതഃ ശിഷ്യാസ്തമ് അപൃച്ഛൻ ഹേ ഗുരോ നരോയം സ്വപാപേന വാ സ്വപിത്രാഃ പാപേനാന്ധോഽജായത?
3 Odpowiedział Jezus: Ani ten zgrzeszył, ani rodzice jego; ale żeby się okazały sprawy Boże na nim.
തതഃ സ പ്രത്യുദിതവാൻ ഏതസ്യ വാസ്യ പിത്രോഃ പാപാദ് ഏതാദൃശോഭൂദ ഇതി നഹി കിന്ത്വനേന യഥേശ്വരസ്യ കർമ്മ പ്രകാശ്യതേ തദ്ധേതോരേവ|
4 Jać muszę sprawować sprawy onego, który mię posłał, pokąd dzień jest; przychodzi noc, gdy żaden nie będzie mógł nic sprawować.
ദിനേ തിഷ്ഠതി മത്പ്രേരയിതുഃ കർമ്മ മയാ കർത്തവ്യം യദാ കിമപി കർമ്മ ന ക്രിയതേ താദൃശീ നിശാഗച്ഛതി|
5 Pókim jest na świecie, jestem światłością świata.
അഹം യാവത്കാലം ജഗതി തിഷ്ഠാമി താവത്കാലം ജഗതോ ജ്യോതിഃസ്വരൂപോസ്മി|
6 To rzekłszy plunął na ziemię, a uczynił błoto z śliny i pomazał onem błotem oczy ślepego,
ഇത്യുക്ത്താ ഭൂമൗ നിഷ്ഠീവം നിക്ഷിപ്യ തേന പങ്കം കൃതവാൻ
7 I rzekł mu: Idź, umyj się w sadzawce Syloe, co się wykłada posłany. Poszedł tedy i umył się, i przyszedł widząc.
പശ്ചാത് തത്പങ്കേന തസ്യാന്ധസ്യ നേത്രേ പ്രലിപ്യ തമിത്യാദിശത് ഗത്വാ ശിലോഹേ ഽർഥാത് പ്രേരിതനാമ്നി സരസി സ്നാഹി| തതോന്ധോ ഗത്വാ തത്രാസ്നാത് തതഃ പ്രന്നചക്ഷു ർഭൂത്വാ വ്യാഘുട്യാഗാത്|
8 A tak sąsiedzi i którzy go przedtem widywali ślepego, mówili: Izali nie ten jest, który siadał i żebrał?
അപരഞ്ച സമീപവാസിനോ ലോകാ യേ ച തം പൂർവ്വമന്ധമ് അപശ്യൻ തേ ബക്ത്തുമ് ആരഭന്ത യോന്ധലോകോ വർത്മന്യുപവിശ്യാഭിക്ഷത സ ഏവായം ജനഃ കിം ന ഭവതി?
9 Drudzy mówili: Iż ten jest; a drudzy, iż jest jemu podobny. Lecz on mówił, żem ja jest.
കേചിദവദൻ സ ഏവ കേചിദവോചൻ താദൃശോ ഭവതി കിന്തു സ സ്വയമബ്രവീത് സ ഏവാഹം ഭവാമി|
10 Tedy mu rzekli: Jakoż są otworzone oczy twoje?
അതഏവ തേ ഽപൃച്ഛൻ ത്വം കഥം ദൃഷ്ടിം പാപ്തവാൻ?
11 A on odpowiedział i rzekł: Człowiek, którego zowią Jezusem, uczynił błoto i pomazał oczy moje, a rzekł mi: Idź do sadzawki Syloe, a umyj się; a tak odszedłszy i umywszy się, przejrzałem.
