< Jana 18 >
1 To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swoimi przez potok Cedron, gdzie był ogród, do którego on wszedł i uczniowie jego.
தா: கதா²: கத²யித்வா யீஸு²: ஸி²ஷ்யாநாதா³ய கித்³ரோந்நாமகம்’ ஸ்ரோத உத்தீர்ய்ய ஸி²ஷ்யை: ஸஹ தத்ரத்யோத்³யாநம்’ ப்ராவிஸ²த்|
2 A wiedział i Judasz, który go wydawał, ono miejsce; bo się tam często schadzał Jezus z uczniami swoimi.
கிந்து விஸ்²வாஸகா⁴தியிஹூதா³ஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ பரிசீயதே யதோ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதா³சித் தத் ஸ்தா²நம் அக³ச்ச²த்|
3 Przetoż Judasz wziąwszy rotę i sługi od przedniejszych kapłanów i Faryzeuszów, przyszedł tam z latarniami i z pochodniami, i z broniami.
ததா³ ஸ யிஹூதா³: ஸைந்யக³ணம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாநாம்’ பி²ரூஸி²நாஞ்ச பதா³திக³ணஞ்ச க்³ரு’ஹீத்வா ப்ரதீ³பாந் உல்காந் அஸ்த்ராணி சாதா³ய தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²தவாந்|
4 Tedy Jezus wiedząc wszystko, co nań przyjść miało, wyszedłszy rzekł im: Kogo szukacie?
ஸ்வம்’ ப்ரதி யத்³ க⁴டிஷ்யதே தஜ் ஜ்ஞாத்வா யீஸு²ரக்³ரேஸர: ஸந் தாநப்ரு’ச்ச²த் கம்’ க³வேஷயத²?
5 Odpowiedzieli mu: Jezusa Nazareńskiego. Rzekł im Jezus: Jam jest. A stał z nimi i Judasz, który go wydawał.
தே ப்ரத்யவத³ந், நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’; ததோ யீஸு²ரவாதீ³த்³ அஹமேவ ஸ: ; தை: ஸஹ விஸ்²வாஸகா⁴தீ யிஹூதா³ஸ்²சாதிஷ்ட²த்|
6 A skoro im rzekł: Jam jest, postąpili nazad i padli na ziemię.
ததா³ஹமேவ ஸ தஸ்யைதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வைவ தே பஸ்²சாதே³த்ய பூ⁴மௌ பதிதா: |
7 Tedy ich zasię spytał: Kogo szukacie? A oni rzekli: Jezusa Nazareńskiego.
ததோ யீஸு²: புநரபி ப்ரு’ஷ்ட²வாந் கம்’ க³வேஷயத²? ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் நாஸரதீயம்’ யீஸு²ம்’|
8 Odpowiedział Jezus: Powiedziałem wam, żem ja jest; jeźli tedy mię szukacie, dopuśćcież tym odejść;
ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யுதி³தவாந் அஹமேவ ஸ இமாம்’ கதா²மசகத²ம்; யதி³ மாமந்விச்ச²த² தர்ஹீமாந் க³ந்தும்’ மா வாரயத|
9 Aby się wypełniły słowa, które był powiedział: Nie straciłem żadnego z tych, któreś mi dał.
இத்த²ம்’ பூ⁴தே மஹ்யம்’ யால்லோகாந் அத³தா³ஸ்தேஷாம் ஏகமபி நாஹாரயம் இமாம்’ யாம்’ கதா²ம்’ ஸ ஸ்வயமகத²யத் ஸா கதா² ஸப²லா ஜாதா|
10 Tedy Szymon Piotr mając miecz, dobył go, i uderzył sługę kapłana najwyższego, i uciął mu ucho jego prawe; a temu słudze imię było Malchus.
ததா³ ஸி²மோந்பிதரஸ்ய நிகடே க²ங்க³ல்ஸ்தி²தே: ஸ தம்’ நிஷ்கோஷம்’ க்ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய மால்க²நாமாநம்’ தா³ஸம் ஆஹத்ய தஸ்ய த³க்ஷிணகர்ணம்’ சி²ந்நவாந்|
11 I rzekł Jezus Piotrowi: Włóż miecz twój w pochwę; izali nie mam pić kielicha tego, który mi dał Ojciec?
ததோ யீஸு²: பிதரம் அவத³த், க²ங்க³ம்’ கோஷே ஸ்தா²பய மம பிதா மஹ்யம்’ பாதும்’ யம்’ கம்’ஸம் அத³தா³த் தேநாஹம்’ கிம்’ ந பாஸ்யாமி?
