Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Da antwortete Hiob und sprach:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Wahrhaftig, ich weiß, daß dem so ist; und wie kann der schwache Mensch rechten mit dem starken Gott!

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Wollte er mit Ihm rechten, so könnte er Ihm auf tausend nicht eins beantworten.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Er ist weisen Herzens und von ungebrochener Kraft; wer hat ihm je getrotzt und es durchgesetzt?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Er verrückt Berge, und man merkt es nicht, daß er sie in seinem Zorn umgekehrt hat.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Er bewegt die Erde von ihrem Ort, daß ihre Säulen zittern.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Er gebietet der Sonne, so geht sie nicht auf; er legt die Sterne unter Siegel.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Er allein spannt den Himmel aus und tritt auf Meereswogen daher.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Er macht den Bären, den Orion und das Siebengestirn, samt den Kammern des Südens.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Er tut große Dinge, die unerforschlich sind, Wunder ohne Zahl.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

Siehe, er geht an mir vorüber, und ich sehe ihn nicht; er fährt vorbei, und ich gewahre ihn nicht.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

Er rafft dahin, wer hindert ihn? Wer ruft ihm zu: Was machst du da?

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Gott unterdrückt nicht seinen Zorn; Rahabs Helfer beugen sich unter ihn.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Wie sollte ich ihm denn antworten und Worte finden, um mit ihm zu reden?

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Auch wenn ich im Recht wäre, dürfte ich ihm nicht entgegnen; ich müßte meinen Richter um Gnade anflehen.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Wenn ich rufe, wird er mir antworten? Ich glaube nicht, daß er meine Stimme hört;

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

denn im Sturm hat er mich zerschlagen und mir ohne Ursache viele Wunden zugefügt.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

Er läßt mich nicht einmal Atem holen, sondern sättigt mich mit Bitterkeit.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Kommt's auf die Kraft an, siehe, so ist er stark; wenn aber aufs Recht, wer ladet mich dann vor?

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Wenn ich schon im Recht bin, so wird mich doch mein Mund verdammen, und bin ich auch unschuldig, so kommt es doch verkehrt heraus.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Ich bin unschuldig, bin unbesorgt um meine Seele; ich verachte das Leben!

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Darum sage ich: Es ist einerlei; Fromme und Gottlose bringt er gleicherweise um!

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Wenn die Geißel plötzlich tötet, so lacht er der Prüfung der Unschuldigen.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

Die Erde ist in die Gewalt des Frevlers gegeben; das Angesicht ihrer Richter verhüllt er; wenn nicht er, wer tut es denn?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Meine Tage eilen schneller dahin als ein Läufer; sie sind entflohen und haben nichts Gutes gesehen;

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

sie sind vorbeigefahren wie Rohrschiffe, wie ein Adler, der sich auf Beute stürzt.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Wenn ich denke: Ich will meiner Klage vergessen, meine Miene ändern und heiter dreinschauen,

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

so muß ich meine vielen Schmerzen fürchten; denn ich weiß, daß du mich nicht lossprechen wirst!

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Soll ich denn schuldig sein, was mühe ich mich vergeblich ab?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Wüsche ich mich auch mit Schnee und reinigte meine Hände mit Lauge,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

so würdest du mich doch in die Grube tauchen, daß ich meine Kleider nicht mehr anziehen dürfte!

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Denn er ist nicht ein Mann wie ich, daß ich ihm antworten könnte, daß wir miteinander vor Gericht gingen;

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

es ist auch kein Schiedsrichter zwischen uns, der seine Hand auf uns beide legen könnte.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Er nehme aber seine Rute von mir, und sein Schrecken überfalle mich nicht,

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

so will ich reden und ihn nicht fürchten; denn nicht also steht es in mir selbst.