Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Então Job respondeu,
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
“Verdadeiramente eu sei que é assim, mas como o homem pode estar apenas com Deus?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
Se ele tiver o prazer de contender com ele, ele não pode responder-lhe uma vez em mil.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Deus é sábio de coração, e poderoso em força. Quem se endureceu contra ele e prosperou?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Ele remove as montanhas, e eles não sabem disso, quando ele os derruba em sua raiva.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Ele sacode a terra para fora de seu lugar. Seus pilares tremem.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Ele comanda o sol e ele não nasce, e sela as estrelas.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Somente ele estica os céus, e pisadas nas ondas do mar.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Ele faz o Urso, Orion, e as Plêiades, e os quartos do sul.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Ele faz grandes coisas para além de descobrir; sim, coisas maravilhosas sem número.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Eis que ele passa por mim, e eu não o vejo. Ele também passa adiante, mas eu não o percebo.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Eis que ele se arrebata. Quem pode atrapalhá-lo? Quem lhe perguntará: “O que você está fazendo?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
“Deus não vai retirar sua raiva. Os ajudantes de Rahab se abaixam sob ele.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
Quanto menos eu lhe responderei, e escolher minhas palavras para discutir com ele?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Embora eu fosse justo, ainda não lhe responderia. Eu faria súplicas ao meu juiz.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Se eu tivesse ligado, e ele tivesse me respondido, no entanto, eu não acreditaria que ele escutou a minha voz.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
Pois ele me quebra com uma tempestade, e multiplica minhas feridas sem causa.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Ele não me permitirá recuperar meu fôlego, mas me enche de amargura.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Se é uma questão de força, eis que ele é poderoso! Se de justiça, 'Quem', diz ele, 'me convocará'?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Embora eu seja justo, minha própria boca me condenará. Embora eu seja irrepreensível, isso me mostrará perverso.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Estou irrepreensível. Eu não me respeito. Eu desprezo minha vida.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
“É tudo a mesma coisa. Portanto, eu digo que ele destrói os irrepreensíveis e os perversos.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
Se o flagelo matar de repente, ele vai zombar do julgamento dos inocentes.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
A terra é entregue na mão dos ímpios. Ele cobre os rostos de seus juízes. Se não é ele, então quem é ele?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
“Agora meus dias são mais rápidos que os de um corredor. Eles fogem. Eles não vêem nada de bom.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
Eles faleceram como os navios rápidos, como a águia que se precipita sobre a presa.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
Se eu disser: 'Vou esquecer minha reclamação', Vou deixar minha cara triste, e me alegrar”.
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
Tenho medo de todas as minhas mágoas. Eu sei que você não me considerará inocente.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Estarei condenado. Por que então eu trabalho em vão?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Se eu me lavar com neve, e limpar minhas mãos com lixívia,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
ainda assim, você me mergulhará na vala. Minhas próprias roupas me abominarão.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
Pois ele não é um homem, como eu sou, que eu deveria responder-lhe, que devemos nos reunir para julgar.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Não há árbitro entre nós, que poderia colocar sua mão sobre nós dois.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Deixe-o tirar sua vara de mim. Que seu terror não me faça ter medo;
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
então eu falaria, e não o temeria, pois não estou assim em mim mesmo.
