Jana 1
1 Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.
Aphutna taka han chong alei oma; ma chong ha Pathien kôm aoma, Chong ha ke Pathien ani.
2 To było na początku u Boga.
Aphutna tak renga han chong hah Pathien kôm ke aom ani.
3 Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
Neinunngei murdi Pathien sin riempet an nia, ama sin loi neinun inkhat luo omak.
4 W niem był żywot, a żywot był oną światłością ludzką.
Ma Chong ha ke ringna bulpui ani, male ma ringna hah munisi ngei minvârpu ani.
5 A ta światłość w ciemnościach świeci, ale ciemności jej nie ogarnęły.
Ma vâr han ijîng a êlminvâra, ijîng han lei khap thei mak.
6 Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan.
Pathien'n a thangtheipu inkhat a juong tîra, a riming chu John ani,
7 Ten przyszedł na świadectwo, aby świadczył o tej światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli.
ha mi han vâr thurchi mingei min riet ranga juong ani, ama sikin mitinin an iem theina rangin.
8 Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o tej światłości.
Ama hah vâr chu nimaka; vâr thurchi mingei min riet ranga juong ani.
9 Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
Mahi vâr diktak chu ani; rammuola a juonga mingei murdi minvârpu hi.
10 Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest; ale go świat nie poznał.
Chong hah rammuola aoma, male Pathien'n Chong mangin rammuol ha sin khomsenla, rammuolin lei riet thei maka.
11 Do swej własności przyszedł, ale go właśni jego nie przyjęli.
A mingei nanâk kôm a juonga, aniatachu a mingeiin lei modôm mak ngei.
12 Lecz którzykolwiek go przyjęli, dał im tę moc, aby się stali synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w imię jego.
Hankhoma ama modôm ngei kai le ama iem ngei chu Pathien nâi nina a pêk ngei zoi.
13 Którzy nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga narodzeni są.
Ha mingei hah chu thisena inzir nimak ngeia, taksa nuomlama ânzir khom nimak ngeia, munisi ngei pa nuomlama ânzir khom ni uol mak ngei; Pathien ha kêng an Pa ani.
14 A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.
Hanchu, Chong hah munisi juong changin, moroina le chongtaka sipin ei lâia a juong om zoi. A roiinpuina ei mua, Pathien Nâikhât roiinpuina a man hah.
15 Jan świadczył o nim, i wołał, mówiąc: Tenci był, o którymem powiadał: Który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię; bo pierwej był niż ja.
John'n a chungroi a misîra, ân ieka, Hi mi thurchi hih ki misîr ani, “Ku nûka juong rangpu hi keima nêka lien uol ani, kên zir mâna a lei om sai ani sikin,” a tia.
16 A z pełności jego myśmy wszyscy wzięli i łaskę za łaskę.
A lungkham satvurna akipin ei rêngin ei changa, moroina chunga moroi nôkna.
17 Albowiem zakon przez Mojżesza jest dany, a łaska i prawda przez Jezusa Chrystusa stała się.
Pathien'n Balam chongpêk Moses a pêka, aniatachu moroina le chongtak chu Jisua Khrista sikin ahong om ani.
18 Boga nikt nigdy nie widział: on jednorodzony syn, który jest w łonie ojcowskiem, ten nam opowiedział.
Tutên Pathien la mu mak ngeia. A Nâikhât vai, Pathien ân angpui le Pa tienga om ngêt han, a thurchi a min riet zoi.
19 A toć jest świadectwo Janowe, gdy posłali Żydzi z Jeruzalemu kapłany i Lewity, aby go pytali: Ty ktoś jest?
Jerusalema Juda rachamneipungei han, “John, hah tumo ani?” ti rekel rangin ochaingei le Levi richisuonpârngei an tîra.
20 I wyznał, a nie zaprzał, a wyznał, żem ja nie jest Chrystus.
John'n ânthârtakin, “Messiah chu ni mu-ung” a lei tipe ngeia.
21 I pytali go: Cóżeś tedy? Elijasześ ty? A on rzekł: Nie jestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie jestem.
“Nônte, Tumo ni ni? Elijah mo ni ni?” tiin an rekela. “Ni mu-ung,” tiin a thuon ngeia. “Dêipu mo ni ni?” tiin an rekela. “Ni mu-ung,” tiin a thuona.
