Hioba 9
1 I odpowiedział Ijob, a rzekł:
Eka ayub nodwoko kama:
2 Prawdziwieć wiem, że tak jest; bo jakożby miał być usprawiedliwiony człowiek przed Bogiem?
“Ee, angʼeyo ni gima iwachono en adier. To ere kaka dhano mangima nyalo bedo kare e nyim Nyasaye?
3 Jeźliby się z nim chciał spierać, nie odpowie mu z tysiąca na jednę rzecz.
Kata dabed ni ngʼato dwaro mino kode wach, to bende dhano diduok penjo achiel kuom penjoge alufu achiel.
4 Mądry jest sercem, i mocny siłą; któż użył pokoju, stawiwszy się mu upornie?
Riekone tut kendo tekre ngʼeny. En ngʼa mosepiem kode miloye?
5 On przenosi góry, a nie wiedzą ludzie, kto je podwraca w gniewie swym.
Ogolo gode kuonde ma gintie ka ok gingʼeyo kendo ongʼielogi ka en gi mirima.
6 On wzrusza ziemię z miejsca swego, a słupy jej trzęsą się.
Oyiengo piny gie mise mare kendo omiyo sirni mage yiengni.
7 Gdy on zakaże słońcu, nie wschodzi; i gwiazdy pieczętuje.
Kowuoyo to chiengʼ ok rieny kendo oumo ler mar sulwe.
8 On sam rozpościera niebiosa, i depcze po wałach morskich.
En owuon ema noyaro polo kendo en ema nonyono apaka madongo mag nam.
9 On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.
En ema nochweyo sulwe madongo kaka, yugni, oluoro-budho, ratego, kod sulwe mogudore mathoth man yo milambo.
10 On czyni rzeczy wielkie, a niewybadane i dziwne, którym niemasz liczby.
Otimo gik madongo miwuoro mayombo pach dhano, honni mathoth ma ok kwanre.
11 Oto, idzieli mimo mię, nie widzę go; a przychodzili, nie baczę go.
Ka okadho buta to ok anyal nene; ka odhi nyima to ok anyal yange.
12 Oto gdy co porwie, któż go przymusi, aby przywrócił? Albo któż mu rzecze: Cóż czynisz?
Kokawo gimoro odhigo; to en ngʼa manyalo tame? En ngʼa manyalo penje ni, ‘Ma to angʼo ma itimoni?’
13 Gdyby Bóg nie odwrócił gniewu swego, upadliby przed nim pomocnicy hardzi.
Nyasaye ok gengʼ mirimbe kendo nyaka jolwenj Rahab bende noloyo mopodho e tiende.
14 Jakoż mu ja tedy odpowiem? Jakie słowa obiorę przeciwko niemu?
“Ere kuma dayudie weche ma dawachne? Koro ere kaka damin kode wach?
15 Któremu, chociażbym był sprawiedliwym, nie odpowiem; owszem się sędziemu memu upokorzę.
Kata dabed ni aonge richo kata achiel, to ok dadwoke; anyalo mana ywagora ne jangʼadna bura mondo okecha.
16 Choćbym go wzywał, a onby mi się ozwał, przecię nie wierzę, aby przypuścił do uszów głos mój:
Kata dabed ni aluonge mi obiro ira, to ok ayie ni onyalo winjo wachna.
17 Bo mię starł w wichrze, i rozmnożył rany moje bez przyczyny;
Mirimb Nyasaye nyalo tieka kendo onyalo miyo adhondena medore kayiem nono.
18 Nie dopuszcza mi odetchnąć, owszem mię nasyca gorzkościami.
Ok onyal weya aywe to otimona mana gik mamiyo chunya bedo malit.
19 Jeźli się udam do mocy, oto on najmocniejszy; a jeźli do sądu, któż mię z nim sprowadzi?
Kaponi teko ema iwuoyoe, to otek ndi, kendo kata ka adiera ema ilose, to en ngʼa manyalo chune mondo obi onyis wach kuome.
