< Jana 3 >
1 A był niektóry człowiek z Faryzeuszów, imieniem Nikodem, książę żydowski.
ନିକଦିମନାମା ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅଧିପତିଃ ଫିରୂଶୀ କ୍ଷଣଦାଯାଂ
2 Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! wiemy, żeś przyszedł od Boga nauczycielem; bo nikt tych cudów czynić nie może, które ty czynisz, jeźliby Bóg z nim nie był.
ଯୀଶୌରଭ୍ୟର୍ଣମ୍ ଆୱ୍ରଜ୍ୟ ୱ୍ୟାହାର୍ଷୀତ୍, ହେ ଗୁରୋ ଭୱାନ୍ ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଆଗତ୍ ଏକ ଉପଦେଷ୍ଟା, ଏତଦ୍ ଅସ୍ମାଭିର୍ଜ୍ଞାଯତେ; ଯତୋ ଭୱତା ଯାନ୍ୟାଶ୍ଚର୍ୟ୍ୟକର୍ମ୍ମାଣି କ୍ରିଯନ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାହାଯ୍ୟଂ ୱିନା କେନାପି ତତ୍ତତ୍କର୍ମ୍ମାଣି କର୍ତ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ୟନ୍ତେ|
3 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźli się kto nie narodzi znowu, nie może widzieć królestwa Bożego.
ତଦା ଯୀଶୁରୁତ୍ତରଂ ଦତ୍ତୱାନ୍ ତୱାହଂ ଯଥାର୍ଥତରଂ ୱ୍ୟାହରାମି ପୁନର୍ଜନ୍ମନି ନ ସତି କୋପି ମାନୱ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ଦ୍ରଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
4 Rzekł do niego Nikodem: Jakoż się może człowiek narodzić, będąc stary? izali powtóre może wnijść w żywot matki swojej i narodzić się?
ତତୋ ନିକଦୀମଃ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚତ୍ ମନୁଜୋ ୱୃଦ୍ଧୋ ଭୂତ୍ୱା କଥଂ ଜନିଷ୍ୟତେ? ସ କିଂ ପୁନ ର୍ମାତୃର୍ଜଠରଂ ପ୍ରୱିଶ୍ୟ ଜନିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
5 Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Jeźliby się kto nie narodził z wody i z Ducha, nie może wnijść do królestwa Bożego.
ଯୀଶୁରୱାଦୀଦ୍ ଯଥାର୍ଥତରମ୍ ଅହଂ କଥଯାମି ମନୁଜେ ତୋଯାତ୍ମଭ୍ୟାଂ ପୁନ ର୍ନ ଜାତେ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
6 Co się narodziło z ciała, ciało jest, a co się narodziło z Ducha, duch jest.
ମାଂସାଦ୍ ଯତ୍ ଜାଯତେ ତନ୍ ମାଂସମେୱ ତଥାତ୍ମନୋ ଯୋ ଜାଯତେ ସ ଆତ୍ମୈୱ|
7 Nie dziwuj się, żem ci powiedział: Musicie się znowu narodzić.
ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୁନ ର୍ଜନିତୱ୍ୟଂ ମମୈତସ୍ୟାଂ କଥାଯାମ୍ ଆଶ୍ଚର୍ୟଂ ମା ମଂସ୍ଥାଃ|
8 Wiatr, gdzie chce, wieje i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć jest każdy, który się narodził z Ducha.
ସଦାଗତିର୍ୟାଂ ଦିଶମିଚ୍ଛତି ତସ୍ୟାମେୱ ଦିଶି ୱାତି, ତ୍ୱଂ ତସ୍ୟ ସ୍ୱନଂ ଶୁଣୋଷି କିନ୍ତୁ ସ କୁତ ଆଯାତି କୁତ୍ର ଯାତି ୱା କିମପି ନ ଜାନାସି ତଦ୍ୱାଦ୍ ଆତ୍ମନଃ ସକାଶାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମନୁଜାନାଂ ଜନ୍ମ ଭୱତି|
9 Odpowiedział Nikodem i rzekł mu: Jakoż to być może?
ତଦା ନିକଦୀମଃ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏତତ୍ କଥଂ ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ନୋତି?
10 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Tyś jest nauczycielem w Izraelu, a tego nie wiesz?
