Jana 12
1 Tedy Jezus szóstego dnia przed wielkanocą przyszedł do Betanii, kędy był Łazarz, który był umarł, którego wzbudził od umarłych.
Kalchuh kut kipatna ding nigup masang'in, athi a kona athodoh Lazarus umna Bethany a chun Yeshua ahungin,
2 Tamże mu sprawili wieczerzę, a Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z onych, którzy z nim społem u stołu siedzieli.
Hiti chun ama dingin jan an asemun, chuleh Marthan ajenlen Lazarus vang chu ankonga ama toh touho lah'a chun apangin ahi.
3 A Maryja wziąwszy funt maści szpikanardowej bardzo drogiej, namaściła nogi Jezusowe, i utarła włosami swojemi nogi jego, i napełniony był on dom wonnością onej maści.
Chuin Mary in halpi bei Bego thao namtui man tamtah chu ahin choiyin Yeshua kengphanga anun asamin atheh ngimin ahileh agimnam chun insung chu alosoh jeng in ahi.
4 Tedy rzekł jeden z uczniów jego, Judasz, syn Szymona, Iszkaryjot, który go miał wydać:
Chuin seijui holah a khat Simon chapa Judas Iscariot, amatsah a pang dingpa chun,
5 Przeczże tej maści nie sprzedano za trzysta groszy, a nie dano ubogim?
“Hiche thao namtui hi manlutah ahi. man tamtah'a joh a mivaicha genthei ho pehding ahi,” ati.
6 A to mówił, nie iżby miał pieczą o ubogich, ale iż był złodziejem, i mieszek miał, a cokolwiek włożono, nosił.
Aman hiche ati chu vaicha genthei khohsah a asei ahipoi, ama chu gucha ahin, chule sumdip avop ahin, asunga kikoi chu akilahji ahi.
7 Tedy rzekł Jezus: Zaniechaj jej; na dzień pogrzebu mego to chowała.
Hichun Yeshuan adonbut'in, “Amanu chu limsah hih'un. Kakivui nia dinga kigontup theina a abol ahi.
8 Albowiem ubogie zawsze z sobą macie, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.
Nanghon genthei chaga aphat seh a nanei jing dingu ahi, ahin keima vang aphat seh a nangho lah a umjoulou ding kahi,” ati.
9 Dowiedział się tedy lud wielki z Żydów, iż tam był, i przyszli nie tylko dla Jezusa, ale też aby Łazarza widzieli, którego był wzbudził od umarłych.
Chuin mipi hon Yeshua chukoma ahunge ti ajah phat'un, Judah ho mi tamtah ama chung chang jeng hilouvin, athi lah a kona athodoh Lazarus jong chu venomin ahenga ahung tauve.
10 I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili.
Hichun thempu pipuihon Lazarus jeng jong thadoh dingin agongun ahi.
11 Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jezusa.
Ajeh chu amapa jeh tah a jong chu miho lah a tamtah pin amaho anuse uva Yeshua atahsan u ahitan ahi.
12 Nazajutrz wielki lud, który był przyszedł na święto, usłyszawszy, iż Jezus idzie do Jeruzalemu,
Hiche ni ajingin kut'a dinga hung mipi atama tamin, Yeshua Jerusalema dingin ahunge, ti ajah phat'un,
13 Nabrali gałązek palmowych i wyszli naprzeciwko niemu i wołali: Hosanna! błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem, król Izraelski!
Lusu na akidop'un aga lamtouvin, “Hosana, Pakai min a hunga Israelte Lengpa chu anun nome,” tin asam asamun ahi.
14 A dostawszy Jezus oślęcia, wsiadł na nie, jako jest napisane:
Chuin Yeshuan sangan chalgol khat amun, achunga atouvin ahi;
15 Nie bój się, córko Syońska! oto król twój idzie, siedząc na oślęciu.
“Vo Zion chanu, kicha hih-in; Ven, nalengpa sangan nou chunga atouvin ahunge,” tia kisun bang chun.
16 Ale tego z przodku nie zrozumieli uczniowie jego, ale gdy był Jezus uwielbiony, tedy wspomnieli, iż to było o nim napisane, a że mu to uczynili.
Hicheng thu chu Yeshua seijuiten amasan ana hepouvin ahi, ahin Yeshua choiat'a aumdoh phat chun, hiche thu chu ama thudol'a kisunsa ahin, amahon hitia chu abol'u ahi tichu ageldoh tauve.
17 Świadczył tedy lud, który z nim był, iż Łazarza zawołał z grobu i wzbudził go od umarłych.
Hichun aman Lazarus akouva athi lah a kona athodoh pettah a aumpi mipi chengse chu athu hettohsah a pang ahiuve.
