Jana 17

1 To powiedziawszy Jezus, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.

Yesu bu katuba mambu momo, wuvumbula meso mandi ku diyilu ayi wutuba: —Tata, thangu yifueni, kembisa Muanꞌaku muingi muanꞌaku kakembisa;

2 Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny. (aiōnios g166)

bu didi ti ngeyo wumvana lulendo mu batu boso mu diambu kavana luzingulukalumani kuidi babo bobo wumvana. (aiōnios g166)

3 A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. (aiōnios g166)

Muaki luzingu lukalumani luidi mu kuzaba ngeyo Nzambi yimosi kakayi kiedika ayi mu zaba Yesu Klisto mutu wowo wutuma. (aiōnios g166)

4 Jam cię uwielbił na ziemi, i dokończyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.

Minu ndikembisidi va ntoto; ndimanisini kisalu kioki wuphana mu sala.

5 A teraz uwielbij mię ty, Ojcze! u siebie samego tą chwałą, którąm miał u ciebie, pierwej, niżeli świat był.

Buabu Tata bika wukhembisa va ntualꞌaku mu nkembo wowo wubayama bu ndiba yaku va kimosi, tuamina nza yivangama.

6 Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.

—Ndizabikisidi dizina diaku kuidi batu bobo wuphana, bobowubonga mu nza. Baba batu baku ayi wuphana bawu ayi balunda mambu maku.

7 A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.

Buabu bazebi ti mambu moso momo wuphana, kuidi ngeyo maba.

8 Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.

Bila ndiba veni mambu momo wuphana. Batambula mawu; bukiedikabazaba ti kuidi ngeyo ndiba. Bawilukila ti ngeyo wuthuma.

9 Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.

Ndinsambila mu diambu diawu. Ndisi nsambila ko mu diambu di nza, vayi mu diambu di batu bobo wuphana bila batu baku.

10 I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.

Ayi bibioso biobi phuidi ngeyo kuandi vuidi biawu; bibioso biobi vuidi minu kuandi phuidi biawu ayi ndilembo kemboso mu bawu.

11 A nie jestem więcej na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj je w imieniu twojem, któreś mi dał, aby byli jedno, jako i my.

Ndisiedi diaka va nza ko, vayi baba badi va nza, minu ndieka kuizakuidi ngeyo. Tata di Nlongo, bika wuba keba mu lulendo lu dizina diaku, dizina diodi wuphana, muingi baba mutu wumosi, banga beto butuididi mutu wumosi.

12 Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.

Bu ndibedi yawu va kimosi ndibakebidi mu dizina diaku diodiwuphana. Ndibalundidi, kadi mutu wumosi mu bawu kasia zimbala ko; botula kaka wumosi: muana wu bulungi muingi masonuku madedakana.

13 Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.

Buabu minu ndieka kuiza kuidi ngeyo. Ndilembo tubi mambu mama bundikidi va nza muingi khini ama yoyo yiduka yiba mu bawu.

14 Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.

Ndibaveni mambu maku; nza yiba lendidi bila basiko basi nza bangaminu ndisiko muisi nza.

15 Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego.

Ndikadi kulomba ti wuba botula va nza vayi wuba keba mu nkua wumbi.

16 Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.

Basiko basi nza banga minu ndisiko muisi nza.

17 Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.

Wuba bieka mu kiedika bila mambu maku madi makiedika.

18 Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.

Sumbu didi ti ngeyo wuthuma va nza, minu mamvama ndiba tuma va nza.

19 A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.

Ndikivedisidi minu veka mu diambu diawu, muingi mamvawu kiedika ki bavedisa.

20 Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;

Ndikadi sambila mu diambu diawu kaka vayi mu diambu di batu bobo bela kunguilukila mu diambu di mambu mawu.

21 Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.

Ndinlomba muingi babo baba mutu wumosi banga ngeyo Tata widi mu minu, minu mu ngeyo muingi bawu mamvawu baba mu beto; mu diambu di nza yiwilukila ti ngeyo wuthuma.

22 A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;

Ndibavana nkembo wowo wuphana muingi baba mutu wumosi, banga beto bu tuididi mutu wumosi.

23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.

Minu mu bawu, ngeyo mu minu muingi mu kiedika baba mutu wumosi, mu diambu di nza yizaba ti ngeyo wuthuma, ayi yizaba ti wuba zola banga bu wunzodila.

24 Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.

Tata, thidi ti batu bobo wuphana baba vovo minu ndiela ba muingi bamona nkemboꞌama, nkembo wowo wuphana bila ngeyo wunzola tuamina nza yivangama.

25 Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.

A Tata di busonga, nza yisi kuzaba ko; vayi minu ndizaba ayi baba bazaba ti ngeyo wuthuma.

26 I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.

Minu ndiba zabikisa dizina diaku ayi ndiela buela kuba zabikisadiawu muingi luzolo lolo wunzodila luba mu bawu ayi minu ndiba mu bawu.