Jana 11
1 A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.
Lazarus kouba nupa ama naduna leirammi. Mahakti mache Mary amadi Martha-ga loinana Bethany khunggangda leibani.
2 (A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)
Lazarus-ki mache Mary asi Mapu Ibungogi makhongda manam nungsiba thao heiduna masamna teithokkhiba nupi aduni.
3 Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.
Machem ani asina Jisuda pao asumna tharammi, “Ibungo, nahakna nungsijaba marup adu nare.”
4 A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.
Jisuna pao asi tabada hairak-i, “Anaba asi siraga loisin-gadaba anaba natte adubu Tengban Mapugi matik mangal oinanaba amadi masigi mapanna Tengban Mapugi Machanupa adubu matik mangal phangnanabani.”
5 A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.
Martha, mahakki manaonupi amadi Lazarus-pu Jisuna nungsijarammi.
6 A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.
Adubu Ibungona Lazarus nare haiba tabada Ibungona leiriba mapham aduda numit nini amaga amuk makha tana leitharammi.
7 Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.
Adudagi Ibungona mahakki tung-inbasingda hairak-i, “Eikhoi Judea-da hallasi.”
8 Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?
Maduda Ibungogi tung-inbasingna khumlak-i, “Oja Ibungo, mapham aduda Jihudisingna Ibungobu nungna thanaba hotnakhibadu ikui kuikhidri aduga Ibungona mapham aduda amuk chatke hairibra?”
9 Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.
Jisuna khumlak-i, “Nongmada pung taranithoi nungthil oiba nattra? Nungthilda chatpa mi amana khudi thide maramdi taibangpan asigi mangalna mahakna uba phang-i.
10 A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
Adubu numidangda chatpa mahak adudi khudi thi maramdi mangonda mangal leite.”
11 To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.
Masi hairaba tungda Ibungona makhoida makha tana hairak-i, “Eikhoigi marup Lazarus tumkhre adubu mahak houdoknaba ei houjik chatkani.”
12 Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.
Maduda tung-inbasing aduna khumlak-i, “Ibungo, mahak tumlabadi, mahak naba pharagani.”
13 Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
Jisuna hainingba adudi Lazarus sire haibani adubu makhoinadi Ibungona hairibadu tumduna potthabagi maramda haibani haina khallammi.
14 Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.
Maram aduna Jisuna makhoida sengna haibire, “Lazarus sire,
15 I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.
nakhoina thajanaba eina mahakka loinana mapham aduda leiminnaramdaba asi nakhoigidamak ei harao-i. Eikhoi mahakki manakta chatlasi.”
16 Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
Didymus hainasu kouba Thomas-na mahakka loinariba tung-inbasing aduda hairak-i, “Ibungoga loinana siminnanaba eikhoisu chatlasi.”
17 Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.
Jisuna Bethany-da thunglaba matamda Lazarus leirol chankhiba numit marini sukhre.
18 (A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)
Bethany asi Jerusalem-dagi mile animuk lapna leibani.
19 A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.
Jihudi mayam amana Martha amadi Mary-gi manakta makhoigi moupuwa leikhidaba adugi themjinbinaba laklammi.
20 Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.
Jisu lakle tabada Martha-na Ibungobu unanaba thoklammi adubu Mary-di yumda leihourammi.
21 I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Martha-na Jisuda hairak-i, “Ibungo, nahakna mapham asida leiramlabadi eigi ipuwa adu siramloidabani.
22 Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.
Adubu houjikmaksu Ibungona nijaba khudingmak Tengban Mapuna pibigani haiba ei khangjei.”
23 Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.
Jisuna mangonda hairak-i, “Nahakki noupuwa amuk hinggatkani.”
24 Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzień.
Maduda Martha-na khumlak-i, “Aroiba numit aduda mahak amuk hinggatkani haibasi ei khangjei.”
25 I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.
Jisuna mangonda hairak-i, “Hinggatpa amadi hingba adu eini. Eibu thajaba mahak adu sirabasu hinggani.
Eingonda leiba aduga eibu thajaba mi khudingna keidoungeidasu siraroi. Nahak masi thajabra?” (aiōn g165)
27 Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
Maduda Martha-na khumlak-i, “Hoi, Ibungo. Ibungodi taibangpanda lengbirakkadaba Tengban Mapugi Machanupa, Christta aduni haiba ei thajei.”
28 A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.
Martha-na masi hairaba tungda mahakna mahakki manaonupi Mary-gi manakta chatlammi aduga mahakpu tonganna kouthoklaga hairak-i, “Mapham asida Oja lak-le, nahakpu hangli.”
29 Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.
Mary-na masi tabada thunamak hougattuna Ibungobu unanaba chatlammi.
30 (A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)
Jisudi khunggang aduda youraktri adubu Martha-na unaramba mapham aduda adumak leirammi.
31 Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.
Yum aduda Mary-bu themjinbiramba Jihudising aduna mahakna yamna thuna hougattuna chatkhiba adu ubada, mahak Lazarus-ki mongphamda kappa chatlibani haina khanduna makhoina mahakki matung illammi.
