Jana 12
1 Tedy Jezus szóstego dnia przed wielkanocą przyszedł do Betanii, kędy był Łazarz, który był umarł, którego wzbudził od umarłych.
Mazuba musanu alimwi, kakutanayinda Pasika Jesu wakasika Betani, aawo aakali Lazalasi, ooyo Jesu ngwakabusya kuzwa kubafu.
2 Tamże mu sprawili wieczerzę, a Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z onych, którzy z nim społem u stołu siedzieli.
Aabobo bakamubambila chilalilo nkuko, aMata wakali kubapa. Pesi lazalasi wakali umwi wababo wakalede munsi atafula kali aJesu.
3 A Maryja wziąwszy funt maści szpikanardowej bardzo drogiej, namaściła nogi Jezusowe, i utarła włosami swojemi nogi jego, i napełniony był on dom wonnością onej maści.
Kuzwawo Mariya wakabweza kankuli kamafuta mabotu kwindilila, wakananika Jesu kumawulu angawo akupukuta kumawulu amasusu aakwe. Ngaanda yakazula bweema bubotu bwamafuta.
4 Tedy rzekł jeden z uczniów jego, Judasz, syn Szymona, Iszkaryjot, który go miał wydać:
Juda Sikaliyoti, umwi wabasikwiya bakwe oyo sikumuzya, wakati,
5 Przeczże tej maści nie sprzedano za trzysta groszy, a nie dano ubogim?
“Nkambonzi mafuta aaya natakuzigwa amiyanda yotatwe akupegwa kubafwaba?”
6 A to mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był złodziejem, i mieszek miał, a cokolwiek włożono, nosił.
Wakamba ezi nkaambo takalikulangisisya kubafwaba, pesi nkaambo wakal, mubbi. Wakali ankomo yamali akukkonzya kubba zyakabikidwe mukati.
7 Tedy rzekł Jezus: Zaniechaj jej; na dzień pogrzebu mego to chowała.
Jesu wakati, “Amumuzumizye kubaamba ezyo nzyalazyo kuzuba lyakuvwikwa kwangu.
8 Albowiem ubogie zawsze z sobą macie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.
Munoli aabo bafwaba kwalyoonse. Pesi tamukoyoba andime lyoonse.”
9 Dowiedział się tedy lud wielki z Żydów, iż tam był, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale też aby Łazarza widzieli, którego był wzbudził od umarłych.
Lino nkamu mpati yamaJuda yakaziba kuti Jesu mpali, mpo bakasika kabatazidi Jesu alike pe, akuzobona Lazalasi, ooyo Jesu ngwakabusya kuzwa kubafu.
10 I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili.
Ibapayizi bapati bakakkankayizya antomwe kuti bakonzye kujaya Lazalasi;
11 Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jezusa.
nkaambo kanguwe kuti MaJuda biingi bakeenda akusyoma kuliJesu.
12 Nazajutrz wielki lud, który był przyszedł na święto, usłyszawszy, iż Jezus idzie do Jeruzalemu,
Izuba litobela inkamu mpati yakasika kupobwe nibakamvwa kuti Jesu ulasika kuJelusalemu.
13 Nabrali gałązek palmowych i wyszli naprzeciwko niemu i wołali: Hosanna! błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem, król Izraelski!
Bakabweeza mitabi yatukunka akwinka kuyoswananaawe akompolola kuti, wosana ulilongezegelwe, ooyo usika muzina lyaMwami, waIzilayeli.
14 A dostawszy Jezus oślęcia, wsiadł na nie, jako jest napisane:
Jesu wakajana kambongolo kanini wakkala alinkako; mbuli mbukwakalembedwe.
15 Nie bój się, córko Syońska! oto król twój idzie, siedząc na oślęciu.
“Mutayowi nobana basimbi baZiyoni, amubone Mwami wanu ulaz, kakkede amusana wambongolo.”
16 Ale tego z przodku nie zrozumieli uczniowie jego, ale gdy był Jezus uwielbiony, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisane, a że mu to uczynili.
Basikwiya bakwe tebakamvwisisya pe kuzintu eezi kumatalikilo, pesi, aawo Jesu nakalemekezegwa bakayeya kuti eezi zintu zyakalembedwe ataala anguwe akuti bakachita zintu eezi kulinguwe.
