< Jana 17 >
1 To powiedziawszy Jezus, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.
ತತಃ ಪರಂ ಯೀಶುರೇತಾಃ ಕಥಾಃ ಕಥಯಿತ್ವಾ ಸ್ವರ್ಗಂ ವಿಲೋಕ್ಯೈತತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಯತ್, ಹೇ ಪಿತಃ ಸಮಯ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್; ಯಥಾ ತವ ಪುತ್ರಸ್ತವ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ ತದರ್ಥಂ ತ್ವಂ ನಿಜಪುತ್ರಸ್ಯ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಕಾಶಯ|
2 Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny. (aiōnios )
ತ್ವಂ ಯೋಲ್ಲೋಕಾನ್ ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೇ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್ ಸ ಯಥಾ ತೇಭ್ಯೋಽನನ್ತಾಯು ರ್ದದಾತಿ ತದರ್ಥಂ ತ್ವಂ ಪ್ರಾಣಿಮಾತ್ರಾಣಾಮ್ ಅಧಿಪತಿತ್ವಭಾರಂ ತಸ್ಮೈ ದತ್ತವಾನ್| (aiōnios )
3 A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. (aiōnios )
ಯಸ್ತ್ವಮ್ ಅದ್ವಿತೀಯಃ ಸತ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ತ್ವಯಾ ಪ್ರೇರಿತಶ್ಚ ಯೀಶುಃ ಖ್ರೀಷ್ಟ ಏತಯೋರುಭಯೋಃ ಪರಿಚಯೇ ಪ್ರಾಪ್ತೇಽನನ್ತಾಯು ರ್ಭವತಿ| (aiōnios )
4 Jam cię uwielbił na ziemi, i dokończyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.
ತ್ವಂ ಯಸ್ಯ ಕರ್ಮ್ಮಣೋ ಭಾರಂ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್, ತತ್ ಸಮ್ಪನ್ನಂ ಕೃತ್ವಾ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ತವ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಕಾಶಯಂ|
5 A teraz uwielbij mię ty, Ojcze! u siebie samego tą chwałą, którąm miał u ciebie, pierwej, niżeli świat był.
ಅತಏವ ಹೇ ಪಿತ ರ್ಜಗತ್ಯವಿದ್ಯಮಾನೇ ತ್ವಯಾ ಸಹ ತಿಷ್ಠತೋ ಮಮ ಯೋ ಮಹಿಮಾಸೀತ್ ಸಮ್ಪ್ರತಿ ತವ ಸಮೀಪೇ ಮಾಂ ತಂ ಮಹಿಮಾನಂ ಪ್ರಾಪಯ|
6 Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.
ಅನ್ಯಚ್ಚ ತ್ವಮ್ ಏತಜ್ಜಗತೋ ಯಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದದಾ ಅಹಂ ತೇಭ್ಯಸ್ತವ ನಾಮ್ನಸ್ತತ್ತ್ವಜ್ಞಾನಮ್ ಅದದಾಂ, ತೇ ತವೈವಾಸನ್, ತ್ವಂ ತಾನ್ ಮಹ್ಯಮದದಾಃ, ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ತವೋಪದೇಶಮ್ ಅಗೃಹ್ಲನ್|
7 A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.
ತ್ವಂ ಮಹ್ಯಂ ಯತ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಅದದಾಸ್ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ತ್ವತ್ತೋ ಜಾಯತೇ ಇತ್ಯಧುನಾಜಾನನ್|
8 Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.
ಮಹ್ಯಂ ಯಮುಪದೇಶಮ್ ಅದದಾ ಅಹಮಪಿ ತೇಭ್ಯಸ್ತಮುಪದೇಶಮ್ ಅದದಾಂ ತೇಪಿ ತಮಗೃಹ್ಲನ್ ತ್ವತ್ತೋಹಂ ನಿರ್ಗತ್ಯ ತ್ವಯಾ ಪ್ರೇರಿತೋಭವಮ್ ಅತ್ರ ಚ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
9 Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.