12 Rota tedy i rotmistrz, i słudzy żydowscy pojmali Jezusa i związali go.
ததா³ ஸைந்யக³ண: ஸேநாபதி ர்யிஹூதீ³யாநாம்’ பதா³தயஸ்²ச யீஸு²ம்’ க்⁴ரு’த்வா ப³த்³த்⁴வா ஹாநந்நாம்ந: கியபா²: ஸ்²வஸு²ரஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ரத²மம் அநயந்|
13 I wiedli go naprzód do Annasza; bo był świekier Kaifaszowy, który był najwyższym kapłanem roku onego.
ஸ கியபா²ஸ்தஸ்மிந் வத்ஸரே மஹாயாஜத்வபதே³ நியுக்த:
14 A Kaifasz ten był, który Żydom radził, że pożyteczno jest, aby jeden człowiek umarł za lud.
ஸந் ஸாதா⁴ரணலோகாநாம்’ மங்க³லார்த²ம் ஏகஜநஸ்ய மரணமுசிதம் இதி யிஹூதீ³யை: ஸார்த்³த⁴ம் அமந்த்ரயத்|
15 I szedł za Jezusem Szymon Piotr i drugi uczeń. A ten uczeń był znajomy najwyższemu kapłanowi, i wszedł z Jezusem do dworu najwyższego kapłana.
ததா³ ஸி²மோந்பிதரோ(அ)ந்யைகஸி²ஷ்யஸ்²ச யீஸோ²: பஸ்²சாத்³ அக³ச்ச²தாம்’ தஸ்யாந்யஸி²ஷ்யஸ்ய மஹாயாஜகேந பரிசிதத்வாத் ஸ யீஸு²நா ஸஹ மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ராவிஸ²த்|
16 Ale Piotr stał u drzwi na dworze. Wyszedł tedy on drugi uczeń, który był znajomy najwyższemu kapłanowi, i mówił z odźwierną, i wprowadził tam Piotra.
கிந்து பிதரோ ப³ஹிர்த்³வாரஸ்ய ஸமீபே(அ)திஷ்ட²த்³ அதஏவ மஹாயாஜகேந பரிசித: ஸ ஸி²ஷ்ய: புநர்ப³ஹிர்க³த்வா தௌ³வாயிகாயை கத²யித்வா பிதரம் அப்⁴யந்தரம் ஆநயத்|
17 Tedy rzekła Piotrowi dziewka odźwierna: Izaliś i ty nie jest z uczniów tego człowieka? On odpowiedział: Nie jestem.
ததா³ ஸ த்³வாரரக்ஷிகா பிதரம் அவத³த் த்வம்’ கிம்’ ந தஸ்ய மாநவஸ்ய ஸி²ஷ்ய: ? தத: ஸோவத³த்³ அஹம்’ ந ப⁴வாமி|
18 Stali tedy słudzy i czeladź, uczyniwszy ogień, bo zimno było; i grzali się; był też z nimi Piotr, stojąc i grzejąc się.
தத: பரம்’ யத்ஸ்தா²நே தா³ஸா: பதா³தயஸ்²ச ஸீ²தஹேதோரங்கா³ரை ர்வஹ்நிம்’ ப்ரஜ்வால்ய தாபம்’ ஸேவிதவந்தஸ்தத்ஸ்தா²நே பிதரஸ்திஷ்ட²ந் தை: ஸஹ வஹ்நிதாபம்’ ஸேவிதும் ஆரப⁴த|
19 A tak najwyższy kapłan pytał Jezusa o jego uczniów i o naukę jego.
ததா³ ஸி²ஷ்யேஷூபதே³ஸே² ச மஹாயாஜகேந யீஸு²: ப்ரு’ஷ்ட:
20 Odpowiedział mu Jezus: Jam jawnie mówił światu; Jam zawsze uczył w bóżnicy i w kościele, gdzie się zewsząd Żydowie schadzają, a potajemnie nicem nie mówił.
ஸந் ப்ரத்யுக்தவாந் ஸர்வ்வலோகாநாம்’ ஸமக்ஷம்’ கதா²மகத²யம்’ கு³ப்தம்’ காமபி கதா²ம்’ ந கத²யித்வா யத் ஸ்தா²நம்’ யிஹூதீ³யா: ஸததம்’ க³ச்ச²ந்தி தத்ர ப⁴ஜநகே³ஹே மந்தி³ரே சாஸி²க்ஷயம்’|
21 Cóż mię pytasz? Pytaj tych, którzy słuchali, com im mówił; cić to wiedzą, com ja mówił.
மத்த: குத: ப்ரு’ச்ச²ஸி? யே ஜநா மது³பதே³ஸ²ம் அஸ்²ரு’ண்வந் தாநேவ ப்ரு’ச்ச² யத்³யத்³ அவத³ம்’ தே தத் ஜாநிந்த|
22 A gdy on to mówił, jeden z sług, który tam stał, wyciął policzek Jezusowi, mówiąc: I także (to) odpowiadasz najwyższemu kapłanowi?
