Jana 21
1 Potem się zaś ukazał Jezus uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.
Hahoi vah Jisuh teh Tiberia talî pui teng vah a hnukkâbangnaw koe amahoima bout a kamnue. A kamnuenae teh hettelah doeh.
2 Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.
Simon Piter casamphei tie Thomas, Kanâ tami Nathanael, Zebedee e capa roi hoi alouke a hnukkâbang kahni touh teh cungtalah ao awh.
3 Rzekł im Szymon Piotr: Pójdę ryby łowić. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. I szli, i wnet wstąpili w łódź, a onej nocy nic nie pojmali.
Simon Piter ni ahnimouh koe tanga heng hanlah ka cei han, atipouh. Ahnimouh nihai, ka kâbang awh van han ati awh teh a cei awh. Long dawk a cei awh teh karum tuettuet a heng awh ei buet touh boehai man awh hoeh.
4 A gdy już było rano, stanął Jezus na brzegu; wszakże nie wiedzieli uczniowie, żeby był Jezus.
Amom a pha navah Jisuh teh tui teng vah a kangdue. Hatei, a hnukkâbangnaw ni Jisuh hah nout awh hoeh.
5 Rzekł im tedy Jezus: Dzieci! a macież co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie mamy.
Hahoi Jisuh ni ka canaw cakawi ao maw atipouh. Ahnimouh ni awm hoeh atipouh awh.
6 A on im rzekł: Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. I zapuścili, a już dalej nie mogli jej ciągnąć przed mnóstwem ryb.
Hahoi Jisuh ni, lawng e aranglah tamlawk heng haw, na heng pawiteh na man awh han, atipouh. Hottelah a heng awh navah, tanga moi a kâman dawk tamlawk sawn thai awh hoeh.
7 I rzekł on uczeń, którego miłował Jezus Piotrowi: Pan jest. Szymon tedy Piotr, usłyszawszy iż Pan jest, przepasał się koszulą, (albowiem był nagi) i rzucił się w morze.
Hatnavah Jisuh ni a lungpataw e a hnukkâbang e ni Piter koe, Bawipa doeh, atipouh. Bawipa doeh tie Piter ni a thai navah hni kâkhu laipalah angkidung a kho teh tui dawk a kum.
8 A drudzy zasię uczniowie przybyli w łodzi; (bo niedaleko było od brzegu, ale jakoby na dwieście łokci) ciągnąc sieć z rybami.
Alouke a hnukkâbangnaw teh tanga hoi tamlawk hah tuiteng lah a sawn awh teh lawng hoi a tho awh. Tuirai koehoi ek hlat hoeh lam 50 touh bang doeh ahla.
9 A gdy wstąpili na brzeg, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nich leżącą i chleb.
A kongteng lah a pha awh navah, hmaisaan dawk tanga pâeng tangcoung e hoi vaiyei hai a hmu awh.
10 Rzekł im Jezus: Przynieście z tych ryb, któreście teraz pojmali.
Hahoi Jisuh ni, tanga na man awh e youn touh hi sin awh, atipouh.
11 Wstąpił tedy Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, których było sto pięćdziesiąt i trzy; a choć ich tak wiele było, nie zdarła się sieć.
Simon Piter ni lawng dawk a luen teh tam lawk hah a kongteng lah a sawn navah, tanga kalen 153 touh a kâman. Telah tanga moi apap eiteh tamlawk ti ca hai vek hoeh.
12 Rzekł im Jezus: Pójdźcie, obiadujcie. I żaden z uczniów nie śmiał go pytać: Ty ktoś jest? wiedząc, że jest Pan.
Jisuh ni ahnimouh hanlah, tho awh amom bu cat awh, atipouh. A hnukkâbangnaw ni Jisuh tie a panue awh dawkvah, apinihai nang apimaw, telah pacei ngam awh hoeh.
13 Tedy przyszedł Jezus i wziął on chleb, i dał im, także i rybę.
Jisuh a tho teh, vaiyei hoi tanga a la teh ahnimouh a poe.
