Jana 20
1 A pierwszego dnia po sabacie Maryja Magdalena przyszła rano do grobu, gdy jeszcze było ciemno, i ujrzała kamień odwalony od grobu.
Hapta laga prothom dinte, arubi andhera thaka homoi te, Mary Magdalene kobor te ahise, aru kobor pora pathor ke hatai diya dikhi paise.
2 I bieżała, a przyszła do Szymona Piotra i do onego drugiego ucznia, którego miłował Jezus, i rzekła im: Wzięli Pana z grobu, a nie wiemy, gdzie go położyli.
Titia tai dauri ahikena Simon Peter aru dusra chela junke Jisu morom kore, taikhan ke koise, “Manu khan Probhu ke kobor pora uthai loi jaise, aru amikhan najane Taike kote loi rakhidise.”
3 Tedy wyszedł Piotr i on drugi uczeń, a szli do grobu.
Titia Peter aru dusra chela duijon ulaikene kobor te jaise.
4 I bieżeli obaj społem; ale on drugi uczeń wyścignął Piotra i pierwej przyszedł do grobu.
Aru duijon polai jai asele, hoilebi dusra chela he Peter pora age kobor te ponchise.
5 A nachyliwszy się, ujrzał leżące prześcieradła; wszakże tam nie wszedł.
Aru tai jhuki kene bhitor te saise, aru mihin kapra thaka paise, kintu tai bhitor te juwa nai.
6 Przyszedł też i Szymon Piotr, idąc za nim, i wszedł w grób, i ujrzał prześcieradła leżące,
Titia Simon Peter tai piche-piche ahise, aru kobor bhitor te jaise. Tai mihin kapra ta te thaka paise
7 I chustkę, która była na głowie jego, nie z prześcieradłami położoną, ale z osobna na jednem miejscu zwiniętą.
aru Tai matha bandi rakha kapra dikhise. Etu kapra to mihin kapra logote nohoi kintu alag jagate bhal pora lipai kene thaka paise.
8 Potem wszedł i on drugi uczeń, który był pierwej przyszedł do grobu, i ujrzał, a uwierzył.
Titia dusra chela jun prothom kobor te ponchise, aru bhitor jaise aru dikhi kene biswas korise.
9 Albowiem jeszcze nie rozumieli Pisma, iż miał zmartwychwstać.
Kelemane taikhan etiya tak Tai mora pora jee uthijabo lage, eneka Shastro te kowa ke bujha nai.
10 I odeszli zaś oni uczniowie do domu.
Titia chela khan nijor ghor te wapas jai jaise.
11 Ale Maryja stała u grobu, na dworze płacząc; a gdy płakała, nachyliła się w grób.
Kintu Mary to kobor bahar te khara kandi thakise, aru jhuki kene kobor bhitor te saise.
12 I ujrzała dwóch Aniołów w bieli siedzących, jednego u głowy, a drugiego u nóg, tam gdzie było położone ciało Jezusowe.
Aru sorgodoth duijon ujala kapra pindhi kene kuntu jagate Jisu laga gaw rakhise, ta te ekjon matha phale aru dusra Tai theng phale thaka paise.
13 Którzy jej rzekli: Niewiasto! czemu płaczesz? Rzekła im: Iż wzięli Pana mego, a nie wiem, gdzie go położyli.
Titia taikhan taike koise, “Mahila, kele tumi kandi ase?” Tai taikhan ke koise, “kelemane ami laga Probhu ke uthai loi jaise, aru taikhan Taike kot te rakhidise moi najane.”
14 A to rzekłszy, obróciła się nazad i ujrzała Jezusa stojącego; lecz nie wiedziała, iż Jezus był.
Tai etu koi kene piche phale saise, aru Jisu ke ta te khara dikha paise, kintu tai etu Jisu ase koi kene jana nai.
15 Rzekł jej Jezus: Niewiasto! czemu płaczesz? kogo szukasz? A ona mniemając, że był ogrodnik, rzekła mu: Panie! jeźliś go ty wziął, powiedz mi, gdzieś go położył, a ja go wezmę.
Jisu taike koise, “Mahila kele tumi kandi ase? Tumi kunke bisari ase?” Tai maali ase bhabi kene Taike koise, “Sahab, jodi apuni Taike loi jaise koile Taike kot te rakhidise moike koi dibi tinehoile moi Taike loijabo.”
16 Rzekł jej Jezus: Maryjo! Która obróciwszy się, rzekła mu: Rabbuni! co się wykłada: Nauczycielu!
Jisu taike koise, “Mary.” Tai piche ghuri kene Taike koise Ibrani kotha pora koise, “Rabboni”- mane “Shika manu”.
17 Rzekł jej Jezus: Nie dotykaj się mnie, bom jeszcze nie wstąpił do Ojca mego; ale idź do braci moich, a powiedz im: Wstępuję do Ojca mego i Ojca waszego, i do Boga mego i Boga waszego.
