Jana 6
1 Potem odszedł Jezus za morze Galilejskie, które jest Tyberyjadzkie;
Akhasekhe kha imbombo inchi, o Yesu alobile isekhemu incha nyanja ya Galilaya, yikhelangiwa nyanja ya Tiberia.
2 I szedł za nim lud wielki, iż widzieli cuda jego, które czynił nad chorymi.
Ululundamano luvakha lulekhukonga pakhuva vakhalolile embombo inchalekhovomba khuvale vatamu.
3 I wszedł Jezus na górę, i siedział tam z uczniami swoimi;
U Yesu akhatoga khukyanya impakha uvupanda vwa khukyanya owa khewamba akhatama okhwa navakongi va mwene.
4 A była blisko wielkanoc, święto żydowskie.
(Vukhutesiwa khya Yesu, nulukhovokhelo ulwa Vayahudi lukhasogelile).
5 Tedy podniósł Jezus oczy i ujrzawszy, iż wielki lud idzie do niego, rzekł do Filipa: Skąd kupimy chleba, aby ci jedli?
U Yesu akhinula amikho gamwene nukholola khukyanya nu khuvona uvumati vwa vamu vukhwincha khumwene, akhavomba Filipo, “Tuluta ndakhu khugula emikate ili avanu ava valye”?
6 (Ale to mówił, kusząc go; bo on wiedział, co miał czynić.)
(Pakhuva o Yesu anchovile aga khwa Filipo alekhugela pakhuva omwene alumanyile ekhivomba).
7 Odpowiedział mu Filip: Za dwieście groszy chleba nie dosyć im będzie, choćby każdy z nich mało co wziął.
O Filipo akhanda, “Ata mikate egwa dinari sagekhale gikwela hata munu yumo okhupata ekhepande ekhedebe.”
8 Rzekł mu jeden z uczniów jego, Andrzej, brat Szymona Piotra:
U Andrea, oninie va vakongi va Yesu olokololwe va Simoni Petro akhavavula
9 Jest tu jedno pacholę, co ma pięcioro chleba jęczmiennego i dwie rybki; ale cóż to jest na tak wielu?
o Yesu, “Khule nudemi ale no mikate gekhano ni somba ivele, pakhuva eye sayikwincha khuvanu avingi ndavandulo?”
10 Tedy rzekł Jezus: Każcie ludowi usiąść. A było trawy dość na onemże miejscu, i usiadło mężów w liczbie około pięciu tysięcy.
U Yesu akhavavula, “Vatamisye avanu pasi” (Pale nelinyasi lingi amaeneo gala). Pakhuva avagosi vale okhuta elfu tano vakhatama pasi.
11 Wziął tedy Jezus one chleby, a podziękowawszy rozdał uczniom, a uczniowie siedzącym; także i z onych rybek, ile jedno chcieli.
Pu Yesu akhatola emikate gekhano akhesasaya akhavapaza vavakhatamile. Pu akhavagavila isomba okhokongana nuluvotamile.
12 A gdy byli nasyceni, rzekł uczniom swoim: Zbierzcie te ułomki, które zbywają, żeby nic nie zginęło.
Avanu vavile vigwite, akhavavula avakongi va mwene, “Vilundanie ivipande vwa somba ili vile ukhusigala vwokwoni.”
13 I zebrali i napełnili dwanaście koszów ułomków z onego pięciorga chleba jęczmiennego, które zbywały tym, co jedli.
Pu vakhalundanie ivitundu kumi na viwili, vipande ivwa mikate vikhano ifya shayiri- ifikhasa ziwe na vakhasigile.
14 A oni ludzie, ujrzawszy cud, który uczynił Jezus, mówili: Tenci jest zaprawdę on prorok, który miał przyjść na świat.
Avanu vakhavile valolile agavombile vakhanchova, “Lweli oyu venyamalago oviywincha nkelunga.”
