Jana 13
1 A przed świętem wielkanocnem wiedząc Jezus, iż przyszła godzina jego, aby przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoje, którzy byli na świecie, aż do końca umiłował je.
Kalkân kût khohoi rang ni motontet ahong ni zoia. Jisua'n hi rammuol hih mâkin Pa kôm a se rang zora atung zoi ti a rieta. Ama ta ngei lelê, hi rammuola om, a lungkham ngâi ngei hah among ni dênin a lungkham ngei tita.
2 A gdy była wieczerza, a dyjabeł już był wrzucił w serce Judasza, syna Szymonowego Iszkaryjoty, aby go wydał;
Jisua le a ruoisingei jânbu an nêk han. Diabol'n Simon Iscariot nâipasal Judas mulungrîla Jisua minsûr rangin mindonna a lei dar chien zoia.
3 Widząc Jezus, iż wszystko Ojciec podał do rąk jego, a iż od Boga wyszedł i do Boga idzie,
Jisua hah, Pa'n rachamneina murdi a pêk, ti le Pathien renga juong ania, Pathien kôm se nôk rang ani ti a rieta.
4 Wstał od wieczerzy i złożył szaty, a wziąwszy prześcieradło, przepasał się.
Masikin bukhalâi otna dosâng kung renga ânthoia, a chunghak kâncholi a kheka, male inhûinapuon a lâka, a kong a khita.
5 Potem nalał wody do miednicy, i począł nogi umywać uczniom i ucierać prześcieradłem, którem był przepasany.
Hanchu dabôra tui a sunga, ruoisingei kengei a rusûk phut zoia, a konga puon lehan a hûi pe ngeia.
6 Tedy przyszedł do Szymona Piotra; a on mu rzekł: Panie! i tyż mnie masz nogi umywać?
Simon Peter kôm a honga, ama han, “Pumapa nangman ke kengei nursûk rang mo?” a tia.
7 Odpowiedział Jezus, i rzekł mu: Co ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz.
Jisua'n a kôm, “Ki sintho hi atûn chu la riet mak che, hannirese nangkana chu la riet ni tih,” tiin a thuona.
8 Rzekł mu Piotr: Nie będziesz ty nóg moich umywał na wieki. Odpowiedział mu Jezus: Jeźli cię nie umyję, nie będziesz miał cząstki ze mną. (aiōn g165)
Peter'n a kôm, “Nangman chu khotiklâi khom ka kengei rusûk tet no ti nih!” a tia. Jisua'n a kôm, “Ne kengei kursûk nônchu ku ruoisi ni khâi no tinih,” a tia. (aiōn g165)
9 Tedy mu rzekł Szymon Piotr: Panie! nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę.
Simon Peter'n a kôm, “Pumapa, nônchu ke kengei vai rusûk nônla, ku kutngei le ku lu khom rusûk sa roh!” tiin a thuona.
10 Rzekł mu Jezus: Ktoć jest umyty, nie potrzebuje, jedno aby nogi umył, bo czysty jest wszystek; i wy jesteście czystymi, ale nie wszyscy;
Jisua'n a tia, “Tukhom tui ânbuol sai chu asâi zoi ani, a kengei tilloiin chu adang arsûk rang nâng khâi maka. Nin lâia mi inkhat tiloiin chu nin rêngin nin sâivar zoi.”
11 Albowiem wiedział, który go wydać miał; dlategoż rzekł: Nie wszyscy jesteście czystymi.
(Jisua'n a minsûr rangpu ha a riet chien sai ani; sikin, “Nin lâia mi inkhat, tiloiin chu, nin rêngin nin sâivar zoi,” a ti ani)
12 Gdy tedy umył nogi ich i wziął szaty swoje, usiadłszy zasię za stół, rzekł im: Wiecież, com wam uczynił?
Jisua'n an kengei arsûk suole chu a chunghak kâncholi a haka male a mun nanâka dosâng tieng a kîr nôka. “Nin chunga ki sintho hih nin riet thei mo?” tiin a rekel ngeia.
