Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Giobbe rispose dicendo:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

In verità io so che è così: e come può un uomo aver ragione innanzi a Dio?

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Se uno volesse disputare con lui, non gli risponderebbe una volta su mille.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Saggio di mente, potente per la forza, chi s'è opposto a lui ed è rimasto salvo?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Sposta le montagne e non lo sanno, egli nella sua ira le sconvolge.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Scuote la terra dal suo posto e le sue colonne tremano.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Comanda al sole ed esso non sorge e alle stelle pone il suo sigillo.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Egli da solo stende i cieli e cammina sulle onde del mare.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Crea l'Orsa e l'Orione, le Pleiadi e i penetrali del cielo australe.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Fa cose tanto grandi da non potersi indagare, meraviglie da non potersi contare.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

Ecco, mi passa vicino e non lo vedo, se ne va e di lui non m'accorgo.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

Se rapisce qualcosa, chi lo può impedire? Chi gli può dire: «Che fai?».

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Dio non ritira la sua collera: sotto di lui sono fiaccati i sostenitori di Raab.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Tanto meno io potrei rispondergli, trovare parole da dirgli!

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Se avessi anche ragione, non risponderei, al mio giudice dovrei domandare pietà.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Se io lo invocassi e mi rispondesse, non crederei che voglia ascoltare la mia voce.

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Egli con una tempesta mi schiaccia, moltiplica le mie piaghe senza ragione,

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

non mi lascia riprendere il fiato, anzi mi sazia di amarezze.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Se si tratta di forza, è lui che dà il vigore; se di giustizia, chi potrà citarlo?

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Se avessi ragione, il mio parlare mi condannerebbe; se fossi innocente, egli proverebbe che io sono reo.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Sono innocente? Non lo so neppure io, detesto la mia vita!

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Per questo io dico: «E' la stessa cosa»: egli fa perire l'innocente e il reo!

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Se un flagello uccide all'improvviso, della sciagura degli innocenti egli ride.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

La terra è lasciata in balìa del malfattore: egli vela il volto dei suoi giudici; se non lui, chi dunque sarà?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

I miei giorni passano più veloci d'un corriere, fuggono senza godere alcun bene,

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

volano come barche di giunchi, come aquila che piomba sulla preda.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Se dico: «Voglio dimenticare il mio gemito, cambiare il mio volto ed essere lieto»,

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

mi spavento per tutti i miei dolori; so bene che non mi dichiarerai innocente.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Se sono colpevole, perché affaticarmi invano?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Anche se mi lavassi con la neve e pulissi con la soda le mie mani,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

allora tu mi tufferesti in un pantano e in orrore mi avrebbero le mie vesti.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Poiché non è uomo come me, che io possa rispondergli: «Presentiamoci alla pari in giudizio».

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

Non c'è fra noi due un arbitro che ponga la mano su noi due.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Allontani da me la sua verga sì che non mi spaventi il suo terrore:

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

allora io potrò parlare senza temerlo, perché così non sono in me stesso.