32 Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Jisuna leiriba mapham aduda Mary-na thunglabada mahakna Ibungobu ujare aduga Ibungogi khuyakhada tuthajaraga hairak-i, “Ibungo, nahakna mapham asida leiramlabadi eigi ipuwa adu siramloidabani.”
33 Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,
Mahakna kappa amasung mahakka loinariba Jihudising aduna kappa adu ubada Ibungogi thamoi soklammi amadi yamna nungaitaba phaorammi.
34 I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.
“Nakhoina mahakpu kadaida leirol chankhibage?” haina Ibungona makhoida hanglammi. Maduda makhoina khumlak-i, “Ibungo, lakpiduna yengbiyu.”
35 I zapłakał Jezus.
Jisu kaplammi.
36 Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.
Maduda Jihudisingna hairak-i, “Yeng-u, mahakna Lazarus-pu kayada nungsiriba!”
37 A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?
Adubu mi kharanadi asumna hairak-i, “Mit tangba mibudi uhanba ngamlaga mahakna Lazarus-pudi sihandana thambadi ngamdabra?”
38 Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamień był położony na niej.
Amuk hanna yamna nungaitaba phaoraduna Jisuna mongpham aduda laklammi. Mongpham adu nungjao amana changphamda thingjinduna thamba surung amani.
39 I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamień. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.
Jisuna makhoida hairak-i, “Nung adu louthokkho!” Leikhidraba nupa adugi mache Martha-na Ibungoda hairak-i, “Ibungo, manam namthiramlagani maramdi mahak mapham aduda thamkhiba numit marini sukhre.”
40 Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Nahakna thajarabadi nahak Tengban Mapugi matik mangal uba phanggani haina eina nangonda haikhiba nattra?”
41 Odjęli tedy kamień, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.
Maram aduna makhoina nung adu louthokkhre. Adudagi Jisuna swargaromda yengkhatlaga hairak-i, “Ipa, eina haijaba Ibungona tabibagi thagatchari.
42 A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
Matam pumnamakta eina haijaba Ibungona tabi haiba eina khangjei adubu Ibungona eibu thabirakpani haiba mapham asida leiriba miyamsing asina thajananaba makhoigidamak eina khon thokna haidokchabani.”
43 A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!
Masi hairaba tungda Ibungona ahouba khonjelna laorak-i, “Lazarus, thoklak-u!”
44 I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.
Maduda mahakki makhong makhuttu phumbada sijinnaba phi masangsingna yetsillammi aduga mamaidu phi amana yetlaga thoklakle. Maduda Jisuna makhoida hairak-i, “Pulliba mongphamgi phising adu louthok-u aduga mahak chatchasanu.”
45 Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.
Mary-gi manakta lakpa Jihudi mayam ama Jisuna toukhiba thabak adu urammi aduga makhoina Ibungobu thajare.
46 Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.
Adubu makhoi kharanadi Pharisee-singgi manakta chatlaga Jisuna toukhiba thabak adu tamle.
47 Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.
Maram aduna Pharisee-sing amadi athoiba purohitsingna Sanhedrin-gi mitin ama koure. Maduda makhoi masel hangnarak-i, “Eikhoi kari tousige? Mi asina touriba angakpa thabak pumnamak asi yeng-u.
48 A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.
Eikhoina mahakpu asumna thadoklabadi mi khudingna mahakpu thajakhragani madu oirabadi Rome-gi misingna laktuna eikhoigi Mapu Sanglen amadi eikhoigi phurup asi loukhragani.”
49 A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,
Makhoigi maraktagi Caiaphas kouba chahi adugi Purohitlen oiba mahakna hairak-i, “Nakhoi karisu khangde!
50 Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.
Phurup apumba amabu pummang mangbagi mahutta mi amana miyamgidamak sibibana nakhoigidamak henna phei haibasi nakhoi khangdabra?”
51 A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;
Masi mahakna masagi aningbadagi haiba natte adubu mahakna chahi adugi Purohitlen ama oina Jihudi phurupkidamak Jisuna sibigani haina Tengban Mapugi wa phongdokpani,
52 A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.
madu Jihudi phurup khaktagi nattana chaithoktuna leiriba Tengban Mapugi machasingbu khomjinduna amata oihannanabani.
53 Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.
Numit adudagi Jihudigi luchingbasingna Jisubu hatnanaba thourang touba houre.
54 A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.
Maram aduna Jisuna Jihudisinggi marakta phongna chattre. Madugi mahutta lamjao lamhangda manakta leiba Ephraim kouba khun amada chatlammi aduga mapham aduda mahakki tung-inbasingga loinana leirammi.
55 A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.
Jihudisinggi oiba Lanthokpibagi Chakkhangba adugi matam naksillaklabada, lam adugi miyamna Chakkhangba adugi mang-oinana laininggi oiba sengdoknabagidamak Jerusalem-da chatlammi.
56 I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?
Makhoina Jisubu thirammi aduga makhoina Ningnasangda lepna lepna makhoi masel amaga amaga hangnarak-i, “Nakhoi kari khalli? Mahaksibu Chakkhangba asida lakloidra?”
57 A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.
Athoiba purohitsing amadi pharisee-singna Jisubu phananabagidamak, kanagumbana Jisubu kadaida leibage haiba khanglabadi mahakna pao pirakkadabani haina yathang pirammi.