ತೇಷಾಮೇವ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಽಹಂ ಜಗತೋ ಲೋಕನಿಮಿತ್ತಂ ನ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ ಕಿನ್ತು ಯಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದದಾಸ್ತೇಷಾಮೇವ ನಿಮಿತ್ತಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಽಹಂ ಯತಸ್ತೇ ತವೈವಾಸತೇ|
10 I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.
ಯೇ ಮಮ ತೇ ತವ ಯೇ ಚ ತವ ತೇ ಮಮ ತಥಾ ತೈ ರ್ಮಮ ಮಹಿಮಾ ಪ್ರಕಾಶ್ಯತೇ|
11 A nie jestem więcej na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj je w imieniu twojem, któreś mi dał, aby byli jedno, jako i my.
ಸಾಮ್ಪ್ರತಮ್ ಅಸ್ಮಿನ್ ಜಗತಿ ಮಮಾವಸ್ಥಿತೇಃ ಶೇಷಮ್ ಅಭವತ್ ಅಹಂ ತವ ಸಮೀಪಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಕಿನ್ತು ತೇ ಜಗತಿ ಸ್ಥಾಸ್ಯನ್ತಿ; ಹೇ ಪವಿತ್ರ ಪಿತರಾವಯೋ ರ್ಯಥೈಕತ್ವಮಾಸ್ತೇ ತಥಾ ತೇಷಾಮಪ್ಯೇಕತ್ವಂ ಭವತಿ ತದರ್ಥಂ ಯಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದದಾಸ್ತಾನ್ ಸ್ವನಾಮ್ನಾ ರಕ್ಷ|
12 Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.
ಯಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ತೈಃ ಸಹಾಹಮಾಸಂ ತಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ತಾನ್ ತವ ನಾಮ್ನಾಹಂ ರಕ್ಷಿತವಾನ್; ಯಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದದಾಸ್ತಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಅಹಮರಕ್ಷಂ, ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕೇವಲಂ ವಿನಾಶಪಾತ್ರಂ ಹಾರಿತಂ ತೇನ ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕಸ್ಯ ವಚನಂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಭವತಿ|
13 Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.
ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾ ತವ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗಚ್ಛಾಮಿ ಮಯಾ ಯಥಾ ತೇಷಾಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಾನನ್ದೋ ಭವತಿ ತದರ್ಥಮಹಂ ಜಗತಿ ತಿಷ್ಠನ್ ಏತಾಃ ಕಥಾ ಅಕಥಯಮ್|
14 Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.
ತವೋಪದೇಶಂ ತೇಭ್ಯೋಽದದಾಂ ಜಗತಾ ಸಹ ಯಥಾ ಮಮ ಸಮ್ಬನ್ಧೋ ನಾಸ್ತಿ ತಥಾ ಜಜತಾ ಸಹ ತೇಷಾಮಪಿ ಸಮ್ಬನ್ಧಾಭಾವಾಜ್ ಜಗತೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾನ್ ಋತೀಯನ್ತೇ|
15 Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego.
ತ್ವಂ ಜಗತಸ್ತಾನ್ ಗೃಹಾಣೇತಿ ನ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇ ಕಿನ್ತ್ವಶುಭಾದ್ ರಕ್ಷೇತಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಹಮ್|
16 Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.
ಅಹಂ ಯಥಾ ಜಗತ್ಸಮ್ಬನ್ಧೀಯೋ ನ ಭವಾಮಿ ತಥಾ ತೇಪಿ ಜಗತ್ಸಮ್ಬನ್ಧೀಯಾ ನ ಭವನ್ತಿ|
17 Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.
ತವ ಸತ್ಯಕಥಯಾ ತಾನ್ ಪವಿತ್ರೀಕುರು ತವ ವಾಕ್ಯಮೇವ ಸತ್ಯಂ|
18 Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.
