Jana 14
1 Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga i w mię wierzycie.
Heliphante loong asuh Jisu ih baat rumta, [Nak thungthih an nyia naksootsaam an, [Rangte nyia ngah ba hanpi he.
2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkania; a jeźli nie, wżdybymci wam powiedział.
Seng Wah nok ni nokkhok hantek je ah, erah raangtaan ih ngah sen tongtheng ban khookham wanglang. Emah lah ang dobah sen suh tabaat theng rum taha.
3 Idę, abym wam zgotował miejsce; a gdy odejdę i zgotuję wam miejsce, przyjdę zasię i wezmę was do siebie, żebyście, gdziem ja jest, i wy byli.
Eno, sen tongtheng jen khookham tangno, sen loong ah nga reenah toonsiit wansuh we ngaakrak ehang.
4 A dokąd ja idę, wiecie, i drogę wiecie.
Sen ih jat ehan ngah wanglang lam ah maako wangla ih ah.]
5 Rzekł mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokąd idziesz, a jakoż możemy drogę wiedzieć?
Thomas ih Jisu suh chengta, [Teesu, an maako wanglu ah botseh lajatke ah; eno erah nah thoktheng lam ah mamah ih jat ih?]
6 Rzekł mu Jezus: Jamci jest ta droga, i prawda, i żywot; żaden nie przychodzi do Ojca, tylko przez mię.
Jisu ih ngaakbaat rumta, [Ngah juuba lampo, amiisak nyia roidong; seng Wah jiinnah o uh tajen wangka, nga jun ih luulu jen wang ah.
7 Gdybyście mię znali, i Ojca byście też mego znali; i już go teraz znacie i widzieliście go.
Jisu ih li rumta, Amadi sen ih ngah jat ih hali, ] [seng Wah uh jat ih an, eno amah dowa ih heh uh jat ih han tup uh tup ih han.]
8 Rzekł mu Filip: Panie! ukaż nam Ojca, a dosyć nam na tem.
Philip ih Jisu suh liita, [Teesu, seng loong asuh seng Wah ah baat kohe; erah jamhi.]
9 Rzekł mu Jezus: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznałeś mię? Filipie! kto mnie widzi, widzi i Ojca mego; jakoż ty mówisz: Ukaż nam Ojca?
Jisu ih ngaakbaatta, [Philip, sen loong damdi ngah rathan roongtong halang ah; amadi uh ngah o ah maang nih jat rang?] O mina ih ngah tup halang erah ih seng Wah uh tup eha. Erah ang ah bah, ‘Seng Wah ah baat kohe’ ngeh ih tiim esuh liihan?
10 Nie wierzysz, iżem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które ja do was mówię, nie od samego siebie mówię, lecz Ojciec, który we mnie mieszka, on czyni sprawy.
Philip, an ih tanih hanpiiko ngah seng Wah damdi eno seng Wah ah nga damdi ngeh ah? Ngah jenglang jengkhaap ah nga jeng tah angka.] Jisu ih heliphante loong asuh baat rumta, Nga damdi waktong hala seng Wah ah ih heh mootkaat ah kala.
11 Wierzcie mi, żem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie; wżdy przynajmniej dla samych spraw wierzcie mi.
Ngah ih baat rumhala ah hanpi an, ngah seng Wah damdi, seng Wah ah nga damdi. Ngah lahanpi riibah uh, nga reelang ah hanpi an.
12 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy w mię, sprawy które Ja czynię, i on czynić będzie, i większe nad te czynić będzie; bo ja odchodzę do Ojca mego.
Ngah ih amiisak baat rumhala: O mina ih ngah hanpi halang erah ih ngah reelang nang ih elong mootkaat jen mokah ah, tiimnge liidi, ngah seng Wah taang ni wanglang.
13 A o cokolwiek prosić będziecie w imieniu mojem, to uczynię, aby był uwielbiony Ojciec w Synu.
Erah raangtaan ih nga mendoh sen ih tiim suh an erah reekot ih rumha, eno Hewah rangka ah Hesah jun ih noisok ah.
14 Jeźli o co będziecie prosić w imieniu mojem, ja uczynię.
Nga mendoh sen ih tiimjih suh he nga ih reekot ih rumha.
15 Jeźli mię miłujecie, przykazania moje zachowajcie.
[Sen ih nga minchan ih heebah, nga jengdang ah kap an.
Sen loong chosokte ngah ih seng Wah jiin nawa saarookwet waktong suh wahoh sukoh rumha. (aiōn g165)
17 Onego Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może; bo go nie widzi, ani go zna; lecz wy go znacie, gdyż u was mieszka i w was będzie.