18 Dlatego też wyszedł przeciwko niemu lud, że słyszał, iż on ten cud uczynił.
Hiche melchihna abol ajah jeh tah-uva chu mipi chun alamtou ahi.
19 Tedy mówili Faryzeuszowie między sobą: Widzicie, że nic nie sprawicie; oto świat za nim poszedł.
Hichun Pharisee ho khat le khat akihou lim un, “Veuvin eihon imacha ibol thei dingu aumpoi; ajeh chu mijousen ama nung ajui cheh tauve,” atiuvin ahi.
20 A byli niektórzy Grekowie z tych, którzy przychodzili do Jeruzalemu, żeby się modlili w święto.
Hiche kalchuh kut a chu Pathen hou dinga Greek mi phabep khat chetou ahiuvin;
21 Ci tedy przyszli do Filipa, który był z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: Panie, chcemy Jezusa widzieć.
Hichun amaho Galilee gam'a Bethsaida khoa mi Philip henga ahungun ajah'a, “Pu Yeshua chu kamu nomui,” ahung tiuve.
22 Przyszedł Filip i powiedział Andrzejowi, a Andrzej zasię i Filip powiedzieli Jezusowi.
Hichun Philip ahungin Andrew jah'a ahung seiyin, chuin Andrew ahungin Philip toh Yeshua jah a asei lhone.
23 A Jezus odpowiedział im, mówiąc: Przyszła godzina, aby był uwielbiony Syn człowieczy.
Yeshuan adonbut in, “Mihem Chapa choiat'a aum ding phat ahung lhunge.
24 Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeźliby ziarno pszeniczne wpadłszy do ziemi, nie obumarło, ono samo zostaje; lecz jeźliby obumarło, wielki pożytek przynosi.
Thutah chu ahile, chang malkhat chu tol'a tulut in aumjie. Hichu athilou le achangin aumden ji bouve; athi vang le tamtah agajin ahi.
25 Kto miłuje duszę swoję, utraci ją, a kto nienawidzi duszy swojej na tym świecie, ku wiecznemu żywotowi strzeże jej. (aiōnios g166)
Koi hijongle hiche vannoi leiset chunga ahinkho itcha ho chu mangthah ding ahi; ahin koi hijongle hiche vannoi leiset chunga ahinkho pedoh ho chun tonsot hinkemlou anei dingu ahi. (aiōnios g166)
26 Jeźli mnie kto służy, niechże mię naśladuje, a gdziem ja jest, tam i sługa mój będzie; a jeźli mnie kto służyć będzie, uczci go Ojciec mój.
Koi hijongle kalhacha a panga chun kanung eijuihen, keima umna'a chu kalha cha jong um ding ahi; mi koi hile kalhacha a panga chu Pa chun ajabol ding ahi.”
27 Terazci dusza moja zatrwożona jest; i cóż rzekę? Ojcze! zachowaj mię od tej godziny; alemci dlatego przyszedł na tę godzinę.
Tun kalung adongtai; ipi kati ding ham? Pa, hiche nidan a kon hin neihuhdoh-in, ahivangin hiche dinga hi tu nidan geiya hi hung kahi.
28 Ojcze! uwielbij imię twoje. Przyszedł tedy głos z nieba: Uwielbiłem i jeszcze uwielbię.
“Pa, namin choiat in” ati. Hiche chun van'a konin Aw ahung gingin, “kachoian tai, chule choian kit nalai ding kahi,” ati.
29 A lud ten, który stał i słyszał, mówił: Zagrzmiało; a drudzy mówili: Anioł do niego mówił.
Hiche chun akimvel a ding mipi chun hichu ajauvin, “Van aginge,” atiuvin; adangsen, “Vantil in ajah a thu asei ahi,” atiuve.
30 Odpowiedział Jezus i rzekł: Nie dla mnie się ten głos stał, ale dla was.
Hichun Pakai Yeshuan amaho chu adonbut'in, “Hiche awgin najah'u chu nangma ho phatchomna ding ahibouve, keima a ding ahipoi.
31 Teraz jest sąd świata tego, teraz książę świata tego precz wyrzucony będzie.
Hiche vannoi leiset chunga thutanna phat ahung lhungtai, Satan vannoiya vaihompa nodoh naphat jong hung lhung ding ahitai.”
32 A ja jeźli będę podwyższony od ziemi, pociągnę wszystkich do siebie.
Chule keima leiset'a kona kathodoh tengle keiman mi jouse kahenga dinga kahungpui ding nahiuve.
33 (A mówił to, oznajmując, jaką śmiercią miał umrzeć.)
Hichu aman athi ding dan tahlang na a hitia chu asei ahi.
