Jana 11
1 A był niektóry chory Łazarz z Betanii, z miasteczka Maryi i Marty, siostry jej.
मरियम ते तैसेरी बेइन मार्थारे ड्लव्वें बैतनिय्याह मां लाज़र नव्वेंरो अक मैन्हु थियो
2 (A to była ona Maryja, która pomazała Pana maścią, i ucierała nogi jego włosami swojemi, której brat Łazarz chorował.)
ई तैए मरियम थी ज़ैसां बादे मां प्रभु पुड़ इत्र छ़ेडतां अपने बालन सेइं तैसेरे पाव पूंछ़ोरे थी, एसेरो ढ्ला लाज़र बिमार थियो।
3 Posłały tedy siostry do niego, mówiąc: Panie! oto ten, którego miłujesz, choruje.
तैखन तैसेरी बेइने यीशु कां अक बिस्तार भेज़ो, “हे प्रभु, ज़ैस सेइं तू प्यार केरतस तै बिमारे।”
4 A usłyszawszy to Jezus, rzekł: Ta choroba nie jest na śmierć, ale dla chwały Bożej, aby był uwielbiony Syn Boży przez nią.
ज़ैखन यीशुए एन शुनू त ज़ोवं, “ए बिमारी मरनेरे लेइ नईं बल्के परमेशरेरी महिमारे लेइ आए, ताके तैसेरे ज़िरिये परमेशरेरे मट्ठेरी महिमा भोए।”
5 A Jezus umiłował Martę i siostrę jej, i Łazarza.
यीशु मार्था ते तैसेरी बेइन मरियम ते लाज़रे सेइं प्यार केरतो थियूं।
6 A gdy usłyszał, iż choruje, tedy został przez dwa dni na onemże miejscu, gdzie był.
ज़ैखन यीशुए शुनू कि, लाज़र बिमारे, पन फिर भी दूई दिहाड़े तैड़ी बिश्शो ज़ैड़ी तै थियो।
7 Lecz potem rzekł do uczniów swoich: Idźmy zasię do Judzkiej ziemi.
दूई दिहैड़ना बाद यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एज्जा, अस फिरी यहूदिया इलाके मां गाम।”
8 Rzekli mu uczniowie: Mistrzu! teraz szukali Żydowie, jakoby cię ukamionowali, a zasię tam idziesz?
चेले ज़ोने लगे, “हे गुरू, थोड़े च़िर पेइले यहूदी लीडर तीं घोड़ेईं बाते थिये, ते तू फिरी तैड़ी गानू चातस?”
9 Odpowiedział Jezus: Azaż nie dwanaście jest godzin dnia? Jeźli kto chodzi we dnie, nie obrazi się; bo widzi światłość tego świata.
यीशुए जुवाब दित्तो, “कुन दिहैड़ी मां 12 घंटे न भोन? ज़ै दीसां च़लते तैस ठोकर न लगे, एल्हेरेलेइ कि तै दुनियारी लोई मां च़ेलि सकते।
10 A jeźli kto chodzi w nocy, obrazi się; bo w nim światła nie masz.
पन अगर तै राती च़लते त आंधरे मां तैस ठोकर लगचे, किजोकि तैस कां लौ नईं।”
11 To powiedziawszy, potem rzekł do nich: Łazarz, przyjaciel nasz, śpi; ale idę, abym go ze snu obudził.
तैनी एना गल्लां ज़ोई, ते अपने चेलन सेइं ज़ोने लगो, “इश्शो दोस्त लाज़र झ़़ुलोरोए पन अवं तैस बीझांने च़लोरोईं।”
12 Tedy rzekli uczniowie jego: Panie! jeźliże śpi, będzie zdrów.
तैसेरे चेले ज़ोने लगे, “हे प्रभु अगर तै झ़़ुलोरोए त तै बीझ़ेलो।”
13 Ale Jezus mówił o śmierci jego; lecz oni mniemali, iż o zaśnięciu snem mówił.
यीशुए लाज़रेरे मरनेरे बारे मां ज़ोरू थियूं, पन तैसेरे चेलेईं बुझ़ू कि तैसेरो मतलब निड्लारे बारे मां झ़़ुलोरोए, पन अवं तैस बीझ़ाने च़लोरोईं।
