Jana 21
1 Potem się zaś ukazał Jezus uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.
தத: பரம்’ திபி³ரியாஜலதே⁴ஸ்தடே யீஸு²: புநரபி ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந் த³ர்ஸ²நஸ்யாக்²யாநமித³ம்|
2 Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.
ஸி²மோந்பிதர: யமஜதோ²மா கா³லீலீயகாந்நாநக³ரநிவாஸீ நித²நேல் ஸிவதே³: புத்ராவந்யௌ த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ சைதேஷ்வேகத்ர மிலிதேஷு ஸி²மோந்பிதரோ(அ)கத²யத் மத்ஸ்யாந் த⁴ர்தும்’ யாமி|
3 Rzekł im Szymon Piotr: Pójdę ryby łowić. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. I szli, i wnet wstąpili w łódź, a onej nocy nic nie pojmali.
ததஸ்தே வ்யாஹரந் தர்ஹி வயமபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யாம: ததா³ தே ப³ஹிர்க³தா: ஸந்த: க்ஷிப்ரம்’ நாவம் ஆரோஹந் கிந்து தஸ்யாம்’ ரஜந்யாம் ஏகமபி ந ப்ராப்நுவந்|
4 A gdy już było rano, stanął Jezus na brzegu; wszakże nie wiedzieli uczniowie, żeby był Jezus.
ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²ஸ்தடே ஸ்தி²தவாந் கிந்து ஸ யீஸு²ரிதி ஸி²ஷ்யா ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நுவந்|
5 Rzekł im tedy Jezus: Dzieci! a macież co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie mamy.
ததா³ யீஸு²ரப்ரு’ச்ச²த், ஹே வத்ஸா ஸந்நிதௌ⁴ கிஞ்சித் கா²த்³யத்³ரவ்யம் ஆஸ்தே? தே(அ)வத³ந் கிமபி நாஸ்தி|
6 A on im rzekł: Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. I zapuścili, a już dalej nie mogli jej ciągnąć przed mnóstwem ryb.
ததா³ ஸோ(அ)வத³த் நௌகாயா த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஜாலம்’ நிக்ஷிபத ததோ லப்ஸ்யத்⁴வே, தஸ்மாத் தை ர்நிக்ஷிப்தே ஜாலே மத்ஸ்யா ஏதாவந்தோ(அ)பதந் யேந தே ஜாலமாக்ரு’ஷ்ய நோத்தோலயிதும்’ ஸ²க்தா: |
7 I rzekł on uczeń, którego miłował Jezus Piotrowi: Pan jest. Szymon tedy Piotr, usłyszawszy iż Pan jest, przepasał się koszulą, (albowiem był nagi) i rzucił się w morze.
தஸ்மாத்³ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்ய: பிதராயாகத²யத் ஏஷ ப்ரபு⁴ ர்ப⁴வேத், ஏஷ ப்ரபு⁴ரிதி வாசம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஸி²மோந் நக்³நதாஹேதோ ர்மத்ஸ்யதா⁴ரிண உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ய ஹ்ரத³ம்’ ப்ரத்யுத³லம்ப²யத்|
8 A drudzy zasię uczniowie przybyli w łodzi; (bo niedaleko było od brzegu, ale jakoby na dwieście łokci) ciągnąc sieć z rybami.
அபரே ஸி²ஷ்யா மத்ஸ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜாலம் ஆகர்ஷந்த: க்ஷுத்³ரநௌகாம்’ வாஹயித்வா கூலமாநயந் தே கூலாத்³ அதிதூ³ரே நாஸந் த்³விஸ²தஹஸ்தேப்⁴யோ தூ³ர ஆஸந் இத்யநுமீயதே|
9 A gdy wstąpili na brzeg, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nich leżącą i chleb.
தீரம்’ ப்ராப்தைஸ்தைஸ்தத்ர ப்ரஜ்வலிதாக்³நிஸ்தது³பரி மத்ஸ்யா: பூபாஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டா: |
10 Rzekł im Jezus: Przynieście z tych ryb, któreście teraz pojmali.
ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யாந் மத்ஸ்யாந் அத⁴ரத தேஷாம்’ கதிபயாந் ஆநயத|
11 Wstąpił tedy Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, których było sto pięćdziesiąt i trzy; a choć ich tak wiele było, nie zdarła się sieć.
