Hioba 8
1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
Tada odgovori Vildad Sušanin i reèe:
2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
Dokle æeš tako govoriti? i rijeèi usta tvojih dokle æe biti kao silan vjetar?
3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
Eda li Bog krivo sudi? ili svemoguæi izvræe pravdu?
4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
Što su sinovi tvoji zgriješili njemu, zato ih je dao bezakonju njihovu.
5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
A ti da potražiš Boga i pomoliš se svemoguæemu,
6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
Ako si èist i prav, zaista æe se prenuti za te i èestit æe uèiniti pravedan stan tvoj;
7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
I poèetak æe tvoj biti malen, a pošljedak æe ti biti vrlo velik.
8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
Jer pitaj preðašnji naraštaj, i nastani da razbereš od otaca njihovijeh;
9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Jer smo mi juèerašnji, i ne znamo ništa, jer su naši dani na zemlji sjen.
10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
Neæe li te oni nauèiti? neæe li ti kazati i iz srca svojega iznijeti rijeèi?
11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
Nièe li sita bez vlage? raste li rogoz bez vode?
12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
Dok se još zeleni, dok se ne pokosi, suši se prije svake trave.
13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
Take su staze svijeh koji zaboravljaju Boga, i nadanje licemjerovo propada.
14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
Njegovo se nadanje podlama i uzdanje je njegovo kuæa paukova;
15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
Nasloni se na kuæu svoju, ali ona ne stoji tvrdo; uhvati se za nju, ali se ona ne može održati.
16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
Zeleni se na suncu, i uvrh vrta njegova pružaju se ogranci njegovi;
17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
Žile njegove zapleæu se kod izvora, i na mjestu kamenitu širi se;
18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
Ali kad se išèupa iz mjesta svojega, ono ga se odrièe: nijesam te vidjelo.
19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
Eto, to je radost od njegova puta; a iz praha nièe drugi.
20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
Gle, Bog ne odbacuje dobroga, ali ne prihvata za ruku zlikovca.
21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
Još æe napuniti usta tvoja smijeha i usne tvoje popijevanja.
22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
Nenavidnici tvoji obuæi æe se u sramotu, i šatora bezbožnièkoga neæe biti.