തതഃ സോവദദ് യീശനാമക ഏകോ ജനോ മമ നയനേ പങ്കേന പ്രലിപ്യ ഇത്യാജ്ഞാപയത് ശിലോഹകാസാരം ഗത്വാ തത്ര സ്നാഹി| തതസ്തത്ര ഗത്വാ മയി സ്നാതേ ദൃഷ്ടിമഹം ലബ്ധവാൻ|
12 Tedy mu rzekli: Gdzież on jest? Rzekł: Nie wiem.
തദാ തേ ഽവദൻ സ പുമാൻ കുത്ര? തേനോക്ത്തം നാഹം ജാനാമി|
13 Tedy przywiedli onego, który przedtem był ślepy, do Faryzeuszów.
അപരം തസ്മിൻ പൂർവ്വാന്ധേ ജനേ ഫിരൂശിനാം നികടമ് ആനീതേ സതി ഫിരൂശിനോപി തമപൃച്ഛൻ കഥം ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തോസി?
14 A był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył oczy jego.
തതഃ സ കഥിതവാൻ സ പങ്കേന മമ നേത്രേ ഽലിമ്പത് പശ്ചാദ് സ്നാത്വാ ദൃഷ്ടിമലഭേ|
15 Tedy go znowu pytali i Faryzeuszowie, jako przejrzał? A on im rzekł: Włożył mi błota na oczy, i umyłem się i widzę.
കിന്തു യീശു ർവിശ്രാമവാരേ കർദ്ദമം കൃത്വാ തസ്യ നയനേ പ്രസന്നേഽകരോദ് ഇതികാരണാത് കതിപയഫിരൂശിനോഽവദൻ
16 Tedy niektóry z Faryzeuszów rzekł: Człowiek ten nie jest z Boga; bo nie strzeże sabatu. Drudzy zasię mówili: Jakoż może człowiek grzeszny takowe cuda czynić? I było rozerwanie między nimi.
സ പുമാൻ ഈശ്വരാന്ന യതഃ സ വിശ്രാമവാരം ന മന്യതേ| തതോന്യേ കേചിത് പ്രത്യവദൻ പാപീ പുമാൻ കിമ് ഏതാദൃശമ് ആശ്ചര്യ്യം കർമ്മ കർത്തും ശക്നോതി?
17 Rzekli tedy ślepemu po wtóre: Ty co mówisz o nim, ponieważ otworzył oczy twoje? A on rzekł: Prorok jest.
ഇത്ഥം തേഷാം പരസ്പരം ഭിന്നവാക്യത്വമ് അഭവത്| പശ്ചാത് തേ പുനരപി തം പൂർവ്വാന്ധം മാനുഷമ് അപ്രാക്ഷുഃ യോ ജനസ്തവ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ കൃതവാൻ തസ്മിൻ ത്വം കിം വദസി? സ ഉക്ത്തവാൻ സ ഭവിശദ്വാദീ|
18 A nie wierzyli Żydowie o nim, żeby był ślepym, a że przejrzał, aż zawołali rodziców onego, który przejrzał.
സ ദൃഷ്ടിമ് ആപ്തവാൻ ഇതി യിഹൂദീയാസ്തസ്യ ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തസ്യ ജനസ്യ പിത്രോ ർമുഖാദ് അശ്രുത്വാ ന പ്രത്യയൻ|
19 I pytali ich, mówiąc: Tenże jest syn wasz, o którym wy powiadacie, iż się ślepo narodził? jakoż wżdy teraz widzi?
അതഏവ തേ താവപൃച്ഛൻ യുവയോ ര്യം പുത്രം ജന്മാന്ധം വദഥഃ സ കിമയം? തർഹീദാനീം കഥം ദ്രഷ്ടും ശക്നോതി?
20 Odpowiedzieli im rodzice jego i rzekli: Wiemy, żeć to jest syn nasz, i że się ślepo narodził;
തതസ്തസ്യ പിതരൗ പ്രത്യവോചതാമ് അയമ് ആവയോഃ പുത്ര ആ ജനേരന്ധശ്ച തദപ്യാവാം ജാനീവഃ
21 Lecz jako teraz widzi, nie wiemy, albo kto otworzył oczy jego, my nie wiemy; mać lata, pytajcież go, on sam o sobie powie.
