Jana 18
1 To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swoimi przez potok Cedron, gdzie był ogród, do którego on wszedł i uczniowie jego.
Pea hili ʻae lea ʻaki ʻe Sisu ʻae ngaahi lea ni, naʻe ʻalu atu ia mo ʻene kau ākonga, ʻo laka ʻi he vai ko Kitiloni, ʻaia naʻe ʻi ai ha ngoue, pea ʻalu ia ki ai, mo ʻene kau ākonga.
2 A wiedział i Judasz, który go wydawał, ono miejsce; bo się tam często schadzał Jezus z uczniami swoimi.
Pea naʻe ʻilo ʻae potu ʻe Siutasi foki, ʻaia ne ne lavakiʻi ia: he naʻe faʻa ʻalu ki ai ʻa Sisu mo ʻene kau ākonga.
3 Przetoż Judasz wziąwszy rotę i sługi od przedniejszych kapłanów i Faryzeuszów, przyszedł tam z latarniami i z pochodniami, i z broniami.
Pea kuo maʻu ʻe Siutasi ha kau tau, mo e tuʻunga tangata fekau mei he kau taulaʻeiki lahi mo e kau Fālesi, naʻe haʻu ia ki ai mo e ngaahi maama mo e tūhulu mo e ngaahi mahafu.
4 Tedy Jezus wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedłszy rzekł im: Kogo szukacie?
Ka naʻe ʻilo ʻe Sisu ʻae meʻa kotoa pē ʻe hoko kiate ia, pea ʻalu atu ia, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “Ko hai ʻoku mou kumi?”
5 Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzekł im Jezus: Jam jest. A stał z nimi i Judasz, który go wydawał.
Pea nau talaange kiate ia, “Ko Sisu ʻo Nāsaleti.” Pea pehē ʻe Sisu kiate kinautolu, “Ko au ia.” Pea naʻe tuʻu foki mo kinautolu ʻa Siutasi, ʻaia naʻa ne lavakiʻi ia.
6 A skoro im rzekł: Jam jest, postąpili nazad i padli na ziemię.
Pea ʻi heʻene pehē kiate kinautolu, “Ko au ia,” naʻa nau fakaholomui, ʻo tō ki he kelekele.
7 Tedy ich zasię spytał: Kogo szukacie? A oni rzekli: Jezusa Nazareńskiego.
Pea toe fehuʻi ʻe ia kiate kinautolu, “Ko hai ʻoku mou kumi?” Pea nau pehē, “Ko Sisu ʻo Nāsaleti.”
8 Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, żem ja jest; jeźli tedy mię szukacie, dopuśćcież tym odejść;
Pea leaange ʻa Sisu, “Kuo ʻosi ʻeku tala kiate kimoutolu ko au ia: ko ia kapau ʻoku mou kumi au, tuku ʻakinautolu ni ke ʻalu:”
9 Aby się wypełniły słowa, które był powiedział: Nie straciłem żadnego z tych, któreś mi dał.
Koeʻuhi ke fakamoʻoni ai ʻae lea ʻaia naʻa ne leaʻaki, ʻiate kinautolu “Naʻa ke foaki kiate au, ʻoku ʻikai mole ha taha.”
10 Tedy Szymon Piotr mając miecz, dobył go, i uderzył sługę kapłana najwyższego, i uciął mu ucho jego prawe; a temu słudze imię było Malchus.
Pea naʻe maʻu ʻe Saimone Pita ʻae heletā, pea ne unuhi ia, ʻo taaʻi ʻaki ʻae tamaioʻeiki ʻae taulaʻeiki lahi, pea motuhi ai hono telinga toʻomataʻu. Ko e hingoa ʻoe tamaioʻeiki ko Malikusi.
11 I rzekł Jezus Piotrowi: Włóż miecz twój w pochwę; izali nie mam pić kielicha tego, który mi dał Ojciec?
Pea pehē ʻe Sisu kia Pita, “ʻAi hoʻo heletā ki hono ʻaiʻanga: ko e ipu ʻoku foaki mai kiate au ʻe he Tamai, ʻikai te u inu ia?”