15 Tedy Jezus poznawszy, iż mieli przyjść i porwać go, aby go uczynili królem, uszedł zasię sam tylko na górę.
U Yesu avile agundyile ukhuta vinogwa okhumwibata ili vambombe ukhuva intwa va vene, akhavakwepa, puakhaluta khukhewamba mwene.
16 A gdy był wieczór, zstąpili uczniowie jego do morza.
Yevile lwakhemikhe, avakongi vawene vakhikha khu nyanja.
17 A wstąpiwszy w łódź, jechali za morze do Kapernaum, a już było ciemno, a Jezus nie przyszedł był do nich.
Vakhatogo mungalava valekho lovokha okhuluta khumwambi khu Kapernaumu. (Ekhisi yivile yingile o Yesu avile bado sinchile khuvene).
18 A morze, gdy powstał wielki wiatr, burzyć się poczynało.
Osekhe ogwa emepo eng'ali yele khukula, ne nyanja yilekhwendelela okhulama.
19 Gdy tedy odpłynęli jakoby na dwadzieścia i pięć lub trzydzieści stajan, ujrzeli Jezusa chodzącego po morzu, przybliżającego się ku łodzi, i ulękli się.
Pu avakongi va mwene vavile vatovile amakasi ishirini ama thelathini, vakhambona o Yesu igenda pakyanya pa nyanja ikhogosogelela untumbwi, pu vakhadwada.
20 A on im rzekł: Jamci jest, nie bójcie się.
Pu Yesu akhavavula, “Nene mulekhe okhodwada.”
21 I wzięli go ochotnie do łodzi, a zarazem łódź przypłynęła do ziemi, do której jechali.
Vakhavile tayali okhogega mutumbwi, pu tumbwi gukhafikha pakhelunga upuvalekhuluta.
22 Nazajutrz lud, który był za morzem, widząc, że tam nie było drugiej łodzi, tylko ona jedna, w którą byli wstąpili uczniowie jego, a iż Jezus nie wszedł był w łódź z uczniami swoimi, ale sami uczniowie jego ujechali;
Esikhu eyekhakongile, ululundamano ulukhemile uvupande wa nyanja vakhavona otumbwi gusi pasi ugunge ila uguvakhatogile avakongi va Yesu ugosavakhatoge pakhuva avakongi vamwene vakhaluta vene.
23 (Przyszły też były drugie łodzie z Tyberyjady, blisko do onego miejsca, gdzie jedli chleb, gdy był Pan dzięki uczynił.)
(Pakhuva, pakhavile ne mitumbwi egegekhomile khu Tiberia karibu ne sekhemu eyivakhalile emikate pakhuva ombakha akhakhu minche emwalemi).
24 To gdy obaczył lud, iż tam nie było Jezusa, ani uczniów jego, wstąpili i oni w łodzie i przeprawili się do Kapernaum, szukając Jezusa;
Osekhe ululundamano lukhagundula khukhuta sio Yesu ama vakongi va mwene vakhale okho, vovene vakhatoga mu mitumbwi vakhaluta khu Kapernaumu vovikhondonda o Yesu.
25 A znalazłszy go za morzem, rzekli mu: Mistrzu! kiedyś tu przybył?
Akhasekhe vavile vambwene uluvafu olonge lwa nyanja vakhambuncha, “Rabbi winchile ndeli khono?”
26 Odpowiedział im Jezus i rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie przeto, iżeście widzieli cuda, ale iżeście jedli chleb, i byliście nasyceni.
O Yesu akhanda, akhavavola, Lweli, lweli, mukhondonda one, sio pakhuva mukhagawene imiujiza, pakhuva mwalile emikate nu khwiguta.
27 Sprawujcież nie pokarm, który ginie, ale pokarm, który trwa ku żywotowi wiecznemu, który wam da Syn człowieczy; albowiem tego zapieczętował Bóg Ojciec. (aiōnios g166)
Bekhela okhokhevombela ekhwakholwa ekhekhinangikha ila mukhevombele ekhyakhula ekhyakhudumu isikhu nchooni ekheikhovapa omwaleve va Adamu pakhuva u Nguluve Ubaba avekhile ung'uli pakyanya pavene.” (aiōnios g166)
28 Rzekli tedy do niego: Cóż będziemy czynili, abyśmy sprawowali sprawy Boże?
Pu vakhambula, “Pukhenukhekhi khinogiwa okhovomba imbombo incha Nguluve?”
