< Jana 6 >
1 Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;
Baada jha mambo agha, Yesu akalota pande sya Bahari jha Galilaya, pia jhikutibhwa Bahari jha Tiberia.
2 I szedł za nim lud wielki, iż widzieli cuda jego, które czynił nad chorymi.
Mkutano mbaha bhwajhele bhukan'kesya kwa ndabha bhabhuene ishara syaasibhombili kwa bhajhele bhatamu.
3 I wszedł Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi;
Yesu akwelili kunena hadi lubhafu kwa kunena ghwa kid'onda ni kutama okhu ni bhanafunzi bha muene
4 A była blisko wielkanoc, święto żydowskie.
(Ni Pasaka, Sikukuu jha Bhajhahudi jhakaribili).
5 Tedy podniósł Jezus oczy i ujrzawszy, iż wielki lud idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby ci jedli?
Yesu bho ajhinuili mihu gha muene kunani ni kubhona bhumati mbaha bhwihida kwa muene, akan'jobhela Filipo, “Twibetakulota kuhemele mikate ili abha bhabhwesijhi kulya”?
6 (Ale to mówił, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.)
(Lakini Yesu aghajobhili agha kwa Filipo kwa kun'jaribu kwa kujha muene amanyili kyaibetakubhomba).
7 Odpowiedział mu Filip: Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, choćby każdy z nich mało co wziął.
Filipo an'jibili, “Hata mikate jha thamani jha dinari mia mbili ngajhitolili lepi hata khila mmonga kukabha hata kipandi kidebe.”
8 Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:
Andrea, mmonga ghwa bhanafunzi bha muene ndongomunu Simoni Petro akan'jobhela
9 Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?
Yesu, “Ajhele n'gosi apa ajhe ni mikate mihanu ni somba sibhele, lakini ejhe jhifwanyi kiki kwa bhanu bhingi kama abha?”
10 Tedy rzekł Jezus: Każcie ludowi usiąść. A było trawy dość na onemże miejscu, i usiadło mężów w liczbie około pięciu tysięcy.
Yesu akabhajobhela, “Mubhatamikiayi bhanu pasi” (kwajhele ni linyasi lingi mahali pala). Efyo bhagosi bhajhele elfu tano bhatamili pasi.
11 Wziął tedy Jezus one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.
Kisha Yesu akalota mikate jhela mihanu akabhombesya akabhagabhila bhala bhabhajhele bhatamili. Fefuefu akabhagabhila ni somba kadiri kya bhalondeghe.
12 A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.
Bhanu bho bhasibili abhajobhili bhanafunzi bha muene, “Mufibhonganiayi fipandi fya mabaki, fyafisiele ili kwamba kisijhaghi kyokyoha.”
13 I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.
Basi bhakabhonganiya ni kumemesya fikapu kumi ni fibhele, fipandi fya mikate mihanu jha shayiri- fipandi fya fisiel'ebhu ni bhala bha bhalili.
14 A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.
Kisha bhanu bho bhabhuene ishara ejhe jha ajhibhombili bhakajobha, “Bhukweli ojho ndo nabii jhola jhaibetakuhida ulimwenguni.”
15 Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść i porwać go, aby go uczynili królem, uszedł zasię sam tylko na górę.
Yesu bhoamanyili kujha bhalondeghe kun'kamula ili bhambombajhi kujha mfalme ghwa bhene, akitengili, kabhele ni kul'ota kukid'onda muene pasima.
16 A gdy był wieczór, zstąpili uczniowie jego do morza.
Bhojhingili kimihi, bhanafunzi bha muene bhaselili kul'ota kumanga.
17 A wstąpiwszy w łódź, jechali za morze do Kapernaum, a już było ciemno, a Jezus nie przyszedł był do nich.
Bhakakwela mu bhuatu na bhajhele bhilobhoka kulota Kapernaumu. (Ngisi jhajhingili ni Yesu ajhele bado ahidili lepi kwa bhene).
18 A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.
Bhwakati obhu mp'ongo mbaha bhukajha bhwibhuma, ni bahari jhikajha jhilotakuchafuka.