12 Rota tedy i rotmistrz, i słudzy żydowscy pojmali Jezusa i związali go.
Pea ko e kau tau mo e houʻeiki mo e kau tangata fekau ʻoe kakai Siu naʻa nau puke ʻa Sisu, ʻo haʻi ia,
13 I wiedli go naprzód do Annasza; bo był świekier Kaifaszowy, który był najwyższym kapłanem roku onego.
ʻO nau tomuʻa taki ia kia ʻAnasi; he ko e tamai ia ʻi he fono kia Kaiafasi, ʻaia ko e taulaʻeiki lahi ia ʻi he taʻu ko ia.
14 A Kaifasz ten był, który Żydom radził, że pożyteczno jest, aby jeden człowiek umarł za lud.
Pea ko Kaiafasi ia foki naʻa ne tala ki he kakai Siu, ʻoku ʻaonga ke mate ha tangata ʻe taha koeʻuhi ko e kakai.
15 I szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A ten uczeń był znajomy najwyższemu kapłanowi, i wszedł z Jezusem do dworu najwyższego kapłana.
Pea naʻe muimui ʻa Saimone Pita ʻia Sisu, pea mo e ākonga ʻe taha: naʻe ʻilo ʻae ākonga ko ia ʻe he taulaʻeiki lahi, pea ʻalu ia mo Sisu ki he fale ʻoe taulaʻeiki lahi.
16 Ale Piotr stał u drzwi na dworze. Wyszedł tedy on drugi uczeń, który był znajomy najwyższemu kapłanowi, i mówił z odźwierną, i wprowadził tam Piotra.
Ka naʻe tuʻu ʻa Pita ʻituʻa ʻi he matapā. Pea ʻalu ʻae ākonga ʻe taha ʻaia naʻe ʻilo ʻe he taulaʻeiki lahi, ʻo lea kiate ia naʻe leʻo matapā, ʻo ne ʻomi ʻa Pita ki loto.
17 Tedy rzekła Piotrowi dziewka odźwierna: Izaliś i ty nie jest z uczniów tego człowieka? On odpowiedział: Nie jestem.
Pea lea ʻae fefine leʻo matapā kia Pita, “ʻIkai ko e taha koe ʻoe kau ākonga ʻae tangata ni?” Pea tala ʻe ia, “ʻOku ʻikai.”
18 Stali tedy słudzy i czeladź, uczyniwszy ogień, bo zimno było; i grzali się; był też z nimi Piotr, stojąc i grzejąc się.
Pea ko e kau tauhi mo e kau tangata fekau naʻe tutuʻu ʻi ai, kuo nau tafu ʻae afi ʻaki ʻae ʻakau fefie; he naʻe momoko: pea naʻa nau mumū ai: pea tuʻu ʻa Pita mo kinautolu, ʻo mumū ai.
19 A tak najwyższy kapłan pytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego.
Pea fehuʻi ai ʻae taulaʻeiki lahi kia Sisu ki heʻene kau ākonga, pea mo ʻene akonaki.
20 Odpowiedział mu Jezus: Jam jawnie mówił światu; Jam zawsze uczył w bóżnicy i w kościele, gdzie się zewsząd Żydowie schadzają, a potajemnie nicem nie mówił.
Pea talaange ʻe Sisu kiate ia, “Kuo u lea fakahā ki māmani; ne u ako maʻu pe ʻi he falelotu, pea mo e falelotu lahi, ʻoku faʻa fakataha ai ʻae kakai Siu; pea naʻe ʻikai te u lea ʻaki ha meʻa ʻi he lilo.
21 Cóż mię pytasz? Pytaj tych, którzy słuchali, com im mówił; cić to wiedzą, com ja mówił.
Ko e hā ʻoku ke ʻeke ai kiate au? ʻEke kiate kinautolu kuo fanongo, he ko e hā ʻeku lea kiate kinautolu: vakai, ʻoku nau ʻilo ʻeku lea.”