29 Odpowiedział Jezus i rzekł im: Toć jest sprawa Boża, abyście wierzyli w tego, którego on posłał.
O Yesu akhanda, “Eye yu mbombo ya Nguluve: Khukhuta mumwedekhe omwene avasung'ile.”
30 Rzekli mu tedy: Cóż wżdy ty za znak czynisz, abyśmy widzieli i wierzyli tobie? Cóż czynisz?
Basi puvakhambula, “Ncho mbombo nchilekhu inchiyakhavuvomba pakhuta tukhonchedekha nukhunchivombela? Vuvomba ekhekhi?
31 Ojcowie nasi jedli mannę na puszczy, jako jest napisano: Chleb z nieba dał im ku jedzeniu.
Avababa veto vakharile imanna khu polini, “Avapile emikate ukhukhuma khukyanya ili valwe.”
32 Rzekł im tedy Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie Mojżesz wam dał chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam chleb on prawdziwy z nieba.
Pu Yesu akhavanda, “Lweli, lweli, si ve Musa uyakhavapile emikate ukhukhuma khukyanya, pakhuva Obaba vango ve ikhovapa emikate pakhuva gikhuma khukyanya.
33 Albowiem chleb Boży ten jest, który zstępuje z nieba i żywot daje światu.
Pakhuva okate ugwa Nguluve gukhuma khukyanya, nukhuleta uwumi nkerunga.
34 Tedy mu rzekli: Panie! daj nam zawsze tego chleba.
Basi vakhambula, “Imbakha utupe ekate ego isiku nchooni.”
35 I rzekł im Jezus: Jamci jest on chleb żywota; kto do mnie przychodzi, łaknąć nie będzie, a kto wierzy w mię, nigdy pragnąć nie będzie.
U Yesu akhavavula, “Onene ikate gwa wumi, omwene uvikhwincha khulyune salava nenjala nukhwedekha salavona kiu tena.”
36 Alem wam powiedział: Owszem, widzieliście mię, a nie wierzycie.
Pakhuva nekhavavulile ukhuta, mumbwene, pusamukhwedekha.
37 Wszystko, co mi daje Ojciec, do mnie przyjdzie, a tego, co do mnie przyjdzie, nie wyrzucę precz.
Vooni avavikhoma Obaba vikhwincha kholyune, vevoni uvikhwincha khulyune sanikhutaga sikhu khonji khabisa.
38 Bom zstąpił z nieba, nie iżbym czynił wolę moję, ale wolę onego, który mię posłał.
Pakhuva nikhile okhukhuma khukyanya, sio khwa khuvomba ovogane wango, pakhuva ovugane wamwene ovuakhasukhile.
39 A tać jest wola onego, który mię posłał, Ojca, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, ale abym to wzbudził w on ostateczny dzień.
Nuvo vuvugane wango uvonesukhile, khukhuta nerekhe okhotaga hata yumo avamile, pakhuva nelavanchusya esikhu eyamwisho.
40 A tać jest wola onego, który mię posłał, aby każdy, kto widzi Syna, a wierzy weń, miał żywot wieczny; a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
Pakhuva uvu vuvugane vwa Baba oveasukhile, khukhuta vevoni ovilola mwana nu khumwedekha ave nu wumi wa sikhu nchooni; nayune nikhonchosya esikhu eya mwisyo. (aiōnios g166)
41 I szemrali Żydowie o nim, iż rzekł: Jam jest on chleb, który z nieba zstąpił.
Pu avayahudi vakhasikhitikha ukhukongana nukhuta akhanchovile, “One nekate ugu gukhumile khukyanya.”
42 I mówili: Izaż ten nie jest Jezus, syn Józefa, którego my ojca i matkę znamy; jakoż teraz tedy ten powiada: Żem z nieba zstąpił?
