Jana 17
1 To powiedziawszy Jezus, podniósł oczy swoje w niebo i rzekł: Ojcze! przyszła godzina, uwielbij Syna twego, aby też i Syn twój uwielbił ciebie.
ⲁ̅ⲛⲁⲓ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϥⲓ ⲛⲉϥⲃⲁⲗ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲡⲉ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲁⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲓ ϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲕϣⲏⲣⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲉⲕϣⲏⲣⲉ ϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁⲕ
2 Jakoś mu dał moc nad wszelkiem ciałem, aby tym wszystkim, któreś mu dał, dał żywot wieczny. (aiōnios g166)
ⲃ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲕϯ ⲛⲁϥ ⲛⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲥⲁⲣⲝ ⲛⲓⲙ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁϥ ⲉϥⲉϯ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩⲱⲛϩ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ (aiōnios g166)
3 A toć jest żywot wieczny, aby cię poznali samego prawdziwego Boga, i któregoś posłał, Jezusa Chrystusa. (aiōnios g166)
ⲅ̅ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲡⲱⲛϩ ϣⲁ ⲉⲛⲉϩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲥⲟⲩⲱⲛⲅ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲙⲙⲉ ⲙⲙⲁⲩⲁⲁϥ ⲁⲩⲱ ⲡⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩϥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ (aiōnios g166)
4 Jam cię uwielbił na ziemi, i dokończyłem sprawę, którąś mi dał, abym ją czynił.
ⲇ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁⲕ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ϫⲉ ⲁⲓϫⲉⲕ ⲡϩⲱⲃ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲣⲁⲁⲁϥ
5 A teraz uwielbij mię ty, Ojcze! u siebie samego tą chwałą, którąm miał u ciebie, pierwej, niżeli świat był.
ⲉ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲁⲓⲱⲧ ϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁⲓ ϩⲁϩⲧⲏⲕ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉⲩⲛⲧⲁⲓϥ ϩⲁ ϩⲧⲏⲕ ⲉⲙⲡⲁⲧⲉ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ϣⲱⲡⲉ
6 Objawiłem imię twoje ludziom, któreś mi dał z świata; toć byli i dałeś mi je, i zachowali słowa twoje.
ⲋ̅ⲁⲓⲟⲩⲛϩ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲣⲣⲱⲙⲉ ⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲛⲉ ⲛⲟⲩⲕ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁⲣⲉϩ ⲉⲡⲉⲕϣⲁϫⲉ
7 A teraz poznali, iż wszystko, coś mi dał, od ciebie jest.
ⲍ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲁⲓⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ϩⲉⲛⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲕ ⲛⲉ
8 Albowiem słowa, któreś mi dał, dałem im; a oni je przyjęli, i poznali prawdziwie, iżem od ciebie wyszedł, a uwierzyli, żeś ty mię posłał.
ⲏ̅ϫⲉ ⲛϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ⲁⲓⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲁⲩϫⲓⲧⲟⲩ ⲛⲁⲙⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲓⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲟⲧⲕ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ
9 Jać za nimi proszę, a nie za światem proszę, ale za tymi, któreś mi dał; bo twoi są.
ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲉⲓⲥⲟⲡⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲟⲩ ⲛⲉⲓⲥⲟⲡⲥ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲛⲟⲩⲕ ⲛⲉ
10 I wszystko moje jest twoje, a twoje moje, i uwielbionym jest w nich.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲟⲩⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛⲟⲩⲕ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲟⲩⲕ ⲛⲟⲩⲓ ⲛⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲓϫⲓ ⲉⲟⲟⲩ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ
11 A nie jestem więcej na świecie, ale oni są na świecie, a ja do ciebie idę. Ojcze święty, zachowaj je w imieniu twojem, któreś mi dał, aby byli jedno, jako i my.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛϯϣⲟⲟⲡ ϭⲉ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲉⲉⲓ ⲛⲏⲩ ϣⲁⲣⲟⲕ ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲟⲩⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲛⲁⲛⲟⲛ
12 Gdym z nimi był na świecie, jam je zachował w imieniu twojem, któreś mi dał; strzegłem ich i żaden z nich nie zginął, tylko on syn zatracenia, żeby się Pismo wypełniło.
ⲓ̅ⲃ̅ⲙⲡⲉⲩⲟⲓϣ ⲉⲓ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲛⲉⲓϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲡⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲓ ⲁⲩⲱ ⲁⲓϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲧⲁⲕⲟ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲧⲁⲕⲟ ϫⲉ ⲉⲣⲉⲧⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ
13 Ale teraz do ciebie idę i mówię to na świecie, aby mieli radość moję doskonałą w sobie.
ⲓ̅ⲅ̅ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲉⲓⲛⲏⲩ ϣⲁⲣⲟⲕ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲓ ⲛⲉⲓϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲕⲱ ⲛⲁⲩ ⲙⲡⲁⲣⲁϣⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ
14 Jam im dał słowo twoje, a świat je miał w nienawiści; bo nie są z świata, jako i ja nie jestem z świata.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϯ ⲛⲁⲩ ⲙⲡⲉⲕϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁϥⲙⲉⲥⲧⲱⲟⲩ ϫⲉ ⲛϩⲉⲛⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲛⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ϩⲱ ⲉⲁⲛⲅ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
15 Nie proszę, abyś je wziął z świata, ale abyś je zachował ode złego.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲉⲓⲥⲟⲡⲥ ⲁⲛ ϫⲉ ⲉⲕⲉϥⲓⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲗⲗⲁ ϫⲉ ⲉⲕⲉϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ
16 Nie sąć z świata, jako i ja nie jestem z świata.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛϩⲉⲛⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲡⲟⲛⲏⲣⲟⲥ ⲛⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ϩⲱ ⲉⲁⲛⲅ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛ ϩⲙ ⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
17 Poświęć je w prawdzie twojej; słowo twoje jest prawdą.
ⲓ̅ⲍ̅ⲙⲁⲧⲃⲃⲟⲟⲩ ϩⲣⲁⲉⲓ ϩⲛ ⲧⲙⲉ ⲡⲉⲕϣⲁϫⲉ ⲡⲉ ⲧⲙⲉ
18 Jakoś ty mię posłał na świat, tak i ja posyłam je na świat.
ⲓ̅ⲏ̅ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲟⲩⲟⲓ ⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⲁⲓϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
19 A ja poświęcam samego siebie za nich, aby i oni poświęceni byli w prawdzie.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ϯⲧⲃⲃⲟ ⲙⲙⲟⲓ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ϩⲱⲟⲩ ⲟⲛ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲧⲃⲃⲏⲩ ϩⲛ ⲧⲙⲉ
20 Nie tylko za tymi proszę, lecz i za onymi, którzy przez słowo ich uwierzą w mię;
ⲕ̅ⲛⲉⲓⲥⲟⲡⲥ ⲇⲉ ⲁⲛ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲁⲓ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲧⲃⲉ ⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲟⲛ ⲉⲧⲛⲁⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲙ ⲡⲉⲩϣⲁϫⲉ
21 Aby wszyscy byli jedno, jako ty, Ojcze! we mnie, a ja w tobie; aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, żeś ty mię posłał.
ⲕ̅ⲁ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲟⲩⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲉⲕϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ⲛϩⲏⲧⲕ ϫⲉⲕⲁⲥ ϩⲱⲟⲩ ⲟⲛ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲛ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲣⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲟⲩⲟⲓ
22 A ja tę chwałę, którąś mi dał, dałem im, aby byli jedno, jako my jedno jesteśmy;
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓϯ ⲛⲁⲩ ⲙⲡⲉⲟⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲟⲩⲁ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲁⲛⲟⲛ ⲉⲁⲛⲟⲛ ⲟⲩⲁ
23 Ja w nich, a ty we mnie, aby byli doskonałymi w jedno, a iżby poznał świat, żeś ty mię posłał, a iżeś je umiłował, jakoś i mię umiłował.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲕ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ ⲉⲩϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲟⲩⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲙⲉⲣⲓⲧⲟⲩ ⲕⲁⲧⲁ ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲕⲙⲉⲣⲓⲧ
24 Ojcze! któreś mi dał, chcę, abym gdziem ja jest, i oni byli ze mną, aby oglądali chwałę moję, którąś mi dał; albowiemeś mię umiłował przed założeniem świata.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲛⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓ ϯⲟⲩⲱϣ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲡⲙⲁ ⲁⲛⲟⲕ ⲉϯ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲧⲟⲟⲩ ϩⲱⲟⲩ ⲟⲛ ⲉⲩⲉϣⲱⲡⲉ ⲛⲙⲙⲁⲓ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲛⲁⲩ ⲉⲡⲁⲉⲟⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲕⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲓ ϫⲉ ⲁⲕⲙⲉⲣⲓⲧ ϩⲁ ⲑⲏ ⲛⲧⲕⲁⲧⲁⲃⲟⲗⲏ ⲙⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ
25 Ojcze sprawiedliwy! i świat cię nie poznał; alem ja cię poznał, a i ci poznali, żeś ty mię posłał.
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲁⲓⲱⲧ ⲡⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲙⲡⲉⲡⲕⲟⲥⲙⲟⲥ ⲥⲟⲩⲱⲛⲅ ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ⲁⲉⲓⲥⲟⲩⲱⲛⲅ ⲁⲩⲱ ⲛⲁⲓ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛⲧ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲛⲧⲁⲕⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ
26 I uczyniłem im znajome imię twoje i znajome uczynię, aby miłość, którąś mię umiłował, w nich była, a ja w nich.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲓⲟⲩⲱⲛϩ ⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲁⲩⲱ ⲟⲛ ϯⲛⲁⲟⲩⲟⲛϩϥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲧⲁⲅⲁⲡⲏ ⲉⲛⲧⲁⲕⲙⲉⲣⲓⲧ ⲛϩⲏⲧⲥ ⲉⲥⲉϣⲱⲡⲉ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱⲱⲧ ⲟⲛ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ
