Jana 11
1 A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.
Now a certain [man] was sick, [named] Lazarus, of Bethany, the town of Mary and her sister Martha.
2 (A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)
(It was [that] Mary who anointed the Lord with ointment, and wiped his feet with her hair, whose brother Lazarus was sick.)
3 Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.
Therefore his sisters sent to him, saying, Lord, behold, he whom thou lovest is sick.
4 A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.
When Jesus heard [that], he said, This sickness is not to death, but for the glory of God, that the Son of God may be glorified by it.
5 A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.
Now Jesus loved Martha, and her sister, and Lazarus.
6 A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.
When therefore he had heard that he was sick, he abode two days still in the same place where he was.
7 Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.
Then after that he saith to [his] disciples, Let us ho into Judea again.
8 Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?
[His] disciples say to him, Master, the Jews of late sought to stone thee; and goest thou thither again?
9 Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.
Jesus answered, Are there not twelve hours in the day? If any man walketh in the day, he stumbleth not, because he seeth the light of this world.
10 A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
But if a man walketh in the night, he stumbleth, because there is no light in him.
11 To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.
These things he said: and after that he saith to them, Our friend Lazarus sleepeth; but I go that I may awake him out of sleep.
12 Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.
Then said his disciples, Lord, if he sleepeth he will do well.
13 Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
Now Jesus spoke of his death: but they thought that he had spoken of taking rest in sleep.
14 Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.
Then said Jesus to them plainly, Lazarus is dead.
15 I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.
And I am glad for your sakes that I was not there, to the intent ye may believe; nevertheless, let us go to him.
16 Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
Then said Thomas, who is called Didymus, to his fellow-disciples, Let us also go, that we may die with him.
17 Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.
Then when Jesus came, he found that he had lain in the grave four days already.
18 (A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)
(Now Bethany was nigh to Jerusalem, about fifteen furlongs distant.)
19 A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.
And many of the Jews came to Martha and Mary, to comfort them concerning their brother.
20 Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.
Then Martha, as soon as she heard that Jesus was coming, went and met him: but Mary sat in the house.
21 I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Then said Martha to Jesus, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
22 Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.
But I know that even now, whatever thou wilt ask of God, God will give [it] thee.
23 Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.
Jesus saith to her, Thy brother shall rise again.
24 Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzień.
Martha saith to him, I know that he will rise again in the resurrection at the last day.
25 I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.
Jesus said to her, I am the resurrection, and the life: he that believeth in me, though he were dead, yet shall he live:
And whoever liveth, and believeth in me, shall never die. Believest thou this? (aiōn g165)
27 Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
She saith to him, Yes, Lord, I believe that thou art the Christ, the Son of God, who was to come into the world.
28 A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.
And when she had so said, she went and called Mary her sister secretly, saying, The Master is come, and calleth for thee.
29 Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.
As soon as she heard [that], she arose quickly, and came to him.
30 (A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)
Now Jesus had not yet come into the town, but was in that place where Martha met him.
31 Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.
The Jews then who were with her in the house, and comforted her, when they saw Mary that she rose hastily, and went out, followed her, saying, She goeth to the grave to weep there.
32 Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
Then when Mary had come where Jesus was, and saw him, she fell down at his feet, saying to him, Lord, if thou hadst been here, my brother had not died.
33 Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,
When Jesus therefore saw her weeping, and the Jews also weeping who came with her, he groaned in the spirit, and was troubled;
34 I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.
And said, Where have ye laid him? They say to him, Lord, come and see.
35 I zapłakał Jezus.
Jesus wept.
36 Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.
Then said the Jews, Behold how he loved him!
37 A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?
And some of them said, Could not this man, who opened the eyes of the blind, have caused that even this man should not have died?
38 Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamień był położony na niej.
Jesus therefore again groaning in himself, cometh to the grave. It was a cave, and a stone lay upon it.
39 I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamień. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.
Jesus said, Take ye away the stone. Martha, the sister of him that was dead, saith to him, Lord, by this time his body is offensive: for he hath been [dead] four days.
40 Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?
Jesus saith to her, Said I not to thee, that if thou wouldest believe, thou shouldest see the glory of God?
41 Odjęli tedy kamień, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.
Then they took away the stone [from the place] where the dead was laid. And Jesus lifted up [his] eyes, and said, Father, I thank thee that thou hast heard me:
42 A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
And I knew that thou hearest me always: but because of the people who stand by, I said [it], that they may believe that thou hast sent me.
43 A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!
And when he had thus spoken, he cried with a loud voice, Lazarus, come forth.
44 I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.
And he that was dead came forth, bound hand and foot with grave-clothes: and his face was bound about with a napkin. Jesus saith to them, Loose him, and let him go.
45 Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.
Then many of the Jews who came to Mary, and had seen the things which Jesus did, believed on him.
46 Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.
But some of them went to the Pharisees, and told them what things Jesus had done.
47 Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.
Then the chief priests and the Pharisees convened a council, and said, What do we? for this man performeth many miracles.
48 A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.
If we let him thus alone, all [men] will believe on him: and the Romans will come, and take away both our place and nation.
49 A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,
And one of them, [named] Caiaphas, being the high priest that same year, said to them, Ye know nothing at all,
50 Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.
Nor consider that it is expedient for us, that one man should die for the people, and that the whole nation perish not.
51 A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;
And this he spoke not of himself: but being high priest that year, he prophesied that Jesus should die for that nation;
52 A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.
And not for that nation only, but that also he should assemble in one the children of God that were scattered abroad.
53 Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.
Then from that day forth they took counsel together to put him to death.
54 A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.
Jesus therefore walked no more openly among the Jews; but went thence to a country near to the wilderness, into a city called Ephraim, and there continued with his disciples.
55 A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.
And the Jews' passover was nigh at hand: and many went out of the country to Jerusalem before the passover, to purify themselves.
56 I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?
Then they sought for Jesus, and spoke among themselves, as they stood in the temple, What think ye, that he will not come to the feast?
57 A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.
Now both the chief priests and the Pharisees had given a commandment, that, if any man knew where he was, he should show [it], that they might take him.
