Jana 16
1 Tomci wam powiedział, abyście się nie gorszyli.
Palung na boeng o han ai ah, hae loknawk hae kang thuih o.
2 Wyłączać was będą z bóżnic; owszem przyjdzie godzina, że wszelki, który was zabije, będzie mniemał, że Bogu posługę czyni.
Nihcae mah Sineko thung hoiah na haek o tih: ue, nangcae hum kami mah, kai loe Sithaw ih tok ni ka sak, tiah poekhaih atue to pha tih.
3 A toć wam uczynią, iż nie poznali Ojca ani mnie.
Nihcae mah Pa hoi Kai to panoek o ai pongah, hae baktih toknawk nangcae nuiah sah o tih.
4 Alemci wam to powiedział, abyście gdy przyjdzie ta godzina, wspomnieli na to, żem ja wam opowiedział; a tegom wam z początku nie powiadał, bom był z wami.
To baktih atue phak naah kang thuih o ih loknawk na panoek o thai hanah, kang thuih o coek boeh.
5 Lecz teraz idę do onego, który mię posłał, a żaden z was nie pyta mię: Dokąd idziesz?
Vaihi loe kai patoehkung Anih khaeah Ka caeh han boeh; mi mah doeh naa ah maw na caeh han? tiah nang dueng o ai.
6 Ale żem wam to powiedział, smutek napełnił serce wasze.
Nangcae khaeah hae tiah kang thuih o pongah, palung na set o.
7 Lecz ja wam prawdę mówię, wamci to pożyteczno, abym ja odszedł; bo jeźli ja nie odejdę, pocieszyciel on nie przyjdzie do was, a jeźli odejdę, poślę go do was.
Toe loktang kang thuih o; Ka caeh ving hae nangcae hanah hoih: Ka caeh ving ai nahaeloe, Pathloepkung nangcae khaeah angzo mak ai; toe ka caeh ving nahaeloe, Anih to nangcae khaeah kang patoeh han.
8 A on przyszedłszy, będzie karał świat z grzechu i z sprawiedliwości, i z sądu;
Anih angzoh naah anih mah long zaehaih, toenghaih hoi lokcaekhaih to panoeksak tih:
9 Z grzechu mówię, iż nie uwierzyli we mnie;
nihcae mah Kai tang o ai pongah, zaehaih to amtuengsak tih;
10 Z sprawiedliwości zasię, iż do Ojca mego idę, a już mnie więcej nie ujrzycie;
kam Pa khaeah Ka caeh moe, kai nang hnuk o han ai boeh pongah, toenghaih to amtuengsak tih;
11 Z sądu, iż książę tego świata już jest osądzony.
long angraeng to lokcaek boeh pongah, lokcaekhaih to amtuengsak tih.
12 Mamci wam jeszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie.
Nangcae khae thuih han ih lok oh mang vop, toe vaihi loe na panoek o thai ai vop.
13 Lecz gdy przyjdzie on Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę; bo nie sam od siebie mówić będzie, ale cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i przyszłe rzeczy wam opowie.
Toe loktang Muithla, Anih to angzoh naah loe, anih mah loktang boih to na patuk o tih: anih loe angmah koehah lokthui mak ai; anih mah loe a thaih ih lok to ni thui tih: to pacoengah angzo han koi hmuennawk to nangcae hanah patuek tih.
14 On mię uwielbi; bo z mego weźmie, a opowie wam.
Anih mah kai ih hmuen to la ueloe, nangcae hanah patuek tih, to tiah Anih mah Kai to pakoeh tih.
15 Wszystko, co ma Ojciec, moje jest; dlategom rzekł: Że z mego weźmie, a wam opowie.
Pa mah tawnh ih hmuen boih loe Kai ih ni: to pongah ni anih mah Kai ih hmuen to la ueloe, nangcae hanah patuek tih, tiah ka thuih.
16 Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię; bo ja idę do Ojca.
Pa khaeah Ka caeh han boeh pongah, akra ai ah nangcae mah Kai nang hnu o mak ai boeh: akra ai ah Kai nang hnu o let tih, tiah a naa.
17 Mówili tedy niektórzy z uczniów jego między sobą: Cóż to jest, co nam mówi: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię, a iż ja idę do Ojca?
A hnukbang thoemtokaminawk mah, Pa khaeah Ka caeh han boeh pongah, akra ai ah Kai nang hnu o mak ai boeh: akra ai ah Kai nang hnu o let tih, tiah nang thuih ih lok loe tih thuih koehhaih ih maw?
18 Przetoż mówili: Cóż to jest, co mówi: Maluczko? Nie wiemy, co mówi.
Akra ai ah, tiah a thuih ih lok loe tih thuih koehhaih ih maw? A thuih koehhaih lok a panoek o thai ai, tiah maeto hoi maeto a thuih o.
19 Tedy Jezus poznał, że go pytać chcieli, i rzekł im: O tem się pytacie między sobą, żem rzekł: Maluczko, a nie ujrzycie mię, i zasię maluczko, a ujrzycie mię.