ଯୀଶୁଃ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ତୱାନ୍ ତ୍ୱମିସ୍ରାଯେଲୋ ଗୁରୁର୍ଭୂତ୍ୱାପି କିମେତାଂ କଥାଂ ନ ୱେତ୍ସି?
11 Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci, iż co wiemy, mówimy, a cośmy widzieli, świadczymy: ale świadectwa naszego nie przyjmujecie.
ତୁଭ୍ୟଂ ଯଥାର୍ଥଂ କଥଯାମି, ୱଯଂ ଯଦ୍ ୱିଦ୍ମସ୍ତଦ୍ ୱଚ୍ମଃ ଯଂଚ୍ଚ ପଶ୍ୟାମସ୍ତସ୍ୟୈୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦ୍ମଃ କିନ୍ତୁ ଯୁଷ୍ମାଭିରସ୍ମାକଂ ସାକ୍ଷିତ୍ୱଂ ନ ଗୃହ୍ୟତେ|
12 Jeźliż gdym wam ziemskie rzeczy powiadał, a nie wierzycie, jakoż, będęli wam powiadał niebieskie, uwierzycie?
ଏତସ୍ୟ ସଂସାରସ୍ୟ କଥାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ଯଦି ଯୂଯଂ ନ ୱିଶ୍ୱସିଥ ତର୍ହି ସ୍ୱର୍ଗୀଯାଯାଂ କଥାଯାଂ କଥଂ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟଥ?
13 A nikt nie wstąpił do nieba, tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.
ଯଃ ସ୍ୱର୍ଗେଽସ୍ତି ଯଂ ଚ ସ୍ୱର୍ଗାଦ୍ ଅୱାରୋହତ୍ ତଂ ମାନୱତନଯଂ ୱିନା କୋପି ସ୍ୱର୍ଗଂ ନାରୋହତ୍|
14 A jako Mojżesz węża na puszczy wywyższył, tak musi być wywyższony Syn człowieczy.
ଅପରଞ୍ଚ ମୂସା ଯଥା ପ୍ରାନ୍ତରେ ସର୍ପଂ ପ୍ରୋତ୍ଥାପିତୱାନ୍ ମନୁଷ୍ୟପୁତ୍ରୋଽପି ତଥୈୱୋତ୍ଥାପିତୱ୍ୟଃ;
15 Aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (aiōnios )
ତସ୍ମାଦ୍ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ସୋଽୱିନାଶ୍ୟଃ ସନ୍ ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି| (aiōnios )
16 Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny. (aiōnios )
ଈଶ୍ୱର ଇତ୍ଥଂ ଜଗଦଦଯତ ଯତ୍ ସ୍ୱମଦ୍ୱିତୀଯଂ ତନଯଂ ପ୍ରାଦଦାତ୍ ତତୋ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିଷ୍ୟତି ସୋଽୱିନାଶ୍ୟଃ ସନ୍ ଅନନ୍ତାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ସ୍ୟତି| (aiōnios )
17 Boć nie posłał Bóg Syna swego na świat, aby sądził świat, ale aby świat był zbawiony przezeń.
ଈଶ୍ୱରୋ ଜଗତୋ ଲୋକାନ୍ ଦଣ୍ଡଯିତୁଂ ସ୍ୱପୁତ୍ରଂ ନ ପ୍ରେଷ୍ୟ ତାନ୍ ପରିତ୍ରାତୁଂ ପ୍ରେଷିତୱାନ୍|
18 Kto wierzy weń, nie będzie osądzony; ale kto nie wierzy, już jest osądzony, iż nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.
ଅତଏୱ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ନ ଭୱତି କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ମିନ୍ ନ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଇଦାନୀମେୱ ଦଣ୍ଡାର୍ହୋ ଭୱତି, ଯତଃ ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟାଦ୍ୱିତୀଯପୁତ୍ରସ୍ୟ ନାମନି ପ୍ରତ୍ୟଯଂ ନ କରୋତି|
19 A tenci jest sąd, że światłość przyszła na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność niż światłość; bo były złe uczynki ich.