14 Tedy im rzekł Jezus jawnie: Łazarz umarł.
तैखन यीशुए रोड़ेच़ारे ज़ोवं, “लाज़र मेरि जेवरोए।
15 I raduję się dla was, (abyście wierzyli), żem tam nie był; ale pójdziemy do niego.
अवं खुश आई कि तुश्शे लेइ फैइदोए, कि अवं तैड़ी न थियो ज़ैस सेइं विश्वास केरथ। हुनी एज्जा अस तैड़ी गाम।”
16 Rzekł zatem Tomasz, którego zwano Dydymus, spółuczniom: Pójdźmy i my, abyśmy z nim pomarli.
तैखन थोमा ज़ैस जो दिदुमुस ज़ोतन, होरि चेलन सेइं ज़ोने लगो, “एज्जा, अस भी तैस सेइं साथी मरनेरे लेइ गाम।”
17 Przyszedłszy tedy Jezus, znalazł go już cztery dni w grobie leżącego.
ज़ैखन यीशुए बैतनिय्याह ड्लव्वें मां पुज़्ज़ो त तैस पतो लगो, कि लाज़र दब्बोरे च़ेव्रे दिहाड़े भोरेन
18 (A była Betania blisko Jeruzalemu, jakoby na piętnaście stajan.)
बैतनिय्याह यरूशलेम नगरेरां कोई ट्लाई किलोमीटर दूर थियूं।
19 A przyszło było wiele Żydów do Marty i Maryi, aby je cieszyli po bracie ich.
बड़े यहूदी लोक मार्था ते मरियमी कां तैन केरे ढ्ला लाज़रेरे मरनेरां पत्ती तैना तसल्ली देने ओरे थिये।
20 Marta tedy, gdy usłyszała, że Jezus idzie, bieżała przeciwko niemu; ale Maryja w domu siedziała.
ज़ैखन मार्था शुनू कि यीशु ओरोए तै तैस सेइं मिलनेरे लेइ बेइर निस्सी, पन मरियम बेइर न निस्सी।
21 I rzekła Marta do Jezusa: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
मार्था यीशुए सेइं ज़ोने लगी, “हे प्रभु, अगर तू इड़ी भोथो त मेरो ढ्ला न थियो मरनो।
22 Ale i teraz wiem, że o cokolwiek byś prosił Boga, da ci to Bóg.
पन अवं ज़ानती, हुनी ज़ैन किछ तू परमेशरे करां मगेलो, ते परमेशर तीं देलो।”
23 Rzekł jej Jezus: Wstanieć brat twój.
यीशुए तैस ज़ोवं, “तेरो ढ्ला ज़ींतो भोइ गानोए।”
24 Rzekła mu Marta: Wiem, iż wstanie przy zmartwychwstaniu w on ostateczny dzień.
मार्था तैस सेइं ज़ोवं, “अवं ज़ानती तै आदालतरे दिहाड़े ज़ेइस सारे लोक ज़ींते भोनेन, तेइस तै भी ज़ींतो भोइ गानोए।”
25 I rzekł jej Jezus: Jam jest zmartwychwstanie i żywot; kto w mię wierzy, choćby też umarł, żyć będzie.
यीशुए तैस ज़ोवं, “मैनन् मुड़दन मरां ज़ींते केरनेबालो अव्वें आईं। ज़ै मीं पुड़ विश्वास केरते तै मरनेरां बाद भी ज़ींतो रालो।
ते ज़ै कोई ज़ींतोए, ते मीं पुड़ विश्वास केरते, तै कधे न मरेलो, कुन तू इस पुड़ विश्वास केरचस?” (aiōn g165)
27 Rzekła mu: I owszem Panie! Jam uwierzyła, żeś ty jest Chrystus, Syn Boży, który miał przyjść na świat.
मार्था जुवाब दित्तो, “हाँ प्रभु, मेरो विश्वास तीं पुड़े, कि तू परमेशरेरू मट्ठू मसीह ज़ैन दुनियाई मां एजनेबालू थियूं।”
28 A to rzekłszy szła i potajemnie zawołała Maryję, siostrę swoję, mówiąc: jest tu nauczyciel, i woła cię.
ज़ैखन तैसां ए गल ज़ोई त तै वापस च़ली जेई, ते अपनि बेइन मरियम कनारे कुजेइतां ज़ोने लगी, “गुरू जी ओरेन ते तीं कुजाने लगोरेन।”
29 Ona skoro usłyszała, wnet wstała i szła do niego.
तै एन शुन्तां लूशी उट्ठतां यीशु सेइं मिलने च़ली आई।
30 (A Jezus jeszcze był nie przyszedł do miasteczka, ale był na temże miejscu, gdzie Marta była wyszła przeciwko niemu.)
