< Jana 1 >

1 Na początku było Słowo, a ono Słowo było u Boga, a Bogiem było ono Słowo.
Meet liki orekla faclu, Kas el nuna oasr yurin God, ac el oapana God.
2 To było na początku u Boga.
Kas se inge el oasr yurin God meet liki mutaweyen faclu.
3 Wszystkie rzeczy przez nie się stały, a bez niego nic się nie stało, co się stało.
God El orala ma nukewa kacl. Wangin kutena ma orekla saya, fin tia ke Kas.
4 W niem był żywot, a żywot był oną światłością ludzką.
Moul uh tuku liki Kas, ac moul se inge pa ase kalem nu sin mwet uh.
5 A ta światłość w ciemnościach świeci, ale ciemności jej nie ogarnęły.
Kalem el tolak in lohsr, ac lohsr uh kofla konela.
6 Był człowiek posłany od Boga, któremu imię było Jan.
God El supwama mwet fahkak se lal, pangpang John,
7 Ten przyszedł na świadectwo, aby świadczył o tej światłości, aby przezeń wszyscy uwierzyli.
su tuku in fahkak nu sin mwet uh ke kalem sac, tuh mwet nukewa in lohng mwe fahk se inge ac lulalfongi.
8 Nie byłci on tą światłością, ale przyszedł, aby świadczył o tej światłości.
Tia el pa kalem sac, a el tuku in fahkak ke kalem sac.
9 Tenci był tą prawdziwą światłością, która oświeca każdego człowieka, przychodzącego na świat.
Pa inge kalem na pwaye — kalem se ma tuku nu faclu ac tolak mwet nukewa.
10 Na świecie był, a świat przezeń uczyniony jest; ale go świat nie poznał.
Kas el nuna oasr faclu, ac God El nwe orala faclu kacl, a faclu tiana akilenul.
11 Do swej własności przyszedł, ale go właśni jego nie przyjęli.
El tuku nu yen sel sifacna, a mwet lal sifacna tia eisal.
12 Lecz którzykolwiek go przyjęli, dał im tę moc, aby się stali synami Bożymi, to jest tym, którzy wierzą w imię jego.
Tusruktu, oasr kutu sin mwet uh eisal ac lulalfongi in el; ke ma inge el oru tuh elos in ku in ekla tulik nutin God.
13 Którzy nie z krwi, ani z woli ciała, ani z woli męża, ale z Boga narodzeni są.
Elos tia ekla tulik nutin God ke inkanek in isusla lun mwet, ku ke lungse lun mwet, a ke oakwuk lun God.
14 A to Słowo ciałem się stało, i mieszkało między nami, i widzieliśmy chwałę jego, chwałę jako jednorodzonego od Ojca, pełne łaski i prawdy.
Kas el ekla mwet ac muta inmasrlosr, sessesla ke kulang ac pwaye. Kut liye wolana lal, wolana su el eis ke sripen el Wen sefanna nutin Papa.
15 Jan świadczył o nim, i wołał, mówiąc: Tenci był, o którymem powiadał: Który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię; bo pierwej był niż ja.
John el kaskas kacl. El wowoyak ac fahk, “Pa inge el su nga tuh kaskas kac ke nga fahk, ‘El tuku tukuk, tusruktu el fulat likiyu, mweyen el nuna oasr meet liki nga tuh isusla.’”
16 A z pełności jego myśmy wszyscy wzięli i łaskę za łaskę.
Liki lungkulang yoklana lal el kalwenina in ase mwe insewowo nu sesr nukewa.
17 Albowiem zakon przez Mojżesza jest dany, a łaska i prawda przez Jezusa Chrystusa stała się.
God El ase Ma Sap kacl Moses, a kulang ac pwaye tuku kacl Jesus Christ.
18 Boga nikt nigdy nie widział: on jednorodzony syn, który jest w łonie ojcowskiem, ten nam opowiedział.
Wangin sie mwet na liye God, a wen sefanna natul, su oana God ac muta sisken Papa pacl nukewa, el pa arulana fahkulak kalem nu sin mwet uh.
19 A toć jest świadectwo Janowe, gdy posłali Żydzi z Jeruzalemu kapłany i Lewity, aby go pytali: Ty ktoś jest?
Mwet fulat lun mwet Jew in Jerusalem supwala kutu mwet tol ac mwet Levi nu yorol John in tuh siyuk sel, “Su kom an?”
20 I wyznał, a nie zaprzał, a wyznał, żem ja nie jest Chrystus.
John el tia srunga topuk, ac el fahk lemtulauk, “Tia nga pa Christ.”