Vakhanchova, “Oyo sio ve Yesu omwana va Yusufu, uve ubabaye nu mamaye tumanyile? Yivile ndakhekhi leno inchova, 'Nikhile okhukhuma khukyanya?”
43 Tedy odpowiedział Jezus i rzekł im: Nie szemrzyjcie między sobą.
O Yesu akhanda, akhavavula, “Mulekhe ukhukuta igati yumwe.
44 Żaden do mnie przyjść nie może, jeźli go Ojciec mój, który mię posłał, nie pociągnie; a ja go wzbudzę w ostateczny dzień.
Asikholi umunu oyikhwincha kholione inave salusiwe nu Baba vango ovesung'ire, nayone yani khunchusya ekhegono khya mwisho.
45 Napisano w prorokach: I będą wszyscy wyuczeni od Boga; przetoż każdy, kto słyszał od Ojca, a nauczył się, przychodzi do mnie.
Pakhuva yesimbiwe muvaragonchi, 'Yuvidemiwa nu Nguluve.' Khela uveapulikhe efundisye ukhukhuma khwa Baba, ikhwincha kholyune.
46 Nie iżby kto widział Ojca, oprócz tego, który jest od Boga; ten widział Ojca.
Sio ukhuta khule munu uvambwene Obaba, pakhuva omwene oveakhumile khwa Nguluve- ambwene Obaba.
Lweli, weli uvikhwekha alenu wumi uwa sikhu nchooni. (aiōnios g166)
48 Jam jest on chleb żywota.
One ne kate gwa wumu.
49 Ojcowie wasi jedli mannę na puszczy, a pomarli.
Avababa venyo vakhalile imanna khurijangwa, na vakhafwa.
50 Ten jest on chleb, który z nieba zstępuje; jeźliby go kto jadł, nie umrze.
Ugo gu kate ugugukhumile khukyanya, ili umunu ale enafasi eya mwene alekhe ukhufwa.
51 Jamci jest chleb on żywy, którym z nieba zstąpił: jeźliby kto jadł z tego chleba, żyć będzie na wieki; a chleb, który ja dam, jest ciało moje, które ja dam za żywot świata. (aiōn g165)
Une ne kate ugogutama ugogwikhile ukhukhuma khukyanya. Inave umunu ilwa okate ogwa itama esikhu nchooni, ukate uguyakha nikhomwa imbele gwando khunjila eya wumi wa khelunga.” (aiōn g165)
52 Wadzili się tedy Żydowie między sobą, mówiąc: Jakoż ten może nam dać ciało swoje ku jedzeniu?
Avayahudi vakhakaranchava vavo khuvavo vakhanja okhusutana nukhunchova, “Umunu oyo iwesya ndeti okhutupa ombele ugwa mwene tulinchage?”
53 I rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźli nie będziecie jedli ciała Syna człowieczego, i pili krwi jego, nie macie żywota w sobie.
Pu Yesu akhavavula, “Lweli, lweli, mungalekhe ukhulya nu khunywa unkisa ugwa mwene, samukhave nu wumi igati ndyumwe.
54 Kto je ciało moje, a pije krew moję, ma żywot wieczny, a ja go wzbudzę w on ostateczny dzień. (aiōnios g166)
Vevoni uvilya umbile gwang'o nu khunywa unkisa gwango ale nu wumi uwa sikhu nchoni, na yune yanikhunchosya esikhu eya mwisyo. (aiōnios g166)
55 Albowiem ciało moje prawdziwie jest pokarm, a krew moja prawdziwie jest napój.
Pakhuva ombele gwango khwa kholwa khwa lweli, nu nkisa gwango mgasi ga lweli.
56 Kto je ciało moje i pije krew moję, we mnie mieszka, a ja w nim.
Umwene uvilwa ombele gwango nu khunywa unkisa gwango itama igati mulyune, na yune mumwene.