17 Świadczył tedy lud, który z nim był, iż Łazarza zawołał z grobu i wzbudził go od umarłych.
Lino nkamu yakazuzikizigwa kuti bakali anguwe nakayita Lazalasi kuzwa muchumbwe akumubusya kuzwa kubafu.
18 Dlatego też wyszedł przeciwko niemu lud, że słyszał, iż on ten cud uczynił.
Chakali nchicho chizato kuti inkamu inkamu yakaya kuyoswanana nkambo bakamvwa kuti wakachita chitondezyo.
19 Tedy mówili Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto świat za nim poszedł.
Bafalisi mpawawo bakati lwabo lwabo, “Bona takwe nchokonzya kuchita: laang, nyika yinka kunembo aatala aakwe.”
20 A byli niektórzy Grekowie z tych, którzy przychodzili do Jeruzalemu, żeby się modlili w święto.
Lino bamwi baGiliki bakali mulibaabo bakalikuya kukomba kupobwe.
21 Ci tedy przyszli do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.
Aabo bakaya kuliFilipo, oyoowakazwa KuBbetisyaida mu Galili mpo wakakumbila wati, “Mwalumi tuyanda kubona Jesu.”
22 Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi, a Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jezusowi.
Filipo wakeenda akuyobuzya Andulo, Andulo wakeenda aFilipo, mpo wakabuzya Jesu.
23 A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby był uwielbiony Syn człowieczy.
Jesu wakabasandula mpo wati, chindi chasika chamwana amuntu, kuti alemekezegwe.
24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.
Nchobeni, nchobeni ndamwambila anukut, imbuto yabbale yakawida munyika mpo yafwa, iyosyala lwayo ayilike, pesi kuti yafwa, ilazyaala michelo myiingi.
25 Kto miłuje duszę swoję, utraci ją, a kto nienawidzi duszy swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże jej. (aiōnios g166)
Ooo uyandisya buumi bwakwe takoyobujana, pesi utayandisyi buumi bwakwe kulizyanyika eeyi uyobamba buumi butamani. (aiōnios g166)
26 Jeźli mnie kto służy, niechże mię naśladuje, a gdziem ja jest, tam i sługa mój będzie; a jeźli mnie kto służyć będzie, uczci go Ojciec mój.
Kuti umwi undigwasya, akunditobela, ooko nkumbede, ooko nkokuko mulanda wangu nkwabede. Oyoo undimanina milimo, Taata uyakumulemeka.
27 Terazci dusza moja zatrwożona jest; i cóż rzekę? Ojcze! zachowaj mię od tej godziny; alemci dlatego przyszedł na tę godzinę.
Lino muuya wangu wapengeleka. Mpo ngambeenzii? “
28 Ojcze! uwielbij imię twoje. Przyszedł tedy głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.
Taata, lemekezya zina lyako.” Aboobo ijwi lyakazwa kujulu kaliti, “Ndachilemekezya mpo nzochilemekezya lubo.”
29 A lud ten, który stał i słyszał, mówił: Zagrzmiało; a drudzy mówili: Anioł do niego mówił.
Aabobo nkamu yakayimvwi kumbali niyakamumvwa yakamba kuti kwakamvwika muzuzumo. Bamwi bakamba kuti mungelo ulawambula anguwe.”
30 Odpowiedział Jezus i rzekł: Nie dla mnie się ten głos stał, ale dla was.
Jesu wakasandula wati, “Eeli jwi telyazida ndime pesi lyazida ndinywe.
31 Teraz jest sąd świata tego, teraz książę świata tego precz wyrzucony będzie.
Lino ndolu lubeta lwanyika eeyi: Lino muzululi wanyika eeyi uzosowelwa aanze.”
32 A ja jeźli będę podwyższony od ziemi, pociągnę wszystkich do siebie.
Aawo mpunjonyampulwa kuzwa munyika, ndiyoyobolola bantu boonse kulindime.
33 (A mówił to, oznajmując, jaką śmiercią miał umrzeć.)
Wakamba bobu kutondezya lufu lwakwe mbolunobede.