21 I pytali go: Cóżeś tedy? Elijasześ ty? A on rzekł: Nie jestem. A oni: Prorokiemeś ty? i odpowiedział: Nie jestem.
Elos siyuk, “Na fin ouingan, su kom an? Kom pa Elijah?” John el topuk, “Mo, tia nga pa el.” Elos siyuk, “Kom pa Mwet Palu sac?” El topuk, “Mo.”
22 Rzekli mu tedy: Któżeś jest, żebyśmy odpowiedź dali tym, którzy nas posłali? Cóż wżdy powiadasz o sobie?
Elos fahk, “Na fahk nu sesr lah su kom an. Mea kom ac fahk keim sifacna? Enenu kut in us sie top folokla nu yorolos su supwekutme.”
23 Rzekł: Jam jest głos wołającego na puszczy: Prostujcie drogę Pańską, jako powiedział Izajasz prorok.
John el topuk ke kas ma mwet palu Isaiah el simusla: “Nga pa ‘pusren sie su wowoyak yen mwesis: Oru sie innek suwohs nu sin Leum elan fahsr kac!’”
24 A ci, którzy byli posłani, byli z Faryzeuszów.
Na mwet utuk kas ma supweyukla sin mwet Pharisee,
25 I pytali go i rzekli mu: Czemuż tedy chrzcisz, jeźliżeś ty nie jest Chrystus, ani Elijasz, ani prorok?
elos siyuk sel, “Fin tia kom pa Christ ku Elijah ku Mwet Palu sac, efu ku kom baptaisi mwet uh?”
26 Odpowiedział im Jan, mówiąc: Jać chrzczę wodą; ale w pośrodku was stoi, którego wy nie znacie.
John el topuk ac fahk, “Nga baptais ke kof, tusruktu oasr sie su muta inmasrlowos su kowos tiana akilen.
27 Tenci jest, który po mnie przyszedłszy, uprzedził mię, któremum ja nie jest godzien, żebym rozwiązał rzemyk obuwia jego.
El tuku tukuk, tusruktu nga kupansuwol in tulala ah losyen fahluk lal.”
28 To się stało w Betabarze za Jordanem, gdzie Jan chrzcił.
Ma inge nukewa sikyak in acn se pangpang Bethany, ma oan kutulap in Infacl Jordan, yen John el orek baptais we.
29 A nazajutrz ujrzał Jan Jezusa idącego do siebie, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata.
Len se toko ah, John el liyalak Jesus ke el tuku nu yorol, ac el fahk, “Liye, Lamb nutin God pa ingo, su eela ma koluk lun faclu!
30 Tenci jest, o którymem powiadał, że idzie za mną mąż, który mię uprzedził; bo pierwej był niż ja.
Pa inge el su nga tuh kaskas kac ke nga fahk, ‘Mwet se ac tuku tukuk, tusruktu el fulat likiyu, mweyen el nuna oasr meet liki nga tuh isusla.’
31 A jam go nie znał; ale aby był objawiony Izraelowi, dlategom ja przyszedł, chrzcząc wodą.
Nga tuh tiana etu lah su el, tusruktu nga tuku baptaisi mwet ke kof in fahkulak nu sin mwet Israel.”
32 I świadczył Jan, mówiąc: Widziałem Ducha zstępującego jako gołębicę z nieba, i został na nim.
Ac John el fahkak pac ouinge, “Nga sifacna liye ke Ngun oatui oana sie wuleoa inkusrao me, ac oan facl.
33 A jam go nie znał; ale który mię posłał chrzcić wodą, ten mi rzekł: Na kogo byś ujrzał Ducha zstępującego i zostającego na nim, tenci jest, który chrzci Duchem Świętym.
Nga srakna tia etu lah el pa mwet sac, a God, su supweyume in baptais ke kof, El fahk nu sik, ‘Kom fah liye Ngun oatui ac oan fin sie mwet. El pa mwet se ma ac baptais ke Ngun Mutal.’”
34 A jam widział i świadczył, że ten jest Syn Boży.
Na John el fahk, “Nga liye tari, ac nga fahk nu suwos lah el pa Wen nutin God.”
35 Nazajutrz zasię stał Jan i dwaj z uczniów jego.
In len se toko ah, John el sifilpa tu insac, wi luo sin mwet tuma lutlut lal.
36 A ujrzawszy Jezusa chodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży.
El liye ke Jesus el fahsryak, na John el fahk, “Pa ingo Lamb nutin God!”
37 I słyszeli go oni dwaj uczniowie mówiącego, i szli za Jezusem.
Mwet lutlut luo lal eltal lohng ke el fahk ouinge, na eltal fahsr tokol Jesus.
