Jana 12
1 Tedy Jezus szóstego dnia przed wielkanocą przyszedł do Betanii, kędy był Łazarz, który był umarł, którego wzbudził od umarłych.
Ceitakhai pawi to nahane hnin taruk touh a ngai nah duenae koehoi bout ka thaw e Lazarus onae kho Bethani vah Jisuh teh a pha.
2 Tamże mu sprawili wieczerzę, a Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z onych, którzy z nim społem u stołu siedzieli.
Hatdawkvah Jisuh barinae lah tangmin bu canae pawi hah a sak awh teh Martha teh bu pacanae koe thaw a kabawp. Hawvah Lazarus hai Bawipa hoi bu vennae koe ao van.
3 A Maryja wziąwszy funt maści szpikanardowej bardzo drogiej, namaściła nogi Jezusowe, i utarła włosami swojemi nogi jego, i napełniony był on dom wonnością onej maści.
Hatnavah, Meri ni aphu kaawm poung e hmuitui a la teh Jisuh khok dawk a hluk teh a sam hoi a hui pouh. Hmuitui e a hmui teh imthung abuemlah akawi.
4 Tedy rzekł jeden z uczniów jego, Judasz, syn Szymona, Iszkaryjot, który go miał wydać:
A hnukkâbangnaw thung dawk e Bawipa ka pahnawt hane Simon capa, Judah Iskariot ni vah,
5 Przeczże tej maści nie sprzedano za trzysta groszy, a nie dano ubogim?
Hete hmuitui heh tangka cumthum touh lah yo vaiteh karoedengnaw na kabawp hoeh vaw atipouh.
6 A to mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był złodziejem, i mieszek miał, a cokolwiek włożono, nosił.
Hatei, karoedengnaw kabawp ngai dawk a deinae nahoeh. Ama teh tamru lah ao teh, tangka bawm a kuem nah a thung e tangka ouk a paru dawk doeh.
7 Tedy rzekł Jezus: Zaniechaj jej; na dzień pogrzebu mego to chowała.
Jisuh nihai, hote napui ni ama ngai patetlah sak seh. Kaie ro pakawp nahane hnin totouh hmuitui teh a pâkuem toe.
8 Albowiem ubogie zawsze z sobą macie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.
Mathoenaw teh nangmouh koe pou ao. Kai teh nangmouh koe pou kaawm mahoeh, atipouh.
9 Dowiedział się tedy lud wielki z Żydów, iż tam był, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale też aby Łazarza widzieli, którego był wzbudził od umarłych.
Hote hmuen koe Jisuh ao tie Judahnaw ni a thai awh navah a tho awh. Jisuh hmu han dueng laipalah duenae koehoi ka thaw e Lazarus hmu hanlah a tho awh.
10 I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili.
Vaihma bawinaw ni Lazarus hai thei han a kâcai awh.
11 Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jezusa.
Bangkongtetpawiteh Judahnaw moikapap ni Lazarus kecu dawk ahnimanaw a ceitakhai awh teh, Jisuh a yuem awh dawkvah.
12 Nazajutrz wielki lud, który był przyszedł na święto, usłyszawszy, iż Jezus idzie do Jeruzalemu,
Hote pawi koe ka tho e pueng ni tangtho vah Jerusalem lah Jisuh a tho han tie a panue awh.
13 Nabrali gałązek palmowych i wyszli naprzeciwko niemu i wołali: Hosanna! błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem, król Izraelski!
Samtue hna rip a patuep awh teh Bawipa dawn hanelah a cei awh. Hosanna, Bawipa min lahoi ka tho e Isarel siangpahrang teh a yawhawi, telah bukbuk a hram awh.
14 A dostawszy Jezus oślęcia, wsiadł na nie, jako jest napisane:
Hawvah Jisuh ni laca a hmu teh a kâcui.
15 Nie bój się, córko Syońska! oto król twój idzie, siedząc na oślęciu.
Cakathoung ni, taket hanh. Zion canu, khenhaw! na siangpahrang ni laca a kâcui teh nangmouh koe a tho telah a thut tangcoung e patetlah ao.
16 Ale tego z przodku nie zrozumieli uczniowie jego, ale gdy był Jezus uwielbiony, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisane, a że mu to uczynili.
Hote a konglamnaw hah a hnukkâbangnaw ni hmaloe teh thai panuek awh hoeh ei Jisuh a bawilennae ao hnukkhu Bawipa doeh a thut ngainae tie bout a panue awh.
17 Świadczył tedy lud, który z nim był, iż Łazarza zawołał z grobu i wzbudził go od umarłych.