ଜଗତୋ ମଧ୍ୟେ ଜ୍ୟୋତିଃ ପ୍ରାକାଶତ କିନ୍ତୁ ମନୁଷ୍ୟାଣାଂ କର୍ମ୍ମଣାଂ ଦୃଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ତେ ଜ୍ୟୋତିଷୋପି ତିମିରେ ପ୍ରୀଯନ୍ତେ ଏତଦେୱ ଦଣ୍ଡସ୍ୟ କାରଣାଂ ଭୱତି|
20 Każdy bowiem, kto źle czyni, nienawidzi światłości i nie idzie na światłość, aby nie były zganione uczynki jego.
ଯଃ କୁକର୍ମ୍ମ କରୋତି ତସ୍ୟାଚାରସ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟତ୍ୱାତ୍ ସ ଜ୍ୟୋତିରୄତୀଯିତ୍ୱା ତନ୍ନିକଟଂ ନାଯାତି;
21 Lecz kto czyni prawdę, przychodzi do światłości, aby były jawne uczynki jego, iż w Bogu są uczynione.
କିନ୍ତୁ ଯଃ ସତ୍କର୍ମ୍ମ କରୋତି ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱାଣି କର୍ମ୍ମାଣୀଶ୍ୱରେଣ କୃତାନୀତି ସଥା ପ୍ରକାଶତେ ତଦଭିପ୍ରାଯେଣ ସ ଜ୍ୟୋତିଷଃ ସନ୍ନିଧିମ୍ ଆଯାତି|
22 Potem przyszedł Jezus i uczniowie jego do Judzkiej ziemi, i tam przemieszkiwał z nimi i chrzcił.
ତତଃ ପରମ୍ ଯୀଶୁଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯିହୂଦୀଯଦେଶଂ ଗତ୍ୱା ତତ୍ର ସ୍ଥିତ୍ୱା ମଜ୍ଜଯିତୁମ୍ ଆରଭତ|
23 Chrzcił też i Jan w Enon, blisko Salim; bo tam było wiele wód, a ludzie przychodzili i chrzcili się.
ତଦା ଶାଲମ୍ ନଗରସ୍ୟ ସମୀପସ୍ଥାଯିନି ଐନନ୍ ଗ୍ରାମେ ବହୁତରତୋଯସ୍ଥିତେସ୍ତତ୍ର ଯୋହନ୍ ଅମଜ୍ଜଯତ୍ ତଥା ଚ ଲୋକା ଆଗତ୍ୟ ତେନ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
24 Bo jeszcze Jan nie był podany do więzienia.
ତଦା ଯୋହନ୍ କାରାଯାଂ ନ ବଦ୍ଧଃ|
25 Wszczęła się tedy gadka między uczniami Janowymi i między Żydami o oczyszczaniu.
ଅପରଞ୍ଚ ଶାଚକର୍ମ୍ମଣି ଯୋହାନଃ ଶିଷ୍ୟୈଃ ସହ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାନାଂ ୱିୱାଦେ ଜାତେ, ତେ ଯୋହନଃ ସଂନ୍ନିଧିଂ ଗତ୍ୱାକଥଯନ୍,
26 I przyszli do Jana i rzekli mu: Mistrzu! ten, który był z tobą za Jordanem, któremuś ty dał świadectwo, ten oto chrzci, a wszyscy idą do niego.
ହେ ଗୁରୋ ଯର୍ଦ୍ଦନନଦ୍ୟାଃ ପାରେ ଭୱତା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ଯ ଆସୀତ୍ ଯସ୍ମିଂଶ୍ଚ ଭୱାନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ପ୍ରଦଦାତ୍ ପଶ୍ୟତୁ ସୋପି ମଜ୍ଜଯତି ସର୍ୱ୍ୱେ ତସ୍ୟ ସମୀପଂ ଯାନ୍ତି ଚ|
27 Odpowiedział Jan i rzekł: Nie może nic wziąć człowiek, jeźliby mu nie było dane z nieba.
ତଦା ଯୋହନ୍ ପ୍ରତ୍ୟୱୋଚଦ୍ ଈଶ୍ୱରେଣ ନ ଦତ୍ତେ କୋପି ମନୁଜଃ କିମପି ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ନ ଶକ୍ନୋତି|
28 Wy sami jesteście mi świadkami, żem powiedział: Nie jestem ja Chrystus, ale żem posłany przed nim.
ଅହଂ ଅଭିଷିକ୍ତୋ ନ ଭୱାମି କିନ୍ତୁ ତଦଗ୍ରେ ପ୍ରେଷିତୋସ୍ମି ଯାମିମାଂ କଥାଂ କଥିତୱାନାହଂ ତତ୍ର ଯୂଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେ ସାକ୍ଷିଣଃ ସ୍ଥ|
29 Kto ma oblubienicę, ten jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieńca, który stoi, a słucha go, weseli się weselem dla głosu oblubieńcowego; przetoż to wesele moje wypełnione jest.
