Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Mas Jó respondeu, dizendo:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Na verdade sei que é assim; mas como pode o ser humano ser justo diante de Deus?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
Ainda se quisesse disputar com ele, não conseguiria lhe responder uma coisa sequer em mil.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Ele é sábio de coração, e poderoso em forças. Quem se endureceu contra ele, e teve paz?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Ele transporta as montanhas sem que o saibam; e as transtorna em seu furor.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Ele remove a terra de seu lugar, e faz suas colunas tremerem.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Ele dá ordem ao sol, e ele não brilha; e sela as estrelas.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Ele é o que sozinho estende os céus, e anda sobre as alturas do mar.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Ele é o que fez a Usra, o Órion, as Plêiades, e as constelações do sul.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Ele é o que faz coisas grandes e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Eis que ele passa diante de mim, sem que eu não o veja; ele passará diante de mim, sem que eu saiba.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Eis que, quando ele toma, quem pode lhe impedir? Quem poderá lhe dizer: O que estás fazendo?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
Deus não reverterá sua ira, e debaixo dele se encurvam os assistentes de Raabe.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
Como poderia eu lhe responder, e escolher minhas palavras contra ele?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
A ele, ainda que eu fosse justo, não lhe responderia; a meu juiz pediria misericórdia.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Ainda que eu lhe chamasse, e ele respondesse, mesmo assim não creria que ele tivesse dado ouvidos à minha voz.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
Pois ele tem me quebrantado com tempestade, e multiplicado minhas feridas sem causa.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Ele não me permite respirar; em vez disso, me farta de amarguras.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Quanto às forças, eis que ele é forte; e quanto ao juízo, [ele diria]: Quem me convocará?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Ainda que eu seja justo, minha boca me condenaria; se eu fosse inocente, então ela me declararia perverso.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Mesmo se eu for inocente, não estimo minha alma; desprezo minha vida.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
É tudo a mesma coisa; por isso digo: ele consome ao inocente e ao perverso.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
Quando o açoite mata de repente, ele ri do desespero dos inocentes.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
A terra está entregue nas mãos dos perversos. Ele cobre o rosto de seus juízes. Se não é ele, então quem é?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
Meus dias foram mais rápidos que um homem que corre; fugiram, e não viram o bem.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
Passaram como barcos de papiro, como a águia que se lança à comida.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
Se disser: Esquecerei minha queixa, mudarei o aspecto do meu rosto, e sorrirei,
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
[Ainda] teria pavor de todas as minhas dores; [pois] sei que não me terás por inocente.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Se eu já estou condenado, então para que eu sofreria em vão?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Ainda que me lave com água de neve, e limpe minhas mãos com sabão,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Então me submergirias no fosso, e minhas próprias vestes me abominariam.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
Pois ele não é homem como eu, para que eu lhe responda, e venhamos juntamente a juízo.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Não há entre nós árbitro que ponha sua mão sobre nós ambos,
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Tire de sobre mim sua vara, e seu terror não me espante.
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
[Então] eu falaria, e não teria medo dele. Pois não está sendo assim comigo.
