Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Entonces Job respondió,

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

“En verdad sé que es así, ¿pero cómo puede el hombre ser justo con Dios?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Si se complace en contender con él, no puede responderle ni una vez entre mil.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Dios es sabio de corazón y poderoso de fuerza. ¿Quién se ha endurecido contra él y ha prosperado?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Él remueve las montañas, y ellos no lo saben, cuando los derriba en su cólera.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Sacude la tierra de su lugar. Sus pilares tiemblan.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Ordena el sol y no sale, y sella las estrellas.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Sólo él extiende los cielos, y pisa las olas del mar.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Él hace la Osa, Orión y las Pléyades, y las habitaciones del sur.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Él hace grandes cosas más allá de descubrirlas; sí, cosas maravillosas sin número.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

He aquí que pasa por delante de mí y no lo veo. También pasa, pero no lo percibo.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

He aquí que él arrebata. ¿Quién puede impedirlo? ¿Quién le preguntará: “Qué estás haciendo?”?

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

“Dios no retirará su ira. Los ayudantes de Rahab se inclinan bajo él.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Cuánto menos le responderé, y elegir mis palabras para discutir con él?

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Aunque fuera justo, no le respondería. Yo haría una súplica a mi juez.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Si yo hubiera llamado, y él me hubiera respondido, sin embargo, no creo que haya escuchado mi voz.

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Porque me rompe con una tormenta, y multiplica mis heridas sin causa.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

No me permite recuperar el aliento, pero me llena de amargura.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Si se trata de una cuestión de fuerza, ¡he aquí que él es poderoso! Si de justicia se trata, “¿Quién — dice — me va a convocar?”.

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Aunque sea justo, mi propia boca me condenará. Aunque sea intachable, se demostrará que soy perverso.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Soy irreprochable. No me respeto a mí mismo. Desprecio mi vida.

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

“Todo es lo mismo. Por eso digo que destruye a los irreprochables y a los malvados.

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Si el azote mata de repente, se burlará en el juicio de los inocentes.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

La tierra es entregada a la mano de los malvados. Cubre los rostros de sus jueces. Si no es él, ¿quién es?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

“Ahora mis días son más rápidos que un corredor. Huyen. No ven nada bueno.

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

Han pasado como las naves rápidas, como el águila que se abalanza sobre la presa.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Si digo: ‘Olvidaré mi queja’, Voy a quitar mi cara de tristeza y a animarme”.

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

Tengo miedo de todas mis penas. Sé que no me considerará inocente.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Seré condenado. ¿Por qué entonces trabajo en vano?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Si me lavo con nieve y limpiar mis manos con lejía,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

sin embargo, me hundirás en la zanja. Mi propia ropa me aborrecerá.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Porque él no es un hombre como yo, para que le responda, que debemos reunirnos en el juicio.

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

No hay árbitro entre nosotros, que podría poner su mano sobre nosotros dos.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Que me quite la vara. Que su terror no me haga temer;

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

entonces hablaría y no le temería, pues no lo soy en mí mismo.