ଯୋ ଜନଃ କନ୍ୟାଂ ଲଭତେ ସ ଏୱ ୱରଃ କିନ୍ତୁ ୱରସ୍ୟ ସନ୍ନିଧୌ ଦଣ୍ଡାଯମାନଂ ତସ୍ୟ ଯନ୍ମିତ୍ରଂ ତେନ ୱରସ୍ୟ ଶବ୍ଦେ ଶ୍ରୁତେଽତୀୱାହ୍ଲାଦ୍ୟତେ ମମାପି ତଦ୍ୱଦ୍ ଆନନ୍ଦସିଦ୍ଧିର୍ଜାତା|
30 On musi rość, a mnie musi ubywać.
ତେନ କ୍ରମଶୋ ୱର୍ଦ୍ଧିତୱ୍ୟଂ କିନ୍ତୁ ମଯା ହ୍ସିତୱ୍ୟଂ|
31 Kto z góry przyszedł, nade wszystkie jest; kto z ziemi jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy mówi; ten, który z nieba przyszedł, nade wszystkie jest.
ଯ ଊର୍ଧ୍ୱାଦାଗଚ୍ଛତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମୁଖ୍ୟୋ ଯଶ୍ଚ ସଂସାରାଦ୍ ଉଦପଦ୍ୟତ ସ ସାଂସାରିକଃ ସଂସାରୀଯାଂ କଥାଞ୍ଚ କଥଯତି ଯସ୍ତୁ ସ୍ୱର୍ଗାଦାଗଚ୍ଛତ୍ ସ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ମୁଖ୍ୟଃ|
32 A co widział i słyszał, to świadczy, ale świadectwa jego żaden nie przyjmuje.
ସ ଯଦପଶ୍ୟଦଶୃଣୋଚ୍ଚ ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ଦଦାତି ତଥାପି ପ୍ରାଯଶଃ କଶ୍ଚିତ୍ ତସ୍ୟ ସାକ୍ଷ୍ୟଂ ନ ଗୃହ୍ଲାତି;
33 Kto przyjmuje świadectwo jego, ten zapieczętował, że Bóg jest prawdziwy.
କିନ୍ତୁ ଯୋ ଗୃହ୍ଲାତି ସ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସତ୍ୟୱାଦିତ୍ୱଂ ମୁଦ୍ରାଙ୍ଗିତଂ କରୋତି|
34 Albowiem ten, którego Bóg posłał, słowo Boże mówi; boć mu nie pod miarą daje Bóg Ducha.
ଈଶ୍ୱରେଣ ଯଃ ପ୍ରେରିତଃ ସଏୱ ଈଶ୍ୱରୀଯକଥାଂ କଥଯତି ଯତ ଈଶ୍ୱର ଆତ୍ମାନଂ ତସ୍ମୈ ଅପରିମିତମ୍ ଅଦଦାତ୍|
35 Ojciec miłuje Syna, i wszystko dał w ręce jego.
ପିତା ପୁତ୍ରେ ସ୍ନେହଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ୟ ହସ୍ତେ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ସମର୍ପିତୱାନ୍|
36 Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny; ale kto nie wierzy Synowi, nie ogląda żywota, lecz gniew Boży zostaje nad nim. (aiōnios )
ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁତ୍ରେ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ଏୱାନନ୍ତମ୍ ପରମାଯୁଃ ପ୍ରାପ୍ନୋତି କିନ୍ତୁ ଯଃ କଶ୍ଚିତ୍ ପୁତ୍ରେ ନ ୱିଶ୍ୱସିତି ସ ପରମାଯୁଷୋ ଦର୍ଶନଂ ନ ପ୍ରାପ୍ନୋତି କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରସ୍ୟ କୋପଭାଜନଂ ଭୂତ୍ୱା ତିଷ୍ଠତି| (aiōnios )