A hnukkâbangnaw ni Lazarus tangkom thung hoi a kaw teh duenae koehoi bout a thawnae kong hah a kampangkhai awh.
18 Dlatego też wyszedł przeciwko niemu lud, że słyszał, iż on ten cud uczynił.
Hottelah kângairunae a sak e taminaw ni, kamthang a thai navah dawn hanlah a tho awh.
19 Tedy mówili Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto świat za nim poszedł.
Farasinaw ni amamouh hoi amamouh, bang tet thai hoeh toe, talaivan ni ahni hnuk doeh koung a kâbang awh toe, ati awh.
20 A byli niektórzy Grekowie z tych, którzy przychodzili do Jeruzalemu, żeby się modlili w święto.
Pawi koe Cathut bawk hanlah ka cet e Griknaw hai ao van.
21 Ci tedy przyszli do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.
Ahnimouh ni, Galilee Bethsaida kho e Filip koe a cei awh teh Jisuh hmu han ka ngai atipouh awh.
22 Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi, a Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jezusowi.
Filip ni Andru koe a dei pouh teh, ahnimouh roi ni Jisuh koe tawngtang a dei pouh roi.
23 A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby był uwielbiony Syn człowieczy.
Jisuh nihai, tami Capa teh a lentoe kamnuenae tue a pha toe.
24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.
Atangcalah ka dei, cati teh talai dawk a bo teh dout hoehpawiteh ama buet touh lah doeh paroup ao. Hatei, dout pawiteh moikapap lah a kamphung.
25 Kto miłuje duszę swoję, utraci ją, a kto nienawidzi duszy swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże jej. (aiōnios g166)
Ama e hringnae a lung ka pataw e tami teh hringnae a sung han. Het talaivan vah amae hringnae ka hmuhma e tami teh hote hringnae hah a yungyoe hringnae hanlah a kuem. (aiōnios g166)
26 Jeźli mnie kto służy, niechże mię naśladuje, a gdziem ja jest, tam i sługa mój będzie; a jeźli mnie kto służyć będzie, uczci go Ojciec mój.
Apihai kaie thaw tawk han ngai pawiteh ka hnuk a kâbang han. Hatnavah kai ka onae koe kaie thaw ka tawk e hai ao han. Apipatethai kaie thaw ka tawk han tetpawiteh, ahni hah Pa ni barinae a poe han.
27 Terazci dusza moja zatrwożona jest; i cóż rzekę? Ojcze! zachowaj mię od tej godziny; alemci dlatego przyszedł na tę godzinę.
Atuvah kai teh ka lung a puen. Bangtelamaw dei han. Oe a Pa hete tueng dawk hoi na rungngang haw ka ti han maw. Hatei teh, het hanelah atu e tueng koe ka pha toe.
28 Ojcze! uwielbij imię twoje. Przyszedł tedy głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.
Oe apa na min bawilennae kamnuek sak haw telah a dei. Hatnavah Kai ni bawilennae kamnue sak toe. Bout ka kamnue sak han rah telah kalvan hoi lawk a tho.
29 A lud ten, który stał i słyszał, mówił: Zagrzmiało; a drudzy mówili: Anioł do niego mówił.
Ateng kaawm e taminaw ni hote lawk a thai awh navah, khoparit e mue telah tami tangawn ni ati awh. Atangawn ni teh kalvantami ni lawk a pato ati awh.
30 Odpowiedział Jezus i rzekł: Nie dla mnie się ten głos stał, ale dla was.
Hatei, Jisuh ni, hote lawk heh kai hanlah dei hoeh, nangmouh hane doeh.
31 Teraz jest sąd świata tego, teraz książę świata tego precz wyrzucony będzie.
Atuvah het talaivan lawkcengnae tueng lah ao. Het talai kaukkung teh atu pâlei lah ao han toe.
32 A ja jeźli będę podwyższony od ziemi, pociągnę wszystkich do siebie.
Kai hai talai hoi pathout lah ka o toteh, tami pueng kama koe koung ka sawn han, telah a ti.
33 (A mówił to, oznajmując, jaką śmiercią miał umrzeć.)
Hottelah a dei ngainae teh ama teh bangtelae duenae hoi maw a due han tie hah a pâtuenae doeh.