Heh langla Chiiala, Rangte amiisak tiit wuubaatte. Mongrep dowa mina ih tachoka, tiimnge liidi neng ih tup uh tatupka jat uh tajatka. Enoothong sen ih bah jat ehan, heh sen damdam waktong hala.
18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.
[Ngah wang ih angdoh, sen luulu tathiinhaat rumra; ngah sen jiinnah weengaak kaat ehang.
19 Jeszcze maluczko, a świat mię już więcej nie ogląda; lecz wy mię oglądacie; bo ja żyję, i wy żyć będziecie.
Chomroe lidoh mongrep mina ih ngah takah tuprang ang ah, enoothong sen ih bah tup ih he, tiimnge liidi ngah ething tong ang; sen uh ething tong an.
20 W on dzień wy poznacie, żem ja jest w Ojcu moim, a wy we mnie, i ja w was.
Heh rangwu thok haadoh, sen ih erah doh jat an ngah seng Wah damdi eno sen uh nga damdi, sen damdi ang halang likhiik ah.
21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mię miłuje; a kto mię miłuje, będzie go też miłował Ojciec mój; i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.
[O mina ih nga jengdang loong ah chaat ano kap ah heh juuba nga minchante ah. Seng Wah ih nga minchante loong ah minchan eha; ngah uh erah mina ah minchan ehang eno nga teewah tiit ah neng suh dongjat thuk ang.]
22 Powiedział mu Judasz, nie on Iszkaryjot: Panie! cóż jest, że się nam objawić masz, a nie światu?
Judas (arah ah Judas Iskariot tah angka) ih liita, [Teesu, mongrep mina suh an teewah ah lajat thukthang ih seng suh luulu jatthuk hali rah mamah mi ang ah?]
23 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Jeźli mię kto miłuje, słowo moje zachowywać będzie; i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, a mieszkanie u niego uczynimy.
Jisu ih ngaakbaat rumta, [O mina ih ngah minchan hang erah ih ngah ih nyootsoot hang ah kap ih ah. Seng Wah ih uh erah mih ah minchan ih ah eno sek Soowah raahe tiino neng damdoh waktong raahe tih.
24 Kto mię nie miłuje, słów moich nie zachowywuje; a słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale onego, który mię posłał, Ojca.
O mina ih ngah taminchan rang erah mih ah ih ngah ih nyootsoot hang ah uh takapka. Eno ngah ih ngaathung ih tanyootsoot rumra, erabah nga daapkaatte seng Wah jengkhaap nyootsoot rumhala.
25 Tomci wam powiedział, u was mieszkając.
[Arah sen damdi tongpoot diiba baat rumhala.
26 Lecz pocieszyciel on, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.
Sen chosokte, Esa Chiiala ah seng Wah ih nga mendoh kaat thuk ha, erah ih jirep ah nyootsoot han eno ngah ih nyoot rumhala ah samthun ih thuk han.
27 Pokój zostawuję wam, pokój on mój daję wam; nie jako daje świat, ja wam daję; niechże się nie trwoży serce wasze, ani się lęka.
[Nga jiin dowa semroongroong ih tongjih ah sen suh thiinhaat koh rumhala. Mongrep mina ih koha likhiik takoh rumra. Sen naksootsaam an; cho uh nakcho an.
28 Słyszeliście, żem ja wam powiedział: Odchodzę, i zaś przyjdę do was. Gdybyście mię miłowali, wżdybyście się radowali, żem rzekł: Idę do Ojca; bo Ojciec mój większy jest niż ja.
Ngah ih sen suh baatrum taha ah chaat etan, ‘thiinhaat ih rumhala ngeh ah, enoothong ngah sen taang nah we ngaakkaat ehang.’ Sen ih ngah minchan ehe bah ah, seng Wah reeni wanglang asuh sen roon ih an; tiimnge liidi seng Wah ah nga nang ih elong.
29 I terazem wam powiedział, przedtem niż się to stanie, żebyście gdy się to stanie, uwierzyli.
Jirep ah maang angkaadi amadi banbaat rumhala, emah ang adoh, sen ih hanpi toom ih an suh ah.
30 Już dalej z wami wiele mówić nie będę; albowiem idzie książę świata tego, a we mnie nic nie ma;
Sen damdoh ngah ehan takah jen roongwaan rang, arah mongrep pante ah thok ehala. Nga khotokdi hechaan amuh,
31 Ale iżby poznał świat, że miłuję Ojca, a jako mi rozkazał Ojciec, tak czynię. Wstańcież, pójdźmy stąd.
enoothong seng Wah ah nga mongnook ngeh ih mongrep mina warep ih jat jaatjaat etheng; erah raangtaan ih heh ih tiim baat halang erah jun ih reelang. [Raahan, arah dowa dokkhoom eh ih.
