Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Entonces Bildad el Suhita respondió,

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

“¿Hasta cuándo hablarás de estas cosas? ¿Serán las palabras de tu boca un viento poderoso?

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

¿Dios pervierte la justicia? ¿O el Todopoderoso pervierte la justicia?

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Si sus hijos han pecado contra él, los ha entregado en manos de su desobediencia.

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Si quieres buscar a Dios con diligencia, haz tu súplica al Todopoderoso.

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

Si fueras puro y recto, seguramente ahora se despertaría por ti, y haz próspera la morada de tu justicia.

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

Aunque tu comienzo fue pequeño, sin embargo, su último fin aumentaría en gran medida.

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

“Por favor, pregunta a las generaciones pasadas. Descubra el aprendizaje de sus padres.

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

(Porque no somos más que de ayer, y no sabemos nada, porque nuestros días en la tierra son una sombra).

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

¿No te enseñarán, te dirán, y pronunciar palabras de su corazón?

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

“¿Puede el papiro crecer sin fango? ¿Pueden los juncos crecer sin agua?

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Mientras esté verde, no lo cortes, se marchita antes que cualquier otra caña.

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Así son los caminos de todos los que se olvidan de Dios. La esperanza del hombre impío perecerá,

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

cuya confianza se romperá, cuya confianza es una tela de araña.

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Se apoyará en su casa, pero no se mantendrá en pie. Se aferrará a ella, pero no perdurará.

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

Está verde ante el sol. Sus brotes salen a lo largo de su jardín.

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

Sus raíces se enrollan alrededor del montón de rocas. Ve el lugar de las piedras.

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Si es destruido de su lugar, entonces lo negará, diciendo: “No te he visto”.

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

He aquí la alegría de su camino. De la tierra brotarán otros.

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

“He aquí que Dios no desechará al hombre irreprochable, ni defenderá a los malhechores.

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

Todavía te llenará la boca de risa, tus labios con gritos.

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

Los que te odian se vestirán de vergüenza. La tienda de los malvados ya no existirá”.