< Hioba 9 >
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Then Job answered:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
“Yes, I know that it is so, but how can a mortal be righteous before God?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
If one wished to contend with God, he could not answer Him one time out of a thousand.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
God is wise in heart and mighty in strength. Who has resisted Him and prospered?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
He moves mountains without their knowledge and overturns them in His anger.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
He shakes the earth from its place, so that its foundations tremble.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
He commands the sun not to shine; He seals off the stars.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
He alone stretches out the heavens and treads on the waves of the sea.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
He is the Maker of the Bear and Orion, of the Pleiades and the constellations of the south.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
He does great things beyond searching out, and wonders without number.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Were He to pass by me, I would not see Him; were He to move, I would not recognize Him.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
If He takes away, who can stop Him? Who dares to ask Him, ‘What are You doing?’
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
God does not restrain His anger; the helpers of Rahab cower beneath Him.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
How then can I answer Him or choose my arguments against Him?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
For even if I were right, I could not answer. I could only beg my Judge for mercy.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
If I summoned Him and He answered me, I do not believe He would listen to my voice.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
For He would crush me with a tempest and multiply my wounds without cause.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
He does not let me catch my breath, but overwhelms me with bitterness.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
If it is a matter of strength, He is indeed mighty! If it is a matter of justice, who can summon Him?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Even if I were righteous, my mouth would condemn me; if I were blameless, it would declare me guilty.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Though I am blameless, I have no concern for myself; I despise my own life.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
It is all the same, and so I say, ‘He destroys both the blameless and the wicked.’
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
When the scourge brings sudden death, He mocks the despair of the innocent.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
The earth is given into the hand of the wicked; He blindfolds its judges. If it is not He, then who is it?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
My days are swifter than a runner; they flee without seeing good.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
They sweep by like boats of papyrus, like an eagle swooping down on its prey.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
If I were to say, ‘I will forget my complaint and change my expression and smile,’
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
I would still dread all my sufferings; I know that You will not acquit me.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Since I am already found guilty, why should I labor in vain?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
If I should wash myself with snow and cleanse my hands with lye,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
then You would plunge me into the pit, and even my own clothes would despise me.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
For He is not a man like me, that I can answer Him, that we can take each other to court.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Nor is there a mediator between us, to lay his hand upon us both.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Let Him remove His rod from me, so that His terror will no longer frighten me.
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
Then I would speak without fear of Him. But as it is, I am on my own.