Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Respondió Job y dijo:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

“Bien sé que es así. ¿Cómo puede el hombre ser justo frente a Dios?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Si pretendiera contender con él, de mil (cargos) no respondería a uno solo.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Él es sabio de corazón, poderoso y fuerte; ¿quién se le opuso y le salió bien?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Él traslada los montes, sin que sepan quién los trastorna en su ira.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Él remueve la tierra de su sitio, y sus columnas son sacudidas.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Él manda al sol, y este no sale, y encierra bajo sello las estrellas.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Él solo extiende los cielos, y anda sobre las olas del mar.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Él hizo la Osa, el Orión y las Pléyades, las constelaciones del cielo austral.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Él hace cosas grandes e insondables, y maravillas sin cuento y número.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

He aquí que pasa junto a mí, y yo no le veo; y si se retira, tampoco lo advierto.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

Si Él toma una presa ¿quién hará que la devuelva? ¿quién podrá decirle: «¿Qué es lo que haces?»

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Él es Dios, no hay quien pueda doblegar su ira; debajo de Él se encorvan los auxiliares de Rahab.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

¿Cuánto menos podré yo responderle, elegir mis palabras frente a Él?

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Aun teniendo yo razón, nada le respondería; imploraría la clemencia del que me juzga.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Aun cuando respondiera a mis clamores, no creería que había escuchado mi voz,

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Él, que me aplasta con un torbellino, y multiplica mis llagas sin causa.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

No me deja respirar y me harta de amargura.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Si se trata de fuerza, el poderoso es Él, y si de justicia (dice): «¿Quién me emplazará?»

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Aun cuando yo tuviera razón mi boca me condenaría, aunque fuera inocente, me declararía culpable.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Soy inocente, pero no me importa mi existencia, no hago caso de mi vida.

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Es todo lo mismo; por eso he dicho: «Él acaba con el inocente como con el impío.»

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

¡Si al menos el azote matase de repente! Él se ríe de la prueba de los inocentes.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

La tierra ha sido entregada en manos de los malvados; Él mismo tapa el rostro de sus jueces. Si no es Él, ¿quién lo será?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Mis días pasaron más veloces que un correo, huyen sin ver cosa buena;

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

pasan como las naves de junco, cual águila que se arroja sobre la presa.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Si digo: «Olvidaré mis quejas, voy a mudar mi semblante, y me regocijaré»,

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

me espantan todos mis dolores, pues sé que Tú no me declaras inocente.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Y si soy juzgado culpable, ¿por qué fatigarme en vano?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Aunque me lavara con agua de nieve, y con lejía limpiara mis manos,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

Tú me sumergirías en el fango, y hasta mis vestidos me darían asco.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Porque Él no es un hombre como yo, a quien se pudiera decir: «¡Vamos juntos a juicio!»

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

No hay entre nosotros árbitro que ponga la mano sobre entrambos.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Aparte Él de mí su vara, y no me espante su terror:

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

entonces hablaré, sin tenerle miedo, porque así como estoy, no me conozco a mí mismo.”