Jisu taike koise, “Moike na chubi, kelemane Moi etiya Baba logot uporte juwa nai kintu Ami laga bhai khan logote jai kene koi dibi, Moi Ami laga Baba aru tumikhan laga Baba, Ami laga Isor aru tumikhan laga Isor, Tai logote uporte jai ase.”
18 Tedy przyszła Maryja Magdalena, oznajmując uczniom, że widziała Pana, a że jej to powiedział.
Mary Magdalene ahi kene chela khan ke koise, “Moi Probhu ke dikhise,” aru Tai he taike etu sob kotha koise koi kene.
19 A gdy był wieczór dnia onego pierwszego po sabacie, a drzwi były zamknięte, gdzie byli uczniowie zgromadzeni dla bojaźni żydowskiej, przyszedł Jezus i stanął w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
Karone, hapta laga prothom din laga saam te chela khan joma korise, taikhan Yehudi khan ke bhoi pora dorja bondh kori rakhise, titia Jisu ahi taikhan majote khara hoise, aru taikhan ke koise, “Shanti hobi tumikhan.”
20 A to rzekłszy pokazał im ręce i bok swój; a uradowali się uczniowie, ujrzawszy Pana.
Aru etu kowa pichete Tai hath aru Tai panjar taikhan ke dikhai dise. Titia taikhan Probhu ke dikhi anondo korise.
21 Rzekł im zasię Jezus: Pokój wam; jako mię posłał Ojciec, tak i ja was posyłam.
Titia Jisu koise, “Shanti hobi tumikhan. Jineka Baba he Moike pathaise tineka Moi tumikhan ke pathai ase.”
22 A to rzekłszy tchnął na nie i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego.
Aru jitia Jisu etu koi dise, Tai pora taikhan ke phuki dise, aru koise, Tumikhan “Pobitro Atma grohon kori lobi.
23 Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane.
Tumikhan kun laga paap ke khyama kori dise, taikhan khyama pai jabo; aru tumikhan jun laga paap rakhidibo, etu paapkhan thaki jabo.”
24 A Tomasz, jeden ze dwunastu, którego zowią Dydymus, nie był z nimi, gdy był przyszedł Jezus.
Kintu Jisu pora baroh jon logote aha somoite Thomas Didymus to chela thaka nai.
25 I rzekli mu drudzy uczniowie: Widzieliśmy Pana. Ale im on rzekł: Jeźli nie ujrzę w ręku jego znaków gwoździ, a nie włożę palca mego w znaki gwoździ, a nie włożę ręki mojej w bok jego, nie uwierzę.
Dusra chela koise taike, “Amikhan Probhu ke dikhise.” Kintu tai taikhan ke koise, “Jitia tak moi Tai hathte gojal daag nadikhibo, aru nijor anguli pora gojal laga chenda te hath na nadhalibo, moi biswas nakoribo.”
26 A po ośmiu dniach byli zasię uczniowie jego w domu, i Tomasz z nimi. I przyszedł Jezus, gdy były drzwi zamknięte, a stanął w pośrodku nich, i rzekł: Pokój wam!
Aru ath din pichete Tai chela khan ghor te joma thakisele, aru Thomas bhi taikhan logote thakise. Jisu ahise aru dorja bondh thakise, aru taikhan majote khara koi kene koise, “Shanti hobi tumikhan.”
27 Potem rzekł Tomaszowi: Włóż sam palec twój, a oglądaj ręce moje i ściągnij rękę twoję, i włóż ją w bok mój, a nie bądź niewiernym, ale wiernym.
Titia Tai Thomas ke koise, “Tumi laga anguli yate loi anibi aru Ami laga hath sabi. Aru tumi laga hath loi yate anibi, aru Ami laga panjar te halibi aru abiswasi nathakibi, kintu biswas koribi.”
28 Tedy odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Panie mój, i Boże mój!
Aru Thomas Taike koise, “Ami laga Probhu aru ami laga Isor.”
29 Rzekł mu Jezus: Żeś mię ujrzał, Tomaszu, uwierzyłeś; błogosławieni którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Jisu taike koise, “kelemane tumi Moike dikhi kene biswas korise. Dhonyo ase jun khan dikhi nai, aru biswas kori loise.”
30 Wieleć i innych cudów uczynił Jezus przed oczyma uczniów swoich, które nie są napisane w tych księgach.
Jisu aru bhi bisi chihna Tai chela khan usor pora kori dise, etu kitab te nalikha aru bhi bisi ase,
31 Ale te są napisane, abyście wy wierzyli, że Jezus jest Chrystus, Syn Boży, a żebyście wierząc żywot mieli w imieniu jego.
kintu etu sob likhi rakhise, kelemane, Jisu he Khrista, jun Isor laga Putro ase etu biswas kori bole, aru biswas pora Tai naam te jibon pabo karone ase. Amen.
