Hioba 8
1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
Até quando fallarás taes coisas, e as razões da tua bocca serão como um vento impetuoso?
3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
Se teus filhos peccaram contra elle, tambem elle os lançou na mão da sua transgressão.
5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericordia,
6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
Se fôres puro e recto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
O teu principio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu ultimo estado crescerá em extremo.
8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
Porque, pergunta agora ás gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus paes
9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Porque nós somos de hontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
Porventura não te ensinarão elles, e não te fallarão, e do seu coração não tirarão razões?
11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem agua?
12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra herva se secca.
13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hypocrita perecerá.
14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia d'aranha.
15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
Encostar-se-ha á sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-ha a ella, mas não ficará em pé.
16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
As suas raizes se entrelaçam junto á fonte, para o pedregal attenta.
18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
Absorvendo-o elle do seu logar, negal-o-ha este, dizendo: Nunca te vi?
19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
Eis que Deus não rejeitará ao recto; nem toma pela mão aos malfeitores:
21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
Até que de riso te encha a bocca, e os teus labios de jubilação.
22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos impios não existirá mais.