அத: ஸி²மோந்பிதர: பராவ்ரு’த்ய க³த்வா ப்³ரு’ஹத்³பி⁴ஸ்த்ரிபஞ்சாஸ²த³தி⁴கஸ²தமத்ஸ்யை: பரிபூர்ணம்’ தஜ்ஜாலம் ஆக்ரு’ஷ்யோத³தோலயத் கிந்த்வேதாவத்³பி⁴ ர்மத்ஸ்யைரபி ஜாலம்’ நாசி²த்³யத|
12 Rzekł im Jezus: Pójdźcie, obiadujcie. I żaden z uczniów nie śmiał go pytać: Ty ktoś jest? wiedząc, że jest Pan.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தாந் அவாதீ³த் யூயமாக³த்ய பு⁴ம்’க்³த்⁴வம்’; ததா³ ஸஏவ ப்ரபு⁴ரிதி ஜ்ஞாதத்வாத் த்வம்’ க: ? இதி ப்ரஷ்டும்’ ஸி²ஷ்யாணாம்’ கஸ்யாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா நாப⁴வத்|
13 Tedy przyszedł Jezus i wziął on chleb, i dał im, także i rybę.
ததோ யீஸு²ராக³த்ய பூபாந் மத்ஸ்யாம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா தேப்⁴ய: பர்ய்யவேஷயத்|
14 A toć już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim po zmartwychwstaniu.
இத்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நாத் பரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யேப்⁴யஸ்த்ரு’தீயவாரம்’ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்|
15 A gdy obiad odprawili, rzekł Jezus Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.
போ⁴ஜநே ஸமாப்தே ஸதி யீஸு²: ஸி²மோந்பிதரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம் ஏதேப்⁴யோதி⁴கம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உதி³தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத் தர்ஹி மம மேஷஸா²வகக³ணம்’ பாலய|
16 Rzekł mu zasię po wtóre: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże owce moje.
தத: ஸ த்³விதீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உக்தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
17 Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jezus: Paśże owce moje.
பஸ்²சாத் ஸ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? ஏதத்³வாக்யம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் தஸ்மாத் பிதரோ து³: கி²தோ பூ⁴த்வா(அ)கத²யத் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வத: கிமப்யகோ³சரம்’ நாஸ்தி த்வய்யஹம்’ ப்ரீயே தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததோ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
18 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie: Gdyś był młodszym, opasywałeś się i chodziłeś, kędyś chciał; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze i poprowadzi, gdzie byś nie chciał.
அஹம்’ துப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யௌவநகாலே ஸ்வயம்’ ப³த்³த⁴கடி ர்யத்ரேச்சா² தத்ர யாதவாந் கிந்த்வித: பரம்’ வ்ரு’த்³தே⁴ வயஸி ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரயிஷ்யஸி, அந்யஜநஸ்த்வாம்’ ப³த்³த்⁴வா யத்ர க³ந்தும்’ தவேச்சா² ந ப⁴வதி த்வாம்’ த்⁴ரு’த்வா தத்ர நேஷ்யதி|
19 A to powiedział, dając znać, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. A to powiedziawszy, rzekł mu: Pójdź za mną.
ப²லத: கீத்³ரு’ஸே²ந மரணேந ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி தத்³ போ³த⁴யிதும்’ ஸ இதி வாக்யம்’ ப்ரோக்தவாந்| இத்யுக்தே ஸதி ஸ தமவோசத் மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
20 A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jezus, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?
யோ ஜநோ ராத்ரிகாலே யீஸோ² ர்வக்ஷோ(அ)வலம்ப்³ய, ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வந்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், தம்’ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்யம்’ பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந்தம்’
21 Tego ujrzawszy Piotr, rzekł Jezusowi: Panie! a ten co?
பிதரோ முக²ம்’ பராவர்த்த்ய விலோக்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ஏதஸ்ய மாநவஸ்ய கீத்³ரு’ஸீ² க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி?
22 Rzekł mu Jezus: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.
ஸ ப்ரத்யவத³த், மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
23 I wyszła ta powieść między braci, żeby on uczeń umrzeć nie miał. Lecz mu nie rzekł Jezus, iż nie miał umrzeć; ale: Jeźli chcę, aby został aż przyjdę, cóż tobie do tego?
தஸ்மாத் ஸ ஸி²ஷ்யோ ந மரிஷ்யதீதி ப்⁴ராத்ரு’க³ணமத்⁴யே கிம்’வத³ந்தீ ஜாதா கிந்து ஸ ந மரிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யீஸு² ர்நாவத³த் கேவலம்’ மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? இதி வாக்யம் உக்தவாந்|
24 Tenci jest on uczeń, który świadczy o tem, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.
யோ ஜந ஏதாநி ஸர்வ்வாணி லிகி²தவாந் அத்ர ஸாக்ஷ்யஞ்ச த³த்தவாந் ஸஏவ ஸ ஸி²ஷ்ய: , தஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ரமாணமிதி வயம்’ ஜாநீம: |
25 Jest też jeszcze i innych wiele rzeczy, które czynił Jezus; które gdyby miały być wszystkie z osobna spisane, tuszę, iż i sam świat nie mógłby ogarnąć ksiąg, które by napisane były. Amen.
யீஸு²ரேதேப்⁴யோ(அ)பராண்யபி ப³ஹூநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி ஸர்வ்வாணி யத்³யேகைகம்’ க்ரு’த்வா லிக்²யந்தே தர்ஹி க்³ரந்தா² ஏதாவந்தோ ப⁴வந்தி தேஷாம்’ தா⁴ரணே ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்தா²நம்’ ந ப⁴வதி| இதி||
