< Jana 3 >

1 A był niektóry człowiek z Faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.
ନିକଦିମନାମା ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅଧିପତିଃ ଫିରୂଶୀ କ୍ଷଣଦାଯାଂ
2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! wiemy, żeś przyszedł od Boga nauczycielem; bo nikt tych cudów czynić nie może, które ty czynisz, jeźliby Bóg z nim nie był.
ଯୀଶୌରଭ୍ୟର୍ଣମ୍ ଆୱ୍ରଜ୍ୟ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୀତ୍, ହେ ଗୁରୋ ଭୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଆଗତ୍ ଏକ ଉପଦେଷ୍ଟା, ଏତଦ୍ ଅସ୍ମାଭିର୍ଜ୍ଞାଯତେ; ଯତୋ ଭୱତା ଯାନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କ୍ରିଯନ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟଂ ୱିନା କେନାପି ତତ୍ତତ୍କର୍ମ୍ମାଣି କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ୟନ୍ତେ|
3 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźli się kto nie narodzi znowu, nie może widzieć królestwa Bożego.
ତଦା ଯୀଶୁରୁତ୍ତରଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତୱାହଂ ଯଥାର୍ଥତରଂ ୱ୍ୟାହରାମି ପୁନର୍ଜନ୍ମନି ନ ସତି କୋପି ମାନୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
4 Rzekł do niego Nikodem: Jakoż się może człowiek narodzić, będąc stary? izali powtóre może wnijść w żywot matki swojej i narodzić się?
ତତୋ ନିକଦୀମଃ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍ ମନୁଜୋ ୱୃଦ୍ଧୋ ଭୂତ୍ୱା କଥଂ ଜନିଷ୍ୟତେ? ସ କିଂ ପୁନ ର୍ମାତୃର୍ଜଠରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଜନିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźliby się kto nie narodził z wody i z Ducha, nie może wnijść do królestwa Bożego.
ଯୀଶୁରୱାଦୀଦ୍ ଯଥାର୍ଥତରମ୍ ଅହଂ କଥଯାମି ମନୁଜେ ତୋଯାତ୍ମଭ୍ୟାଂ ପୁନ ର୍ନ ଜାତେ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
6 Co się narodziło z ciała, ciało jest, a co się narodziło z Ducha, duch jest.
ମାଂସାଦ୍ ଯତ୍ ଜାଯତେ ତନ୍ ମାଂସମେୱ ତଥାତ୍ମନୋ ଯୋ ଜାଯତେ ସ ଆତ୍ମୈୱ|
7 Nie dziwuj się, żem ci powiedział: Musicie się znowu narodzić.
ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୁନ ର୍ଜନିତୱ୍ୟଂ ମମୈତସ୍ୟାଂ କଥାଯାମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟଂ ମା ମଂସ୍ଥାଃ|
8 Wiatr, gdzie chce, wieje i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć jest każdy, który się narodził z Ducha.
ସଦାଗତିର୍ୟାଂ ଦିଶମିଚ୍ଛତି ତସ୍ୟାମେୱ ଦିଶି ୱାତି, ତ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ସ୍ୱନଂ ଶୁଣୋଷି କିନ୍ତୁ ସ କୁତ ଆଯାତି କୁତ୍ର ଯାତି ୱା କିମପି ନ ଜାନାସି ତଦ୍ୱାଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସକାଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମନୁଜାନାଂ ଜନ୍ମ ଭୱତି|
9 Odpowiedział Nikodem i rzekł mu: Jakoż to być może?
ତଦା ନିକଦୀମଃ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏତତ୍ କଥଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
10 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Tyś jest nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ ତ୍ୱମିସ୍ରାଯେଲୋ ଗୁରୁର୍ଭୂତ୍ୱାପି କିମେତାଂ କଥାଂ ନ ୱେତ୍ସି?
11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, iż co wiemy, mówimy, a cośmy widzieli, świadczymy: ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.