19 Gdy tedy odpłynęli jakoby na dwadzieścia i pięć lub trzydzieści stajan, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu, przybliżającego się ku łodzi, i ulękli się.
Kabhele bhanafunzi bha muene bhatobhili ngafi kama ishirini na tano au thelathini, bhakambona Yesu igenda panani pa masi kubhuhidila bhuatu, na bhatilili.
20 A on im rzekł: Jamci jest, nie bójcie się.
Lakini akabhajobhela, “Nene! Musitili.”
21 I wzięli go ochotnie do łodzi, a zarazem łódź przypłynęła do ziemi, do której jechali.
Kabhele bhajhele tayari kump'enda mu bhuatu, ni mara bhuatu bhwafikili kundema kwa bhaloteghe.
22 Nazajutrz lud, który był za morzem, widząc, że tam nie było drugiej łodzi, tylko ona jedna, w którą byli wstąpili uczniowie jego, a iż Jezus nie wszedł był w łódź z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego ujechali;
Ligono lya lifwatileghe, mkutano bhwajhele bhujhemili lubhafu lwa bahari bhabhwene kujha bhujhelepi bhuatu bhongi isipokujha bhola ambabho Yesu ni bhanafunzi bha muene bhajhele bhaukweli lepi lakini bhanafunzi bha muene bhajhele bhalotili bhene.
23 (Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)
(Ingabhwa, kwajhele ni baadhi jha miatu jhajhah'omili Tiberia karibila ni mahali pa bhalili mikate baada jha Bwana kuhomesya shukurani).
24 To gdy obaczył lud, iż tam nie było Jezusa, ani uczniów jego, wstąpili i oni w łodzie i przeprawili się do Kapernaum, szukając Jezusa;
Bhwakati makutano bho bhamanyili kujha Yesu lepi bhwala bhanafunzi bha muene bhajhele khola, bhene bha kwelili mu bhuatu bhakal'ota Kapernaumu kun'ndonda Yesu.
25 A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Mistrzu! kiedyś tu przybył?
Baada jha kun'kabha lubhafu l'ongi lwa nyanja bhakan'kota, “Rabbi ghwahidili ndali khoni?”
26 Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.
Yesu abhajibili, akabhajobhela, Muaminiayi, muaminiayi, mkanilonda nene, sio kwandabha mwasibhwene ishara, bali kwa ndabha mwalili mikate ni kusiba.
27 Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec. (aiōnios )
Mulekayi kukibhombela mbombo kyakulya kya kijonangiki, bali mukibhombelayi mbombo kyakulya kyakisindamala hata milele khela ambakyo Mwana ghwa Adamu ibetakubhapela, kwa kujha K'yara Dadi abhekhili muhuri panani pa muene.” (aiōnios )
28 Rzekli tedy do niego: Cóż będziemy czynili, abyśmy sprawowali sprawy Boże?
Kisha bhakan'jobhela, “Kheleku twilondeka kubhomba ili kusibhomba mbombo sya K'yara?”
29 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Toć jest sprawa Boża, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.
Yesu akajibu, “Ejhe ndo kazi jha K' yara: kujha mun'kierajhi muene jha an'tumili.”
30 Rzekli mu tedy: Cóż wżdy ty za znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?
Basi bhakan'jobhela, “Ishara se'lekhu ghwibeta kubhomba, kujha twibhwesya kusibhona ni kukukiera? Ghwibetakubhomba kiki?
31 Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.
Bhadadi jhitu bhalili manna mu lijangwa, kama kyajhalembibhu, “Abhapelili mikate kuh'omela kumbinguni ili bhalyayi.”
32 Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.
Kisha Yesu abhajibili, “Muaminiayi, muaminiayi, Musalepi jha abhapelili n'kate kuh'omela kumbinguni, bali Dadi jhangu ndo jha akabhapela n'kate ghwa bhukweli kuhomela kumbinguni.
33 Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.
Kwa kujha n'kate ghwa K'yara ndoghola ghwaghwiselela kuh'omela kumbinguni ni kuupela bhusima bhwa milele ulimwenguni.
34 Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.
Basi bhakan'jobhela, “Bwana tupelayi n'kate obhu wakati bhuoha.”
