Hioba 9

1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:

Hiob antwortete und sprach:

2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?

Ja, ich weiß gar wohl, daß es also ist und daß ein Mensch nicht recht behalten mag gegen Gott.

3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.

Hat er Lust, mit ihm zu hadern, so kann er ihm auf tausend nicht eins antworten.

4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?

Er ist weise und mächtig; wem ist's je gelungen, der sich wider ihn gelegt hat?

5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.

Er versetzt Berge, ehe sie es innewerden, die er in seinem Zorn umkehrt.

6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.

Er bewegt die Erde aus ihrem Ort, daß ihre Pfeiler zittern.

7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.

Er spricht zur Sonne, so geht sie nicht auf, und versiegelt die Sterne.

8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.

Er breitet den Himmel aus allein und geht auf den Wogen des Meeres.

9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Er macht den Wagen am Himmel und Orion und die Plejaden und die Sterne gegen Mittag.

10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.

Er tut große Dinge, die nicht zu erforschen sind, und Wunder, deren keine Zahl ist.

11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.

Siehe, er geht an mir vorüber, ehe ich's gewahr werde, und wandelt vorbei, ehe ich's merke.

12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?

Siehe, wenn er hinreißt, wer will ihm wehren? Wer will zu ihm sagen: Was machst du?

13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.

Er ist Gott; seinen Zorn kann niemand stillen; unter ihn mußten sich beugen die Helfer Rahabs.

14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?

Wie sollte ich denn ihm antworten und Worte finden gegen ihn?

15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.

Wenn ich auch recht habe, kann ich ihm dennoch nicht antworten, sondern ich müßte um mein Recht flehen.

16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:

Wenn ich ihn schon anrufe, und er mir antwortet, so glaube ich doch nicht, daß er meine Stimme höre.

17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;

Denn er fährt über mich mit Ungestüm und macht mir Wunden viel ohne Ursache.

18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.

Er läßt meinen Geist sich nicht erquicken, sondern macht mich voll Betrübnis.

19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?

Will man Macht, so ist er zu mächtig; will man Recht, wer will mein Zeuge sein?

20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.

Sage ich, daß ich gerecht bin, so verdammt er mich doch; bin ich Unschuldig, so macht er mich doch zu Unrecht.

21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.

Ich bin unschuldig! ich frage nicht nach meiner Seele, begehre keines Lebens mehr.

22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;

Es ist eins, darum sage ich: Er bringt um beide, den Frommen und den Gottlosen.

23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;

Wenn er anhebt zu geißeln, so dringt er alsbald zum Tod und spottet der Anfechtung der Unschuldigen.

24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?

Das Land aber wird gegeben unter die Hand der Gottlosen, und der Richter Antlitz verhüllt er. Ist's nicht also, wer anders sollte es tun?

25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.

Meine Tage sind schneller gewesen denn ein Läufer; sie sind geflohen und haben nichts Gutes erlebt.

26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.

Sie sind dahingefahren wie die Rohrschiffe, wie ein Adler fliegt zur Speise.

27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:

Wenn ich gedenke: Ich will meiner Klage vergessen und meine Gebärde lassen fahren und mich erquicken,

28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.

so fürchte ich alle meine Schmerzen, weil ich weiß, daß du mich nicht unschuldig sein lässest.

29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?

Ich muß ja doch ein Gottloser sein; warum mühe ich mich denn so vergeblich?

30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:

Wenn ich mich gleich mit Schneewasser wüsche und reinigte mein Hände mit Lauge,

31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.

so wirst du mich doch tauchen in Kot, und so werden mir meine Kleider greulich anstehen.

32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.

Denn er ist nicht meinesgleichen, dem ich antworten könnte, daß wir vor Gericht miteinander kämen.

33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.

Es ist zwischen uns kein Schiedsmann, der seine Hand auf uns beide lege.

34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;

Er nehme von mir seine Rute und lasse seinen Schrecken von mir,

35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.

daß ich möge reden und mich nicht vor ihm fürchten dürfe; denn ich weiß, daß ich kein solcher bin.