Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Y respondió Job, y dijo:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Ciertamente yo conozco que es así: ¿y como se justificará el hombre con Dios?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Si quisiere contender con él, no le podrá responder a una cosa de mil.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

El es sabio de corazón, y fuerte de fuerza: ¿quién fue duro contra él, y quedó en paz?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Que arranca los montes con su furor, y no conocen quien los trastornó.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Que remueve la tierra de su lugar, y hace temblar sus columnas.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Que manda al sol, y no sale; y a las estrellas sella.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

El que solo extiende los cielos, y anda sobre las alturas de la mar.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

El que hizo el Arcturo, y el Orión y las Pléyades, y los lugares secretos del mediodía.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

El que hace grandes cosas, e incomprensibles, y maravillosas sin número.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

He aquí, que él pasará delante de mí, y yo no le veré; pasará, y no le entenderé.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

He aquí, arrebatará: ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá: Qué haces?

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Dios no tornará atrás su ira, y debajo de él se encorvan los que ayudan a la soberbia.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

¿Cuánto menos le responderé yo, y hablaré con él palabras estudiadas?

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Que aunque yo sea justo, no responderé: antes habré de rogar a mi juez.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Que si yo le invocase, y él me respondiese, aun no creeré que haya escuchado mi voz.

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Porque me ha quebrado con tempestad, y ha aumentado mis heridas sin causa.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

Que aun no me ha concedido que tome mi aliento, mas háme hartado de amarguras.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Si habláremos de su poder, fuerte ciertamente es: si de su juicio, ¿quién me lo emplazará?

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Si yo me justificare, mi boca me condenará: si me predicare perfecto, él me hará inicuo.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Si yo me predicare acabado, no conozco mi alma: condenaré mi vida.

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Una cosa resta, es a saber, que yo diga: Al perfecto y al impío, él los consume.

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Si es azote, mate de presto, él se rie de la tentación de los inocentes.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

La tierra es entregada en manos de los impíos, y él cubre el rostro de sus jueces. Sino es él que lo hace, ¿dónde está? ¿quién es?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Mis días fueron más ligeros que un correo: huyeron, y nunca vieron bien.

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

Pasaron con los navíos de Ebeh: o como el águila que se abate a la comida.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Si digo: Olvidaré mi queja, dejaré mi saña, y esforzarme he:

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

Temo todos mis trabajos: sé que no me perdonarás.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Si yo soy impío, ¿para que trabajaré en vano?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Aunque me lave con aguas de nieve, y aunque limpie mis manos con la misma limpieza;

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

Aun me hundirás en la huesa: y mis propios vestidos me abominarán.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, y vengamos juntamente a juicio.

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

No hay entre nosotros árbitro que ponga su mano sobre nosotros ambos.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Quite de sobre mí su verdugo, y su terror no me perturbe;

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

Y hablaré, y no le temeré: porque así no estoy conmigo.