Hioba 8
1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
Entonces Bildad el Suhita habló y dijo:
2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
“¿Cuánto tiempo más seguirás hablando así? Las palabras que salen de tu boca son un montón de aire caliente!
3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
¿Pervierte Dios la justicia? ¿Acaso el Todopoderoso pervierte lo que es justo?
4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
Tus hijos debieron pecar contra él, y por eso merecieron el castigo que les infligió.
5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
Pero si oras a Dios y le pides ayuda,
6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
si llevas una vida limpia y haces lo que es justo, entonces él actuará para enderezar las cosas en su hogar.
7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
Aunque comiencen con casi nada, ¡terminarán con mucho!
8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
“¿Por qué no preguntan lo que descubrieron las generaciones anteriores, y examinan lo que descubrieron nuestros antepasados? ¡Nosotros nacimos ayer y no sabemos nada!
9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Nuestros días en la tierra se desvanecen tan rápido como una sombra que pasa.
10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
¿Acaso no te enseñan y te explican lo que saben?
11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
¿Puede crecer el papiro donde no hay pantano? ¿Pueden crecer los juncos sin agua?
12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
Incluso sin ser cortados, mientras aún florecen, se marchitan más rápido que la hierba.
13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
Esto es lo que le sucede a todo el que se olvida de Dios. Las esperanzas de los que viven sin Dios se reducen a nada.
14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
Su confianza es como si se aferraran a una endeble tela de araña.
15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
Buscan la seguridad en su casa, pero ésta no les proporciona ningún apoyo. Intentan aferrarse a ella, pero es fugaz.
16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
Los que viven sin Dios son como una planta exuberante que crece al sol y extiende sus brotes por todo el jardín.
17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
Enreda sus raíces entre las piedras y se aferra a la roca.
18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
Pero cuando es cortada, el lugar donde estaba la repudia, diciendo: ‘Nunca te vi’.
19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
Entonces su vida se acaba, y otra plata brota de la tierra para ocupar su lugar.
20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
“Mira, Dios no rechaza a quien es inocente, ni apoya a quien es culpable.
21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
Él puede hacer que vuelvas a reír de felicidad y a gritar de alegría.
22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
Los que te odian serán avergonzados, y el lugar donde viven los malvados será destruido”.
