Jana 14
1 Niechaj się nie trwoży serce wasze; wierzycie w Boga i w mię wierzycie.
Nangmouh na lungpuen awh hanh. Cathut hah yuem awh. Kai hai na yuem awh.
2 W domu Ojca mego wiele jest mieszkania; a jeźli nie, wżdybymci wam powiedział.
A Pa e im dawk nangmouh o nahan hmuen moi ao. Awm hoehpawiteh awmhoeh tie hah nangmouh koe yo ka dei han doeh toe. Nangmouh hanlah hmuen rakueng hanlah ka cei han.
3 Idę, abym wam zgotował miejsce; a gdy odejdę i zgotuję wam miejsce, przyjdę zasię i wezmę was do siebie, żebyście, gdziem ja jest, i wy byli.
Hottelah ka cei vaiteh nangmouh o nahan hmuen be ka rakueng hnukkhu, Kai ka onae koe nangmouh hai o sak hanelah bout ka tho vaiteh nangmanaw hah kama koe na kaw awh vaiteh na la awh han.
4 A dokąd ja idę, wiecie, i drogę wiecie.
Kai ka ceinae hmuen koe phanae lamthung teh na panue awh atipouh.
5 Rzekł mu Tomasz: Panie! nie wiemy, dokąd idziesz, a jakoż możemy drogę wiedzieć?
Thomas ni, Bawipa, nang na lah maw na cei han tie kaimouh ni ka panue awh hoeh dawkvah lamthung bangtelamaw ka panue thai a han, atipouh.
6 Rzekł mu Jezus: Jamci jest ta droga, i prawda, i żywot; żaden nie przychodzi do Ojca, tylko przez mię.
Jisuh ni, kai teh lam, lawkkatang hoi hringnae lah ka o. Kai laipalah teh apinihai Pa koe phat thai mahoeh atipouh.
7 Gdybyście mię znali, i Ojca byście też mego znali; i już go teraz znacie i widzieliście go.
Nangmouh ni kai na panuek pawiteh a Pa heh panuek laipalah na awm awh mahoeh. Atuhoi teh na panue awh teh na hmu awh toe, atipouh.
8 Rzekł mu Filip: Panie! ukaż nam Ojca, a dosyć nam na tem.
Filip nihai, Bawipa, na Pa hah kaimouh na patue haw, na patue pawiteh kaimae ngainae akuep han atipouh.
9 Rzekł mu Jezus: Przez tak długi czas jestem z wami, a nie poznałeś mię? Filipie! kto mnie widzi, widzi i Ojca mego; jakoż ty mówisz: Ukaż nam Ojca?
Jisuh ni, Filip sahnin totouh kai ni nangmouh hoi cungtalah ka o eiteh nang ni kai na panuek hoeh rah. Kai ka hmawt e ni Pa hah a hmu toe. Hat pawiteh, bangkong Pa na maw ao titeh na pacei awh vaw.
10 Nie wierzysz, iżem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które ja do was mówię, nie od samego siebie mówię, lecz Ojciec, który we mnie mieszka, on czyni sprawy.
Kai teh Pa dawk ka o teh Pa teh kai dawk ao e hah na yuem awh hoeh maw. Kai ni ka dei e pueng kamae kâtawnnae lahoi ka dei e tho hoeh. Kai ni ka sak e pueng hai kai koe kaawm e Pa ni doeh a sak.
11 Wierzcie mi, żem ja w Ojcu, a Ojciec we mnie; wżdy przynajmniej dla samych spraw wierzcie mi.
Kai teh Pa dawk ka o teh Pa teh kai dawk ao e hah na yuem awh hoeh nakunghai ka tawk e hah khen nateh yuem awh.
12 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto wierzy w mię, sprawy które Ja czynię, i on czynić będzie, i większe nad te czynić będzie; bo ja odchodzę do Ojca mego.
Atangcalah na dei pouh awh. Kai na ka yuem e pueng ni kai ni ka tawk e patetlah a tawk han. Ka tawk e hlak hoe kalen e hai a tawk han. Bangkongtetpawiteh kai ni a Pa koe ka cei han toung dawkvah.
13 A o cokolwiek prosić będziecie w imieniu mojem, to uczynię, aby był uwielbiony Ojciec w Synu.
Pa teh Capa dawk hoi bawilennae a kamnue hanelah nangmouh ni kaie min lahoi na hei e pueng teh na poe han atipouh.
14 Jeźli o co będziecie prosić w imieniu mojem, ja uczynię.
Nangmouh ni kaie ka min lahoi buetbuet touh na het pawiteh poe lah na o han atipouh.
15 Jeźli mię miłujecie, przykazania moje zachowajcie.
Kai na lungpataw awh pawiteh kaie kâpoelawknaw ngâi awh.
Kai ni Pa koe ka hei vaiteh, Pa ni lawkkatang kacangkhaikung Kathoung Muitha hah nangmouh na kaawmkhai hanelah na poe awh han. (aiōn g165)
17 Onego Ducha prawdy, którego świat przyjąć nie może; bo go nie widzi, ani go zna; lecz wy go znacie, gdyż u was mieszka i w was będzie.