57 Jako mię posłał żyjący Ojciec, i ja żyję przez Ojca; tak kto mnie pożywa, i on żyć będzie przez mię.
Inave Obaba uveale nu wumi via sukhile, ndolunitama pakhuva ya Baba, nu mwene ayitama pakhuva yango.
58 Tenci jest chleb on, który z nieba zstąpił, nie jako ojcowie wasi jedli mannę, a pomarli; kto je ten chleb, żyć będzie na wieki. (aiōn g165)
Ugo gukate ugogwikhwikha okhukhuma khukyanya, sio nduluva Baba vakhalya vakhafwa, omwene uvilye vakhafwa, omwene uvilye okate ogo alenu wumi owasikhu nchooni. (aiōn g165)
59 To mówił w bóżnicy, ucząc w Kapernaum.
O Yesu anchovile imbombo inchi vuale mulisinagogi avile ikhuvamanyesya khu Kapernaumu.
60 Wiele ich tedy z uczniów jego słysząc to, mówili: Twardać to jest mowa, któż jej słuchać może?
Pu vingi vavakongi va mwene vakhagapolekha aga, vakhanchova, “Ele limanyesyo ligumu veni iwesya okhupelela?”
61 Ale wiedząc Jezus sam w sobie, iż o tem szemrali uczniowie jego, rzekł im: Toż was obraża?
O Yesu alumanyile ukhuta avakongi va mwene valekhumikha embombo eye, akhavavula akhata embombo eye yikhovapenja?
62 Cóż, gdybyście ujrzeli Syna człowieczego wstępującego, gdzie był pierwej?
Yayiva ndakhekhi vomukhombo na omwana va Adamu voikhwikha ukhukhuma ukhwale ulutanchi?
63 Duchci jest, który ożywia, ciało nic nie pomaga; słowa, które ja wam mówię, duch są i żywot są.
Ve Mepo ovikhomya uwumi. Ombele sagupata ekhenu khyokhyoni. Amamenyu aganenchovile khulyumwe ve mepo nu wumi.
64 Ale są niektórzy z was, co nie wierzą; albowiem wiedział od początku Jezus, którzy byli, co nie wierzyli, i kto jest, co go miał wydać;
Pakhuva khulenavanu igati mulyumwe avasa vikhwedekha.” Pakhuva o Yesu alumanyile ukhukhuma palutanchi uvesiwesya okhwedekha umwene avale ikhobela.
65 I mówił: Dlategomci wam powiedział: Iż żaden nie może przyjść do mnie, jeźliby mu nie było dane od Ojca mojego.
Akhavavula, pakhuva khulugendo olu asikholi umu uvikhwincha kholyune pakhuva apeviwe nu Baba.”
66 Od tego czasu wiele uczniów jego odeszło nazad, a więcej z nim nie chodzili.
Akhasekhe akha avakongi vingi vakhavuyilesincho khusana pusavakhakongana nave tena.
67 Tedy rzekł Jezus do onych dwunastu: Izali i wy chcecie odejść?
O Yesu akhavavula vale kumi na wawili, “Je mwemwe munogwa okhokhega?”
68 I odpowiedział mu Szymon Piotr: Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego; (aiōnios g166)
Simoni Petro akhanda, “Imbakha tuluta khwani khulyuve khuvule uwumi wa sikhu nchoni, (aiōnios g166)
69 A myśmy uwierzyli i poznali, żeś ty jest Chrystus, on Syn Boga żywego.
twedikhe nukhukera ukhuta uve ve mbaranche va Nguluve.”
70 Odpowiedział im Jezus: Izalim ja nie dwunastu was obrał? a jeden z was jest dyjabeł.
O Yesu akhavavula, “Je one sanikhavachagule omwe, pu paninie yumo mdugo?
71 A to mówił o Judaszu, synu Szymona, Iszkaryjocie; bo go ten wydać miał, będąc jednym z onych dwunastu.
Leno pwalekhunchova okholenga khwa Yuda, omwana va Simoni Iskariote, pakhuva ale vemwene ale paninie na vale kumi na wawili, aveale ikhubera o Yesu.
