Hioba 8
1 I odpowiedział Bildad Suhytczyk, a rzekł:
Da antwortete Bildad, der Schuchiter, und sprach:
2 Pokądże rzeczy takowe mówić będziesz? a pokąd będą słowa ust twoich jako wiatr gwałtowny?
Wie lange willst du solches reden und sollen die Reden deines Mundes sein wie heftiger Wind?
3 Izażby miał Bóg sąd podwrócić? a Wszechmocny miałby sprawiedliwość wynicować?
Beugt denn Gott das Recht, und verkehrt der Allmächtige die Gerechtigkeit?
4 Że synowie twoi zgrzeszyli przeciw niemu, przetoż ich puścił w rękę nieprawości ich.
Wenn deine Kinder gegen ihn gesündigt haben, so hat er sie dahingegeben in die Gewalt ihrer Missetat.
5 Jeźli się ty wczas nawrócisz do Boga, a będziesz się modlił Wszechmocnemu;
Wirst du nun Gott ernstlich suchen und zum Allmächtigen um Gnade flehen,
6 Jeźli będziesz czystym i szczerym; tedyć pewnie ocuci dla ciebie, i spokojne uczyni mieszkanie sprawiedliwości twojej.
wirst du lauter und aufrichtig sein, so wird er für dich eifern und die Zierde deiner Gerechtigkeit wieder herstellen.
7 A choć początek twój mały będzie, jednak ostatek twój bardzo się rozmnoży.
Da wird dein früheres Glück im Vergleich zu deinem spätern klein sein.
8 Bo spytaj się proszę wieku starego, a nagotuj się ku wyszpiegowaniu ojców ich.
Denn frage doch das frühere Geschlecht und beherzige die Erfahrungen der Väter!
9 (Gdyż wczorajszymi jesteśmy, a nic nie wiemy, ponieważ jako cień są dni nasze na ziemi.)
Denn von gestern sind wir und wissen nichts, ein Schatten nur sind unsere Tage auf Erden.
10 Oni cię nauczą i powiedząć, i z serca swego wypuszczą słowa.
Fürwahr, sie werden dich belehren, sie können dir's sagen und Sprüche hervorholen aus ihrem Herzen:
11 Azaż urośnie sitowie bez wilgotności? Izali urośnie rogoża bez wody?
Schießt der Papyrus ohne Sumpf empor, gedeiht, wo Wasser fehlt, des Schilfes Rohr,
12 Owszem jeszcze w zieloności swojej, niż bywa podcięta, prędzej niż inna trawa usycha.
das doch, wenn es noch in vollem Triebe steht, ehe es geschnitten wird, zugrunde geht?
13 Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
Das ist der Weg, den alle Gottvergessenen ziehn: Auch ihre Hoffnung welkt wie Gras dahin!
14 Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
Ein Spinngewebe ist des Frevlers Haus, mit seinem Trotzen ist es plötzlich aus;
15 Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
vergeblich stützt er sich und trotzt darauf; er fällt dahin und steht nicht wieder auf.
16 Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
Und jener dort, er grünt im Sonnenglanz, die Ranken überziehn den Garten ganz;
17 Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
die Wurzeln flechten ins Gemäuer sich ein, hoch schlingt er sich empor am Haus von Stein.
18 Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
Doch tilgt ihn Gott von seiner Stätte, so spricht sie: Mir ist nicht bewußt, daß ich dich je gesehen hätte!
19 Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
Siehe, das ist seines Weges Lust, das Ende von des Sünders Lebenslauf: Es stehen aus seinem Staube andre auf.
20 Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
Siehe, Gott verwirft den Unschuldigen nicht; er reicht aber auch keinem Übeltäter die Hand,
21 Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
auf daß er deinen Mund mit Lachen fülle und deine Lippen mit Freudengeschrei,
22 Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.
daß deine Hasser mit Schande bekleidet werden und das Zelt der Gottlosen nicht mehr sei!