Hote Muitha teh talaivan ni a panue awh hoeh dawk hmawt thai hoeh. Hote Muitha teh nangmouh hoi cungtalah ao teh nangmouh koe ao dawk nangmouh ni na panue awh.
18 Nie zostawię was sierotami, przyjdę do was.
Kai ni nangmouh nara patetlah sut na tat awh mahoeh. Nangmouh koe bout ka tho han.
19 Jeszcze maluczko, a świat mię już więcej nie ogląda; lecz wy mię oglądacie; bo ja żyję, i wy żyć będziecie.
Atu hoi talaivan taminaw ni kai teh na hmawt awh mahoeh toe. Nangmouh ni teh na hmu awh han. Kai teh ka hring dawkvah nangmouh hai na hring awh han.
20 W on dzień wy poznacie, żem ja jest w Ojcu moim, a wy we mnie, i ja w was.
Kai teh a Pa dawk ka o teh, nangmouh teh kai dawk na onae, kai ni nangmouh dawk ka onae hai hat hnin vah nangmouh ni na panue awh han.
21 Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten jest, który mię miłuje; a kto mię miłuje, będzie go też miłował Ojciec mój; i ja go miłować będę, i objawię mu siebie samego.
Kaie kâpoelawknaw ka tarawi e teh, kai lungpataw e doeh. Kai lungpataw e teh a Pa ni a lungpataw han. Kai ni hai ka lungpataw teh ahni koe ka kamnue pouh han, a ti.
22 Powiedział mu Judasz, nie on Iszkaryjot: Panie! cóż jest, że się nam objawić masz, a nie światu?
Judah Isakarot nahoeh, alouke Judah ni Bawipa kaimouh koe na kamnue hanelah na pouk ei, talaivan taminaw koe na kamnue hoeh e hah bangtelamaw ati teh a pacei.
23 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Jeźli mię kto miłuje, słowo moje zachowywać będzie; i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, a mieszkanie u niego uczynimy.
Jisuh ni, kai lungpataw e ni teh kaie ka lawk a ngâi han. A Pa ni hai ahni teh a lungpataw han. Kaimouh hai ahni koe ka cei vaiteh ahni hoi rei ka o han.
24 Kto mię nie miłuje, słów moich nie zachowywuje; a słowo, które słyszycie, nie jest moje, ale onego, który mię posłał, Ojca.
Kai lung na ka pataw hoeh e teh ka lawk ngâi mahoeh. Nangmouh ni na thai awh e lawk heh kaie lawk nahoeh. Kai na kapatounkung Pa e lawk doeh.
25 Tomci wam powiedział, u was mieszkając.
Nangmouh koe ka o navah hete lawknaw hah ka dei toe.
26 Lecz pocieszyciel on, Duch Święty, którego pośle Ojciec w imieniu mojem, onci was nauczy wszystkiego, i przypomni wam wszystko, comkolwiek wam powiedział.
Pa ni ka min lahoi patoun lah kaawm e kabawmkung Kathoung Muitha ni nangmouh koe bangpueng na cangkhai vaiteh ka dei e lawk pueng panuethainae na poe awh han.
27 Pokój zostawuję wam, pokój on mój daję wam; nie jako daje świat, ja wam daję; niechże się nie trwoży serce wasze, ani się lęka.
Lungmawngnae nangmouh koe ka ceitakhai. Kaie lungmawngnae teh na poe awh. Talaivan ni na poe e patet na hoeh. Nangmouh ni lungpuen tâsue laihoi awm hanh awh.
28 Słyszeliście, żem ja wam powiedział: Odchodzę, i zaś przyjdę do was. Gdybyście mię miłowali, wżdybyście się radowali, żem rzekł: Idę do Ojca; bo Ojciec mój większy jest niż ja.
Kai ni ka cei hnukkhu hoi bout ka tho han tie lawk nangmouh ni na thai awh. Nangmouh ni kai na lungpataw pawiteh Pa koe ka cei hane na konawm awh han. Bangkongtetpawiteh Pa teh kai hlak a lenhnawn.
29 I terazem wam powiedział, przedtem niż się to stanie, żebyście gdy się to stanie, uwierzyli.
Hote hno a tâco katang toteh nangmouh ni na yuem awh nahanlah a tâco hoehnahlan vah, atu sut ka dei e doeh.
30 Już dalej z wami wiele mówić nie będę; albowiem idzie książę świata tego, a we mnie nic nie ma;
Atu hoi teh nangmouh koe moi ka dei mahoeh toe. Bangkongtetpawiteh talaivan kaukkung teh a tho han toe. A tho ei kai dawk banghai sak thainae kâ tawn mahoeh.
31 Ale iżby poznał świat, że miłuję Ojca, a jako mi rozkazał Ojciec, tak czynię. Wstańcież, pójdźmy stąd.
Kai ni Pa ka lungpataw teh a Pa e kâpoelawk patetlah ka tawk e hai talaivan taminaw ni a panue awh han. Thaw awh leih, hete hmuen koehoi cet awh leih sei, atipouh