ததே³த்த²ம்’ ப்ரத்யுதி³தத்வாத் நிகடஸ்த²பதா³தி ர்யீஸு²ம்’ சபேடேநாஹத்ய வ்யாஹரத் மஹாயாஜகம் ஏவம்’ ப்ரதிவத³ஸி?
23 Odpowiedział mu Jezus: Izalim źle rzekł, daj świadectwo o złem, a jeźlim dobrze, przeczże mię bijesz?
ததோ யீஸு²: ப்ரதிக³தி³தவாந் யத்³யயதா²ர்த²ம் அசகத²ம்’ தர்ஹி தஸ்யாயதா²ர்த²ஸ்ய ப்ரமாணம்’ தே³ஹி, கிந்து யதி³ யதா²ர்த²ம்’ தர்ஹி குதோ ஹேதோ ர்மாம் அதாட³ய: ?
24 I odesłał go Annasz związanego do Kaifasza, najwyższego kapłana.
பூர்வ்வம்’ ஹாநந் ஸப³ந்த⁴நம்’ தம்’ கியபா²மஹாயாஜகஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ரைஷயத்|
25 A Szymon Piotr stał i grzał się. I rzekli do niego: Azażeś i ty nie jest z uczniów jego? A on się zaprzał, mówiąc: Nie jestem.
ஸி²மோந்பிதரஸ்திஷ்ட²ந் வஹ்நிதாபம்’ ஸேவதே, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கியந்தஸ்தம் அப்ரு’ச்ச²ந் த்வம்’ கிம் ஏதஸ்ய ஜநஸ்ய ஸி²ஷ்யோ ந? தத: ஸோபஹ்நுத்யாப்³ரவீத்³ அஹம்’ ந ப⁴வாமி|
26 Rzekł mu niektóry z sług kapłana najwyższego, powinowaty onego, któremu był Piotr uciął ucho: Izażem ja ciebie nie widział w ogrodzie z nimi?
ததா³ மஹாயாஜகஸ்ய யஸ்ய தா³ஸஸ்ய பிதர: கர்ணமச்சி²நத் தஸ்ய குடும்ப³: ப்ரத்யுதி³தவாந் உத்³யாநே தேந ஸஹ திஷ்ட²ந்தம்’ த்வாம்’ கிம்’ நாபஸ்²யம்’?
27 Zaprzał się zasię Piotr, a zarazem kur zapiał.
கிந்து பிதர: புநரபஹ்நுத்ய கதி²தவாந்; ததா³நீம்’ குக்குடோ(அ)ரௌத்|
28 Prowadzili tedy Jezusa od Kaifasza na ratusz, a było rano. I nie weszli sami na ratusz, aby się nie zmazali, ale iżby pożywali baranka wielkanocnego.
தத³நந்தரம்’ ப்ரத்யூஷே தே கியபா²க்³ரு’ஹாத்³ அதி⁴பதே ர்க்³ரு’ஹம்’ யீஸு²ம் அநயந் கிந்து யஸ்மிந் அஸு²சித்வே ஜாதே தை ர்நிஸ்தாரோத்ஸவே ந போ⁴க்தவ்யம்’, தஸ்ய ப⁴யாத்³ யிஹூதீ³யாஸ்தத்³க்³ரு’ஹம்’ நாவிஸ²ந்|
29 Tedy wyszedł do nich Piłat, i rzekł: Jakąż skargę przynosicie przeciwko człowiekowi temu?
அபரம்’ பீலாதோ ப³ஹிராக³த்ய தாந் ப்ரு’ஷ்ட²வாந் ஏதஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய கம்’ தோ³ஷம்’ வத³த²?