ତୁଭ୍ୟଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ୱଯଂ ଯଦ୍ ୱିଦ୍ମସ୍ତଦ୍ ୱଚ୍ମଃ ଯଂଚ୍ଚ ପଶ୍ୟାମସ୍ତସ୍ୟୈୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦ୍ମଃ କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାଭିରସ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷିତ୍ୱଂ ନ ଗୃହ୍ୟତେ|
12 Jeźliż gdym wam ziemskie rzeczy powiadał, a nie wierzycie, jakoż, będęli wam powiadał niebieskie, uwierzycie?
ଏତସ୍ୟ ସଂସାରସ୍ୟ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ଯଦି ଯୂଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱସିଥ ତର୍ହି ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଯାଂ କଥାଯାଂ କଥଂ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ?
13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.
ଯଃ ସ୍ୱର୍ଗେଽସ୍ତି ଯଂ ଚ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଅୱାରୋହତ୍ ତଂ ମାନୱତନଯଂ ୱିନା କୋପି ସ୍ୱର୍ଗଂ ନାରୋହତ୍|
14 A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy.
ଅପରଞ୍ଚ ମୂସା ଯଥା ପ୍ରାନ୍ତରେ ସର୍ପଂ ପ୍ରୋତ୍ଥାପିତୱାନ୍ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରୋଽପି ତଥୈୱୋତ୍ଥାପିତୱ୍ୟଃ;
15 Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (aiōnios g166)
ତସ୍ମାଦ୍ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ସୋଽୱିନାଶ୍ୟଃ ସନ୍ ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି| (aiōnios g166)
16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (aiōnios g166)
ଈଶ୍ୱର ଇତ୍ଥଂ ଜଗଦଦଯତ ଯତ୍ ସ୍ୱମଦ୍ୱିତୀଯଂ ତନଯଂ ପ୍ରାଦଦାତ୍ ତତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ସୋଽୱିନାଶ୍ୟଃ ସନ୍ ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି| (aiōnios g166)
17 Boć nie posłał Bóg Syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń.
ଈଶ୍ୱରୋ ଜଗତୋ ଲୋକାନ୍ ଦଣ୍ଡଯିତୁଂ ସ୍ୱପୁତ୍ରଂ ନ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତାନ୍ ପରିତ୍ରାତୁଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
18 Kto wierzy weń, nie będzie osądzony; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, iż nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.
ଅତଏୱ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ନ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ନ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଇଦାନୀମେୱ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ଭୱତି, ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଦ୍ୱିତୀଯପୁତ୍ରସ୍ୟ ନାମନି ପ୍ରତ୍ୟଯଂ ନ କରୋତି|
19 A tenci jest sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo były złe uczynki ich.
ଜଗତୋ ମଧ୍ୟେ ଜ୍ୟୋତିଃ ପ୍ରାକାଶତ କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ କର୍ମ୍ମଣାଂ ଦୃଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ତେ ଜ୍ୟୋତିଷୋପି ତିମିରେ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ ଏତଦେୱ ଦଣ୍ଡସ୍ୟ କାରଣାଂ ଭୱତି|
20 Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie idzie na światłość, aby nie były zganione uczynki jego.
ଯଃ କୁକର୍ମ୍ମ କରୋତି ତସ୍ୟାଚାରସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ସ ଜ୍ୟୋତିରୄତୀଯିତ୍ୱା ତନ୍ନିକଟଂ ନାଯାତି;
21 Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby były jawne uczynki jego, iż w Bogu są uczynione.
କିନ୍ତୁ ଯଃ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କରୋତି ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଣି କର୍ମ୍ମାଣୀଶ୍ୱରେଣ କୃତାନୀତି ସଥା ପ୍ରକାଶତେ ତଦଭିପ୍ରାଯେଣ ସ ଜ୍ୟୋତିଷଃ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଯାତି|
22 Potem przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judzkiej ziemi, i tam przemieszkiwał z nimi i chrzcił.
ତତଃ ପରମ୍ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯିହୂଦୀଯଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥିତ୍ୱା ମଜ୍ଜଯିତୁମ୍ ଆରଭତ|
23 Chrzcił też i Jan w Enon, blisko Salim; bo tam było wiele wód, a ludzie przychodzili i chrzcili się.
ତଦା ଶାଲମ୍ ନଗରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥାଯିନି ଐନନ୍ ଗ୍ରାମେ ବହୁତରତୋଯସ୍ଥିତେସ୍ତତ୍ର ଯୋହନ୍ ଅମଜ୍ଜଯତ୍ ତଥା ଚ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ତେନ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
24 Bo jeszcze Jan nie był podany do więzienia.
ତଦା ଯୋହନ୍ କାରାଯାଂ ନ ବଦ୍ଧଃ|
25 Wszczęła się tedy gadka między uczniami Janowymi i między Żydami o oczyszczaniu.
ଅପରଞ୍ଚ ଶାଚକର୍ମ୍ମଣି ଯୋହାନଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ୱିୱାଦେ ଜାତେ, ତେ ଯୋହନଃ ସଂନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱାକଥଯନ୍,
26 I przyszli do Jana i rzekli mu: Mistrzu! ten, który był z tobą za Jordanem, któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.