13 Wy mię nazywacie nauczycielem i Panem, a dobrze mówicie; bomci jest nim.
“Nangnin Minchupu le Pumapa mi nin tia, nin ti mindik ani, asikchu ni khom ki ni tatak ani.
14 Ponieważem ja tedy umył nogi wasze, Pan i nauczyciel, i wyście powinni jedni drugim nogi umywać.
Keima, nin Pumapa le Minchupu'n luo nin kengei ku rusûk ani, Ma anghan, nangni khom nin kengei nin rusûk inlôm rang ani.
15 Albowiem dałem wam przykład, abyście jakom ja wam uczynił, i wy czynili.
Nin chunga ko tho anghin nangni khomin nin tho theina rangin nangni ki min mu ani.
16 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Nie jest sługa większy nad pana swego, ani poseł jest większy nad onego, który go posłał.
Chongdiktak nangni ki ril: suokngei hih an pu nêkin lien mak ngeia, thangtheipungei khom a tîrpu nêkin lien mak ngei.
17 Jeźlić to wiecie, błogosławieni jesteście, jeźli to uczynicie.
Atûn chu ma chongdik hah nin riet zoi, nin jômin chu nin râisân tatak atih!
18 Nie o wszystkichci was mówię, jać wiem, którem obrał; ale żeby się wypełniło Pismo: Który je ze mną chleb, podniósł przeciwko mnie piętę swoję.
“Nin renga nin thurchi misîr mu-ung, ka thang ngei chu keiman ki riet. Hannirese Pathien Lekhabu'n, ‘Ku bu nêkpu han mi doi zoi,’ a ti ha ahong dik ngêt anâng ani.
19 Teraz wam powiadam, przedtem niż się to stanie, abyście gdy się to stanie, uwierzyli, żem ja jest.
Masikin mahi atûn ahongtung mân nangni ke lei ril ani, ahongtung tika khom ‘Ama ha Keima hi Ki Ni,’ tiin mi nin iem theina rangin.
20 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego bym posłał, mię przyjmuje; a kto mię przyjmuje, onego przyjmuje, który mię posłał.
Chongdiktak nangni ki ril: tukhom ki mi tîr lei pom chu keima khom mi pom sa ania; male tukhom mi pom chu mi tîrpu khom a pom ani,” a tia.
21 To rzekłszy Jezus, zasmucił się w duchu, i oświadczył, a rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, że jeden z was wyda mię.
Jisua'n ma chong hah a ti suole chu a mulung dûk a min tonga, “Chongdiktak nangni ki ril: nin lâia mi inkhatin mi minsûr atih,” tiin ânlangiemin a phuonga.
22 Tedy uczniowie spoglądali po sobie, wątpiąc, o kim by to mówił.
Ruoisingei han tu lelê mo a tina tak an riet loi sikin jâminzal takin annîn en inlôma.
23 A był jeden z uczniów jego, który się był położył na łonie Jezusowem, ten, którego miłował Jezus.
Ruoisingei lâia mi inkhat Jisua'n a lungkham ngâipu hah Jisua kôla ânsunga.
24 Przetoż na tego skinął Szymon Piotr, aby się wypytał, który by to był, o którym mówił.
Hapa kôm han Simon Peter'n, “Tutak mo a ti, rekel ta,” tiin kut leh tônin a chongpuia.
25 A on położywszy się na piersiach Jezusowych, rzekł mu: Panie! któryż to jest?
Masikin ama ha Jisua tieng ân thîna, “Pumapa, tu lelê mo ani?” tiin a rekela.
26 Odpowiedział Jezus: Ten jest, któremu ja omoczywszy sztuczkę chleba, podam; a omoczywszy sztuczkę chleba, dał Judaszowi, synowi Szymona, Iszkaryjotowi.
Jisua'n a kôm, “Vâipôl hârte michie ka ta, ke pêk tak hah ning atih,” tiin a thuona. Masikin vâipôl hârte a lâka, a michie-a, Simon Iscariot nâipasal Judas kôm a pêk zoi.