22 Rzekli mu tedy: Któżeś jest, żebyśmy odpowiedź dali tym, którzy nas posłali? Cóż wżdy powiadasz o sobie?
“Nônte tumo ni ni? mi hongtîr ngei chong kin mele theina rangin mi ril roh. Nu thurchi hi i angin mo ni ti?” an tia.
23 Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Pańską, jako powiedział Izajasz prorok.
John'n dêipu Isaiah chong mangin a thuona: “Keima hi ramchâra mi inkhat tânghâipu ha ki ni: Pumapa lônna rang lampui mintûn roi!”
24 A ci, którzy byli posłani, byli z Faryzeuszów.
Ma thangtheipungei, Phariseengei hongtîr ngei han John an rekel nôka,
25 I pytali go i rzekli mu: Czemuż tedy chrzcisz, jeźliżeś ty nie jest Chrystus, ani Elijasz, ani prorok?
hanchu “Messiah ni ni noa, Elijah mo, Dêipu mo luo ni ni nônte ithomo mi na baptis ngâia?” tiin an rekela.
26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Jać chrzczę wodą; ale w pośrodku was stoi, którego wy nie znacie.
John'n a thuona, “Keiman chu tui leh ka baptis'a, hannirese nin lâia hin nin riet loi mi inkhat ânding chiena.
27 Tenci jest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ja nie jest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia jego.
Ama hah ku nûka a juong rang ania, kei chu a kekokrûi sût rang luon inhoi mu-ung,” a tia.
28 To się stało w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.
Mangei hah Bethany khuo nisuo tieng Jordan tuidung râla, John'n a baptisna ngâi muna atung ani.
29 A nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
Anangtûka chu John'n Jisua a kôm hongin a mua male, “En ta u, Pathien Belrite rammuol sietna pêl rangpu soh,” a tia.
30 Tenci jest, o którymem powiadał, że idzie za mną mąż, który mię uprzedził; bo pierwej był niż ja.
Hi mi chungroi hih ani, “Mi ku nûka a juong a oma, aniatachu keima nêka lien uol ani, keima kên zir mâna a omsai ani sikin, ki ti hah.
31 A jam go nie znał; ale aby był objawiony Izraelowi, dlategom ja przyszedł, chrzcząc wodą.
Tumo ani rang riet mu-ung, nikhomsenla, Israel mingei min riet rangin tuia baptis rangin ku juong ani.”
32 I świadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego jako gołębicę z nieba, i został na nim.
Male John'n hi thurchi hih a misîra: “Ratha hah invân renga juong chumin vasu angin a chunga a juong chum ku mu.
33 A jam go nie znał; ale który mię posłał chrzcić wodą, ten mi rzekł: Na kogo byś ujrzał Ducha zstępującego i zostającego na nim, tenci jest, który chrzci Duchem Świętym.
Atûntena keiman chu la riet thei mu-ung, nikhomrese tuia mi baptis ranga mi tîrpu Pathien'n, Ratha hah invân renga juong chumin mi inkhat chunga chuongin mini mûng na ta; ama hih Ratha Inthienga leh mi baptis rangpu ha ani.”
34 A jam widział i świadczył, że ten jest Syn Boży.
John'n, “Ama hah ku mu zoi, Nangni ki ril, ama hah Pathien Nâipasal ani,” a tia.
35 Nazajutrz zasię stał Jan i dwaj z uczniów jego.
Anangtûka chu mahan John ha a ruoisi inik ngei lehan ânding nôka,
36 A ujrzawszy Jezusa chodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.
Jisua lôn lâitak a mu lehan. “En ta u, Pathien Belrite soh!” a tia.
37 I słyszeli go oni dwaj uczniowie mówiącego, i szli za Jezusem.
Ma ruoisi inik ngei han a thurchi misîr an rieta Jisua leh an se kelena.
38 A obróciwszy się Jezus i ujrzawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi! (co się wykłada: Mistrzu), gdzie mieszkasz?
Jisua ân heia, an hongjûi a mûn chu an kôm, “Khoimo nin rok?” a tipe ngeia. Anni han, “Rabbi, khonmo no om ngâi,” tiin an thuona. (Rabbi ti chu “Minchupu” tina ani).