കിന്ത്വധുനാ കഥം ദൃഷ്ടിം പ്രാപ്തവാൻ തദാവാം ൻ ജാനീവഃ കോസ്യ ചക്ഷുഷീ പ്രസന്നേ കൃതവാൻ തദപി ന ജാനീവ ഏഷ വയഃപ്രാപ്ത ഏനം പൃച്ഛത സ്വകഥാം സ്വയം വക്ഷ്യതി|
22 Tak mówili rodzice jego, że się bali Żydów; albowiem już byli Żydowie postanowili, aby ktokolwiek by go Chrystusem wyznał, był z bóżnicy wyłączony.
യിഹൂദീയാനാം ഭയാത് തസ്യ പിതരൗ വാക്യമിദമ് അവദതാം യതഃ കോപി മനുഷ്യോ യദി യീശുമ് അഭിഷിക്തം വദതി തർഹി സ ഭജനഗൃഹാദ് ദൂരീകാരിഷ്യതേ യിഹൂദീയാ ഇതി മന്ത്രണാമ് അകുർവ്വൻ
23 Przetoż rzekli rodzice jego: Mać lata, pytajcież go.
അതസ്തസ്യ പിതരൗ വ്യാഹരതാമ് ഏഷ വയഃപ്രാപ്ത ഏനം പൃച്ഛത|
24 Tedy zawołali powtóre człowieka onego, który był ślepy, i rzekli mu: Daj chwałę Bogu; myć wiemy, iż ten człowiek jest grzeszny.
തദാ തേ പുനശ്ച തം പൂർവ്വാന്ധമ് ആഹൂയ വ്യാഹരൻ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാൻ വദ ഏഷ മനുഷ്യഃ പാപീതി വയം ജാനീമഃ|
25 A on odpowiedział i rzekł: Jeźli grzeszny jest, nie wiem; to tylko wiem, iż będąc ślepym, teraz widzę.
തദാ സ ഉക്ത്തവാൻ സ പാപീ ന വേതി നാഹം ജാനേ പൂർവാമന്ധ ആസമഹമ് അധുനാ പശ്യാമീതി മാത്രം ജാനാമി|
26 I rzekli mu znowu: Cóż ci uczynił? Jakoż otworzył oczy twoje?
തേ പുനരപൃച്ഛൻ സ ത്വാം പ്രതി കിമകരോത്? കഥം നേത്രേ പ്രസന്നേ ഽകരോത്?
27 Odpowiedział im: Jużemci wam powiedział, a nie słyszeliście; przeczże jeszcze słyszeć chcecie? Izali i wy chcecie być uczniami jego?
തതഃ സോവാദീദ് ഏകകൃത്വോകഥയം യൂയം ന ശൃണുഥ തർഹി കുതഃ പുനഃ ശ്രോതുമ് ഇച്ഛഥ? യൂയമപി കിം തസ്യ ശിഷ്യാ ഭവിതുമ് ഇച്ഛഥ?
28 Tedy mu złorzeczyli i rzekli: Ty bądź uczniem jego; aleśmy my uczniami Mojżeszowymi.
തദാ തേ തം തിരസ്കൃത്യ വ്യാഹരൻ ത്വം തസ്യ ശിഷ്യോ വയം മൂസാഃ ശിഷ്യാഃ|
29 My wiemy, że Bóg do Mojżesza mówił; lecz ten, skąd by był, nie wiemy.
മൂസാവക്ത്രേണേശ്വരോ ജഗാദ തജ്ജാനീമഃ കിന്ത്വേഷ കുത്രത്യലോക ഇതി ന ജാനീമഃ|
30 Odpowiedział on człowiek i rzekł im: Toć zaprawdę rzecz dziwna, że wy nie wiecie, skąd jest, a otworzył oczy moje.
സോവദദ് ഏഷ മമ ലോചനേ പ്രസന്നേ ഽകരോത് തഥാപി കുത്രത്യലോക ഇതി യൂയം ന ജാനീഥ ഏതദ് ആശ്ചര്യ്യം ഭവതി|
