Hioba 8

1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?

Hvor lenge vil du tale så? Hvor lenge skal din munns ord være som et veldig vær?

3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?

Skulde vel Gud forvende retten, eller den Allmektige forvende rettferdigheten?

4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.

Har dine sønner syndet mot ham, så har han gitt dem deres brøde i vold.

5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;

Hvis du vender dig til Gud og beder den Allmektige om nåde,

6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.

hvis du er ren og opriktig, da vil han våke over dig og gjenreise din rettferds bolig,

7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.

og din forrige lykke vil bli ringe mot din senere lykke, for den skal være overmåte stor.

8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.

For spør bare fremfarne slekter og akt på det som deres fedre har gransket ut

9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)

- for vi er fra igår og vet intet; for en skygge er våre dager på jorden -

10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.

de skal lære dig og si dig det og bære frem ord fra sitt hjerte.

11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?

Vokser sivet op hvor det ikke er myrlendt? Blir starrgresset stort uten vann?

12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.

Ennu står det friskt og grønt og blir ikke skåret; da visner det før alt annet gress.

13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.

Således går det alle dem som glemmer Gud, og den gudløses håp går til grunne;

14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.

hans tillit avskjæres, og det han trøster sig til, er spindelvev.

15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.

Han støtter sig på sitt hus, men det står ikke; han holder sig fast i det, men det står ikke fast.

16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.

Frodig står han der i solens skinn, og hans skudd breder sig ut over hans have;

17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.

om en stenrøs slynger sig hans røtter, mellem stener trenger han sig frem.

18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.

Ryddes han bort fra sitt sted, så kjennes det ikke ved ham, men sier: Jeg har aldri sett dig.

19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.

Se, det er gleden på hans vei, og av mulden spirer andre frem.

20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.

Nei, Gud forkaster ikke en som er ulastelig, og han holder ikke ugudelige ved hånden.

21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.

Ennu vil han fylle din munn med latter og dine leber med jubel.

22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.

De som hater dig, skal klædes med skam, og de ugudeliges telt skal ikke mere finnes.