Anih khaeah hae lok dueng han a koeh o, tiah Jesu mah panoek naah, nihcae khaeah, Akra ai ah Kai nang hnu o mak ai boeh: akra ai ah Kai nang hnu o let tih, tiah ka thuih ih lok pongah maw maeto hoi maeto lok nang dueng o?
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Że wy będziecie płakać i narzekać, a świat się będzie weselił; wy smutni będziecie, ale smutek wasz obróci się wam w wesele.
Loktang to, loktang ah, kang thuih o, Long palung anghoe naah, nangcae palung na sae o ueloe, na qah o tih: palung na sae o tih, toe palung na set o haih to anghoehaih ah angcoeng tih.
21 Niewiasta gdy rodzi, smutek ma, bo przyszła godzina jej; lecz gdy porodzi dzieciątko, już nie pamięta uciśnienia, dla radości, iż się człowiek na świat narodził.
Nongpata loe zokpomh, caa tapenhaih atue phak boeh pongah, palung a set: toe nawkta tapen pacoengah loe long ah kami maeto tapen boeh pongah, anih mah patangkhanghaih to pahnet moe, anghoe.
22 I wy teraz smutek macie; ale zasię ujrzę was, a będzie się radowało serce wasze, a radości waszej nikt nie odejmie od was.
To baktih toengah vaihi palung na set o, toe kang hnuk o let naah loe, palung anghoehaih na tawn o tih, nang hoe o haih loe mi mah doeh nangcae khae hoi la thai mak ai.
23 A dnia onego nie będziecie mnie o nic pytać. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: O cokolwiek byście prosili Ojca w imieniu mojem, da wam.
To na niah loe Kai khaeah tidoeh nang hni o mak ai boeh. Loktang to, loktang ah, kang thuih o, Kai ih ahmin hoi Pa khaeah na hnik o ih hmuen boih Anih mah na paek o tih.
24 Dotąd o niceście nie prosili w imieniu mojem; proścież, a weźmiecie, aby radość wasza była doskonała.
Nangcae mah vaihi khoek to Kai ih ahmin hoiah tidoeh na hni o ai vop: nangcae anghoehaih akoep thai hanah, hni oh, na hnu o tih.
25 Tomci wam przez przypowieść mówił; ale idzie godzina, gdy już dalej nie przez przypowieści mówić wam będę, ale jawnie o Ojcu moim oznajmię wam.
Patahhaih lok hoiah ni hae loknawk hae kang thuih o: toe patahhaih lok patoh ai ah, nangcae khaeah Pa kawng kamtueng ah thuihaih atue to pha tih.
26 W on dzień w imieniu mojem prosić będziecie; a nie mówię wam: Iż ja będę Ojca prosił za wami;
To na niah loe Ka hmin hoiah nang hni o tih: nangcae han Pa khaeah kang hnik pae o han, tiah ka thuih koehhaih ih na ai ni.
27 Albowiem sam Ojciec miłuje was, żeście wy mię umiłowali i uwierzyliście, żem ja od Boga przyszedł.
Kai loe Sithaw khae hoiah ni kang zoh, tiah na tang o moe, kai nang palung o pongah, Pa angmah roe nangcae to palung.
28 Wyszedłem od Ojca, a przyszedłem na świat; i zasię opuszczam świat, a idę do Ojca.
Kai loe Pa khae hoiah tacawt moe, long ah kang zoh: long hae Ka caehtaak moe, Pa khaeah Ka caeh let han, tiah a naa.
29 Rzekli mu uczniowie jego: Oto teraz jawnie mówisz, a żadnej przypowieści nie powiadasz;
A hnukbang kaminawk mah anih khaeah, Khenah, vaihi loe patahhaih lok hoi thui ai ah, kamtueng ah na thuih boeh.
30 Teraz wiemy, że wszystko wiesz, a nie potrzebujesz, aby cię kto pytał; przez to wierzymy, żeś od Boga wyszedł.
Hmuennawk boih na panoek, mi mah doeh nang khaeah lokdueng han angaih ai boeh, tiah vaihi ka panoek o boeh: hae kawng pongah nang loe Sithaw khae hoiah ni nang zoh, tiah ka tang o, tiah a naa o.
31 Odpowiedział im Jezus: Teraz wierzycie.
Jesu mah nihcae khaeah, Vaihi loe na tang o boeh maw?
32 Oto przyjdzie godzina; owszem już przyszła, że się rozproszycie każdy do swego, a mię samego zostawicie; lecz nie jestem sam, bo Ojciec jest ze mną.
Khenah, nam praek o phang tih, nangmacae im ah na cawn o ueloe, kai nang caeh o taak suthaih atue to pha tih, ue, vaihi roe phak boeh: toe kai loe kaimah buengah ka om ai, Pa loe kai hoi nawnto oh.
33 Tomci wam powiedział, abyście we mnie pokój mieli. Na świecie ucisk mieć będziecie; ale ufajcie, jam zwyciężył świat.
Kai ah monghaih na tawnh o thai hanah, hae hmuennawk hae kang thuih o. Long nuiah raihaih na tong o tih: toe mawn o hmah, long hae ka pazawk boeh, tiah a naa.
