Jana 21
1 Potem się zaś ukazał Jezus uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.
Hichun phat chomkhat jouvin Yeshua chu seijui hotoh Galilee dillen panga akimuto kit'un, hiti hin ana um'in ahi.
2 Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.
Simon Peter le Thomas (Didymus atiu) chutoh, Galilee gam'a Cana khoa mi Nathanael toh, Zebedee chapa teni toh chuleh seijui dang nitoh umkhom'a ahiuvin;
3 Rzekł im Szymon Piotr: Pójdę ryby łowić. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. I szli, i wnet wstąpili w łódź, a onej nocy nic nie pojmali.
Simon Peter in, “Keima nga manin chenge,” ati. Hichun amahon ajah'a, “Keiho jong kahung dingu ahi atiuvin ahi.” Chuin acheuvin kong sung khat ah aluttauve, ahin hiche jan chun imacha amanpouvin ahi.
4 A gdy już było rano, stanął Jezus na brzegu; wszakże nie wiedzieli uczniowie, żeby był Jezus.
Jingkah matah in Yeshua chu vapam'a adin seijui hon amuuvin, hinlah ama chu koi ahi ageldoh pouve.
5 Rzekł im tedy Jezus: Dzieci! a macież co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie mamy.
Hichun Pakaiyin amaho chu akouvin, “Sopite ho, nga ijat namat tah uvem?” ati. Ahin amahon adonbut'un, “Imacha Kaman pouve,” atiuvin ahi.
6 A on im rzekł: Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. I zapuścili, a już dalej nie mogli jej ciągnąć przed mnóstwem ryb.
Hichun aman, “Nalen'u chu kong jetlam'a gaseplha temun, hiteng chule namat dingu ahi,” ati. Hichun amahon aseu le nga atama atam jeh chun akaidoh joutapouve.
7 I rzekł on uczeń, którego miłował Jezus Piotrowi: Pan jest. Szymon tedy Piotr, usłyszawszy iż Pan jest, przepasał się koszulą, (albowiem był nagi) i rzucił się w morze.
Hichun Yeshuan angailut seijui chun Peter jah a, “Pakai ahi,” ati. Hichu Peter in Pakai ahi ati chu ajah phat in asangkhol aki-ah loiyin, (asagoh keova um ahin) dillen a chun achom lhan chule vapam lam chu ajon'in ahi.
8 A drudzy zasię uczniowie przybyli w łodzi; (bo niedaleko było od brzegu, ale jakoby na dwieście łokci) ciągnąc sieć z rybami.
Adangse vang chu kong sunga atouvun, len chu vapam langa kaidoh ding agong'un, ajeh chu len a chu nga dimset ahin chule amaho vapam alhun nadingu chu tong jani tobang achebeu ngaiyah ahi.
9 A gdy wstąpili na brzeg, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nich leżącą i chleb.
Amaho vapam alhun uchun songmeihol meiya kitih le achunga nga kikoi chuleh changlhah, jing-an a nehding, amu'uvin ahi.
10 Rzekł im Jezus: Przynieście z tych ryb, któreście teraz pojmali.
Yeshuan amaho jah'a, “Namatsau nga chu themkhat hinchoiyun,” ati.
11 Wstąpił tedy Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, których było sto pięćdziesiąt i trzy; a choć ich tak wiele było, nie zdarła się sieć.
Hichun Simon Peter kong sunga alut'in len chu vapam langa akai doh in ngalen ja khat le som nga le thum dimset len chu agakaiyin, nga achuti tam vang chun alen chu a-eh pon ahi.
12 Rzekł im Jezus: Pójdźcie, obiadujcie. I żaden z uczniów nie śmiał go pytać: Ty ktoś jest? wiedząc, że jest Pan.
Hiphat chun Yeshuan, “Tun nangho hungun lang jing an hung kineh tauvin,” ati. Ahinla aseijui holah a chun khat cha beh in jong, “Nang koi nahi ham?” tin adong ngam pouve. Amahon Pakai ahi chu ahesoh keiyun ahi.
13 Tedy przyszedł Jezus i wziął on chleb, i dał im, także i rybę.
Hichun Pakai in seijui ho chu changlhah le nga anehsah in avahva sohkei tai.
