Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Maar Job antwoordde en zeide:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
Waarlijk, ik weet, dat het zo is; want hoe zou de mens rechtvaardig zijn bij God?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
Zo Hij lust heeft, om met hem te twisten, niet een uit duizend zal hij Hem beantwoorden.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Hij is wijs van hart, en sterk van kracht; wie heeft zich tegen Hem verhard, en vrede gehad?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Die de bergen verzet, dat zij het niet gewaar worden, Die ze omkeert in Zijn toorn;
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Die de aarde beweegt uit haar plaats, dat haar pilaren schudden;
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Die de zon gebiedt, en zij gaat niet op; en verzegelt de sterren;
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
Die alleen de hemelen uitbreidt, en treedt op de hoogten der zee;
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
Die den Wagen maakt, den Orion, en het Zevengesternte, en de binnenkameren van het Zuiden;
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Die grote dingen doet, die men niet doorzoeken kan; en wonderen, die men niet tellen kan.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Zie, Hij zal voor mij henengaan, en ik zal Hem niet zien; en Hij zal voorbijgaan, en ik zal Hem niet merken.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Zie, Hij zal roven, wie zal het Hem doen wedergeven? Wie zal tot Hem zeggen: Wat doet Gij?
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
God zal Zijn toorn niet afkeren; onder Hem worden gebogen de hovaardige helpers.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
Hoeveel te min zal ik Hem antwoorden, en mijn woorden uitkiezen tegen Hem?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Denwelken ik, zo ik rechtvaardig ware, niet zou antwoorden; mijn Rechter zal ik om genade bidden.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Indien ik roep, en Hij mij antwoordt; ik zal niet geloven, dat Hij mijn stem ter ore genomen heeft.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
Want Hij vermorzelt mij door een onweder, en vermenigvuldigt mijn wonden zonder oorzaak.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Hij laat mij niet toe mijn adem te verhalen; maar Hij verzadigt mij met bitterheden.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Zo het aan de kracht komt, zie, Hij is sterk; en zo het aan het recht komt, wie zal mij dagvaarden?
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Zo ik mij rechtvaardig, mijn mond zal mij verdoemen; ben ik oprecht, Hij zal mij toch verkeerd verklaren.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
Ben ik oprecht, zo acht ik toch mijn ziel niet; ik versmaad mijn leven.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
Dat is een ding, daarom zeg ik: Den oprechte en den goddeloze verdoet Hij.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
Als de gesel haastelijk doodt, bespot Hij de verzoeking der onschuldigen.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
De aarde wordt gegeven in de hand des goddelozen; Hij overdekt het aangezicht harer rechteren; zo niet, wie is Hij dan?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
En mijn dagen zijn lichter geweest dan een loper; zij zijn weggevloden, zij hebben het goede niet gezien.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
Zij zijn voorbijgevaren met jachtschepen; gelijk een arend naar het aas toevliegt.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
Indien mijn zeggen is: Ik zal mijn klacht vergeten, en ik zal mijn gebaar laten varen, en mij verkwikken;
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
Zo schroom ik voor al mijn smarten; ik weet, dat Gij mij niet onschuldig zult houden.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Ik zal toch goddeloos zijn; waarom dan zal ik ijdellijk arbeiden?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Indien ik mij wasse met sneeuwwater, en mijn handen zuivere met zeep;
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
Dan zult Gij mij in de gracht induiken, en mijn klederen zullen van mij gruwen.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
Want Hij is niet een man, als ik, dien ik antwoorden zou, zo wij te zamen in het gericht kwamen.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Er is geen scheidsman tussen ons, die zijn hand op ons beiden leggen mocht.
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
Dat Hij van op mij Zijn roede wegdoe, en dat Zijn verschrikking mij niet verbaasd make;
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
Zo zal ik spreken, en Hem niet vrezen; want zodanig ben ik niet bij mij.