34 Odpowiedział mu on lud: Myśmy słyszeli z zakonu, iż Chrystus trwa na wieki; a jakoż ty mówisz, że musi być podwyższony Syn człowieczy? i któryż to jest Syn człowieczy? (aiōn g165)
Taminaw ni kâlawk cauk dawkvah Khrih teh yungyoe ao han, telah a thut e ka panue awh, hatei, tami Capa teh pathout a han tie bangtelamaw na dei thai, atipouh awh. Hote tami Capa te apimaw atipouh awh. (aiōn g165)
35 Tedy im rzekł Jezus: Jeszcze do małego czasu jest z wami światłość; chodźcież tedy, póki światłość macie, żeby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, kędy idzie.
Jisuh nihai, angnae teh nangmouh koe dawngdeng ao han rah. Angnae ao nah cet awh. Hoehpawiteh hmonae ni nangmouh na kei payon vai. Khohmo thung ka cet e teh na la maw ka cei tie panuek hoeh.
36 Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus, a odszedłszy schronił się od nich.
Angnae ao navah angnae ca lah na o awh nahan angnae hah yuem awh haw, atipouh. Hote lawk phouk a dei hoi Jisuh teh ahnimouh koehoi alouklah duem a roun.
37 A choć tak wiele cudów uczynił przed nimi, przecię nie uwierzyli weń,
Hettelah totouh puenghoi ahnimae hmalah kângairunae a sak ei teh ahnimouh ni yuem awh hoeh.
38 Aby się wypełniło słowo Izajasza proroka, które powiedział: Panie! i któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Pańskie komuż jest objawione?
Profet Isaiah ni a dei e teh, Bawipa, kaimouh ni ka dei e phung lawk heh apinimaw a yuem han. Bawipa e a kut teh api koe maw a dâw tie lawk teh a kuep nahane doeh.
39 Dlatego uwierzyć nie mogli, iż jeszcze powiedział Izajasz:
Hat dawk doeh a yuem thaihoehnae teh,
40 Zaślepił oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczyma nie widzieli i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, abym je uzdrowił.
Profet Isaiah ni, Ama ni ahnimae a mit a dawn sak, a lungpata sak, a lungkâthung hoeh. A patawnae dam thai hoeh nahanlah amamouh ni a mit a dawn sak awh. A lungthung hoi nout thai awh hoeh, ati e patetlah doeh.
41 To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.
Isaiah ni hote lawk a dei navah ahnie a bawilennae sut a hmu e doeh.
42 Wszakże jednak i z książąt wiele ich weń uwierzyło; ale dla Faryzeuszów nie wyznali, aby z bóżnicy nie byli wyłączeni.
Hatei, kâ katawnkung, Judahnaw moikapap ni Jisuh teh a yuem awh. Hatei, Farasinaw ni sinakok koehoi na pâlei awh vaih ati awh dawkvah kamnuek sak awh hoeh.
43 Bo umiłowali chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą.
Bangkongtetpawiteh Cathut ni poe e pholennae hlak tami ni poe e pholennae hah a ngai awh.
44 I wołał Jezus, a mówił: Kto wierzy w mię, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.
Jisuh ni apihai kai na ka yuem e tami teh kai dueng na yuem hoeh, kai na kapatounkung hai a yuem toe.
45 I kto mię widzi, widzi onego, który mię posłał.
Kai na kahmawt e pueng ni na kapatounkung hai a hmu toe.
46 Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.
Kai na ka yuem pueng ni a hmonae koe ao hoeh nahan kai teh angnae lah ka o teh het talaivan vah ka tho toe.
47 A jeźliby kto słuchał słów moich, a nie uwierzyłby, jać go nie sądzę; bom nie przyszedł, ażebym sądził świat, ale ażebym zbawił świat.
Kaie lawk ka thai e naw ni yuem laipalah ao nakunghai lawk ka ceng mahoeh. Talaivan taminaw yon lawkceng hanelah kai ka tho hoeh. Talaivan taminaw rungngang hanelah doeh ka tho.
48 Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma kto by go sądził; słowa, którem ja mówił, one go osądzą w ostateczny dzień.
Kai na ka pahnawt ni teh ka lawk ka ek e tami hah lawkcengkung buet touh ao Kai ni ka dei e lawk ni doeh toe a hnukteng e hnin dawk lawk na ceng han toe.
49 Bom ja z siebie samego nie mówił, ale ten, który mię posłał, Ojciec, on mi rozkazanie dał, co bym mówił i co bym powiadać miał;
Bangkongtetpawiteh, kai teh kamae kâtawnnae lahoi ka dei hoeh. Kai na kapatounkung a Pa ni bangtelamaw dei han tie hah na dei pouh. Pa e kâpoelawk teh yungyoe hringnae lah ao tie ka panue.