22 A gdy on to mówił, jeden z sług, który tam stał, wyciął policzek Jezusowi, mówiąc: I także (to) odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?
Pea hili ʻene lea pehē, pea sipiʻi ʻa Sisu, ʻe he matāpule ʻe taha naʻe tuʻu ʻi ai, ʻaki hono ʻaofinima, ʻo ne pehē, “ʻOku pehē hoʻo tali ʻae taulaʻeiki lahi?”
23 Odpowiedział mu Jezus: Izalim źle rzekł, daj świadectwo o złem, a jeźlim dobrze, przeczże mię bijesz?
Pea talaange ʻe Sisu kiate ia, “Kapau kuo u lea kovi, fakahā hono kovi: pea kapau ʻoku lelei, ko e hā ʻoku ke sipiʻi ai au?”
24 I odesłał go Annasz związanego do Kaifasza, najwyższego kapłana.
Pea naʻe fekau ʻe ʻAnasi ke ʻave haʻisia ia kia Kaiafasi ko e taulaʻeiki lahi.
25 A Szymon Piotr stał i grzał się. I rzekli do niego: Azażeś i ty nie jest z uczniów jego? A on się zaprzał, mówiąc: Nie jestem.
Pea naʻe tuʻu ʻa Saimone Pita, ʻo mumū. Pea nau pehē kiate ia, “ʻIkai ko e taha foki koe ʻo ʻene kau ākonga?” Pea fakafisi ʻe ia, ʻo pehē, “ʻOku ʻikai.”
26 Rzekł mu niektóry z sług kapłana najwyższego, powinowaty onego, któremu był Piotr uciął ucho: Izażem ja ciebie nie widział w ogrodzie z nimi?
Pea naʻe lea ʻae tokotaha ʻoe kau tamaioʻeiki ʻae taulaʻeiki lahi, ko e kāinga ʻo ia naʻe motuhi hono telinga ʻe Pita, [ʻo pehē], “ʻIkai naʻaku mamata kiate koe mo ia ʻi he ngoue?”
27 Zaprzał się zasię Piotr, a zarazem kur zapiał.
Pea toe fakafisi ʻe Pita: pea ʻuʻua leva ʻae moa.
28 Prowadzili tedy Jezusa od Kaifasza na ratusz, a było rano. I nie weszli sami na ratusz, aby się nie zmazali, ale iżby pożywali baranka wielkanocnego.
Pea naʻa nau taki hengihengi ʻa Sisu meia Kaiafasi ki he fale fakamaau: pea naʻe ʻikai ʻalu ʻakinautolu ki he fale fakamaau, telia naʻa ʻuliʻi ʻakinautolu, pea koeʻuhi ko e nau kai ʻi he [feilaulau ʻoe ]Lakaatu.
29 Tedy wyszedł do nich Piłat, i rzekł: Jakąż skargę przynosicie przeciwko człowiekowi temu?
Pea ʻalu kituʻa ʻa Pailato kiate kinautolu, ʻo ne pehē, “Ko e hā ʻae meʻa ʻoku mou talatalaakiʻi ai ʻae tangata ni?”
30 Odpowiedzieli mu i rzekli: Być ten nie był złoczyńcą, tedybyśmy ci go nie podali.
Pea leaange ʻakinautolu, ʻo pehē kiate ia, “Ka ne ʻikai ko e fai kovi ia, pehē, ʻe ʻikai te mau tuku atu ia kiate koe.”