यीशु हेजू ड्लव्वें मां न थियो पुज़ोरो, पन तै तैड़ी थियो ज़ैड़ी मार्था तैस सेइं मिलोरी थी।
31 Żydowie tedy, którzy z nią byli w domu, a cieszyli ją, ujrzawszy Maryję, iż prędko wstała i wyszła, szli za nią, mówiąc: Idzie do grobu, aby tam płakała.
तैखन तैना यहूदी लोक ज़ैना मरियमी तस्सली देने ओरे थिये मरियम लूशी खड़ी उट्ठतां बेइर जेई, त तैना भी तैस पत्ती बेइर जे, कि भोइ सकते ए लेरां देने कब्री पुड़ च़लोरिए।
32 Ale Maryja, gdy tam przyszła, gdzie był Jezus, ujrzawszy go, przypadła do nóg jego i rzekła: Panie! byś tu był, nie umarłby był brat mój.
ज़ैखन मरियम तैस ठारी पुज़ी ज़ैड़ी यीशु थियो त तैस लेइतां तै तैसेरे पवन पुड़ बिछ़ड़ी जेई ते ज़ोने लगी, “हे प्रभु अगर तू इड़ी भोथो त मेरो ढ्ला न थियो मरनो।”
33 Jezus tedy, gdy ją ujrzał płaczącą, i Żydy, którzy byli z nią przyszli, płaczące, rozrzewnił się w duchu i zafrasował się,
ज़ैखन यीशुए तै ते तैस सेइं साथी एजनेबाले यहूदी लोक लेरां देते लाए, तै आत्माई मां उदास भोइतां बड़ो दुःखी भोव।
34 I rzekł: Gdzieście go położyli? Rzekli mu: Panie! pójdź, a oglądaj.
ते पुच़्छ़ू, “तुसेईं लाज़र कोड़ि रख्खोरोए?” तैना ज़ोने लगे, “हे प्रभु, असन सेइं साथी एइते एप्पू हेर।”
35 I zapłakał Jezus.
यीशु लेरां देने लगो।
36 Tedy rzekli Żydowie: Wej! jakoć go miłował.
तैखन यहूदी लोक ज़ोने लगे, “हेरा, ए लाज़रे सेइं केत्रो प्यार केरतो थियो।”
37 A niektórzy z nich mówili: Nie mógłże ten, który otworzył oczy ślepego, uczynić, żeby ten był nie umarł?
पन तैन मरां किछ ज़ोने लगे, “कुन ज़ैनी कानेरी एछ़्छ़न लौ दित्ती, इन भी न केरि बट्टू, कि ए मैन्हु न मरेथो?”
38 Ale Jezus zasię rozrzewniwszy się sam w sobie, przyszedł do grobu; a była jaskinia, a kamień był położony na niej.
यीशु दुखी दिले सेइं कब्री कां अव, तै अक कुढ थी, ज़ैस पुड़ अक घोड़ छ़डोरो थियो।
39 I rzekł Jezus: Odejmijcie ten kamień. Rzekła mu Marta, siostra onego umarłego: Panie! jużci cuchnie; bo już cztery dni w grobie.
यीशु ज़ोने लगो, “घोड़ खड़ो केरा।” मार्था ज़ै लाज़री बेइन थी तै ज़ोने लगी, “हे प्रभु एस मरां त मुशक लोरीए एजने, किजोकि एस च़ेव्रे दिहाड़े मर्रे भोरेन।”
40 Powiedział jej Jezus: Azażem ci nie rzekł, iż jeźli uwierzysz, oglądasz chwałę Bożą?
यीशुए तैस सेइं ज़ोवं, किजोकि, “मीं तुसन न थियूं ज़ोरू कि अगर तेरो विश्वास भोलो, त तू परमेशरेरी महिमा हेरेली।”
41 Odjęli tedy kamień, gdzie był umarły położony. A Jezus podniósłszy oczy swe w górę, rzekł: Ojcze! dziękuję tobie, żeś mię wysłuchał.
तैखन तैनेईं तै घोड़ घिसाव, ते यीशुए उबरे तेकतां ज़ोने लगो, “हे बाजी, अवं तेरू शुक्र केरतां कि तीं मेरी शुनी।
42 A jamci wiedział, że mię zawsze wysłuchiwasz; alem to rzekł dla ludu wokoło stojącego, aby wierzyli, żeś ty mię posłał.