35 I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.
Yesu akabhajobhela, “Nene ndo n'kate ghwa uzima, muene jha ihida kwa nene ibetalepi kukabha njala ni muene jhaibetakunikiera ibetalepi kwipeleka kiu kabhele.”
36 Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.
Ingawa nabhajobhili kujha, munibhwene, na bado mwikiera lepi.
37 Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
Bhoha Dadi bhaibetakunipela bhibetakuhida kwa nene, na jhejhioha jhaibetakuhida kwa nene, nibetalepi kun'tagha kwibhala kamwe.
38 Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.
Kwa kujha niselili kuhomela kumbinguni, sio kwa ndabha jha kubhomba mapenzi ghangu, bali mapenzi gha anilaghisye.
39 A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.
Na aghu ndo mapenzi gha muene gha jha anilaghisi, kujha nisijhasi hata mmonga ghwa bhala bho anipelili, bali nibetakubhafufula ligono lya mwishu.
40 A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios )
Kwa kujha aghu ndo mapenzi gha Dadi jhangu, kujha jhejhioha jha ikanganga Muana ni kun'kiera akabhayi uzima bhwa milele; nani nibetakumfufula ligono lya mwishu. (aiōnios )
41 I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.
Kisha bhayahudi bhakan'dadila kun'husu muene kwandabha ajobhili, “Nene ndo n'kate ghwa ghuselili kuh'omela kumbinguni.”
42 I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?
Bhakajobha, “Ojho si ndo Yesu Mwana ghwa Yusufu, ambajhe dadi munu ni nyinamunu tubhamanyili? Ijhebhuli henu ijobha, 'Niselili kuh'omela kumbinguni`?”
43 Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.
Yesu akabhajibu, akabhajobhela, “Musidadi miongoni mwa jhomu mwibhene.
44 Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.
Ajhelepi munu jha amanyili kwa nene kama abelikufutibhwa ni dadi jhangu jhaanitumili, nani nibetakumfufula ligono lya mwishu.
45 Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.
Kwa kujha jhilembibhu ni manabii, 'Bhibetakumanyisibhwa ni K'yara' Khila jhaap'eliki na akimanyisi kuh'omela kwa Dadi, ihida kwa nene.
46 Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.
Sio kujha ajhe munu jha ambwene Dadi, isipokujha muene jhaihomela kwa K'yara- ambwene Dadi.
47 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto w mię wierzy, ma żywot wieczny. (aiōnios )
Muaminiayi, muaminiayi muene jha ikiera ajhenabhu bhusima bhwa milele. (aiōnios )
48 Jam jest on chleb żywota.
Nene ndo n'kate ghwa bhusima.
49 Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.
bhadadi jhinu bhalili manna mu jangwa, na bhafuili.
50 Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.
Obho ndo n'kate ghwa ghwiselela kuh'omela kumbinguni, ili kujha munu aliayi sehemu jha muene ili asifwi.
51 Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata. (aiōn )
Nene na n'kate ghwa ghwiishi ambabho uselili kuhomela kumbinguni. Kama munu jhejhioha akaliayi sehemu jha n'kate obho ibetakutama milele. Nkate ghwanibetakubhubhosya ndo mb'ele bhwangu kwa ndabha jha bhusima bhwa ulimwengu.” (aiōn )
52 Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?
Bhayahudi bhakadada bhene kwa bhene bhakayanda kubishana bhakajha bhijobha, “Munu ojho ibhwesyabhuli kutup'ela mb'ele ghwa muene tuliayi?”
53 I rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie.
Kisha Yesu akabhajobhela, “Muaminiayi, muaminiayi pamwitakub'ela kulya mb'ele ghwa Muana ghwa Adamu ni kunywa damu jha muene, mwibetalepi kujha ni bhusima bhwa milele mugati mwa jhomu.
54 Kto je ciało moje, a pije krew moję, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios )
Jhejhioha jhaibetakulya mb'ele ghwangu ni kunywa damu jha nene nibetakumfufula ligono lya mwishu. (aiōnios )
55 Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój.
Kwa kujha mb'ele bhwangu ndo kyakulya kya bhukweli, ni damu jha nene ndo kinywaji kya bhukweli.