34 Odpowiedział mu on lud: Myśmy słyszeli z zakonu, iż Chrystus trwa na wieki; a jakoż ty mówisz, że musi być podwyższony Syn człowieczy? i któryż to jest Syn człowieczy? (aiōn g165)
Makamu akamusandula, “Twakamvwa kuzwa kumulawu kuti Kkilisito uzokkala ikutamani. Wamba buyeni ikuti, ' Mwana Muntu uyelede kusumpulwa? Nguli ooyo Mwana Muntu? (aiōn g165)
35 Tedy im rzekł Jezus: Jeszcze do małego czasu jest z wami światłość; chodźcież tedy, póki światłość macie, żeby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, kędy idzie.
Jesu wakabambila kuti, “Mumuni unolandinywe kwachindi chifwifwi. Mwende nimuchili mumun, ikuti mudima tukamuvumbi. Ooyo wenda mumudima taazi ooko nkwaaya.
36 Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus, a odszedłszy schronił się od nich.
Nimuchilamumuni, amusyome mumumuni kuchitila kuti mube bana bamumuni.” Jesu wakaamba zintu eezi aboobo wakamba zintu eezi wakeenda akulisisa mulimbabo.
37 A choć tak wiele cudów uczynił przed nimi, przecię nie uwierzyli weń,
Nikuba kuti Jesu wakachita zitondezyo zyiingi kuli mbaabo, pele takwe nibakasyoma mulinguwe.
38 Aby się wypełniło słowo Izajasza proroka, które powiedział: Panie! i któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Pańskie komuż jest objawione?
Kuti ijwi Ayizaya musinsimi lizuzikizigwe, muli zyakamba: “Mwami, ooyo wakasyoma kwaamba kwesu, akuli oyoo luboko lwaMwami nkulyakayubunizidwa?”
39 Dlatego uwierzyć nie mogli, iż jeszcze powiedział Izajasz:
Nkaambo kayaaya tebakayosyom, mbuli Ayizaya akakwe mwamba,
40 Zaślepił oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczyma nie widzieli i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, abym je uzdrowił.
“Wakofwazigwa meso aabo, akuyumya myoyo yabo, muliyimwi nzila bazobona ameso aabo akumvwisisya amyoyo yabo, akusanduka alimwi njobaponia”.
41 To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.
Ayizaya wakaamba eezi zintu nkaambo wakabona bulemu bwajesu akwambula aatala anguwe.
42 Wszakże jednak i z książąt wiele ich weń uwierzyło; ale dla Faryzeuszów nie wyznali, aby z bóżnicy nie byli wyłączeni.
Pesi nikuba boob, akube kuti bazulwidi basyome muliJesu; pesi nkaambo kabaFalisi, tebakakumbila kulekelelwa pe kuti bataka kasigwi kuya kuchikombelo.
43 Bo umiłowali chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą.
Bakayanda bulemu bwakazwa kubantu kwiinda bulemu bwakazwa kuliLeza.
44 I wołał Jezus, a mówił: Kto wierzy w mię, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.
Jesu wakompolola wati, “Ooyo usyoma mulindime tasyomi biyo mulindime, Pesi akuliwoyo wakandituma,
45 I kto mię widzi, widzi onego, który mię posłał.
aawoyo wabona ndime wabona nguwe ooyo wakatuma ndime.
46 Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.
Ndasika mbuli mumuni munyika, kuti ooyo usyoma mulindime takasyali mumudima.
47 A jeźliby kto słuchał słów moich, a nie uwierzyłby, jać go nie sądzę; bom nie przyszedł, ażebym sądził świat, ale ażebym zbawił świat.
Kuti wamvwa majwi aangu, pesi katabambide, simubeteki pe, tee ndaza kuzotonga nyika, pesi kufutula nyika.
48 Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma kto by go sądził; słowa, którem ja mówił, one go osądzą w ostateczny dzień.
Ooyo undikaka akutatambula majwi aangu, ulasikumubeteka. Ijwi ndindambula liyomubeteka kuzuba lyamamanino.
49 Bom ja z siebie samego nie mówił, ale ten, który mię posłał, Ojciec, on mi rozkazanie dał, co bym mówił i co bym powiadać miał;
Nkambo nsilyambwidi pe, pesi nguTaata wandituma, ooyo wapa ndime chelelo chakwaamb, azyakwamba.