अवं ज़ानतो थियो, कि तू मेरी प्रार्थना शुन्तस पन अवं एन लोकां केरे लेइ ज़ैना च़ेव्रे पासन खेड़ोरेन एन ज़ोरू थियूं कि एना भी विश्वास केरन, कि तीं अवं भेज़ोरोईं।”
43 A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam!
एन ज़ोनेरां पत्ती यीशुए ज़ोरे सेइं ज़ोवं, “लाज़र बेइर निस!”
44 I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie.
ते तै मुओरो लाज़र बेइर निस्सो ज़ेसेरे हथ पाव कफने सेइं बंधोरे थिये ते दोग्गे अक कपड़ो बंधोरो थियो। यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “एस खोल्ला ते एस गाने देथ।”
45 Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń.
बड़े यहूदी लोक ज़ैना मरियम सेइं मिलने ओरे थिये। ते तैसेरां इन्ना कम्मां हेरतां तैस पुड़ विश्वास कियो।
46 Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus.
पन तैन मरां किछेईं फरीसन कां गेइतां सब शुनावं ज़ैना यीशुए कियेरू थियूं।
47 Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni.
एस पुड़ प्रधान याजकन ते फरीसी लोक महासभारे लोक अकोट्ठे किये ते ज़ोने लगे, “अस कुन केरम? ए मैन्हु त इड़ी बड़े चमत्कार लोरोए केरने।
48 A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud.
अगर अस एस हुन्ना न रोकमेले त सारे लोक तैस पुड़ विश्वास केरेले, कि ए मसीह आए, ते फिरी रोमेइं इड़ी एइतां इश्शे मन्दरे ते इश्शी कौमी दुइने नाश केरेले।”
49 A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie,
तैखन तैन केरे टोली मरां अक ज़ेसेरू नवं कैफा थियूं, ज़ै तैस साल मन्दरेरो महायाजक थियो ज़ोने लगो, “तुस लोक किछ न ज़ांनाथ,
50 Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął.
तुसन इन न समझ़थ कि, तुश्शे लेइ रोड़ूए, इश्शे लोकां केरे लेइ अक मैन्हु मरे, न कि इश्शे सारे लोक।”
51 A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród;
ए गल तैनी अपने आपे सेइं न थी ज़ोरी, पन तैस साल महायाजक भोइतां भविष्यद्वाणी, कि यीशु इस्रएलेरे सारे लोकां केरे लेइ अपनि जान देलो।
52 A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził.
तै सिर्फ इस्रएलेरे लोकां केरे लेइ नईं, पन एल्हेरेलेइ भी कि ज़ैना परमेशरे बच्चे तितर-बितर भोरेन तैन अकोट्ठे केरतां अक बनाए।
53 Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.
बस्सा, यहूदी लीडरेईं तैस दिहाड़ेरे बाद यीशु मारेरो इरादो कियो।
54 A Jezus już nie chodził jawnie między Żydami, ale stamtąd odszedł do krainy, która jest blisko puszczy, do miasta, które zowią Efraim, i tamże mieszkał z uczniami swoimi.
एल्हेरेलेइ यीशुए तैस वक्ते करां यहूदन मां बांदे मां न फिरो, पन जंगलेरे नेड़े एप्रैम नगरे मां जेव, ते अपने चेलन सेइं साथी तैड़ी राने लगो।
55 A była blisko wielkanoc żydowska, a wiele ich szło do Jeruzalemu z onej krainy przed wielkanocą, aby się oczyścili.
तेइस यहूदी केरू फ़सह तिहार नेड़े अव, ते बड़े लोक आसेपासेरे इलाकन मरां यरूशलेम नगरे मांजो च़ले जे, ताके अपनो आप शुद्ध केरन।
56 I szukali Jezusa, i mówili jedni do drugich, w kościele stojąc: Co się wam zda, że nie przyszedł na święto?
तैना यीशु तोपते थिये तेइस तैना मन्दरे मां अकोट्ठे भोए, ते एक्की होरि सेइं ज़ोने लगे, “तुस कुन समझ़तथ? कोई पत्तोए कुन तै इड़ी फ़सह तिहारे मां एज्जेलो कि नईं?”
57 A przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie wydali byli rozkazanie: Jeźliby się kto dowiedział, gdzie by był, żeby oznajmił, aby go pojmali.
ते प्रधान याजकेईं ते फरीसी लोकेईं हुक्म दित्तोरो थियो कि अगर केन्ची पतो लगे कि यीशु कोड़ि आए त ज़ोथ दे ताके असां तैस गिरफ्तार केरम।