34 Odpowiedział mu on lud: Myśmy słyszeli z zakonu, iż Chrystus trwa na wieki; a jakoż ty mówisz, że musi być podwyższony Syn człowieczy? i któryż to jest Syn człowieczy? (aiōn g165)
Mihonpi chun adonbut'in, “Keihonla Messiah chu tonsot'a hing jing ding ahi, ti Pathen Lekhabua kon in kaheuvin; Ipi jeh a Mihem Chapa thiding ahi nati thei ham? Hiche Mihem Chapa chu amonga koi ham?” atiuve; (aiōn g165)
35 Tedy im rzekł Jezus: Jeszcze do małego czasu jest z wami światłość; chodźcież tedy, póki światłość macie, żeby was ciemność nie ogarnęła; bo kto w ciemności chodzi, nie wie, kędy idzie.
Yeshuan adonbut'in, “Kavah hi nalah uva chomkhat bou umnalai ding ahi; muthim in naphah louna dingun vah umpet hin vahle uvin; muthima vahlea chun achena ding ahepoi.
36 Póki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus, a odszedłszy schronił się od nich.
Vah nanei pet chau hin vah chate nahi theina dingun vah chu tahsanun,” ati. Thu hicheng chu aseiyin, apotdoh-in amahoa kon chun akiseltai.
37 A choć tak wiele cudów uczynił przed nimi, przecię nie uwierzyli weń,
Isaiah themgao thusei: “Pakai kathuseiyu kon atahsan em? Chule Pakai ban thahat koi henga kilang am?”
38 Aby się wypełniło słowo Izajasza proroka, które powiedział: Panie! i któż uwierzył kazaniu naszemu, a ramię Pańskie komuż jest objawione?
Tia asei chu guilhun theina ding chun, a-ang sunguva melchihna kidang tamtah abolin, ahivangin atahsan pouve.
39 Dlatego uwierzyć nie mogli, iż jeszcze powiedział Izajasz:
Hiche thua hin Isaiah themgao chun avel in aseikit in:
40 Zaślepił oczy ich, i zatwardził serce ich, aby oczyma nie widzieli i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, abym je uzdrowił.
“Aman amit'u asuchon, alungu asutah tai; achuti loule amit'un mu'uvin tin, chule alungun heuvin tin, chule hung kihei kit'un tin keiman boldam get inge,” ati; hiche jeh a hi amahon atahsan thei lou'u ahi.
41 To powiedział Izajasz, gdy widział chwałę jego, i mówił o nim.
Isaiah chun aloupi chu amu jeh a hicheng chu aseiya; ama ho thudol chu asei ahi.
42 Wszakże jednak i z książąt wiele ich weń uwierzyło; ale dla Faryzeuszów nie wyznali, aby z bóżnicy nie byli wyłączeni.
Achuti vang'in vaipo ho jeng jong tamtah'in atahsan tauve; ahinla Pharisee ho jeh chun kikhop na akonin eiki kaidoh khante, tin aseidoh aumpouve.
43 Bo umiłowali chwałę ludzką więcej, niż chwałę Bożą.
Ajeh chu amahon Pathen choiat sangin mihem choiat adei jouvin ahi.
44 I wołał Jezus, a mówił: Kto wierzy w mię, nie w mię wierzy, ale w onego, który mię posłał.
Hichun Yeshuan aw sangtah in asam in, “Koi hijongle keima eitahsan chun keima hilou va eisolpa joh atahsan ahibouve;
45 I kto mię widzi, widzi onego, który mię posłał.
Chule keima eimua chun eisolpa amu ahi.
46 Ja światłość przyszedłem na świat, aby żaden, kto wierzy w mię, w ciemnościach nie został.
Koi hijong le keima eitahsan a chu muthim a a-umlouna dinga keima vah hina a vannoiya hung kahi.
47 A jeźliby kto słuchał słów moich, a nie uwierzyłby, jać go nie sądzę; bom nie przyszedł, ażebym sądził świat, ale ażebym zbawił świat.
Mikhat touvin kathu jahen nit hih jongle athu katanpoi; ijeh inem itile keima vannoi thutan'a hung kahipoi, vannoi huhhing ding joh a hung kahibouve.
48 Kto mną gardzi, a nie przyjmuje słów moich, ma kto by go sądził; słowa, którem ja mówił, one go osądzą w ostateczny dzień.
Koi hijongle keima eipampaiya kathuhil jong joplou chu, thupi kitan nile thutah kaseidoh hin achungthu atan ding ahi.
49 Bom ja z siebie samego nie mówił, ale ten, który mię posłał, Ojciec, on mi rozkazanie dał, co bym mówił i co bym powiadać miał;
Ijeh inem itile keiman kacham'a kasei ahipoi, eisol'a Pa chun kasei dingle kapao ding dan hi thu eipeh ahibouve.