38 A obróciwszy się Jezus i ujrzawszy je za sobą idące, rzekł do nich: Czego szukacie? A oni mu rzekli: Rabbi! (co się wykłada: Mistrzu), gdzie mieszkasz?
Jesus el tapulla ac liye lah eltal fahsr tokol, ac el siyuk, “Mea komtal suk an?” Na eltal topuk, “Rabbi, kom muta oya?” (Kalmen Rabbi pa “Mwet luti.”)
39 Rzekł im: Pójdźcie, a oglądajcie. I szli i widzieli, gdzie mieszkał, a zostali przy nim onego dnia; bo było około dziesiątej godziny.
Jesus el topuk, “Fahsru liye.” (In pacl sac ac ao akosr ma ke tafun len tok.) Ouinge eltal welul som ac liye yen el muta we, ac mutana yorol nwe ke ekela.
40 A był Andrzej, brat Szymona Piotra, jeden z onych dwóch, którzy to słyszeli od Jana, i szli byli za nim.
Sie seltal pa Andrew, ma lel Simon Peter.
41 Ten najpierw znalazł Szymona, brata swego własnego, i rzekł mu: Znaleźliśmy Mesyjasza, co się wykłada Chrystus.
El sa na konalak Simon, ma lel, ac fahkang nu sel, “Kut konalak Messiah.” (Kalmen kas se inge pa “Christ.”)
42 I przywiódł go do Jezusa. A wejrzawszy nań Jezus, rzekł: Tyś jest Szymon, syn Jonasza; ty będziesz nazwany Kiefas, co się wykłada Piotr.
Na el pwanulla Simon nu yurin Jesus. Jesus el ngetang nu sel ac fahk, “Kom pa Simon wen natul John, tusruktu ac fah pangpang kom Cephas.” (Ine se inge oapana Peter, ac kalmac pa “eot.”)
43 A nazajutrz chciał Jezus wynijść do Galilei, i znalazł Filipa i rzekł mu: Pójdź za mną.
Len se tok ah, Jesus el nunkauk elan som nu Galilee. El liyalak Philip ac fahk nu sel, “Fahsru wiyu!”
44 A Filip był z Betsaidy, z miasta Andrzejowego i Piotrowego.
(Philip el mwet Bethsaida, siti se na ma Andrew ac Peter muta pac we.)
45 Filip znalazł Natanaela i rzekł mu: Znaleźliśmy onego, o którym pisał Mojżesz w zakonie i prorocy, Jezusa, syna Józefowego, z Nazaretu.
Philip el konalak Nathanael ac fahk nu sel, “Kut konauk mwet se ma Moses el sim kacl in book in Ma Sap, oayapa su mwet palu simusla kacl. El pa Jesus, wen natul Joseph, mwet Nazareth.”
46 I rzekł mu Natanael: Możesz z Nazaretu być co dobrego? Rzekł mu Filip: Pójdź, a oglądaj!
Na Nathanael el siyuk, “Ya oasr ma wo ku in tuku Nazareth me?” Philip el fahk, “Fahsru ac liye.”
47 Ujrzawszy tedy Jezus Natanaela idącego do siebie, rzekł o nim: Oto prawdziwie Izraelczyk, w którym nie masz zdrady.
Ke Jesus el liyal Nathanael lah el fahsr nu yorol, el kaskas kacl ac fahk, “Mwet Israel na pwaye se pa inge. Wangin ma sufal in el!”
48 Rzekł mu Natanael: Skądże mię znasz? Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Pierwej niż cię Filip zawołał, gdyś był pod figowem drzewem, widziałem cię.
Nathanael el siyuk sel, “Kom ku eteyu?” Ac Jesus el fahk, “Nga liye kom ke kom muta ye sak fig soko, meet liki Philip el pangon kom ah.”
49 Odpowiedział Natanael i rzekł mu: Mistrzu! tyś jest on Syn Boży, tyś jest on król Izraelski.
Na Nathanael el fahk, “Mwet Luti, kom Wen nutin God! Kom Tokosra lun Israel!”
50 Odpowiedział Jezus i rzekł mu: Iżem ci powiedział: Widziałem cię pod figowem drzewem, wierzysz; większe rzeczy nad te ujrzysz.
Jesus el fahk nu sel, “Ya kom lulalfongi mweyen na nga fahkot lah nga liye kom ye sak fig soko ah? Kom ac fah liye ma yohk liki ma inge!”
51 I rzekł mu: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Od tego czasu ujrzycie niebo otworzone i Anioły Boże wstępujące i zstępujące na Syna człowieczego.
Ac el fahk nu selos, “Nga fahk na pwaye nu suwos: kowos ac fah liye kusrao ikakelik, ac lipufan lun God sowak ac oatui nu fin Wen nutin Mwet.”

< Jana 1 >