39 Rzekł im: Pójdźcie, a oglądajcie. I szli i widzieli, gdzie mieszkał, a zostali przy nim onego dnia; bo było około dziesiątej godziny.
Ama han, “Hong ungla en roi,” tiin a thuona. (ma zora ha chonûktieng dâr minli inring dôr ani.) Masuole chu an jûia a omna an mua, male mani sûna zora kai chu ama leh an mang minhek zoi.
40 A był Andrzej, brat Szymona Piotra, jeden z onych dwóch, którzy to słyszeli od Jana, i szli byli za nim.
An lâia inkhat ha chu Andrew, Simon Peter lâibungpa ani.
41 Ten najpierw znalazł Szymona, brata swego własnego, i rzekł mu: Znaleźliśmy Mesyjasza, co się wykłada Chrystus.
Ama han a upa Simon a mu kelena a kôm, “Messiah hah kin mu zoi,” a tia. (hi chongbâi aomtie chu “Khrista” tina ani.)
42 I przywiódł go do Jezusa. A wejrzawszy nań Jezus, rzekł: Tyś jest Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.
Hanchu ama'n Simon hah Jisua kôm a tuonga. Jisua'n Simon hah a lei ena, “Ni riming chu Simon, John nâipasal ni ni, hannirese Kephas, tiin nang koi an ti zoi,” a tia. (Ma hih Peter tina leh munkhat ania, aomtie chu “lungpui” tina ani.)
43 A nazajutrz chciał Jezus wynijść do Galilei, i znalazł Filipa i rzekł mu: Pójdź za mną.
Anangtûka chu Jisua Galileea se rangin a masata, Philip a mua, “Ni jûi roh a tipea!”
44 A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzejowego i Piotrowego.
(Philip ha Andrew le Peter omna khopui Bethsaida mi ani.)
45 Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: Znaleźliśmy onego, o którym pisał Mojżesz w zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefowego, z Nazaretu.
Philip han Nathanael a mua a kôm, “A thurchi Moses'n Balam lekhabua a lei miziek le dêipungei khomin an miziek Joseph nâipasal Nazareth Jisua hah kin mu zoi,” tiin a rila.
46 I rzekł mu Natanael: Możesz z Nazaretu być co dobrego? Rzekł mu Filip: Pójdź, a oglądaj!
Nathanael'n a kôm, “Nazareth taka neinun sa asuok thei mini?” tiin a rekela. Philip'n a kôm, “Hongin la, en roh,” tiin a thuona.
47 Ujrzawszy tedy Jezus Natanaela idącego do siebie, rzekł o nim: Oto prawdziwie Izraelczyk, w którym nie masz zdrady.
Jisua'n Nathanael a kôma hong a mua, a chungroi a misîra, “Ama hi Israel mi diktak; dikloina reng dôn loi ani!” a tia.
48 Rzekł mu Natanael: Skądże mię znasz? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Pierwej niż cię Filip zawołał, gdyś był pod figowem drzewem, widziałem cię.
Nathanael'n, “Kho angin mo mi ni riet?” tiin a rekela. Jisua'n a kôm, “Philip'n nang a koi mân theichang kung nuoia no om lâihan nang ku mu zoi,” tiin a thuona.
49 Odpowiedział Natanael i rzekł mu: Mistrzu! tyś jest on Syn Boży, tyś jest on król Izraelski.
Nathanael'n a kôm, “Minchupu,” “Pathien Nâipasal ni ni! Israelngei Rêngpa ni ni!” tiin a thuona.
50 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Iżem ci powiedział: Widziałem cię pod figowem drzewem, wierzysz; większe rzeczy nad te ujrzysz.
Jisua'n a tia, “Theichang kung nuoia no om lâia nang ku mu kêng ani zoi nang ki ti sikin ni iem mini? Hi nêka neinun roiinpui uol ok la mûng ni tih!” a tipea.
51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Od tego czasu ujrzycie niebo otworzone i Anioły Boże wstępujące i zstępujące na Syna człowieczego.
Male Jisua'n an kôm, “Chongtak nangni ki ril: invân ajuon onga, Miriem Nâipasal chunga vântîrtonngei an juong chum le an kal, la mûng nin tih,” a tia.