30 Odpowiedzieli mu i rzekli: Być ten nie był złoczyńcą, tedybyśmy ci go nie podali.
ததா³ தே பேத்யவத³ந் து³ஷ்கர்ம்மகாரிணி ந ஸதி ப⁴வத: ஸமீபே நைநம்’ ஸமார்பயிஷ்யாம: |
31 I rzekł Piłat: Weźmijcież go wy, a według zakonu waszego osądźcie go. Rzekli mu Żydowie: Nam się nie godzi zabijać nikogo;
தத: பீலாதோ(அ)வத³த்³ யூயமேநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸ்வேஷாம்’ வ்யவஸ்த²யா விசாரயத| ததா³ யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் கஸ்யாபி மநுஷ்யஸ்ய ப்ராணத³ண்ட³ம்’ கர்த்தும்’ நாஸ்மாகம் அதி⁴காரோ(அ)ஸ்தி|
32 Aby się wypełniły słowa Jezusowe, które rzekł oznajmując, jaką miał śmiercią umrzeć.
ஏவம்’ ஸதி யீஸு²: ஸ்வஸ்ய ம்ரு’த்யௌ யாம்’ கதா²ம்’ கதி²தவாந் ஸா ஸப²லாப⁴வத்|
33 Tedy zasię wszedł Piłat na ratusz i zawołał Jezusa i rzekł mu: Tyżeś jest król żydowski?
தத³நந்தரம்’ பீலாத: புநரபி தத்³ ராஜக்³ரு’ஹம்’ க³த்வா யீஸு²மாஹூய ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா?
34 Odpowiedział mu Jezus: A samże to od siebie mówisz, czylić insi powiedzieli o mnie?
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த் த்வம் ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்வத: கத²யஸி கிமந்ய: கஸ்²சிந் மயி கதி²தவாந்?
35 Odpowiedział Piłat: Azażem ja Żyd? Naród twój i przedniejsi kapłani podali mi cię; cóżeś wżdy uczynił?
பீலாதோ(அ)வத³த்³ அஹம்’ கிம்’ யிஹூதீ³ய: ? தவ ஸ்வதே³ஸீ²யா விஸே²ஷத: ப்ரதா⁴நயாஜகா மம நிகடே த்வாம்’ ஸமார்பயந, த்வம்’ கிம்’ க்ரு’தவாந்?
36 Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata; gdyby królestwo moje z tego świata było, wżdyć by mię słudzy moi bronili, abym nie był wydany Żydom; lecz teraz królestwo moje nie jest stąd.
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த் மம ராஜ்யம் ஏதஜ்ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ந ப⁴வதி யதி³ மம ராஜ்யம்’ ஜக³த்ஸம்ப³ந்தீ⁴யம் அப⁴விஷ்யத் தர்ஹி யிஹூதீ³யாநாம்’ ஹஸ்தேஷு யதா² ஸமர்பிதோ நாப⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ மம ஸேவகா அயோத்ஸ்யந் கிந்து மம ராஜ்யம் ஐஹிகம்’ ந|
37 Tedy mu rzekł Piłat: Toś ty przecię jest królem? Odpowiedział mu Jezus: Ty powiadasz, żem jest królem. Jam się na to narodził i na tom przyszedł na świat, abym świadectwo wydał prawdzie; wszelki, który jest z prawdy, słucha głosu mego.
ததா³ பீலாத: கதி²தவாந், தர்ஹி த்வம்’ ராஜா ப⁴வஸி? யீஸு²: ப்ரத்யுக்தவாந் த்வம்’ ஸத்யம்’ கத²யஸி, ராஜாஹம்’ ப⁴வாமி; ஸத்யதாயாம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ தா³தும்’ ஜநிம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஜக³த்யஸ்மிந் அவதீர்ணவாந், தஸ்மாத் ஸத்யத⁴ர்ம்மபக்ஷபாதிநோ மம கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ண்வந்தி|
38 Rzekł mu Piłat: Cóż jest prawda? A to rzekłszy, wyszedł zasię do Żydów i rzekł im: Ja w nim żadnej winy nie znajduję.
ததா³ ஸத்யம்’ கிம்’? ஏதாம்’ கதா²ம்’ பஷ்ட்வா பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா யிஹூதீ³யாந் அபா⁴ஷத, அஹம்’ தஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்நோமி|
39 A też u was jest ten zwyczaj, abym wam jednego wypuścił na wielkanoc; chcecież tedy, abym wam wypuścił tego króla Żydowskiego?
நிஸ்தாரோத்ஸவஸமயே யுஷ்மாபி⁴ரபி⁴ருசித ஏகோ ஜநோ மயா மோசயிதவ்ய ஏஷா யுஷ்மாகம்’ ரீதிரஸ்தி, அதஏவ யுஷ்மாகம்’ நிகடே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ மோசயாமி, யுஷ்மாகம் இச்சா² கா?
40 Tedy zasię wszyscy zawołali, mówiąc: Nie tego, ale Barabbasza! A ten Barabbasz był zbójca.
ததா³ தே ஸர்வ்வே ருவந்தோ வ்யாஹரந் ஏநம்’ மாநுஷம்’ நஹி ப³ரப்³பா³ம்’ மோசய| கிந்து ஸ ப³ரப்³பா³ த³ஸ்யுராஸீத்|