14 A toć już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim po zmartwychwstaniu.
Hetteh Jisuh ni duenae koehoi bout a thaw hnukkhu a hnukkâbangnaw koe apâthum nah a kamnuenae doeh.
15 A gdy obiad odprawili, rzekł Jezus Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.
Amom bu a ca awh hoi, Jisuh ni Simon Piter koe, Jawhan capa Simon, ahnimanaw hlak kai lungpataw ou, telah a pacei. Oe, Bawipa, kai ni lung na pataw e, nama ni na panue doeh atipouh. Jisuh ni, ka tucanaw kahawicalah paca atipouh.
16 Rzekł mu zasię po wtóre: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże owce moje.
Jisuh ni, Jawhan capa Simon, kai na lungpataw ou, telah apâhni bout a pacei teh, Oe, Bawipa, kai ni lung na pataw e na panue atipouh. Jisuh ni ka tunaw kahawicalah khoum atipouh.
17 Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jezus: Paśże owce moje.
Jisuh ni Jawhan capa Simon, kai na lungpataw ou, telah apâthum lah bout a pacei dawkvah Piter teh a lungmathoe teh, Bawipa nang ni bangpueng koung na panue, kai ni na lungpataw e hai na panue, atipouh. Ka tunaw hah paca atipouh.
18 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie: Gdyś był młodszym, opasywałeś się i chodziłeś, kędyś chciał; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze i poprowadzi, gdzie byś nie chciał.
Atangcalah ka dei, na thoundoun nah namahoima taisawm na kâyeng teh na ngainae koe na cei. Nang ni na matawng torei teh na kut roi na dâw vaiteh, ayâ ni na pakhit vaiteh, na ngaihoeh e hmuen koe na hrawi awh han, atipouh.
19 A to powiedział, dając znać, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. A to powiedziawszy, rzekł mu: Pójdź za mną.
Hottelah a deinae teh, Piter ni bangtelae duenae lahoi maw a due vaiteh, Cathut bawilennae a kamnue sak han tie hah sut a panue saknae doeh. Hottelah a dei hnukkhu, ka hnuk kâbang, telah Piter hanlah bout atipouh.
20 A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jezus, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?
Tangmin bu a ven awh navah, Jisuh ni a lungpataw e ni a lungtabue dawk a kamngawi teh, Bawipa apini maw nang na pahnawt han telah ka pacei e a hnukkâbang e hai hnuklah a kâbang e hah Piter ni a hmu.
21 Tego ujrzawszy Piotr, rzekł Jezusowi: Panie! a ten co?
Piter ni Bawipa ahni teh bangtelamaw ao han telah a pacei.
22 Rzekł mu Jezus: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.
Jisuh ni, kai ka tho hnin totouh ahni o sak hanlah ka ngainae awm pawiteh, nang ni bangmaw na ti thai. Nang teh ka hnukkâbang loe, atipouh.
23 I wyszła ta powieść między braci, żeby on uczeń umrzeć nie miał. Lecz mu nie rzekł Jezus, iż nie miał umrzeć; ale: Jeźli chcę, aby został aż przyjdę, cóż tobie do tego?
Hottelah a dei e hah hmaunawnghanaw koe hote a hnukkâbang dout mahoeh telah a kamthang. Jisuh ni ahni teh dout mahoeh ati e na hoeh. Kai ka tho hnin ditouh ahni o sak hane ka ngai pawiteh nang ni bangmaw na ti thai, ati e doeh.
24 Tenci jest on uczeń, który świadczy o tem, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.
Hete kongnaw kathutkung teh, a hnukkâbang e tami doeh. Ahni e kampangkhainae hai a tang doeh.
25 Jest też jeszcze i innych wiele rzeczy, które czynił Jezus; które gdyby miały być wszystkie z osobna spisane, tuszę, iż i sam świat nie mógłby ogarnąć ksiąg, które by napisane były. Amen.
Jisuh ni a sak e hno alouknaw moi ao rah. Hotnaw pueng koung thun pawiteh talaivan ni hai cawng mahoeh, telah ka pouk.