ହେ ଗୁରୋ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପାରେ ଭୱତା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯ ଆସୀତ୍ ଯସ୍ମିଂଶ୍ଚ ଭୱାନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରଦଦାତ୍ ପଶ୍ୟତୁ ସୋପି ମଜ୍ଜଯତି ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଯାନ୍ତି ଚ|
27 Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.
ତଦା ଯୋହନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନ ଦତ୍ତେ କୋପି ମନୁଜଃ କିମପି ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
28 Wy sami jesteście mi świadkami, żem powiedział: Nie jestem ja Chrystus, ale żem posłany przed nim.
ଅହଂ ଅଭିଷିକ୍ତୋ ନ ଭୱାମି କିନ୍ତୁ ତଦଗ୍ରେ ପ୍ରେଷିତୋସ୍ମି ଯାମିମାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନାହଂ ତତ୍ର ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାକ୍ଷିଣଃ ସ୍ଥ|
29 Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieńca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieńcowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest.
ଯୋ ଜନଃ କନ୍ୟାଂ ଲଭତେ ସ ଏୱ ୱରଃ କିନ୍ତୁ ୱରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ଦଣ୍ଡାଯମାନଂ ତସ୍ୟ ଯନ୍ମିତ୍ରଂ ତେନ ୱରସ୍ୟ ଶବ୍ଦେ ଶ୍ରୁତେଽତୀୱାହ୍ଲାଦ୍ୟତେ ମମାପି ତଦ୍ୱଦ୍ ଆନନ୍ଦସିଦ୍ଧିର୍ଜାତା|
30 On musi rość, a mnie musi ubywać.
ତେନ କ୍ରମଶୋ ୱର୍ଦ୍ଧିତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ମଯା ହ୍ସିତୱ୍ୟଂ|
31 Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie jest.
ଯ ଊର୍ଧ୍ୱାଦାଗଚ୍ଛତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମୁଖ୍ୟୋ ଯଶ୍ଚ ସଂସାରାଦ୍ ଉଦପଦ୍ୟତ ସ ସାଂସାରିକଃ ସଂସାରୀଯାଂ କଥାଞ୍ଚ କଥଯତି ଯସ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗାଦାଗଚ୍ଛତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମୁଖ୍ୟଃ|
32 A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.
ସ ଯଦପଶ୍ୟଦଶୃଣୋଚ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାତି ତଥାପି ପ୍ରାଯଶଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ନ ଗୃହ୍ଲାତି;
33 Kto przyjmuje świadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg jest prawdziwy.
କିନ୍ତୁ ଯୋ ଗୃହ୍ଲାତି ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସତ୍ୟୱାଦିତ୍ୱଂ ମୁଦ୍ରାଙ୍ଗିତଂ କରୋତି|
34 Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.
ଈଶ୍ୱରେଣ ଯଃ ପ୍ରେରିତଃ ସଏୱ ଈଶ୍ୱରୀଯକଥାଂ କଥଯତି ଯତ ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମାନଂ ତସ୍ମୈ ଅପରିମିତମ୍ ଅଦଦାତ୍|
35 Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.
ପିତା ପୁତ୍ରେ ସ୍ନେହଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସମର୍ପିତୱାନ୍|
36 Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota, lecz gniew Boży zostaje nad nim. (aiōnios g166)
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁତ୍ରେ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଏୱାନନ୍ତମ୍ ପରମାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ନୋତି କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁତ୍ରେ ନ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ପରମାଯୁଷୋ ଦର୍ଶନଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କୋପଭାଜନଂ ଭୂତ୍ୱା ତିଷ୍ଠତି| (aiōnios g166)

< Jana 3 >