20 Jeźlibym się usprawiedliwiał, usta moje potępią mię; jeźlibym się doskonałym czynił, tedy mię przewrotnym być pokaże.
Kata dabed ni aonge richo kata achiel, to dhoga pod biro mana ndhoga. Kata dabed ni aonge rach moro amora, to dhoga pod biro miyo inena kaka jaketho.
21 Chociażbym był doskonały, przecież ja tego do siebie znać nie będę; ale dam naganę żywotowi memu.
“Kata dabed ni aonge gi ketho moro amora, to onge ber maneno, nikech ngimana en kayiem nono.
22 Jedno jest, dla czegom to mówił: że tak doskonałego, jako i niezbożnego on niszczy;
Ma emomiyo aneno ni gik moko duto chalre nikech okumo joma onge ketho kod joma timbegi richo machalre.
23 Jeźli biczem nagle zabija, z pokuszenia niewinnych naśmiewa się;
Ka masira oneko apoya, to pek ma ngʼat makare oyudo ok obadhe.
24 Ziemia podana bywa w ręce niezbożnika, oblicze sędziów jej zakrywa. A jeźliż nie on, któż tedy inny jest, co to czyni?
Nyasaye oseketo piny e lwet joma timbegi richo, bende omiyo jongʼad bura duto bedo muofni. To ka ok en ema notimo kamano, to ngʼatno mane otimo mano?
25 Ale dni moje prędsze były niż poseł; uciekły, a nie widziały nic dobrego.
“Ndalona ringo mapiyo moloyo jangʼwech; girumo piyo ka gionge mor kata matin.
26 Przeminęły jako prędkie łodzie, jako orzeł lecący do żeru.
Gikadho piyo mana ka yiedhi molos gi oundho maringo e nam, kendo ka ongoe mafuyo e kor polo karango piny mondo omak nyagweno.
27 Jeźli rzekę: Zapomnę narzekania mego, zaniecham gniewu swego, a posilę się:
Ka anyalo wacho ni wiya owil gi gik maricho ma Nyasaye osetimona, to abiro loko pacha mi abed mamor.
28 Tedy się lękam wszystkich boleści moich, widząc, że mię z nich nie wypuścisz.
Kata kamano, pod aluoro aluora masira momaka nikech angʼeyo ni Nyasaye ok nyal kwana ka ngʼat maonge ketho.
29 Jeźlim ja niezbożny, przeczże próżno pracuję?
Kaka koro osekawa ni an jaketho, angʼo ma dimi pod anyagra nono?
30 A choćbym się umywał wodami śnieżnemi, i oczyściłbym mydłem ręce moje:
Kata dine aluokra gi sabun mi aluok lwetena maler,
31 Wszakże w dole zanurzysz mię, i brzydzić się mną będą szaty moje.
to pod ibiro luta mana e chwodho mi nyaka lepa bende biro jok koda.
32 Albowiem on nie jest człowiekiem jako ja, abym mu śmiał odpowiedzieć, albo żebym z nim miał iść w prawo.
“Nyasaye ok en dhano kaka an ma dahedhra dwokora kode, kata madimi wayal kode e od bura.
33 Bo nie masz między nami rozjemcy, któryby mógł rozwieść sprawę naszę.
Ka dine bed ni nitie ngʼato manyalo bedo jathek e kinda gi Nyasaye, kata ngʼato manyalo ngʼado bura e kinda kode,
34 Niech tylko zdejmie zemnie rózgę swoję, a strach jego niech mię nie straszy;
kata ngʼat manyalo golo kum mare kuoma, mondo omi masichene kik bwoga,
35 Tedy będę mówił, a nie będę się go bał; bom ja nie jest taki sam u siebie.
eka dine awuoyo ka ok aluore, to kaka weche chal sani, ok anyal timo kamano.”