56 Kto je ciało moje i pije krew moję, we mnie mieszka, a ja w nim.
Muene jhaibetakulya mb'ele bhwangu ni kunywa damu jha nene ibetakutama mugati mwa nene, nani mugati mwa muene.
57 Jako mię posłał żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca; tak kto mnie pożywa, i on żyć będzie przez mię.
Kama Dadi jha ajhe ni bhusima jha an'tumili, ni kama kyanitama kwa ndabha jha Dadi, ni muene ibetakutama kwa ndabha jha nene.
58 Tenci jest chleb on, który z nieba zstąpił, nie jako ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki. (aiōn )
Obho ndo n'kate ghwaghuselili kuh'omela kumbinguni, sio kama kyabhalili bhadadi jhinu bhafuili. Muene jhaibetakulya n'kate obho ibetakutama milele. (aiōn )
59 To mówił w bóżnicy, ucząc w Kapernaum.
Yesu aghajobhili mambo aghu mugati mu sinagogi bho imanyisya okhu Kapernaumu.
60 Wiele ich tedy z uczniów jego słysząc to, mówili: Twardać to jest mowa, któż jej słuchać może?
Ndipo bhingi bha bhanafunzi bha muene bho bhap'eliki agha, bhakajobha, “Ele lifundisu linonono niani nibetabhwesya kulipokela?”
61 Ale wiedząc Jezus sam w sobie, iż o tem szemrali uczniowie jego, rzekł im: Toż was obraża?
Yesu kwa ndabha amanyili kujha bhanafunzi bha muene bhakil'ombosieghe kwa ndabha jha lijambo e'le, akabhajobhela, je lijambo e'le libhwesekana?
62 Cóż, gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?
Basi jhibetakujhabhuli pamwibeta kumbona Mwana ghwa Adamu iselela kuh'omela kwa ajhele kabla?
63 Duchci jest, który ożywia, ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są.
Roho muene ndo jha ihomesya bhusima. Mb'ele ghwifaidi lepi khenu kyokyoha. Malobhi ghanighajobhili kwa muenga ndo roho na ni bhusima.
64 Ale są niektórzy z was, co nie wierzą; albowiem wiedział od początku Jezus, którzy byli, co nie wierzyli, i kto jest, co go miał wydać;
Bado kuna bhanu kati jha muenga bhabhiamini lepi.” kwa ndabha Yesu amanyili kuh'omela kubhwandelu jhola ambajhe jhaabhwesilepi kuamini ni muene ambajhe ngaan'saliti.
65 I mówił: Dlategomci wam powiedział: Iż żaden nie może przyjść do mnie, jeźliby mu nie było dane od Ojca mojego.
Akabhajobhela, kwa ndabha ejhe nabhajobhili kujha ajhelepi munu jhaibhwesya lepi kuhida kwa nene isipokujha apelibhu ni Dadi.”
66 Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.
Baada jha agha bhanafunzi bha muene bhingi bhakerebhwiki kumbele na bhabelikulongosana naku kabhele.
67 Tedy rzekł Jezus do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?
Yesu akabhajobhela bhala kumi ni bhabhele, “Je namu mwil'onda kubh'oka?”
68 I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego; (aiōnios )
Simoni Petro akan'jibu, “Bwana tulotayi kwa niani kwani bhebhe ujhe ni malobhi gha bhusima bhwa milele, (aiōnios )
69 A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.
na tukyeriri ni kumanya kujha bhebhe ndoghwe N'takatifu ghwa K'yara.”
70 Odpowiedział im Jezus: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.
Yesu akabhajobhela, “Je nene nabhachaguililepi muenga, ni mmonga bhinu ndo ibilisi?
71 A to mówił o Judaszu, synu Szymona, Iszkaryjocie; bo go ten wydać miał, będąc jednym z onych dwunastu.
Henu akajha ilongela kuhusu Yuda, mwana ghwa Simoni Iskariote, kwa kujha ajhele ni muene akajha mmonga ghwa bhala kumi ni bhabhele, ambajhe ndijhe ngaan'saliti Yesu.