31 A wiemy, iż Bóg grzeszników nie wysłuchiwa; ale jeźliby kto chwalcą Bożym był i wolę jego czynił, tego wysłuchiwa.
ഈശ്വരഃ പാപിനാം കഥാം ന ശൃണോതി കിന്തു യോ ജനസ്തസ്മിൻ ഭക്തിം കൃത്വാ തദിഷ്ടക്രിയാം കരോതി തസ്യൈവ കഥാം ശൃണോതി ഏതദ് വയം ജാനീമഃ|
കോപി മനുഷ്യോ ജന്മാന്ധായ ചക്ഷുഷീ അദദാത് ജഗദാരമ്ഭാദ് ഏതാദൃശീം കഥാം കോപി കദാപി നാശൃണോത്| (aiōn g165)
33 Być ten nie był od Boga, nie mógłciby nic uczynić.
അസ്മാദ് ഏഷ മനുഷ്യോ യദീശ്വരാന്നാജായത തർഹി കിഞ്ചിദപീദൃശം കർമ്മ കർത്തും നാശക്നോത്|
34 Odpowiedzieli i rzekli mu: Tyś się wszystek w grzechach narodził, a ty nas uczysz? I wygnali go precz.
തേ വ്യാഹരൻ ത്വം പാപാദ് അജായഥാഃ കിമസ്മാൻ ത്വം ശിക്ഷയസി? പശ്ചാത്തേ തം ബഹിരകുർവ്വൻ|
35 A usłyszawszy Jezus, iż go precz wygnali i znalazłszy go, rzekł mu: Wierzyszże ty w Syna Bożego?
തദനന്തരം യിഹൂദീയൈഃ സ ബഹിരക്രിയത യീശുരിതി വാർത്താം ശ്രുത്വാ തം സാക്ഷാത് പ്രാപ്യ പൃഷ്ടവാൻ ഈശ്വരസ്യ പുത്രേ ത്വം വിശ്വസിഷി?
36 A on odpowiedział i rzekł: A któż jest, Panie! abym weń wierzył?
തദാ സ പ്രത്യവോചത് ഹേ പ്രഭോ സ കോ യത് തസ്മിന്നഹം വിശ്വസിമി?
37 I rzekł mu Jezus: I widziałeś go, i który mówi z tobą, onci jest.
തതോ യീശുഃ കഥിതവാൻ ത്വം തം ദൃഷ്ടവാൻ ത്വയാ സാകം യഃ കഥം കഥയതി സഏവ സഃ|
38 A on rzekł: Wierzę Panie! i pokłonił mu się.
തദാ ഹേ പ്രഭോ വിശ്വസിമീത്യുക്ത്വാ സ തം പ്രണാമത്|
39 I rzekł mu Jezus: Na sądemci ja przyszedł na ten świat, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby ślepymi byli.
പശ്ചാദ് യീശുഃ കഥിതവാൻ നയനഹീനാ നയനാനി പ്രാപ്നുവന്തി നയനവന്തശ്ചാന്ധാ ഭവന്തീത്യഭിപ്രായേണ ജഗദാഹമ് ആഗച്ഛമ്|
40 I usłyszeli to niektórzy z Faryzeuszów, którzy byli z nim, i rzekli mu: Izali i my ślepymi jesteśmy?
ഏതത് ശ്രുത്വാ നികടസ്ഥാഃ കതിപയാഃ ഫിരൂശിനോ വ്യാഹരൻ വയമപി കിമന്ധാഃ?
41 Rzekł im Jezus: Byście byli ślepymi, nie mielibyście grzechu; lecz teraz mówicie, iż widzimy, przetoż grzech wasz zostaje.
തദാ യീശുരവാദീദ് യദ്യന്ധാ അഭവത തർഹി പാപാനി നാതിഷ്ഠൻ കിന്തു പശ്യാമീതി വാക്യവദനാദ് യുഷ്മാകം പാപാനി തിഷ്ഠന്തി|