31 I rzekł Piłat: Weźmijcież go wy, a według zakonu waszego osądźcie go. Rzekli mu Żydowie: Nam się nie godzi zabijać nikogo;
Pea tala ʻe Pailato kiate kinautolu, “Mou ʻave ia, ʻo fakamaau ia ʻo fakatatau ki hoʻomou fono.” Ko ia naʻe pehē ai ʻe he kakai Siu kiate ia, “ʻOku ʻikai ngofua kiate kimautolu ke tāmateʻi ha tangata:”
32 Aby się wypełniły słowa Jezusowe, które rzekł oznajmując, jaką miał śmiercią umrzeć.
Pea fakamoʻoni ai ʻae lea ʻa Sisu, ʻi heʻene fakahā ʻae anga ʻoe mate ʻe mate ai ia.
33 Tedy zasię wszedł Piłat na ratusz i zawołał Jezusa i rzekł mu: Tyżeś jest król żydowski?
Pea toe hū ʻa Pailato ki he fale fakamaau, ʻo ne ui ʻa Sisu, ʻo ne pehē kiate ia, “Ko e tuʻi koe ʻoe kakai Siu?”
34 Odpowiedział mu Jezus: A samże to od siebie mówisz, czylić insi powiedzieli o mnie?
Pea leaange ʻa Sisu kiate ia, “ʻOku meiate koe hoʻo lea ni, pe naʻe fakahā ia ʻe ha niʻihi kiate koe?”
35 Odpowiedział Piłat: Azażem ja Żyd? Naród twój i przedniejsi kapłani podali mi cię; cóżeś wżdy uczynił?
Pea pehēange ʻe Pailato, “He ko e Siu au? Ko ho kakai ʻoʻou mo e kau taulaʻeiki lahi kuo nau tuku mai koe kiate au: ko e hā kuo ke fai?”
36 Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje z tego świata było, wżdyć by mię słudzy moi bronili, abym nie był wydany Żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.
Pea pehē ʻe Sisu, “ʻOku ʻikai ʻo māmani hoku puleʻanga; ka ne ʻo māmani hoku puleʻanga, pehē, ʻe tau hoku kakai, ke ʻoua naʻa ʻatu au ki he kakai Siu: ka ko eni, ʻoku ʻikai mei heni hoku puleʻanga.”
37 Tedy mu rzekł Piłat: Toś ty przecię jest królem? Odpowiedział mu Jezus: Ty powiadasz, żem jest królem. Jam się na to narodził i na tom przyszedł na świat, abym świadectwo wydał prawdzie; wszelki, który jest z prawdy, słucha głosu mego.
Ko ia naʻe pehē ʻe Pailato kiate ia, “Pea ko e tuʻi koe koā?” Pea talaange ʻe Sisu, “Ko e tuʻi au ʻo hangē ko hoʻo lea. Ko ia naʻaku fanauʻi, pea ko ia naʻaku haʻu ai ki māmani, koeʻuhi ke u fakamoʻoni ki he moʻoni. Ko ia kotoa pē ʻoku ʻi he moʻoni, ʻoku fanongo ia ki hoku leʻo.”
38 Rzekł mu Piłat: Cóż jest prawda? A to rzekłszy, wyszedł zasię do Żydów i rzekł im: Ja w nim żadnej winy nie znajduję.
Pea pehē ʻe Pailato kiate ia, “Ko e hā ʻae moʻoni?” Pea hili ʻene lea ko ia, naʻe toe ʻalu ia kituʻa ki he kakai Siu, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “ʻOku ʻikai te u ʻilo ʻeau ha kovi ʻiate ia.
39 A też u was jest ten zwyczaj, abym wam jednego wypuścił na wielkanoc; chcecież tedy, abym wam wypuścił tego króla Żydowskiego?
Ka koeʻuhi ko hono anga, ke u tukuange ha tokotaha ʻi he [kātoanga ʻoe ]Lakaatu kiate kimoutolu: pea ko homou loto ke u tukuange ʻae Tuʻi ʻoe kakai Siu kiate kimoutolu?”
40 Tedy zasię wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabbasza! A ten Barabbasz był zbójca.
Pea toe kalanga ʻakinautolu kotoa pē, ʻo pehē, “ʻIkai ko e tangata ni, ka ko Palāpasa.” Pea ko Palāpasa ko e kaihaʻa ia.
