Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Then Job answered and said:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Of a truth, I know that it is so: For how can man be just before God?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
If he choose to contend with him, He cannot answer him to one charge of a thousand.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
He is excellent in wisdom, mighty in strength: Who hath hardened himself against him, and prospered?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
He removeth the mountains, and they know it not; He overturneth them in his anger.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
He shaketh the earth out of her place, And the pillars thereof tremble.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
He commandeth the sun, and it riseth not, And he sealeth up the stars.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
He alone spreadeth out the heavens, And walketh upon the high waves of the sea.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
He made the Bear, Orion, and the Pleiades, And the secret chambers of the South.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
He doeth great things past finding out, Yea, wonderful things without number.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Lo! he goeth by me, but I see him not; He passeth along, but I do not perceive him.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Lo! he seizeth, and who can hinder him? Who will say to him, What doest thou?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
God will not turn away his anger; The proud helpers are brought low before him.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
How much less shall I answer him, And choose out words to contend with him?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Though I were innocent, I would not answer him; I would cast myself on the mercy of my judge.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Should I call, and he make answer to me, I could not believe that he listened to my voice, —
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
He who falleth upon me with a tempest, And multiplieth my wounds without cause!
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Who will not suffer me to take my breath, But filleth me with bitterness!
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
If I look to strength, “Lo! here am I!” [[saith he, ]] If to justice, “Who shall summon me to trial?”
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Though I were upright, yet must my own mouth condemn me; Though I were innocent, He would prove me perverse.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Though I were innocent, I would not care for myself; I would despise my life.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
It is all one; therefore I will affirm, He destroyeth the righteous and the wicked alike.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
When the scourge bringeth sudden destruction, He laugheth at the sufferings of the innocent.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
The earth is given into the hands of the wicked; He covereth the face of the judges thereof; If it be not He, who is it?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
My days have been swifter than a courier; They have fled away; they have seen no good.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
They have gone by like the reed-skiffs; Like the eagle, darting upon his prey.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
If I say, I will forget my lamentation, I will change my countenance, and take courage,
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
Still am I in dread of the multitude of my sorrows; For I know that thou wilt not hold me innocent.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
I shall be found guilty; Why then should I labor in vain?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
If I wash myself in snow, And cleanse my hands with lye,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Still wilt thou plunge me into the pit, So that my own clothes will abhor me.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
For He is not a man, as I am, that I may contend with him, And that we may go together into judgment;
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
There is no umpire between us, Who may lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Let him take from me his rod, And not dismay me with his terrors,
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
Then I will speak, and not be afraid of him: For I am not so at heart.