14 A toć już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim po zmartwychwstaniu.
Hichu athia kona athodoh nunga aseijuite henga akilah athumvei na ahi.
15 A gdy obiad odprawili, rzekł Jezus Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.
Jing-an anehjou phat'un, Yeshuan Simon Peter adongin, “John chapa Simon nangman hiche ho jouse sanga hi nei ngailut joh em? ati. Peter in adonbut in, henge Pakai keiman kangailut nangman nahe nai,” ati.
16 Rzekł mu zasię po wtóre: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże owce moje.
Hichun Yeshuan ajah'a, “Kakelngoi ho vah'in,” ati. Anivei nan ajah'a, “John chapa Simon nangman neingailut'em?” ati kit tai. Aman ajah'a, “Henge Pakai ka-ngailut nangman nahenai,” ati. Hichun Yeshuan ajah'a, “Kakelngoi ho vah'in,” ati.
17 Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jezus: Paśże owce moje.
Yeshuan athumvei nan adongkit in, “John chapa Simon, keima hi nei ngailut tahbeh mong hinam?” ati. Thumveijen, “Neingailut'em?” atijeh chun Peter chu alungthim anommo lhehtan, ahin Peter in adonbut'in, “Pakai nangman ijakai nahe sohkeiye, keiman nangma kangailut na jouse nangman nahenai,” ati. Hichun Yeshuan ajah'a, “Kakelngoi ho vah'in” ati.
18 Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie: Gdyś był młodszym, opasywałeś się i chodziłeś, kędyś chciał; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze i poprowadzi, gdzie byś nie chciał.
“Tahbeh a kaseipeh nahi, nakhandon lai chun nangma deibang tah'in navon nakivon thei in, chuleh nangma nop nop na lama nache theiye, ahinla nakum ahungtam tan chujongleh nahung pilhingtan, hijeh a chu nakhut ho nahinjal doh'a midang koitobang in navon nahin vonpeh ding chuleh nache nom louna lam lama napui dingu ahi,” ati.
19 A to powiedział, dając znać, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. A to powiedziawszy, rzekł mu: Pójdź za mną.
Hichu ama iti thia athiding Pathen achoiat ding chu hetsah na a ati ahi. Chuin hiche chu asei jouvin ajah'a, “Kanung hin jui in,” ati.
20 A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jezus, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?
Peter akinung hei jin avetle anunglam uva–Yeshua ngailut seijui, jan anneh pet'a Yeshua henglam a akingailhua chule “Pakai koiham nangma napedoh dinga chu,” tia dongpa chu amun ahi.
21 Tego ujrzawszy Piotr, rzekł Jezusowi: Panie! a ten co?
Peter in Yeshua chu thudoh aneiyin, “Pakai hichepa chula?” ati.
22 Rzekł mu Jezus: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.
Yeshuan adonbut'in, “Keima kahung kinungle kitkah a ana umdinga phalna kapeh chu, nangma a dinga ipi aboina uma ham? Nang man keima neihin juitan,” ati.
23 I wyszła ta powieść między braci, żeby on uczeń umrzeć nie miał. Lecz mu nie rzekł Jezus, iż nie miał umrzeć; ale: Jeźli chcę, aby został aż przyjdę, cóż tobie do tego?
Hichun hiche asei chu, hiche seijui chu thi louding ahi, tin sopite lah'a athangtan ahi; ahinla Yeshuan ama jah'a chu, “Ama chu thilou ding ahi, ati ahipoi. Kahung kahsen umhen, tileng hichu nangman ipi ding natim?” ati ahibouve.
24 Tenci jest on uczeń, który świadczy o tem, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.
Hicheng thu hettohsah a chule hicheng thu suna hi hiche seijui chu ahin; ama thu hettohsah chu tahbeh ahi, ti kaheuve.
25 Jest też jeszcze i innych wiele rzeczy, które czynił Jezus; które gdyby miały być wszystkie z osobna spisane, tuszę, iż i sam świat nie mógłby ogarnąć ksiąg, które by napisane były. Amen.
Chuleh hicheng tailouvin jong Yeshuan thil kidang tamtah anabol aume; hiti ho chu kageldan in, lekhabun ana kisun sohkei henlang hileh, lekhabua kisun chengse chu vannoi leiset hin dolponte kati.