27 A zaraz po onej sztuczce chleba wstąpił weń szatan. Tedy mu rzekł Jezus: Co czynisz, czyń rychło.
Judas'n vâipôl hârte ha a lâk suo, harenghan a sûnga han Soitan alût kelen zoi. Jisua'n a kôm, “No tho rang tak hih tholai roh!” a tipea.
28 A tego żaden nie zrozumiał z spółsiedzących, na co mu to rzekł.
Dosâng rihîla om adangngei han tutên ithomo ma anghan Jisua'n a tipe riet mak ngei.
29 Albowiem niektórzy mniemali, gdyż Judasz miał mieszek, iż mu rzekł Jezus: Nakup, czego nam potrzeba na święto, albo iżby co dał ubogim.
Ruoisingei senkhatin chu Judas han sum a kol sikin, Jisua'n khohoia mang rang neinun ânsam rochôk roh a tipe mini, aninônchu inrieng ngei imini pêk roh a tipe mini tiin an bôka.
30 Tedy on wziąwszy onę sztuczkę chleba, zarazem wyszedł; a noc była.
Judas han vâipôl hâr hah a lâka, a rotpat kelen zoi, ma zora hah jân ani.
31 A gdy wyszedł, rzekł Jezus: Teraz jest uwielbiony Syn człowieczy, a Bóg uwielbiony jest w nim.
Judas a rotpat suole chu Jisua'n an kôm a tia, “Atûn chu Miriem Nâipasal roiinpuina ânlang zoia, ama sikin Pathien roiinpuina khom ânlang zoi ani.
32 A ponieważ Bóg uwielbiony jest w nim, tedy go też Bóg uwielbi sam w sobie, i wnetże uwielbi go.
Male ama renga Pathien roiinpuina ânlangin chu, Pathien khomin ama renga han Miriem Nâipasal roiipuina minlang atih, male ama'n voikhat rengin tho kelen atih.
33 Synaczkowie! jeszcze maluczko jestem z wami; będziecie mię szukać, ale ja jakom rzekł Żydom: Gdzie ja idę, wy przyjść nie możecie; tak i wam teraz powiadam.
Ka nâingei, nin lâia zora sôt om khâi no ning. Mi en nin ta; aniatachu Juda rachamneipungei ki tipe ngei anghan nangni ki tipe ani, ‘Ke sena ranga se thei no tunui.’
34 Przykazanie nowe daję wam, abyście się społecznie miłowali; jakom i ja was umiłował, abyście się i wy społecznie miłowali.
Male atûn hin chongpêk athar nangni ke pêk ani: inkhat le inkhat inlungkham inlôm roi. Nangni ku lungkham anghan nin inlungkham ngêt rang ani.
35 Stądci poznają wszyscy, żeście uczniami moimi, jeźli miłość mieć będziecie jedni przeciwko drugim.
Inkhat le inkhat nin inlungkham inlômin chu ku ruoisingei nin ni tiin mi murdi'n riet an tih,” a tia.
36 Rzekł mu Szymon Piotr: Panie! dokądże idziesz? Odpowiedział mu Jezus: Dokąd ja idę, ty teraz za mną iść nie możesz, ale potem pójdziesz za mną.
Simon Peter'n, “Pumapa, khotieng mo ne se rang?” tiin a rekela. “Ke sena ranga atûn chu mi la jûi thei no tunui,” aniatachu, “nakana chu mi la jûi nin tih,” tiin a thuona.
37 Tedy mu rzekł Piotr: Panie! czemuż teraz za tobą iść nie mogę? Duszę moję za cię położę.
Peter'n, “Pumapa, ithomo atûn hin chu nang ku jûi thei loi rang?” tiin a rekela, “Nangma rang sikin chu ki ringna khom pêk ki tih!” a tia.
38 Odpowiedział mu Jezus: Duszę twoję za mię położysz? Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Nie zapieje kur, aż się mnie po trzykroć zaprzesz.
Jisua'n a kôm, “Keima rang sikin ni ringna ne pêk tatak rang na? Chongdiktak nang ki ril: ârkhuong mân voithum, ama hih riet ngâi mu-ung, ni ti rang ani,” tiin a thuona.