ತ್ವಂ ಯಥಾ ಮಾಂ ಜಗತಿ ಪ್ರೈರಯಸ್ತಥಾಹಮಪಿ ತಾನ್ ಜಗತಿ ಪ್ರೈರಯಂ|
19 A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.
ತೇಷಾಂ ಹಿತಾರ್ಥಂ ಯಥಾಹಂ ಸ್ವಂ ಪವಿತ್ರೀಕರೋಮಿ ತಥಾ ಸತ್ಯಕಥಯಾ ತೇಪಿ ಪವಿತ್ರೀಭವನ್ತು|
20 Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;
ಕೇವಲಂ ಏತೇಷಾಮರ್ಥೇ ಪ್ರಾರ್ಥಯೇಽಹಮ್ ಇತಿ ನ ಕಿನ್ತ್ವೇತೇಷಾಮುಪದೇಶೇನ ಯೇ ಜನಾ ಮಯಿ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯನ್ತಿ ತೇಷಾಮಪ್ಯರ್ಥೇ ಪ್ರಾರ್ಥೇಯೇಽಹಮ್|
21 Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.
ಹೇ ಪಿತಸ್ತೇಷಾಂ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮ್ ಏಕತ್ವಂ ಭವತು ತವ ಯಥಾ ಮಯಿ ಮಮ ಚ ಯಥಾ ತ್ವಯ್ಯೇಕತ್ವಂ ತಥಾ ತೇಷಾಮಪ್ಯಾವಯೋರೇಕತ್ವಂ ಭವತು ತೇನ ತ್ವಂ ಮಾಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್ ಇತಿ ಜಗತೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರತಿಯನ್ತು|
22 A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;
ಯಥಾವಯೋರೇಕತ್ವಂ ತಥಾ ತೇಷಾಮಪ್ಯೇಕತ್ವಂ ಭವತು ತೇಷ್ವಹಂ ಮಯಿ ಚ ತ್ವಮ್ ಇತ್ಥಂ ತೇಷಾಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಮೇಕತ್ವಂ ಭವತು, ತ್ವಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್ ತ್ವಂ ಮಯಿ ಯಥಾ ಪ್ರೀಯಸೇ ಚ ತಥಾ ತೇಷ್ವಪಿ ಪ್ರೀತವಾನ್ ಏತದ್ಯಥಾ ಜಗತೋ ಲೋಕಾ ಜಾನನ್ತಿ
23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.
ತದರ್ಥಂ ತ್ವಂ ಯಂ ಮಹಿಮಾನಂ ಮಹ್ಯಮ್ ಅದದಾಸ್ತಂ ಮಹಿಮಾನಮ್ ಅಹಮಪಿ ತೇಭ್ಯೋ ದತ್ತವಾನ್|
24 Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.
ಹೇ ಪಿತ ರ್ಜಗತೋ ನಿರ್ಮ್ಮಾಣಾತ್ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಯಿ ಸ್ನೇಹಂ ಕೃತ್ವಾ ಯಂ ಮಹಿಮಾನಂ ದತ್ತವಾನ್ ಮಮ ತಂ ಮಹಿಮಾನಂ ಯಥಾ ತೇ ಪಶ್ಯನ್ತಿ ತದರ್ಥಂ ಯಾಲ್ಲೋಕಾನ್ ಮಹ್ಯಂ ದತ್ತವಾನ್ ಅಹಂ ಯತ್ರ ತಿಷ್ಠಾಮಿ ತೇಪಿ ಯಥಾ ತತ್ರ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ಮಮೈಷಾ ವಾಞ್ಛಾ|
25 Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.
ಹೇ ಯಥಾರ್ಥಿಕ ಪಿತ ರ್ಜಗತೋ ಲೋಕೈಸ್ತ್ವಯ್ಯಜ್ಞಾತೇಪಿ ತ್ವಾಮಹಂ ಜಾನೇ ತ್ವಂ ಮಾಂ ಪ್ರೇರಿತವಾನ್ ಇತೀಮೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಜಾನನ್ತಿ|
26 I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.
ಯಥಾಹಂ ತೇಷು ತಿಷ್ಠಾಮಿ ತಥಾ ಮಯಿ ಯೇನ ಪ್ರೇಮ್ನಾ ಪ್ರೇಮಾಕರೋಸ್ತತ್ ತೇಷು ತಿಷ್ಠತಿ ತದರ್ಥಂ ತವ ನಾಮಾಹಂ ತಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್ ಪುನರಪಿ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ|